คือพอดีเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาเกือบๆสองปีค่ะ เพิ่งเลิกมาได้ประมานสองอาทิด เลิกกันเพราะเขาบอกว่าเราเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไป เขาตามใจไม่ไหวค่ะ
แล้วยังบอกว่า เขาอยากใช้ชีวิตอิสระ อยากโสด อยากใช้ชีวิตกับเพื่อน(พอดีเราทั้งคู่ก้ไม่ได้มีอายุค่ะ ประมานปีหนึ่ง ส่วนเขาอยู่แค่ม.หกเอง) แต่เรารักเขามากๆเลยนะคะ เรางี่เง่าไปบ้างเรารู้ค่ะ แต่ว่าที่ทำเพราะว่าเปนห่วง เราก้คิดว่า เขาคือคนที่เข้าใจเราที่สุดแล้วจริงๆค่ะ เป็นคู่ที่คนอื่นอิจฉาอ่ะค่ะ เพราะเพื่อนเขาเรารู้จักหมด เพื่อนเราเขาก้รู้จัก
เรื่องก้คือ เราเรียน รร เดียวกันค่ะ แต่เราต้องไปเรียนมหาลัย ส่วนเขาก้ยังอยู่ที่เดิม เราเช่วงแรกๆเขาเปิดเทอมก่อนไปเรียน เราอยู่บ้าน ก้ไม่ได้มีปัญหาอะไรค่ะ แต่ว่าเขาจะอยู่กับเพื่อนมากขึ้นมั้งคะ เลยไม่ค่อยฟังเรา อันนั้นเราพอเข้าใจค่ะ แต่เขาก้ชอบพูดเฟมือนหงุดหงิดใส่เราตลอกเลยค่ะ ชอบขึ้นเสียงใส่ พอเราพูดว่า ทำไมต้องอารมดสียด้วย เขาก้ชอบบอกว่า เราคิดไปเองหรือเปล่า ? เราเริ่มจะรู้สึกห่างๆกันค่ะ คือม.เรากับรร.เขาอยู่ใกล้ๆกันค่ะ ช่วงแรกๆเรารับน้องเย็น ก้เลยบอกให้เขากลับก่อน เขาก้กลับไม่ได้คิดไรค่ะ ไม่ได้เจอเลยช่วงนั้น เราก้บอกให้เขาพ,ถึงบ้านก้ไปทำอย่างอื่นเลยไม่ต้องรอเราถึงบ้านหรอก .(คือตอนเย็นก่อนกินข้าวอ่ะค่ะ เรามักจะบอกประโยคหวานๆกันทุกวันอ่ะค่ะ ถือว่ามันสำคัญมากๆเลยค่ะสำหรับเรา)แล้วเขาก้มาบอกเราว่า เขาจะเขาม.เดียวกับเรา ช่วยดูให้หน่อยรอบโควต้าสมัครยังไง ทำยังไง เราก้โอเคดูให้ ดีใจค่ะตอนนั้นที่แฟนเราจะมาอยู่ที่เดียวกับเรา พอหลังจากรับน้องผ่านไปด้วยดี รุ่นพี่เริ่มปล่อยแลเวค่ะ ตอนนั้นเลยมีเวลาไปหาเขาทุกเย็นที่รร. ก้พอไปเขาก้เล่นบาส (คือเขาชอบดล่นบาสกับเพื่อนๆอ่ะค่ะ)ตามปกติ พอเย็นๆเราก้ชอบเรียกเขาบอกให้รีบกลับ เขาก้ชอบบอกแปปนึงขอเล่นก่อน เราก้ตามใจค่ะเพราะมันเปนเรื่องปกติสำหรับเราอยู่แล้ว.......แต่! มีอยู่วันนึง วันที่เลิกเนี่ยแหละค่ะ ตอนเช้าเราโทรไปปลุกเขาปกติค่ะ เราก้คุยกับเขาไปสักพักนึง .