ทราย ในวันนี้ อาจไม่ใช่ ทราย ที่หลายๆคนคาดหวัง ถ้าเราลืมคำว่านางเอกในมิติเดิมๆ แล้วคิดซะว่าทรายคือนางนำ เป็นตัวนำทางของเรื่อง ทุกอย่างเกิดจากความแค้นที่ฝังลึกในอดีต เธอกลับมาเพื่อพาเรื่องทั้งหมดไปกับเธอ เราว่าบทเขียนทรายมาแบบมนุษย์เห็นแก่ตัวและค่อนข้างเรียล ซึ่งเอาจริงๆนะคะ คนเก่งที่เป็นแบบทรายมีอยู่ในสังคมเยอะมาก ยิ่งเก่งยิ่งอีโก้สูง มั่นใจว่าฉันเต็ม ฉันชนะได้ทุกสิ่งอย่าง เว้นแต่ว่ามนุษย์ธรรมดาอาจไม่เบะปากบ่อยแบบนี้ จิกตาได้ออกสื่อแบบนี้ คือคิดว่าทางทีมงานอาจอยากเพิ่มความแซ่บให้บท ความเป็นละครเลยพยายามทำออกมาให้ชัดจนมันเกิดความล้นไปบ้าง ยอมรับค่ะว่ามีบางซีนที่ดูขัดตา ดูไปบ่นไป แต่โดยรวมไม่ขัดใจนะคะ ภาพรวมออกมาดี
ชาร์ล ในร่างชาคริต แย้มนาม อาจไม่หล่อโลกแตกกระแทกพสุธาแบบพี่วิลลี่ในอดีต แต่เราชอบบทของชาร์ลยุคนี้นะ ถ้าคิดว่าชาร์ลเป็นผู้ชายหน้าตาดี successful ฉลาด โรแมนติก อาจไม่หล่อเว่อ แต่คงต้องมีเสน่ห์พอตัวจนทำให้ผู้หญิงแบบทรายควงได้นาน มันก็ make sense ในระดับหนึ่งไม่ใช่เหรอ ตอนแรกเราไม่เชื่อในบทนี้ เราไม่เข้าใจว่าผู้ชายที่พร้อมขนาดนั้นจะมาเครซี่ผู้หญิงแบบไม่ลืมหูลืมตาได้ยังไง ผู้ชายแบบนี้ส่วนมากคบผู้หญิงไว้ควงเล่นๆมากกว่า แต่ด้วยการแสดงของชาคริต ทำให้เขาเอาตัวเองรอดจากคำวิจารณ์ได้แบบสมศักดิ์ศรี เชื่อว่าชาคริตได้แฟนละครเพิ่มมากขึ้นหลังจากดูละครเรื่องนี้ คุณเป็นชาร์ลได้น่าหลงใหลทีเดียว
บุรีในแบบฉบับของป๋อมีมิติมากค่ะ ป๋อเป็นนักแสดงที่เก่งมาก ติดตามมาตั้งแต่ เก็บแผ่นดิน จำได้ว่าเล่นได้ดีเลยทั้งๆที่เป็นนักแสดงหน้าใหม่ บทบุรีนั้นเรียบไม่หวือหวาและมีสิทธิ์ถูกกลืนได้ง่าย แต่ด้วยวิธีนำเสนอของป๋อ บุรีสามารถแสดงตัวตนของเขาออกมาได้ถึงแม้ว่าจะไม่มีบทพูดเลยก็ตาม ถ้าเป็นคนอื่นเล่น เราอาจมีคำถามว่า เฮ่ย อีพี่บีนี่กินยาประสาทเกินขนาดหรือเปล่า ทรายมันนิสัยไม่ดีขนาดนั้นจะยังรักทำไม จะห่วงมันทำไม แต่ด้วยเหตุผลอะไรไม่ทราบได้ เรากลับคิดว่าตัวละครตัวนี้มีความรู้สึกปรารถนาดีให้ทรายจริงๆ แววตาที่พี่ป๋อแสดงออกมันไม่เสแสร้ง มันทำให้เราสัมผัสได้ว่า บุรีคือทุกสิ่งอย่างที่ทรายเฝ้ารอคอย เพราะพี่บีเป็นแบบนี้ แบบนี้ยังไงล่ะถึงได้ความรักจากทราย
ลูกศร ผ่านการแสดงของมิว นิษฐา คือลูกศรที่เราจะจำไม่มีวันลืม มิวเล่นเรื่องนี้ได้น่ารักมาก ความสดใสของมิวทำให้คนหลงรักลูกศรได้ไม่ยาก เราไม่สงสัยเลยว่าทำไมพี่ฌานถึงมีสายตาพิเศษให้ลูกศรตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน เราว่าเธอเป็นคนมีเสน่ห์แบบไม่ต้องประดิษฐ์มาก ทำตาใสๆ ยิ้มนิดๆ พูดจาโลกสวยหน่อยๆ ผู้ชายก็เพ้อจนไม่รู้จะเพ้อยังไงแล้ว