ขอเกริ่นนำก่อนนะคะ
คุณพ่อของเราอายุ 70 ปีเมื่อไม่กี่เดือนนี่เอง เป็นโรคหัวใจมากประมาณ 20 ปี เป็นเส้นเลือดหัวใจตีบ จนมาตอนนี้ก็ 4 เส้นได้และทำการรักษาด้วยการสวนหัวใจมาตลอด
ในช่วงแรก รักษากับคุณหมอท่านนึงที่ รพ เอกชนแถวสาธร แต่ทีนี้คุณหมอได้ย้ายไป ตปท.และได้โอนเคสให้คุณหมออีกท่าน ซึ่งคุณหมอท่านนี้ได้เป็นแพทย์ประจำ ที่ รพ.รัฐแห่งหนึ่งย่านอนุเสาวรีย์
ด้วยคุณพ่อเป็นข้าราชการจึงทำการย้ายการรักษาจาก รพ.เอกชนแห่งแรกไปรักษาที่ รพ.รัฐแห่งนั้น
ระหว่างการรักษาร่วม 20 ปี ไม่เคยมีปัญหาอะไร จนคุณหมอท่านนั้นมีตำแหน่งและความรับผิดชอบที่สูงขึ้น เวลาลงตรวจน้อยลง แต่ก็ยังทำการตรวจคนไข้ประจำอยู่และพ่อเราก็ค่อนข้างไว้ใจคุณหมอท่านนี้
จนมาวันหนึ่งพ่อให้เราไปซื้อยาที่ขาด เราก็สงสัยว่า ... ทำไมถึงขาด รพ จ่ายไม่ครบ ยาหาย หรือยังไง
พ่อบอกว่า ... รพ.ไม่ได้ให้มา เราก็ถามพ่อว่าแล้วหมอบอกให้งดไหม พ่อก็บอกว่าไม่นะ ไม่ได้พูดอะไร แล้วมันก็เป็นยาที่กินมาตลอดที่รักษาตัวมา มีปรับขนาดบ้าง แต่หมอไม่เคยงด เราก็เลยไปซื้อมาให้ มาทานไปก่อน
บอกก่อนนะคะว่า ... ถึงพ่อเราอายุมาก แต่ดื้อค่ะ ไม่ยอมให้ลูกไปหาหมอด้วย กลัวคนอื่นมองว่าแก่ แต่ให้ลูกไปรับกลับนะคะ
แต่...พอครบวันนัด เรากับพี่สาวบอกว่าหนนี้ขอไปด้วย อยากถามเรื่องยา อยากรู้ว่าทำไมยาเยอะจัง อันไหนงด อันไหนหยุด อันไหนยังกินกันแน่ คือยาพ่อเราเยอะมากกกกกก
พอถึงคิวตรวจ...เราก็เข้าไปกับพ่อด้วย แต่สภาพที่เห็นเราไม่อยากคิดเลยว่านี้คือหมอ คือ จนท. ผู้ช่วยหมอ (รพ.นี้มีดีเทลมาช่วยหมอคีย์ยาค่ะ)
หมอหันมาตรวจพ่อเรา พูดๆๆ เราก็ฟัง หันไปสั่งยาให้ผู้ช่วยคีย์ ระหว่างตรวจก็เล่นกับผู้ช่วยไปด้วย เราก็ถามเพื่อเช็คยาเก่าๆ สรุปของเก่าหมอสั่ง ผู้ช่วยไม่ได้คีย์ มีบางตัวงด แต่กลับสั่งมาให้กิน เราเลยขอให้หมอทวน order ที่ยังต้องกินอยู่ เช็คจนจบแล้วก็ออกมา ไปจ่ายเงิน รอรับยา พอห้องยาเช็คยาและบอกวิธีกิน กลับไม่ตรงกับที่หมอบอก เราเลยแย้ง ห้องยาบอกกลับไปถามที่ห้องคุณหมอเลยดีกว่าค่ะ เราก็กลับมาหน้าห้องนะ พยาบาลดีมากๆ สรุป ผู้ช่วยคีย์ผิด อีกแล้ว เรารู้สึกแย่ค่ะ เพราะตอนหมอตรวจพ่อเรา เธอคุยไป พิมพ์ไป หยิบขนมกินไป หัวเราะเล่นไปเรื่อย
ถามว่า ถ้าวันนี้พ่อเรามาคนเดียวอีกล่ะ จะทำไง หลังจากนั้นเราไม่เคยปล่อยพ่ออีกเลยค่ะ ให้เค้าเดินทางเอง ถ้าอยากมาเอง แต่ไม่เราก็พี่สาวจะไปดักที่ รพ ค่ะ (เพราะไม่รู้ผิดมาแค่ไหนแล้ว เศร้าใจ)