เราก้ถามประโยคที่ว่า รักเรามั้ย? รักเราแค่ไหน? เขาก้ตอบกลับมาว่ารัก 100% เราบอกอย่าโกหกดิ เขาบอก ไม่ได้โกหก พอบ่ายๆเขาบอกว่าเขาไปเล่นบาสกับเพื่อน เราก้เซ็งๆนิดๆ แต่ก้ให้ไปค่ะ พอเย็นๆเราก้โทรไปหาเขา บอกว่ากลับบ้านได้แล้ววว เขาก้บอกยัง เล่นบาสอยู่ เราก้เลยบอกว่าขอคุยก่อนแปปนึงได้มั้ย อยากคุยด้วย เขาก้แบบประมานว่าไม่จะเล่นบาส แล้วเราก้หงุดหงิดเหมือนกัน เขาก้ตะคอกว่า ไม่มีเวลา!! ใส่เราแบบนี้อ่ะค่ะ เราก้อึ้งสิคะ เพราะเขาไม่เคยเปนแบบนี้ เราก้เลยโมโห บอกไปว่า ทำแบบนี้เลิกไปเลยมั้ย ทำแบบนี้มันเสียความรู้สึกนะ เขาก้บอกว่า ถ้าอยากเลิกมากก้ทำให้ได้นะ อย่าคิดว่าไม่อยากเลิก เราก้วางค่ะ โมโห ๆม่ได้โทรหาเขา พอประมานสองทุ่มเขาก้ยิงมาค่ะ เราก้ไม่โทรกลับ เพราะเราโกรธค่ะ ที่ดขาพูดแบบนั้น พอสามทุ่มครึ่ง เขาก้ไม่โทรมาสักที แต่พอเข้าเฟสเราเห็นเขาออนค่ะ เลยทักไป บอกว่าเสร็จยังมีเรื่องจะคุยด้วย เขาก้ตอบมาแค่สั้นๆ ไร จะนอน เราเลยถามนี่เลิกกันหรอ? เขาก้บอก ไม่รู้แล้วแต่จะคิด เราเลยหยิบโทรศัพท์มาโทรหาเขาเลยค่ะ เขาก้เหมือนไม่อยากคุยกับเรา เราร้องไห้เลยค่ะ พูดว่าเมื่อตอนเย็นมันเจ็บนะคำนั้นน่ะ เขากพูดใฟ้เราสบายใจ บอกว่าเขาอยากใช้ชีวิตอิสระ อยากโสด อยากอยู่กับเพื่อน เล่นบาส ไม่อยากรอเรากลับเย็น จะไปช่วยย่าทีาบ้าน ย่าเดินไม่ไหว เราก่สวนกลับค่ะ แลเวทำไมตอนบอกให้กลับไม่กลับ เขาก้ตอบแบบว่า ก้ออยากเล่นบาสอ่ะ (เอ้า ??) เราก้ร้องไห้บอกว่าเราไม่อยากเลิก เกือบสองปีนะ เขาบอก สองปีและไง? แล้วเราก้ถามว่าเรื่องเรียนล่ะ? เขาปากดีมากค่ะตอบกลับมา ก้แค่สมัครกรอกประวัคิ จ่ายตัง สอบ แค่นี้ (เอ้า?? ปากดีจัง) เราก้แบบหน้าชาเลยย เราก้คิดว่าไม่ไหวล่ะ ก้ถามว่าแล้วที่บอกดมื่อเช้าคือไร รัก 100% คือไร เขาก้บอก ขอโทดนะ เราก้เลยบอกจะวางแล้ว โอเคเข้าใจแล้ว ทั้งๆที่ร้องไห้อยู่อ่ะค่ะ เราก้ถามว่าจะโทรมาทำไมตอนสองทุ่ม ถ้า อยากเลิก เขาบอก ก้ไม่ได้อยากทำหรอก ก้เพราะมันทำประจำไง ก่อนตัดสายเขาย้ำมากเลยค่ะว่า อย่าโทรมาอีกนะ! เราก้เลยวาง แลเวก้นั่งร้องไห้อ่ะค่ะ T_T พอเช้าถัดมาเขาก้ตั้งสถานะในเฟสค่ะ ว่า ผมขอโทษ T_T แต่เราก้ไม่ได้โทรไปค่ะ T_T
จากนัเนอาทิดแรกนี่อยู่ไม่ไหวเลยค่ะคิดถึงตลอดเลย เลยโทรไปประมาน สามครั้ง เพื่อง้อค่ะ แต่เขาก้บอกว่า ไม่! อยู่แลเวไม่ความสุขจะอยู่ทำไม แค่เห็นโทรมาก้ไม่อยากจะรับสายและ หงุดหงิด ....แต่เรารักเขามากค่ะ เราควรทำไงคะ ?? ๆม่ควรง้อแลเวใช่มั้ย ? ทำไมต้องโกหกเราด้วยง่าา ?
