สวัสดีครับทุกท่าน... //โค้งคำนับรอบทิศทาง

ตอนนี้รอยฝันตะวันเดือดก็จบลงแล้วนะครับ หลังจากที่ตอนออกอากาศเจอมรสุมรุมเร้ามากมาย
ไหนๆอ่านกระทู้ติกันมามาก ผมเองก็ทั้งติ ทั้งกัด ทั้งแซวไปบ้าง ระหว่างออกอากาศ
แต่อย่างที่บอกว่าผมติดตามตลอด วันนี้มาอ่านกระทู้ชมกันหน่อยเป็นไร เพื่อความยุติธรรม 5555

มาเริ่มกันเลยครับ...

1. Title ทั้งเริ่มและจบเลยครับ สวยงาม แปลกตา ตั้งแต่ของรอยรักหักเหลี่ยมตะวันแล้ว  
ซีรี่ส์นี้ทำได้ดีมากที่สุดเท่าที่ผมเคยดูละครมาเลยจริงๆ เสียดายตอนจบออกมานิดเดียว
แล้วก็ตัดเข้าข่าวสามมิติ คุณกิตติครับ! ให้ผมดูไตเติ้ลจนจบซักวันจะได้มั้ยครับ??!



2. ฉากบู๊ เยอะจนเกินจะใส่วิดิโอครับ เพราะมีตลอดเรื่อง 5555
ผมว่าคิวบู๊เรื่องนี้สวยมาก ขนาดตัวละครในเรื่องที่ไม่ใช่สายบู๊ยังบู๊สวยเลย เช่นท่านอาคาซูมะ ท่านอามาซาโตะ เป็นต้น
ส่วนท่านอาโคจิ ขวัญใจสาวๆวัยฮอร์โมน(หมด)ในห้องนี้ 5555 ต้องยกให้เป็นคนที่เท่ที่สุดในเรื่องเลยครับ
ฉากประทับใจของผมก็มี
- ฉากต่อสู้หลังจากที่ริวกับมายูมิไปแด๊นซ์ที่มิอุระ
- ฉากจัดการสามทหารเสือแห่งโอนิซึกะ
- ฉากทาคาโอะตามไปเล่นงานริวที่ไร่ทาเคชิ
- ฉากจบ อันนี้คือดีมากกกกก มันสุดยอด มันอลังการ ทุกคนเล่นดี ไม่เว้นแม้แต่สตรีและคนชรา

3. เลิฟซีน ผมขอไม่ใส่วิดิโออีกเช่นกัน ไม่ใช่อะไรครับ มันเจ็บ!
แต่ผมเชื่อว่าจะต้องมีแม่ยกของท่านโอนิซึกะโซเรียว และนายหญิงมายูมิ ตามมาลงให้ดูเพื่อเป็นการซ้ำเติม เอ๊ย! สมทบเป็นแน่ T^T
ผมว่าเลิฟซีนเรื่องนี้ครีเอทได้ดีครับ แปลกใหม่ สวยงามดีมาก ไม่ใช่แบบล้มทับกันอิ๊ๆอ๊ะๆทั่วๆไป
ฉากที่ผมชอบที่สุดก็มี
- ฉากราเม็ง (ทั้งตอนเริ่มและตอนหลังแต่งงาน)
- ฉากเคนโด้ (มันเซ็กซี่และลื่นไหลมากจริงๆ)
- ฉากม้วนตัวในผ้าห่ม
- ฉากประกอบจดหมายท่านโซเรียว (หมั่นไส้มาก อยากเอาเทปกาวไปแปะหน้าอกแล้วลอกขนหน้าอกโซเรียวซักปื้ด) -*-

