ห้วงรัก ห้วงคิดถึง

...............ยังฝันถึงปิติสุข           ยามทุกข์ระทมถมเสมอ
อ้างว้างระหว่างทางพบเจอ          เรื่องราวมากมายเผลอน้ำตาริน

..............ในห้วงรักห้วงฝัน         ภายใต้แสงตะวัน  มิจบสิ้น
ภาพรักภาพหวังที่พังภินทร์          หากมิสิ้นเวลา.....จะเรียกคืน

.............ห่วงห้วงเสน่หาอาวรณ์    ยามหลับตานอนถอนสะอื้น
เพียงร่างกายอาจได้พักฟื้น           ใจยังตื่นมิได้หลับกับดวงตา

............."ยามเช้าพี่ก็เฝ้าคิดถึงน้อง    ยามสายพี่หมายจ้องเที่ยวมองหา
ยามบ่ายพี่วุ่นวายถึงกานดา           ยามเย็นไม่เห็นหน้าผวาทรวง"..........