จนเวลาผ่านไปเกือบปี ทีนี้พ่อล้มทั้งยืนที่บ้านค่ะ หงายหลังเลย ดีนะหัวไม่ฟาด ถามเค้าว่าทำไมล้ม วูบหรือยังไง รู้สึกยังไง เค้าบอก ... ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีล้มไปแล้ว เลยจับพ่อวัดความดัน เจาะน้ำตาล ก็ปกติดี ทีนี้เลยดูๆ อาการไปก่อน หลังจากอาการครั้งแรก พ่อก็มีอาการมาอีกเรื่อยๆ รู้สึกวูบๆ ใจเต้นเร็วบางช่วง วัดความดันบางครั้งใจเต้นเร็ว ช้าสลับกัน เราก็กังวล แต่พอดีครบนัด ก็ให้หมอท่านเดิมตรวจ ทำ exercise stress test ไป ผลก็โอเคดี แล้วก็ไม่ได้ตรวจอะไรอีก ไปกีครั้งก็บอกปกติ เป็นแบบนี้แหละ แต่อาการพ่อเราไม่ได้ปกติไง เราก็ถามไปว่าหมอไม่ตรวจอะไรเพิ่มอีกเหรอ ไม่ค้นหาเหตุอีกเหรอ ท่านก็บอกพ่อไม่เป็นไรหรอก อาจจะเป็นจากที่เป็นโรคหัวใจและเบาหวานมานาน เราก็เฮ้ย!! มันไม่ใช่อะ
เราก็มานั่งคุยกับพี่สาวเอาไงดี HR ของพ่อมันช้าๆ นะ ไม่เคยเกิน 60 เลย บางที 40 เอง หมอไม่กังวลแต่เรากังวลนะ (เราซื้อเครื่องวัดไว้ที่บ้านค่ะ)
เลยตัดสินใจกลับไป รพ เอกชนแห่งแรกค่ะ พอดีมีหมอท่านนึงที่พอรู้จักลงตรวจที่นั่น ท่านเป็นหมอที่รามาด้วย ยังไงยังโอนไปรามาได้
หมอท่านที่ 2 จับพ่อใส่เครื่องตรวจหัวใจ และกลับมานอนพักที่บ้าน ผล...ปรากฎว่า เป็น AF กล้ามเนื้อหัวใจตายบางส่วน HR ต่ำสุด 34 ตอนตี 3 สูงสุด 120 กว่า อันนี้เราอ่านกันเองค่ะ พอมีความรู้อยู่บ้างว่าค่อนข้างอันตราย เราก็เอากลับไปให้หมอท่าน 1 ดูค่ะ เพราะพ่อยังเชื่อฝีมือเค้า ปรากฎว่า .... ท่านบอกว่า ไม่ต้องทำอะไร ทานยาต่อไป พวกเราก็เฮ้ย...พ่อชั้น 70 ก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่ต้องทำอะไรนะ ท่านยังไหว เดินได้ สติดี แข็งแรงมากมาย ไม่ใช่ 70 ไม่ต้องรักษา ปล่อยๆ ไปตามกาลเวลา
เราเลยกลับมาหาหมอท่านที่ 2 กันค่ะ พอหมอเห็นผล ท่าน set or และจัดการให้เราเข้ารักษาที่ รามาเลยค่ะ ด้วยกระตุ้นหัวใจ ถ้าไม่ดีก็ใส่เครื่องกระตุ้นการเต้นของแบบถาวร แรกๆ พ่อเราก็ใจเสียไม่เชื่อมือหมอค่ะ เพราะระหว่างทำมีพลาด เลือดออกที่เยื่อหุ้มหัวใจ ท่านเจ็บมาก แต่ลูกๆ ต้องใจแข็ง บังคับจนพ่อยอม จนมาตอนนี้เดือนนึงละค่ะ พ่อแข็งแรงขึ้น อาการแบบก่อนรับการรักษาไม่มีแล้ง ยิ้มออก มีความสุข 😊😊😊
ที่เล่ามาทั้งหมดแค่อยากจะบอกว่า...ถ้าคนไข้ไหว ญาติไหว หมอไม่ควรเฉยชากับการรักษาค่ะ มันต้องเป็นอะไรสักอย่าง ไม่เป็นมันจะมีอาการได้อย่างไร และถ้าใครเจอแบบเราไม่ว่าโรคอะไรก็แล้วแต่ ... ลองเสี่ยงค่ะ เปลี่ยนหมอ เปลี่ยน รพ. แต่อย่าทิ้งหมอเก่านะคะ เผื่อผลออกมาเหมือนกัน ยังรักษาต่อเนื่องได้ แต่ตอนนี้เราทิ้งหมอเดิมไปละค่ะ
ปล.หมอท่านอาจมีเหตุผลของท่าน แต่เหตุผลของเราก็มีค่ะ
เมื่อคุณพ่อเป็นโรคหัวใจมานาน จนหมอเฉยชากับการรักษา
คุณพ่อของเราอายุ 70 ปีเมื่อไม่กี่เดือนนี่เอง เป็นโรคหัวใจมากประมาณ 20 ปี เป็นเส้นเลือดหัวใจตีบ จนมาตอนนี้ก็ 4 เส้นได้และทำการรักษาด้วยการสวนหัวใจมาตลอด
ในช่วงแรก รักษากับคุณหมอท่านนึงที่ รพ เอกชนแถวสาธร แต่ทีนี้คุณหมอได้ย้ายไป ตปท.และได้โอนเคสให้คุณหมออีกท่าน ซึ่งคุณหมอท่านนี้ได้เป็นแพทย์ประจำ ที่ รพ.รัฐแห่งหนึ่งย่านอนุเสาวรีย์
ด้วยคุณพ่อเป็นข้าราชการจึงทำการย้ายการรักษาจาก รพ.เอกชนแห่งแรกไปรักษาที่ รพ.รัฐแห่งนั้น
ระหว่างการรักษาร่วม 20 ปี ไม่เคยมีปัญหาอะไร จนคุณหมอท่านนั้นมีตำแหน่งและความรับผิดชอบที่สูงขึ้น เวลาลงตรวจน้อยลง แต่ก็ยังทำการตรวจคนไข้ประจำอยู่และพ่อเราก็ค่อนข้างไว้ใจคุณหมอท่านนี้
จนมาวันหนึ่งพ่อให้เราไปซื้อยาที่ขาด เราก็สงสัยว่า ... ทำไมถึงขาด รพ จ่ายไม่ครบ ยาหาย หรือยังไง
พ่อบอกว่า ... รพ.ไม่ได้ให้มา เราก็ถามพ่อว่าแล้วหมอบอกให้งดไหม พ่อก็บอกว่าไม่นะ ไม่ได้พูดอะไร แล้วมันก็เป็นยาที่กินมาตลอดที่รักษาตัวมา มีปรับขนาดบ้าง แต่หมอไม่เคยงด เราก็เลยไปซื้อมาให้ มาทานไปก่อน
บอกก่อนนะคะว่า ... ถึงพ่อเราอายุมาก แต่ดื้อค่ะ ไม่ยอมให้ลูกไปหาหมอด้วย กลัวคนอื่นมองว่าแก่ แต่ให้ลูกไปรับกลับนะคะ
แต่...พอครบวันนัด เรากับพี่สาวบอกว่าหนนี้ขอไปด้วย อยากถามเรื่องยา อยากรู้ว่าทำไมยาเยอะจัง อันไหนงด อันไหนหยุด อันไหนยังกินกันแน่ คือยาพ่อเราเยอะมากกกกกก
พอถึงคิวตรวจ...เราก็เข้าไปกับพ่อด้วย แต่สภาพที่เห็นเราไม่อยากคิดเลยว่านี้คือหมอ คือ จนท. ผู้ช่วยหมอ (รพ.นี้มีดีเทลมาช่วยหมอคีย์ยาค่ะ)
หมอหันมาตรวจพ่อเรา พูดๆๆ เราก็ฟัง หันไปสั่งยาให้ผู้ช่วยคีย์ ระหว่างตรวจก็เล่นกับผู้ช่วยไปด้วย เราก็ถามเพื่อเช็คยาเก่าๆ สรุปของเก่าหมอสั่ง ผู้ช่วยไม่ได้คีย์ มีบางตัวงด แต่กลับสั่งมาให้กิน เราเลยขอให้หมอทวน order ที่ยังต้องกินอยู่ เช็คจนจบแล้วก็ออกมา ไปจ่ายเงิน รอรับยา พอห้องยาเช็คยาและบอกวิธีกิน กลับไม่ตรงกับที่หมอบอก เราเลยแย้ง ห้องยาบอกกลับไปถามที่ห้องคุณหมอเลยดีกว่าค่ะ เราก็กลับมาหน้าห้องนะ พยาบาลดีมากๆ สรุป ผู้ช่วยคีย์ผิด อีกแล้ว เรารู้สึกแย่ค่ะ เพราะตอนหมอตรวจพ่อเรา เธอคุยไป พิมพ์ไป หยิบขนมกินไป หัวเราะเล่นไปเรื่อย
ถามว่า ถ้าวันนี้พ่อเรามาคนเดียวอีกล่ะ จะทำไง หลังจากนั้นเราไม่เคยปล่อยพ่ออีกเลยค่ะ ให้เค้าเดินทางเอง ถ้าอยากมาเอง แต่ไม่เราก็พี่สาวจะไปดักที่ รพ ค่ะ (เพราะไม่รู้ผิดมาแค่ไหนแล้ว เศร้าใจ)
