ค่ะ ไม่ได้เข้ามาในพันทิปน้านนาน จนกลายเป็นพันดริฟท์กันจนน่ากลัวนะคะ
วันนี้แอมก็มีเรื่องจะมาเล่าค่ะ เรื่องรายได้ค่ะ เห็นเขาพูดกันนักกันหนา อายุน้อยร้อยล้าน แอมก็ไม่อายุไม่ใช่น้อยละนะคะ แต่ขออนุญาตไม่เปิดเผยค่ะ กลัวคุณๆ เอาไปแทงหวย
แอมเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ บ้านอยู่อำเภออมก๋อย ฮั่นแน่ สงสัยละสิว่ามันอยู่ที่ไหนของประเทศไทย นู่นค่ะปลายสุดของจังหวัดเชียงใหม่ เราเรียกกันว่าประเทศเมืองตื๋น เป็นติ่งการพัฒนาค่ะ การพัฒนาไปไม่ถึง เมื่อตอนเด็กๆ แอมเคยต้องจุดไฟจากโคมน้ำมันด้วยนะคะ หลังจากนั้นจนอยู่ ป. 3 ที่บ้านถึงจะเริ่มมีไฟฟ้าใช้ เริ่มกลายเป็นคุณหนู ณ บัดนั้นค่ะ อรัมภบท ชีวิตวัยเด็กอันน่าเศร้าเหมือนลูกหลานผู้ดีตกยาก ในบ้านนอกคอกนาพอให้ทุกท่านน้ำตาซึมพอนะคะ (ใครชอบเที่ยวป่าเที่ยวเขาอย่าลืมไปเที่ยวอำเภออมก๋อยนะคะ โฆษณาบ้านเกิดพี่เว็บมาสเตอร์พันทิปคงไม่ส่งโนติ๊สมาเหมือนตอนโฆษณาร้านค้านะคะ)
มาถึงเรื่องราวของการสร้างรายได้ค่ะ ตั้งแต่เด็กแอมขี้เกียจมากค่ะ เป็นคนขี้เกียจที่สุดในบ้าน แม่ทำขนมไทยให้ไปขายโรงเรียน ความที่ไม่อยากขายแอมเลยแจกเพื่อนกินหมดค่ะ แล้วก็เอาเงินที่แม่ให้ไปโรงเรียนวันละ 2 บาท ใส่ออมสินไว้ ปรากฏว่าปิดเทอมมาน้องชาย (ลูกน้า) ทุบออมสินของแอมไปซื้อขนมขี้หนู (กิมจ้อ) แจกเพื่อนหมดค่ะ นั่นคือประสบการณ์ การหารายได้ช่วงวัยเด็กของแอมค่ะ
พออยู่มัธยมแอมก็เริ่มทำโพสคาร์ดกับเพื่อนๆ โดยการวาดการ์ตูนตาโต (การ์ตูนญี่ปุ่น) ใส่กระดาษตามออเดอร์ของลูกค้า แล้วก็ทำที่คั่นหนังสือ ขายให้แก่เพื่อนๆ และรุ่นน้องในโรงเรียนเอาเงินไปปาร์ตี้กันค่ะ เห็นไหมค่ะแอมช่างหาเงินมาตั้งแต่เด็กแล้วนะคะ เริ่ดหรือเปล่าค่ะทั่น!!!