ติหน่อยว่าเธอสวยเกินบท แต่ด้วยความสดและสวยของเธอ ทำให้มิวรอดตัวจากการประกบคู่กับสวยตัวแม่อย่างชมพู่ สิ่งที่ดีที่สุดของลูกศรในแบบมิวก็คือฉากกุ๊กกิ๊ก มิวเล่นบทเขินๆอายๆได้เข้าทางมาก ยิ่งมิวเขินชาคริตเท่าไหร่ เคมีในฉากยิ่งพุ่งกระฉูด จนหลายๆคนถึงกับพูดว่า มิวและชาคริตคือส่วนที่เติมเต็มให้ทรายสีเพลิง2014 มีเสน่ห์ และ ฟรุ้งฟริ้งเป็นที่สุด
พัชระ เป็นตัวละครที่เราไม่ได้จำมาจากเวอร์ชั่นก่อนเลย รู้สึกว่าเวอร์ชั่นนี้ปรับบทพัชระมากขึ้น เราไม่เคยดูงานแสดงของอาเล็กมาก่อน คิดว่าเป็นอาตี๋ขาวใสขวัญใจสาวๆทั่วไป แต่ไม่เลย อาเล็กมาถึงจุดนี้ได้ด้วยฝีมือ เขาเป็นคนมีของ การแสดงสีหน้า แววตา ความรู้สึกต่างๆ มันบอกว่าเขาตั้งใจถ่ายทอดความเป็นพัชระออกมาผ่านตัวละคร ไม่มีจุดไหนเลยที่เห็นว่าเขาคืออาเล็ก เขาสวมวิญญาณผู้ชายเห็นแก่ได้ โลเล อ่อนแอ ไดอย่างไร้ข้อกังขา ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ คิดว่าตัวเองเจ๋งจนน่ารำคาญ เป็นตัวละครที่ตีแผ่ตัวตนของผู้ชายในสังคมที่มีอยู่อย่างเกลื่อนกลาด คนแบบพัชระมีอยู่เยอะค่ะ เยอะจริงๆ
กลับมาที่หัวกระทู้ ไอ้ที่คนพูดว่าเสียของน่ะมีอยู่จริง แต่ก็นั่นแหละ นานาจิตตัง เสียของหรือไม่นั้นคงขึ้นอยู่กับการมองและความคิดเห็นส่วนบุคคล เราว่าทรายสีเพลิงได้วัตถุดิบที่ดี ปรุงออกมารสชาติใช้ได้ สำหรับเรา ถ้าจะพูดว่าเสียของคงพูดได้ไม่เต็มปาก ละครเรื่องนี้อาจปรุงรสไม่ถูกปากใครหลายๆคน แต่สำหรับคนที่ทานไม่ยาก อาจเรื่องมากเป็นบางครั้งแบบเรา หลังจากชิมรสละครจนจบ สิ่งที่เราได้คือความบันเทิง รวมถึงเราได้นักแสดงที่เราชอบเพิ่มขึ้นมาอีกหลายคนทีเดียว
ทรายสีเพลิง ในวันที่ใครๆก็พูดว่าเป็นละครเสียของ
ชาร์ล ในร่างชาคริต แย้มนาม อาจไม่หล่อโลกแตกกระแทกพสุธาแบบพี่วิลลี่ในอดีต แต่เราชอบบทของชาร์ลยุคนี้นะ ถ้าคิดว่าชาร์ลเป็นผู้ชายหน้าตาดี successful ฉลาด โรแมนติก อาจไม่หล่อเว่อ แต่คงต้องมีเสน่ห์พอตัวจนทำให้ผู้หญิงแบบทรายควงได้นาน มันก็ make sense ในระดับหนึ่งไม่ใช่เหรอ ตอนแรกเราไม่เชื่อในบทนี้ เราไม่เข้าใจว่าผู้ชายที่พร้อมขนาดนั้นจะมาเครซี่ผู้หญิงแบบไม่ลืมหูลืมตาได้ยังไง ผู้ชายแบบนี้ส่วนมากคบผู้หญิงไว้ควงเล่นๆมากกว่า แต่ด้วยการแสดงของชาคริต ทำให้เขาเอาตัวเองรอดจากคำวิจารณ์ได้แบบสมศักดิ์ศรี เชื่อว่าชาคริตได้แฟนละครเพิ่มมากขึ้นหลังจากดูละครเรื่องนี้ คุณเป็นชาร์ลได้น่าหลงใหลทีเดียว