จนเวลาผ่านไปเกือบปี ทีนี้พ่อล้มทั้งยืนที่บ้านค่ะ หงายหลังเลย ดีนะหัวไม่ฟาด ถามเค้าว่าทำไมล้ม วูบหรือยังไง รู้สึกยังไง เค้าบอก ... ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีล้มไปแล้ว เลยจับพ่อวัดความดัน เจาะน้ำตาล ก็ปกติดี ทีนี้เลยดูๆ อาการไปก่อน หลังจากอาการครั้งแรก พ่อก็มีอาการมาอีกเรื่อยๆ รู้สึกวูบๆ ใจเต้นเร็วบางช่วง วัดความดันบางครั้งใจเต้นเร็ว ช้าสลับกัน เราก็กังวล แต่พอดีครบนัด ก็ให้หมอท่านเดิมตรวจ ทำ exercise stress test ไป ผลก็โอเคดี แล้วก็ไม่ได้ตรวจอะไรอีก ไปกีครั้งก็บอกปกติ เป็นแบบนี้แหละ แต่อาการพ่อเราไม่ได้ปกติไง เราก็ถามไปว่าหมอไม่ตรวจอะไรเพิ่มอีกเหรอ ไม่ค้นหาเหตุอีกเหรอ ท่านก็บอกพ่อไม่เป็นไรหรอก อาจจะเป็นจากที่เป็นโรคหัวใจและเบาหวานมานาน เราก็เฮ้ย!! มันไม่ใช่อะ
เราก็มานั่งคุยกับพี่สาวเอาไงดี HR ของพ่อมันช้าๆ นะ ไม่เคยเกิน 60 เลย บางที 40 เอง หมอไม่กังวลแต่เรากังวลนะ (เราซื้อเครื่องวัดไว้ที่บ้านค่ะ)
เลยตัดสินใจกลับไป รพ เอกชนแห่งแรกค่ะ พอดีมีหมอท่านนึงที่พอรู้จักลงตรวจที่นั่น ท่านเป็นหมอที่รามาด้วย ยังไงยังโอนไปรามาได้
หมอท่านที่ 2 จับพ่อใส่เครื่องตรวจหัวใจ และกลับมานอนพักที่บ้าน ผล...ปรากฎว่า เป็น AF กล้ามเนื้อหัวใจตายบางส่วน HR ต่ำสุด 34 ตอนตี 3 สูงสุด 120 กว่า อันนี้เราอ่านกันเองค่ะ พอมีความรู้อยู่บ้างว่าค่อนข้างอันตราย เราก็เอากลับไปให้หมอท่าน 1 ดูค่ะ เพราะพ่อยังเชื่อฝีมือเค้า ปรากฎว่า .... ท่านบอกว่า ไม่ต้องทำอะไร ทานยาต่อไป พวกเราก็เฮ้ย...พ่อชั้น 70 ก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่ต้องทำอะไรนะ ท่านยังไหว เดินได้ สติดี แข็งแรงมากมาย ไม่ใช่ 70 ไม่ต้องรักษา ปล่อยๆ ไปตามกาลเวลา
เราเลยกลับมาหาหมอท่านที่ 2 กันค่ะ พอหมอเห็นผล ท่าน set or และจัดการให้เราเข้ารักษาที่ รามาเลยค่ะ ด้วยกระตุ้นหัวใจ ถ้าไม่ดีก็ใส่เครื่องกระตุ้นการเต้นของแบบถาวร แรกๆ พ่อเราก็ใจเสียไม่เชื่อมือหมอค่ะ เพราะระหว่างทำมีพลาด เลือดออกที่เยื่อหุ้มหัวใจ ท่านเจ็บมาก แต่ลูกๆ ต้องใจแข็ง บังคับจนพ่อยอม จนมาตอนนี้เดือนนึงละค่ะ พ่อแข็งแรงขึ้น อาการแบบก่อนรับการรักษาไม่มีแล้ง ยิ้มออก มีความสุข 😊😊😊
ที่เล่ามาทั้งหมดแค่อยากจะบอกว่า...ถ้าคนไข้ไหว ญาติไหว หมอไม่ควรเฉยชากับการรักษาค่ะ มันต้องเป็นอะไรสักอย่าง ไม่เป็นมันจะมีอาการได้อย่างไร และถ้าใครเจอแบบเราไม่ว่าโรคอะไรก็แล้วแต่ ... ลองเสี่ยงค่ะ เปลี่ยนหมอ เปลี่ยน รพ. แต่อย่าทิ้งหมอเก่านะคะ เผื่อผลออกมาเหมือนกัน ยังรักษาต่อเนื่องได้ แต่ตอนนี้เราทิ้งหมอเดิมไปละค่ะ
ปล.หมอท่านอาจมีเหตุผลของท่าน แต่เหตุผลของเราก็มีค่ะ