ปกติคนทั่วไปเมื่ออายุประมาณ 26 ปี ก็น่าจะมีแฟนรึป่าว?? ผม ไม่แน่ใจ…….
แต่ผมเองเรียนจนจบ ป.ตรีแล้ว ทำงานแล้วก็แล้ว ไม่ยักกะมีแฟนหรือมีใครเป็นตัวเป็นตนเลยซักครั้ง
++++ผมชื่อ PP รูปร่างหน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหล่อะไร ฐานะทางบ้านก็กลางๆ เป็นคนต่างจังหวัด
มาเรียนมหาลัยในเมือง…………………
ผมเป็นผู้ชายธรรมดาทั่วไปครับ…… ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง แต่เป็นคนเฮฮา เข้ากับคนได้ง่ายครับ
หลังจากเรียนจบ ก็ใช้ชีวิตปกติทั่วไป ทำงานในโรงงานอุตสาหกรรม เพราะจบสายวิศวะมา
พอเริ่มทำงาน ก็มีคนเข้ามาบ้าง ผมเข้าไปบ้าง มาๆหายๆ+++ ไม่ได้ตกลงกับใครซักคน
บางทีก็มีคนมาจีบ และบางทีผมก็เป็นฝ่ายจีบก่อนบ้าง สุดท้ายก็แห้วไปซะทุกราย
แต่อกหักทีไรผมก็เสียใจไม่นาน อย่างมากไม่เกินอาทิตย์ประมาณนั้นนะ
รักครั้งแรกของผมเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยผมเรียน ม.4 และคนที่ผมชอบอยู่ ม.2 ยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย
ขาวๆหมวยๆ น่ารักๆ สเป็กเลยครับ
ตอนผมไปเข้าค่าย รด. น้องเค้าก็เขียนจดหมายเล็กๆ พับใส่ลูกอมรูปหัวใจมาด้วย ผมยังเก็บมันไว้ตั้งนาน
ซึ่งมันผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว อะไรจะปานนั้น!!!! แต่รักครั้งนั้นสุดท้ายผมก็แห้ว+++ เพราะเพื่อนร่วมห้องผม
ไปคว้าหัวใจน้องเค้าไปครอง ตัดหน้าผมเฉยเลย ตอนนั้นถามว่าแค้นมั้ย ก็ไม่นะ แค่เซงๆ ยอมหลีกทางให้เพื่อน
ดูหล่อไปเลยทีเดียว 55555 แต่ทำไงได้วะ!!!!!
อ้าวววว แล้วเรื่องนี้มันจะเกี่ยวกับหัวข้อยังไงวะ???? คือมันยังไม่เริ่มครับ ปัญหาของเรื่องมันทำให้ผมหนักใจ
ไม่รู้จะทำยังไงต่อ จะเดินหน้าหรือถอยหลังดี ++++ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าปวดหัวมากเลยทีเดียว
เมื่อช่วงเดือนเมษาที่ผ่านมา เพื่อนรุ่นพี่ ที่เล่นกีฬาด้วยกัน ก็ชวนไปทานข้าวกะเพื่อนๆ
ซึ่งก็ปกติหลังจากเล่นกีฬาเสร็จ เราก็จะไปหาไรกินกันเป็นประจำอยู่แล้ว
ไปผับบ้าง กินข้าวบ้าง ร้านเหล้าบ้าง แต่วันนั้นเรา ไปกินซีฟู้ดกัน
เราไปกันผู้ชาย 4 คน มี ผม พี่ต้อง(เพื่อนรุ่นพี่) และเพื่อนพี่ต้องชาวสิงคโปร์อีกสองคน
หนึ่งในนั้นผมไม่เคยรู้จักมาก่อน
บรรยากาศในร้านก็กินอาหารทะเลกันอย่างสนุกสนานเฮฮา ซึ่งภาษาที่เราใช้คุยกันคือภาษาอังกฤษ
แต่สิ่งที่ดูแปลกๆก็คือ เพื่อนสิงคโปร์อีกคน(ผมตั้งชื่อว่า MM) ทำไมดูเหมือนให้ความสนใจผมจัง++++
ตักอาหารให้ ( คือกูตักกินเองได้ครับ ) ถามว่าทำงานอะไร ++++เรียนจบจากไหน
แล้วภาษาอังกฤษผมก็พอไปวัดไปวาได้บ้าง รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง!!! แต่เรื่องที่ผมคุย
ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่อง เมืองไทย เพราะเป็นเจ้าบ้านที่ดี ชาวต่างชาติมาเมืองไทย