พอมาเรียนระดับอุดมศึกษานะคะ แอมขอเงินที่บ้านค่ะ เดือนละตั้ง 3,000 แล้วก็กู้เงิน กยศ. ด้วยค่ะ ได้เดือนละ 3,000 บาท นอกจากนั้นก็ยังรับจ้างทำงานในบัณฑิตวิทยาลัย ของสถาบัน รับจ้างพิมพ์งาน ทำ Thesis ให้นักศึกษารุ่นพี่ค่ะ รับจ้างทำงานร้านอินเทอร์เนตคาเฟ่ เดือนหนึ่งแอมมีรายได้จากงานตรงนี้ราวๆ 4,000 บาท ค่ะ เห็นไหมค่ะ จำนวนรายได้ที่แอมทำได้ บวกเงินจากช่องทางอื่นๆ แอมได้เงินเดือนละประมาณหนึ่งหมื่นบาทค่ะ ค่าใช้จ่ายรายเดือนสมัยนั้นก็ตกเดือนนึงราวๆ สี่ห้าพันบาท แต่คนแบบแอมมีเหรอคะจะพอใช้ ไม่พอค่ะ อดบ้างอิ่มบ้าง income ของนักศึกษาทั่วไปอยู่ที่ 5,000 บาทค่ะ แต่แอมไม่ดับเบิ้ลนะคะ แต่ใช้ทริปเปิ้ลค่ะ การเรียนก็ไม่ค่อยดีค่ะ เป็นเด็กปีเป้อ แปลว่าจบช้าค่ะ ไม่คิดว่าชีวิตนี้การเรียนจะสำคัญอะไรกับชีวิต เพราะคิดว่าจบมาจะให้สามีเลี้ยงค่ะ แต่บังเอิ้นบังเอิญ แอมหาแฟนไม่ได้ เรื่องจะให้สามีเลี้ยงเลยมีอันดับวูบไปต่อหน้าต่อตา สาวสวยรวยเสน่ห์แบบแอม มันช่างน่าเศร้าชะมัด
พอจบมาเหมือนโชคชะตากลั่นแกล้งนะคะ มีผู้ชายชวนแอมหนีตาม แต่แอมหยิ่งค่ะ (ที่จริงไม่มีปัญญาหอบผ้าหนีตามเขาหรอก) แอมเลยกระ
กระสนหางานทำ โดยการรับจ้างเลี้ยงหลานให้พี่สาวไม่ได้ค่าตอบแทนค่ะ อยู่ได้ปีหนึ่งพี่สาวคงขี้เกียจเลี้ยงเขาเลยถีบหัวส่งแอมไปสอบบรรจุรับราชการค่ะ น่าสงสารเนอะคะ อยู่บ้านเป็นแม่บ้านดีๆ ถูกผลักไสให้ไปสอบเข้ารับราชการ ชีวิตมันเศร้าไม่พอค่ะ
กะลาหัวสอบติดค่ะ จากที่คิดว่าจะมีรายได้เดือนละ เป็นหมื่นๆ เหมือนตอนเรียน ไปรับราชการปีแรก ได้เงินเดือน 7,260 บาท ต๊ายตาย คุณคะ ตอนสมัยเรียนแอมได้เงินเยอะกว่าเงินเดือนอีก แอมเลยต้องกระ
กระสนอีกรอบค่ะ ไปรับจ้างสอนพี่เศษช่วยเพื่อนที่เป็นครู พออยู่ได้ค่ะ มีรายได้เพิ่มเดือนละ 30,00 - 4,000 บาท ค่ะ แล้วมันจะพอใช้ได้ยังไงคะ ยากค่ะ แต่ดีที่แอมอาศัยอยู่กับที่บ้านเลยพอมีข้าวมีน้ำให้กินไม่อดตาย
เรื่องมันมาพลิกผันตอนนี้ค่ะ ตอนที่แอมทำงานได้ 3 ปี แอมเกิดไอเดียเบื่อการถูกคุมตัวจากที่บ้านไปไหนกลับดึกก็ไม่ได้ ตอนนั้นเงินเดือนเริ่มขึ้นมาแล้วค่ะ จากเงินเดือนเจ็ดพันกว่ากลายเป็น 8,420 บาท ค่ะ นางได้ใจค่ะ แอมเลยไปดาวน์บ้านไว้ด้วยเงิน 60,000 บาท อย่าถามว่าเอามาจากไหนนะคะ เงินเก็บทั้งชีวิตมีแค่นั้นค่ะ ดาวน์บ้านเสร็จ ยังไม่ทันได้บ้านเพื่อนรักที่สอนพิเศษด้วยกันก็ลาโลกทิ้งแอมไป ชีวิตน่าเศร้ารันทดฝุดๆ ค่ะ แอมเลยขาดหลักพักพิง ที่พึ่งของแอมไปแล้วไปลับ แอมแอบงอนเพื่อนนิดๆ ที่ชิ่งตัดช่องน้อยแต่พอตัวทิ้งแอมไว้ให้โดดเดี่ยว ปัญหาตามมาค่ะหลังจากนั้นปีหนึ่งแอมก็ได้บ้านมาเป็นหนี้ก้อนโต จากเด็กบ้านนอกที่ไม่มีมรดก คุณคะ แอมเป็นหนี้ 729,000 บาทค่ะ ยังไม่นับ กยศ. นะคะ บ้านต้องผ่อนกับธนาคารเดือนละ 4,500 บาท แล้วรายได้เหลือแค่เงินเดือนค่ะ มีเงินใช้จ่ายส่วนตัวหลังจากหักค่าผ่อนบ้านแค่ 3,920 บาท คุณค่ะ เศรษฐกิจพุ่งกระฉูดค่ะ ค่าครองชีพนะคะ จากตอนที่ซื้อบ้านราคาทองบาทละ เก้าพัน มันดันขึ้นไปเป็น หมื่นห้า เท่าเงินเดือนที่เขาประกาศให้เป็นขั้นต่ำของปริญญาตรีเลยค่ะ
แม่เจ้าเงินเดือนก็น้อยค่าใช้จ่ายก็สูงแค่นั้นไม่พอค่ะ แอมอยากรวยค่ะ แอมเลยไปกู้เงินจากสถาบันการเงินมาอีก 450,000 บาท เอามาทำอะไรก็ไม่รู้สะเปะสะปะ ล้านกว่าแล้วค่ะ รวมทั้งหนี้บ้าน หนี้ กยศ. เงินกู้สถาบันการเงินเพื่อการลงทุน รวมเป็น 1,359,000 ค่ะ ด้วยอายุในขณะนั้นแค่ 28 ค่ะ มันยังไม่จบนะคะ หลังจากที่มองหาช่องทางทำธุรกิจได้แอมก็หาเครดิตกู้ๆๆ เพิ่มอีก เบ็ดเสร็จ เป็นหนี้เพิ่มอีก 690,000 บาท ค่ะ รวมกับหนี้เดิม กลายเป็นยอดหนี้ 2,049,000 บาท ค่ะ อย่าคิดนะคะว่ามันจะจบ ยังค่ะ แอมยังไปซื้อรถอีก 2 คัน ค่ะ ราคารวมกันแล้ว 1,379,000 บาท หนี้เบ็ดเสร็จเป็นเท่าไหร่คะ ช่วยกันคิดหน่อยว่าตัวเลขมันถูกไหม หนี้ของแอมตอนนี้คือ 3,428,000 บาท โอว์ ถูกหวยรางวัลที่ 1 ได้แค่ใช้หนี้ค่ะ แล้วคุณรู้ไหมคะว่าเงินเดือนแอมตอนนี้เท่าไหร่ ไม่อยากโม้ค่ะ ว่าได้เงินเดือน 20,xxx บาท แล้วต้องชำระหนี้ต่อเดือนอยู่ที่ 40,000 บาท ค่ะ
ดูแล้วน่าตกใจไหมคะ แต่ไม่ต้องตกใจค่ะ แอมยังไม่คิดจะหนีไปโดดตึกตาย เพราะที่บ้านแอมชั้นเดียว ที่ทำงานก็ชั้นเดียว ไปโดดน้ำตายแอมก็ว่ายน้ำเป็น ส่วนวิธีอื่นๆ แอมกลัวเจ็บค่ะ เลยไม่คิดจะฆ่าตัวตาย ถ้าเป็นคุณ จะทำไงคะ แค่เรื่องหนี้อย่างเดียวก็ปวดหัวแล้วค่ะ ไม่รวมเรื่องอื่นอย่างเช่นเป้าหมายในการเป็นแม่บ้านให้สามีเลี้ยงอีกนะคะ เป็นอันวายวอดค่ะ แค่ผู้ชายเขาเห็นยอดหนี้แอมเขาก็หนีกันกระเจิงแล้วค่ะ วิธีบริหารชีวิตไม่ได้ยากอย่างที่คิดนะคะ บางท่านอาจจะหมดกำลังใจ แต่ลองคิดถึงแอมไว้สิคะ อีบ้านี่เป็นหนี้ท่วมหัวไม่รู้ว่าชาตินี้จะผ่อนหมดไหม นางยังมีหน้ามาเขียนกระทู้เล่าอีก ยังจะอยากให้กำลังใจคนอื่นอีก อ่านแล้วไม่ได้สาระอะไรในการหาเงินเลยใช่ไหมคะ นอกจากอ่านแล้วจะเห็นแต่ชีวิตหนี้ อย่างเพิ่งเศร้าไปค่ะ แอมจะทิ้งท้ายไว้ให้