ปล.กระทู้แรกระบายความรู้สึกค่ะ ไม่ดียังไงขอโทดด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ
พอดีเพิ่งเลิกกับแฟน
แล้วยังบอกว่า เขาอยากใช้ชีวิตอิสระ อยากโสด อยากใช้ชีวิตกับเพื่อน(พอดีเราทั้งคู่ก้ไม่ได้มีอายุค่ะ ประมานปีหนึ่ง ส่วนเขาอยู่แค่ม.หกเอง) แต่เรารักเขามากๆเลยนะคะ เรางี่เง่าไปบ้างเรารู้ค่ะ แต่ว่าที่ทำเพราะว่าเปนห่วง เราก้คิดว่า เขาคือคนที่เข้าใจเราที่สุดแล้วจริงๆค่ะ เป็นคู่ที่คนอื่นอิจฉาอ่ะค่ะ เพราะเพื่อนเขาเรารู้จักหมด เพื่อนเราเขาก้รู้จัก
เรื่องก้คือ เราเรียน รร เดียวกันค่ะ แต่เราต้องไปเรียนมหาลัย ส่วนเขาก้ยังอยู่ที่เดิม เราเช่วงแรกๆเขาเปิดเทอมก่อนไปเรียน เราอยู่บ้าน ก้ไม่ได้มีปัญหาอะไรค่ะ แต่ว่าเขาจะอยู่กับเพื่อนมากขึ้นมั้งคะ เลยไม่ค่อยฟังเรา อันนั้นเราพอเข้าใจค่ะ แต่เขาก้ชอบพูดเฟมือนหงุดหงิดใส่เราตลอกเลยค่ะ ชอบขึ้นเสียงใส่ พอเราพูดว่า ทำไมต้องอารมดสียด้วย เขาก้ชอบบอกว่า เราคิดไปเองหรือเปล่า ? เราเริ่มจะรู้สึกห่างๆกันค่ะ คือม.เรากับรร.เขาอยู่ใกล้ๆกันค่ะ ช่วงแรกๆเรารับน้องเย็น ก้เลยบอกให้เขากลับก่อน เขาก้กลับไม่ได้คิดไรค่ะ ไม่ได้เจอเลยช่วงนั้น เราก้บอกให้เขาพ,ถึงบ้านก้ไปทำอย่างอื่นเลยไม่ต้องรอเราถึงบ้านหรอก .(คือตอนเย็นก่อนกินข้าวอ่ะค่ะ เรามักจะบอกประโยคหวานๆกันทุกวันอ่ะค่ะ ถือว่ามันสำคัญมากๆเลยค่ะสำหรับเรา)แล้วเขาก้มาบอกเราว่า เขาจะเขาม.เดียวกับเรา ช่วยดูให้หน่อยรอบโควต้าสมัครยังไง ทำยังไง เราก้โอเคดูให้ ดีใจค่ะตอนนั้นที่แฟนเราจะมาอยู่ที่เดียวกับเรา พอหลังจากรับน้องผ่านไปด้วยดี รุ่นพี่เริ่มปล่อยแลเวค่ะ ตอนนั้นเลยมีเวลาไปหาเขาทุกเย็นที่รร. ก้พอไปเขาก้เล่นบาส (คือเขาชอบดล่นบาสกับเพื่อนๆอ่ะค่ะ)ตามปกติ พอเย็นๆเราก้ชอบเรียกเขาบอกให้รีบกลับ เขาก้ชอบบอกแปปนึงขอเล่นก่อน เราก้ตามใจค่ะเพราะมันเปนเรื่องปกติสำหรับเราอยู่แล้ว.......แต่! มีอยู่วันนึง วันที่เลิกเนี่ยแหละค่ะ ตอนเช้าเราโทรไปปลุกเขาปกติค่ะ เราก้คุยกับเขาไปสักพักนึง .