บุรีในแบบฉบับของป๋อมีมิติมากค่ะ ป๋อเป็นนักแสดงที่เก่งมาก ติดตามมาตั้งแต่ เก็บแผ่นดิน จำได้ว่าเล่นได้ดีเลยทั้งๆที่เป็นนักแสดงหน้าใหม่ บทบุรีนั้นเรียบไม่หวือหวาและมีสิทธิ์ถูกกลืนได้ง่าย แต่ด้วยวิธีนำเสนอของป๋อ บุรีสามารถแสดงตัวตนของเขาออกมาได้ถึงแม้ว่าจะไม่มีบทพูดเลยก็ตาม ถ้าเป็นคนอื่นเล่น เราอาจมีคำถามว่า เฮ่ย อีพี่บีนี่กินยาประสาทเกินขนาดหรือเปล่า ทรายมันนิสัยไม่ดีขนาดนั้นจะยังรักทำไม จะห่วงมันทำไม แต่ด้วยเหตุผลอะไรไม่ทราบได้ เรากลับคิดว่าตัวละครตัวนี้มีความรู้สึกปรารถนาดีให้ทรายจริงๆ แววตาที่พี่ป๋อแสดงออกมันไม่เสแสร้ง มันทำให้เราสัมผัสได้ว่า บุรีคือทุกสิ่งอย่างที่ทรายเฝ้ารอคอย เพราะพี่บีเป็นแบบนี้ แบบนี้ยังไงล่ะถึงได้ความรักจากทราย
ลูกศร ผ่านการแสดงของมิว นิษฐา คือลูกศรที่เราจะจำไม่มีวันลืม มิวเล่นเรื่องนี้ได้น่ารักมาก ความสดใสของมิวทำให้คนหลงรักลูกศรได้ไม่ยาก เราไม่สงสัยเลยว่าทำไมพี่ฌานถึงมีสายตาพิเศษให้ลูกศรตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน เราว่าเธอเป็นคนมีเสน่ห์แบบไม่ต้องประดิษฐ์มาก ทำตาใสๆ ยิ้มนิดๆ พูดจาโลกสวยหน่อยๆ ผู้ชายก็เพ้อจนไม่รู้จะเพ้อยังไงแล้ว ติหน่อยว่าเธอสวยเกินบท แต่ด้วยความสดและสวยของเธอ ทำให้มิวรอดตัวจากการประกบคู่กับสวยตัวแม่อย่างชมพู่ สิ่งที่ดีที่สุดของลูกศรในแบบมิวก็คือฉากกุ๊กกิ๊ก มิวเล่นบทเขินๆอายๆได้เข้าทางมาก ยิ่งมิวเขินชาคริตเท่าไหร่ เคมีในฉากยิ่งพุ่งกระฉูด จนหลายๆคนถึงกับพูดว่า มิวและชาคริตคือส่วนที่เติมเต็มให้ทรายสีเพลิง2014 มีเสน่ห์ และ ฟรุ้งฟริ้งเป็นที่สุด
พัชระ เป็นตัวละครที่เราไม่ได้จำมาจากเวอร์ชั่นก่อนเลย รู้สึกว่าเวอร์ชั่นนี้ปรับบทพัชระมากขึ้น เราไม่เคยดูงานแสดงของอาเล็กมาก่อน คิดว่าเป็นอาตี๋ขาวใสขวัญใจสาวๆทั่วไป แต่ไม่เลย อาเล็กมาถึงจุดนี้ได้ด้วยฝีมือ เขาเป็นคนมีของ การแสดงสีหน้า แววตา ความรู้สึกต่างๆ มันบอกว่าเขาตั้งใจถ่ายทอดความเป็นพัชระออกมาผ่านตัวละคร ไม่มีจุดไหนเลยที่เห็นว่าเขาคืออาเล็ก เขาสวมวิญญาณผู้ชายเห็นแก่ได้ โลเล อ่อนแอ ไดอย่างไร้ข้อกังขา ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ คิดว่าตัวเองเจ๋งจนน่ารำคาญ เป็นตัวละครที่ตีแผ่ตัวตนของผู้ชายในสังคมที่มีอยู่อย่างเกลื่อนกลาด คนแบบพัชระมีอยู่เยอะค่ะ เยอะจริงๆ
กลับมาที่หัวกระทู้ ไอ้ที่คนพูดว่าเสียของน่ะมีอยู่จริง แต่ก็นั่นแหละ นานาจิตตัง เสียของหรือไม่นั้นคงขึ้นอยู่กับการมองและความคิดเห็นส่วนบุคคล เราว่าทรายสีเพลิงได้วัตถุดิบที่ดี ปรุงออกมารสชาติใช้ได้ สำหรับเรา ถ้าจะพูดว่าเสียของคงพูดได้ไม่เต็มปาก ละครเรื่องนี้อาจปรุงรสไม่ถูกปากใครหลายๆคน แต่สำหรับคนที่ทานไม่ยาก อาจเรื่องมากเป็นบางครั้งแบบเรา หลังจากชิมรสละครจนจบ สิ่งที่เราได้คือความบันเทิง รวมถึงเราได้นักแสดงที่เราชอบเพิ่มขึ้นมาอีกหลายคนทีเดียว