ข้อความที่เขียนมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงที่ใส่สีตีไข่เต็มที่ค่ะ เพราะเห็นเขาพูดกันว่าอายุน้อยรายได้ร้อยล้าน แต่อิฉันมันอายุไม่ใช่น้อยหนี้อาจจะเป็นร้อยล้านตอนตาย แต่การบริหารจัดการหนี้ที่พูดมาไม่เกินความสามารถค่ะถ้าจะทำ
ใครที่กำลังเจอปัญหาอยู่ ให้คิดให้ดีนะคะ ถามตัวเองแล้วทำตามนี้ค่ะ
1. เราสามารถชำระหนี้โดยไม่เป็นหนี้เพิ่มได้ไหม
- ถ้าได้ลดการสร้างหนี้เพิ่ม แล้วเลือกชำระหนี้ที่ดอกแพงที่สุดและมีผลต่อการถูกฟ้องมากที่สุดก่อน แล้วทำบัญชีค่าใช้จ่ายให้มันพอกับเงินที่จะกินจะใช้หลังจากบริหารหนี้ ไม่เกิน 3 ปี คุณจะสามารถลืมตาอ้าปากได้
- ถ้าไม่ได้ลองมองอาชีพอิสระอะไรก็ได้สักอาชีพ ที่คิดว่าทำแล้วสามารถเลี้ยงตัวและครอบครัวได้ อย่ากลัวที่จะกลับไปจน เพราะจนได้ก็รวยได้ แล้วยื่นความจำนงประนอมหนี้กับเจ้าหนี้ต่างๆ ถ้าเขาไม่ยอมปล่อยให้เขาฟ้องล้มละลายไปค่ะ จบยึดไปเลยไอ้ทรัพย์สินหนี้ทั้งหลาย แล้วไปหาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องก็พอ ดีกว่าคิดสั้นฆ่าตัวตายค่ะ เพราะยังไม่ตายยังมีโอกาสเริ่มใหม่ได้เสมอ
2. เราเป็นหนี้เพราะอะไร
ตอบให้ได้นะคะ อย่าโกหกตัวเอง อย่าเข้าข้างตัวเอง ถ้าเราฟุ่มเฟือยก็ให้ยอมรับ แล้วหาวิธีจัดการความฟุ่มเฟือยของตัวเอง แต่ถ้าเป็นเพราะเราทำธุรกิจไม่ประสบผลสำเร็จ เลิกค่ะธุรกิจนั้นอย่าทู่ซี้ทำอีกเลย หรือถ้าไม่เลิกก็ต้องเปลี่ยนรูปแบบการทำธุรกิจใหม่หมด ไม่งั้นมันก็จะเป็นหนี้ซ้ำซากแบบนั้นแหละค่ะ
3. ตายไปแล้วเราได้อะไรติดตัวไปไหม
ไม่มีคะ เราเอาทรัพย์สมบัติอะไรไปไม่ได้สักอย่าง ถามตัวเองบ่อยๆ แล้ว คุณจะได้ปลงได้ แล้วหัดทำบุญทำทานบริจาค สละสิ่งที่เป็นของตัวเองเสียบ้าง จะได้ไม่ยึดติดตัวตนของตนเอง ถ้าสละได้เวลาเจอปัญหาเราจะไม่คิดสั้นค่ะ เพราะเราเอาอะไรไปไม่ได้เราก็จะไม่ห่วงมันถ้าต้องสูญเสีย จะได้ไม่ต้องสร้างหนี้หุ้มเปลือกจอมปลอมของตนเอง ทุกวันนี้แอมไปบริจาคเลือด บริจาคของให้เด็กด้อยโอกาส ส่งหนังสือไปให้ทหารสามจังหวัดชายแดน (เมื่อก่อนไม่เคยทำนะคะคิดถึงแต่ตัวเอง อีโก้ชะมัด แล้วก็ยึดติดเป็นทุกข์มาก)
ถามตัวเองแค่ 3 ข้อ นี้ค่ะ แล้วทำให้ได้ ตอบคำถามตัวเองให้ได้ แล้วคุณจะไม่คิดสั้น ต่อให้อายุงานเหลือน้อยยังเป็นหนี้ร้อยล้านคุณก็จะไม่กังวล
หนี้ที่แอมพูดถึงข้างบนแอมบริหารได้นะคะ เงินเดือนไม่พอใช้หนี้ก็จริง สามีก็ไม่มี หน้าตาก็ไปทำงานพาร์ทไทม์เงินไวไม่ได้ แอมเลยต้องทำแบบนี้ค่ะ แบ่งเงินเดือนผ่อนชำระ อย่างละเล็กละน้อย แล้วเก็บส่วนที่เหลือไว้กินไว้ใช้ ค่อยๆ ทยอยผ่อนไป แม้มันจะลดลงช้ามากแต่มันก็ลดนะคะ พอมันเริ่มลดเงินเดือนเราขึ้น เราก็จะหายใจสะดวกมีเงินกินข้าวเพิ่มขึ้นแต่จงระลึกไว้อย่าฟุ่มเฟือย