4. เสื้อผ้า หน้า ผม
ถึงผมท่านโซเรียวตอนอยู่ในบ้านจะยาว พอเดินออกมาคุยกับนายหญิงในสวนหลังบ้าน จะเกรียน 5555
แต่ก็โอเคนะครับ ถือว่าองค์ประกอบอื่นๆสวยหล่อกันดีทุกคน
แม้แต่สูทเครื่องแบบของโอนิซึกะผมก็ยังว่าเท่มาก ถึงไม่รู้จะใส่สูทอะไรนักหนา แลดูไม่สะดวกกับการต่อสู้เลยซักนิดก็เถอะ 5555

5. ฉาก มุมกล้อง แสง สวยมากกก
ฉากญี่ปุ่นสวยทุกฉาก คุ้มค่าการเดินทาง ถึงแม้การตั้งใจพรีเซ้นต์ฉากในละครจะทำให้ผมรู้สึกว่ามันไม่เมคเซ้นส์บ้าง
ว่าทำไมบทสนทนาในบ้าน จะต้องเริ่มแค่การเกริ่นหัวเรื่อง หลังจากนั้นต้องลากกันเดินออกมาคุยในสวนหลังบ้านตลอดเวลา (ซึ่งดูไกลทีเดียว)
แม้แต่เวลาคุณหมอมายูมิพักจากการตรวจคนไข้ ก็ยังต้องเดินมาหย่อนใจที่สวนหลังโรงพยาบาล อันมีระยะทางเกือบกิโล 5555
ส่วนฉากที่เซ็ตในเมืองไทยทุกฉากก็สวยดีมากครับ การจัดแสง โดยเฉพาะในบ้านโอนิซึกะ ทำออกมาดีมาก
สังเกตหน้านักแสดงฉากที่อยู่ในบ้านดูดีมากเลยครับ วิ้งๆ มีออร่ามาก

6. บท...
นี่ผมไม่ได้ผิดประเด็นนะครับ เรื่องราวดีๆนี่แหละ เข้าใจถูกแล้ว 55555
ถึงโอนิซึกะน้านนน จะเป็นตระกูลนักรบซามูไร ผู้ปกป้องเมืองนี้ ด้วยคุณงามความดี อันมีเกียรติและศักดิ์ศรีเป็นที่ตั้ง
มีโซเรียวที่เก่งกล้าสามารถ มอบชีวิต และหัวใจ อย่างกล้าหาญ สมสายเลือดนักรบ เพื่อปกป้องเมืองนี้ให้พ้นจากอันธพาลชั่ว
มีโอคะมิซังที่สวยงาม คือความรัก ความดี คือดอกเดซี่สีเหลือง ส้ม ขาว บลาๆๆๆ คือผู้หญิงที่ชะตาฟ้าลิขิตมาให้เคียงข้างนักรบ
มีอดีตโซเรียว ที่เป็นนักรบแห่งตะวัน งานถนัดคือพับดาว คติของเค้าคือ คืนเดือนแรม...แซมดาว เพรียงพราวพร่าง...
และอดีตโอคุซัง ผู้เป็นเจ้าสาวของพระอาทิตย์ คือดอกดาวเรือง ของอัศวินผู้ปกป้องแม่มด ... เอาล่ะๆ เลิกแซวก็ได้ 5555

คืออย่างงี้ครับ เข้าเรื่อง สิ่งดีๆเค้าก็มี แหม เดี๋ยวพี่คฑาแกจะน้อยใจ 5555
- เปลี่ยนริวที่ร้าย เจ้าชู้ ซึ่งตามจริงมีอะไรๆกับอาคิโกะและผู้หญิงมากมายในเมืองจริง ให้เป็นคนดี รักเดียวใจเดียว
- เปลี่ยนฉากมายูมิโดนริวข่มขืน ซึ่งในนิยายดาร์คมากๆ ให้เป็นฉากซูชิน้อยกลอยใจ น่ารักๆแทน
- เปลี่ยนยูจิ จากตัวละครแบนๆ ให้มีมิติขึ้นมา มีหัวใจ มีความรัก มีปม
- บทตัวร้าย เจิดทุกตัว

(มีต่อ คห.5)