เราก้ถามประโยคที่ว่า รักเรามั้ย? รักเราแค่ไหน? เขาก้ตอบกลับมาว่ารัก 100% เราบอกอย่าโกหกดิ เขาบอก ไม่ได้โกหก พอบ่ายๆเขาบอกว่าเขาไปเล่นบาสกับเพื่อน เราก้เซ็งๆนิดๆ แต่ก้ให้ไปค่ะ พอเย็นๆเราก้โทรไปหาเขา บอกว่ากลับบ้านได้แล้ววว เขาก้บอกยัง เล่นบาสอยู่ เราก้เลยบอกว่าขอคุยก่อนแปปนึงได้มั้ย อยากคุยด้วย เขาก้แบบประมานว่าไม่จะเล่นบาส แล้วเราก้หงุดหงิดเหมือนกัน เขาก้ตะคอกว่า ไม่มีเวลา!! ใส่เราแบบนี้อ่ะค่ะ เราก้อึ้งสิคะ เพราะเขาไม่เคยเปนแบบนี้ เราก้เลยโมโห บอกไปว่า ทำแบบนี้เลิกไปเลยมั้ย ทำแบบนี้มันเสียความรู้สึกนะ เขาก้บอกว่า ถ้าอยากเลิกมากก้ทำให้ได้นะ อย่าคิดว่าไม่อยากเลิก เราก้วางค่ะ โมโห ๆม่ได้โทรหาเขา พอประมานสองทุ่มเขาก้ยิงมาค่ะ เราก้ไม่โทรกลับ เพราะเราโกรธค่ะ ที่ดขาพูดแบบนั้น พอสามทุ่มครึ่ง เขาก้ไม่โทรมาสักที แต่พอเข้าเฟสเราเห็นเขาออนค่ะ เลยทักไป บอกว่าเสร็จยังมีเรื่องจะคุยด้วย เขาก้ตอบมาแค่สั้นๆ ไร จะนอน เราเลยถามนี่เลิกกันหรอ? เขาก้บอก ไม่รู้แล้วแต่จะคิด เราเลยหยิบโทรศัพท์มาโทรหาเขาเลยค่ะ เขาก้เหมือนไม่อยากคุยกับเรา เราร้องไห้เลยค่ะ พูดว่าเมื่อตอนเย็นมันเจ็บนะคำนั้นน่ะ เขากพูดใฟ้เราสบายใจ บอกว่าเขาอยากใช้ชีวิตอิสระ อยากโสด อยากอยู่กับเพื่อน เล่นบาส ไม่อยากรอเรากลับเย็น จะไปช่วยย่าทีาบ้าน ย่าเดินไม่ไหว เราก่สวนกลับค่ะ แลเวทำไมตอนบอกให้กลับไม่กลับ เขาก้ตอบแบบว่า ก้ออยากเล่นบาสอ่ะ (เอ้า ??) เราก้ร้องไห้บอกว่าเราไม่อยากเลิก เกือบสองปีนะ เขาบอก สองปีและไง? แล้วเราก้ถามว่าเรื่องเรียนล่ะ? เขาปากดีมากค่ะตอบกลับมา ก้แค่สมัครกรอกประวัคิ จ่ายตัง สอบ แค่นี้ (เอ้า?? ปากดีจัง) เราก้แบบหน้าชาเลยย เราก้คิดว่าไม่ไหวล่ะ ก้ถามว่าแล้วที่บอกดมื่อเช้าคือไร รัก 100% คือไร เขาก้บอก ขอโทดนะ เราก้เลยบอกจะวางแล้ว โอเคเข้าใจแล้ว ทั้งๆที่ร้องไห้อยู่อ่ะค่ะ เราก้ถามว่าจะโทรมาทำไมตอนสองทุ่ม ถ้า อยากเลิก เขาบอก ก้ไม่ได้อยากทำหรอก ก้เพราะมันทำประจำไง ก่อนตัดสายเขาย้ำมากเลยค่ะว่า อย่าโทรมาอีกนะ! เราก้เลยวาง แลเวก้นั่งร้องไห้อ่ะค่ะ T_T พอเช้าถัดมาเขาก้ตั้งสถานะในเฟสค่ะ ว่า ผมขอโทษ T_T แต่เราก้ไม่ได้โทรไปค่ะ T_T
จากนัเนอาทิดแรกนี่อยู่ไม่ไหวเลยค่ะคิดถึงตลอดเลย เลยโทรไปประมาน สามครั้ง เพื่อง้อค่ะ แต่เขาก้บอกว่า ไม่! อยู่แลเวไม่ความสุขจะอยู่ทำไม แค่เห็นโทรมาก้ไม่อยากจะรับสายและ หงุดหงิด ....แต่เรารักเขามากค่ะ เราควรทำไงคะ ?? ๆม่ควรง้อแลเวใช่มั้ย ? ทำไมต้องโกหกเราด้วยง่าา ?
ปล.กระทู้แรกระบายความรู้สึกค่ะ ไม่ดียังไงขอโทดด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