สิ่งสำคัญสำหรับมนุษย์หนี้ที่ไม่มีปัญญารวย ให้หาอาชีพที่มั่นคงไว้ แล้วบริหารหนี้ ถ้าหาไม่ได้จงกลับไปสู่จุดเริ่มต้น อย่ายึดติดว่าฉันมาจนถึงจุดนี้แล้ว คิดผิดค่ะ
ปล. ตั้งใจเขียนกระทู้ประชดพวกอายุน้อยร้อยล้านที่เฟคกันนะคะ อย่าถามเอาสาระจากแอมนะคะ ไม่มีสาระค่ะ เพราะกระทู้นี้ก็เฟค เกินครึ่ง มีแต่เรื่องหนี้ที่ไม่เฟค 5555 หลงเข้ามาอ่านแล้วถือว่าคลายเครียดนะคะ อย่าด่ากันละ อยากดราม่ากับเขาบ้างแค่นั้นเอง
ปล. 2 ถ้าอ่านมาจนตรงนี้ได้คุณก็ทำได้แล้วค่ะ เพราะถ้าคุณทำไม่ได้คุณไม่ทนอ่านหรอก ไม่ต้องรวยล้นฟ้าแบบใครเขา แค่เราเป็นสุขไม่คิดอะไรโง่ๆ ก็พอค่ะ ทุกคนทำได้ แอมเชื่อค่ะ
(นางงามชะมัด)
กระทู้นี้มาเล่าประสบการณ์ค่ะ จะได้เป็นกำลังใจแก่คนที่กำลังท้อและคิดว่าทำไม่ได้
วันนี้แอมก็มีเรื่องจะมาเล่าค่ะ เรื่องรายได้ค่ะ เห็นเขาพูดกันนักกันหนา อายุน้อยร้อยล้าน แอมก็ไม่อายุไม่ใช่น้อยละนะคะ แต่ขออนุญาตไม่เปิดเผยค่ะ กลัวคุณๆ เอาไปแทงหวย
แอมเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ บ้านอยู่อำเภออมก๋อย ฮั่นแน่ สงสัยละสิว่ามันอยู่ที่ไหนของประเทศไทย นู่นค่ะปลายสุดของจังหวัดเชียงใหม่ เราเรียกกันว่าประเทศเมืองตื๋น เป็นติ่งการพัฒนาค่ะ การพัฒนาไปไม่ถึง เมื่อตอนเด็กๆ แอมเคยต้องจุดไฟจากโคมน้ำมันด้วยนะคะ หลังจากนั้นจนอยู่ ป. 3 ที่บ้านถึงจะเริ่มมีไฟฟ้าใช้ เริ่มกลายเป็นคุณหนู ณ บัดนั้นค่ะ อรัมภบท ชีวิตวัยเด็กอันน่าเศร้าเหมือนลูกหลานผู้ดีตกยาก ในบ้านนอกคอกนาพอให้ทุกท่านน้ำตาซึมพอนะคะ (ใครชอบเที่ยวป่าเที่ยวเขาอย่าลืมไปเที่ยวอำเภออมก๋อยนะคะ โฆษณาบ้านเกิดพี่เว็บมาสเตอร์พันทิปคงไม่ส่งโนติ๊สมาเหมือนตอนโฆษณาร้านค้านะคะ)
มาถึงเรื่องราวของการสร้างรายได้ค่ะ ตั้งแต่เด็กแอมขี้เกียจมากค่ะ เป็นคนขี้เกียจที่สุดในบ้าน แม่ทำขนมไทยให้ไปขายโรงเรียน ความที่ไม่อยากขายแอมเลยแจกเพื่อนกินหมดค่ะ แล้วก็เอาเงินที่แม่ให้ไปโรงเรียนวันละ 2 บาท ใส่ออมสินไว้ ปรากฏว่าปิดเทอมมาน้องชาย (ลูกน้า) ทุบออมสินของแอมไปซื้อขนมขี้หนู (กิมจ้อ) แจกเพื่อนหมดค่ะ นั่นคือประสบการณ์ การหารายได้ช่วงวัยเด็กของแอมค่ะ
พออยู่มัธยมแอมก็เริ่มทำโพสคาร์ดกับเพื่อนๆ โดยการวาดการ์ตูนตาโต (การ์ตูนญี่ปุ่น) ใส่กระดาษตามออเดอร์ของลูกค้า แล้วก็ทำที่คั่นหนังสือ ขายให้แก่เพื่อนๆ และรุ่นน้องในโรงเรียนเอาเงินไปปาร์ตี้กันค่ะ เห็นไหมค่ะแอมช่างหาเงินมาตั้งแต่เด็กแล้วนะคะ เริ่ดหรือเปล่าค่ะทั่น!!!