ผมก็ต้อง โม้เรื่องเมืองไทย เยอะๆ อะไรเมืองไทยมีดี ผมพูดหมด
หลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จ ก็มีการแลกไลน์กัน เพื่อที่จะส่งรูปที่ถ่าย ไปให้แต่ละคน
เผื่อเอาไว้ขอวีซ่าจาก แฟน ถ้าจะไปกินข้าวด้วยกันอีก ผมคิดแบบนั้น
หลังจากวันนั้น ผมก็คุยกันในไลน์ เรื่องกีฬาบ้าง ไอทีบ้าง เพราะ MM เก่งเรื่องไอที
ทำงานไปๆกลับๆ ไทย-สิงคโปร์ และอีกหลายประเทศ เรื่องหุ้นบ้าง ซึ่งผมก็เล่นแบบขำๆ
บุคลิกของMM สาวๆเห็นต้องอยากได้เป็นแฟนเลย การงานดี การเงินดี น่าอิจฉาชะมัด
แต่ในไลน์ MM ชอบส่งสติกเกอร์ รูปหัวใจ หรือ ทำนองว่า ปลื้ม หรือ ชอบ อยู่บ่อยๆ
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ จนวันนึง เรานัดทานข้าวกันหลังเลิกงานเพราะ MM จะบินกลับสิงคโปร์แล้ว
พอตอนกลับ ก็ไปที่ลานจอดรถ ของห้างนึง ย่านอโศก MM ขอติดรถมาด้วย เพื่อที่จะไป BTS
ในใจผม ทำไมไม่เดินไปวะ ใกล้กว่าอีกนะเฮ้ย
พอขึ้นรถขณะกำลังก้มคาดเข็มขัด สิ่งที่ผม งง และอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก คือ MM แ…ง
มันเอาปากมาจูบกับปากผม ผม อึ้ง และทำอะไรไม่ถูกพักนึง พยายามจะผละออก แต่เบลท์ยึดไว้ให้นิ่งอยู่
เชี่ยละ ………………………………..เจ้านายมา เด๋วมาเล่นใหม่ครับ
ไม่น่าจะใช่ความรักป่ะวะ วัยทำงาน 18+++??
แต่ผมเองเรียนจนจบ ป.ตรีแล้ว ทำงานแล้วก็แล้ว ไม่ยักกะมีแฟนหรือมีใครเป็นตัวเป็นตนเลยซักครั้ง
++++ผมชื่อ PP รูปร่างหน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหล่อะไร ฐานะทางบ้านก็กลางๆ เป็นคนต่างจังหวัด
มาเรียนมหาลัยในเมือง…………………
ผมเป็นผู้ชายธรรมดาทั่วไปครับ…… ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง แต่เป็นคนเฮฮา เข้ากับคนได้ง่ายครับ
หลังจากเรียนจบ ก็ใช้ชีวิตปกติทั่วไป ทำงานในโรงงานอุตสาหกรรม เพราะจบสายวิศวะมา
พอเริ่มทำงาน ก็มีคนเข้ามาบ้าง ผมเข้าไปบ้าง มาๆหายๆ+++ ไม่ได้ตกลงกับใครซักคน
บางทีก็มีคนมาจีบ และบางทีผมก็เป็นฝ่ายจีบก่อนบ้าง สุดท้ายก็แห้วไปซะทุกราย
แต่อกหักทีไรผมก็เสียใจไม่นาน อย่างมากไม่เกินอาทิตย์ประมาณนั้นนะ
รักครั้งแรกของผมเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยผมเรียน ม.4 และคนที่ผมชอบอยู่ ม.2 ยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย
ขาวๆหมวยๆ น่ารักๆ สเป็กเลยครับ
ตอนผมไปเข้าค่าย รด. น้องเค้าก็เขียนจดหมายเล็กๆ พับใส่ลูกอมรูปหัวใจมาด้วย ผมยังเก็บมันไว้ตั้งนาน
ซึ่งมันผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว อะไรจะปานนั้น!!!! แต่รักครั้งนั้นสุดท้ายผมก็แห้ว+++ เพราะเพื่อนร่วมห้องผม
ไปคว้าหัวใจน้องเค้าไปครอง ตัดหน้าผมเฉยเลย ตอนนั้นถามว่าแค้นมั้ย ก็ไม่นะ แค่เซงๆ ยอมหลีกทางให้เพื่อน
ดูหล่อไปเลยทีเดียว 55555 แต่ทำไงได้วะ!!!!!
อ้าวววว แล้วเรื่องนี้มันจะเกี่ยวกับหัวข้อยังไงวะ???? คือมันยังไม่เริ่มครับ ปัญหาของเรื่องมันทำให้ผมหนักใจ
ไม่รู้จะทำยังไงต่อ จะเดินหน้าหรือถอยหลังดี ++++ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าปวดหัวมากเลยทีเดียว
เมื่อช่วงเดือนเมษาที่ผ่านมา เพื่อนรุ่นพี่ ที่เล่นกีฬาด้วยกัน ก็ชวนไปทานข้าวกะเพื่อนๆ
ซึ่งก็ปกติหลังจากเล่นกีฬาเสร็จ เราก็จะไปหาไรกินกันเป็นประจำอยู่แล้ว
ไปผับบ้าง กินข้าวบ้าง ร้านเหล้าบ้าง แต่วันนั้นเรา ไปกินซีฟู้ดกัน
เราไปกันผู้ชาย 4 คน มี ผม พี่ต้อง(เพื่อนรุ่นพี่) และเพื่อนพี่ต้องชาวสิงคโปร์อีกสองคน
หนึ่งในนั้นผมไม่เคยรู้จักมาก่อน
บรรยากาศในร้านก็กินอาหารทะเลกันอย่างสนุกสนานเฮฮา ซึ่งภาษาที่เราใช้คุยกันคือภาษาอังกฤษ
แต่สิ่งที่ดูแปลกๆก็คือ เพื่อนสิงคโปร์อีกคน(ผมตั้งชื่อว่า MM) ทำไมดูเหมือนให้ความสนใจผมจัง++++
ตักอาหารให้ ( คือกูตักกินเองได้ครับ ) ถามว่าทำงานอะไร ++++เรียนจบจากไหน
แล้วภาษาอังกฤษผมก็พอไปวัดไปวาได้บ้าง รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง!!! แต่เรื่องที่ผมคุย
ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่อง เมืองไทย เพราะเป็นเจ้าบ้านที่ดี ชาวต่างชาติมาเมืองไทย
ผมก็ต้อง โม้เรื่องเมืองไทย เยอะๆ อะไรเมืองไทยมีดี ผมพูดหมด
หลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จ ก็มีการแลกไลน์กัน เพื่อที่จะส่งรูปที่ถ่าย ไปให้แต่ละคน
เผื่อเอาไว้ขอวีซ่าจาก แฟน ถ้าจะไปกินข้าวด้วยกันอีก ผมคิดแบบนั้น
หลังจากวันนั้น ผมก็คุยกันในไลน์ เรื่องกีฬาบ้าง ไอทีบ้าง เพราะ MM เก่งเรื่องไอที
ทำงานไปๆกลับๆ ไทย-สิงคโปร์ และอีกหลายประเทศ เรื่องหุ้นบ้าง ซึ่งผมก็เล่นแบบขำๆ
บุคลิกของMM สาวๆเห็นต้องอยากได้เป็นแฟนเลย การงานดี การเงินดี น่าอิจฉาชะมัด
แต่ในไลน์ MM ชอบส่งสติกเกอร์ รูปหัวใจ หรือ ทำนองว่า ปลื้ม หรือ ชอบ อยู่บ่อยๆ
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ จนวันนึง เรานัดทานข้าวกันหลังเลิกงานเพราะ MM จะบินกลับสิงคโปร์แล้ว
พอตอนกลับ ก็ไปที่ลานจอดรถ ของห้างนึง ย่านอโศก MM ขอติดรถมาด้วย เพื่อที่จะไป BTS
ในใจผม ทำไมไม่เดินไปวะ ใกล้กว่าอีกนะเฮ้ย
พอขึ้นรถขณะกำลังก้มคาดเข็มขัด สิ่งที่ผม งง และอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก คือ MM แ…ง
มันเอาปากมาจูบกับปากผม ผม อึ้ง และทำอะไรไม่ถูกพักนึง พยายามจะผละออก แต่เบลท์ยึดไว้ให้นิ่งอยู่
เชี่ยละ ………………………………..เจ้านายมา เด๋วมาเล่นใหม่ครับ