พอมาเรียนระดับอุดมศึกษานะคะ แอมขอเงินที่บ้านค่ะ เดือนละตั้ง 3,000 แล้วก็กู้เงิน กยศ. ด้วยค่ะ ได้เดือนละ 3,000 บาท นอกจากนั้นก็ยังรับจ้างทำงานในบัณฑิตวิทยาลัย ของสถาบัน รับจ้างพิมพ์งาน ทำ Thesis ให้นักศึกษารุ่นพี่ค่ะ รับจ้างทำงานร้านอินเทอร์เนตคาเฟ่ เดือนหนึ่งแอมมีรายได้จากงานตรงนี้ราวๆ 4,000 บาท ค่ะ เห็นไหมค่ะ จำนวนรายได้ที่แอมทำได้ บวกเงินจากช่องทางอื่นๆ แอมได้เงินเดือนละประมาณหนึ่งหมื่นบาทค่ะ ค่าใช้จ่ายรายเดือนสมัยนั้นก็ตกเดือนนึงราวๆ สี่ห้าพันบาท แต่คนแบบแอมมีเหรอคะจะพอใช้ ไม่พอค่ะ อดบ้างอิ่มบ้าง income ของนักศึกษาทั่วไปอยู่ที่ 5,000 บาทค่ะ แต่แอมไม่ดับเบิ้ลนะคะ แต่ใช้ทริปเปิ้ลค่ะ การเรียนก็ไม่ค่อยดีค่ะ เป็นเด็กปีเป้อ แปลว่าจบช้าค่ะ ไม่คิดว่าชีวิตนี้การเรียนจะสำคัญอะไรกับชีวิต เพราะคิดว่าจบมาจะให้สามีเลี้ยงค่ะ แต่บังเอิ้นบังเอิญ แอมหาแฟนไม่ได้ เรื่องจะให้สามีเลี้ยงเลยมีอันดับวูบไปต่อหน้าต่อตา สาวสวยรวยเสน่ห์แบบแอม มันช่างน่าเศร้าชะมัด
พอจบมาเหมือนโชคชะตากลั่นแกล้งนะคะ มีผู้ชายชวนแอมหนีตาม แต่แอมหยิ่งค่ะ (ที่จริงไม่มีปัญญาหอบผ้าหนีตามเขาหรอก) แอมเลยกระ
เรื่องมันมาพลิกผันตอนนี้ค่ะ ตอนที่แอมทำงานได้ 3 ปี แอมเกิดไอเดียเบื่อการถูกคุมตัวจากที่บ้านไปไหนกลับดึกก็ไม่ได้ ตอนนั้นเงินเดือนเริ่มขึ้นมาแล้วค่ะ จากเงินเดือนเจ็ดพันกว่ากลายเป็น 8,420 บาท ค่ะ นางได้ใจค่ะ แอมเลยไปดาวน์บ้านไว้ด้วยเงิน 60,000 บาท อย่าถามว่าเอามาจากไหนนะคะ เงินเก็บทั้งชีวิตมีแค่นั้นค่ะ ดาวน์บ้านเสร็จ ยังไม่ทันได้บ้านเพื่อนรักที่สอนพิเศษด้วยกันก็ลาโลกทิ้งแอมไป ชีวิตน่าเศร้ารันทดฝุดๆ ค่ะ แอมเลยขาดหลักพักพิง ที่พึ่งของแอมไปแล้วไปลับ แอมแอบงอนเพื่อนนิดๆ ที่ชิ่งตัดช่องน้อยแต่พอตัวทิ้งแอมไว้ให้โดดเดี่ยว ปัญหาตามมาค่ะหลังจากนั้นปีหนึ่งแอมก็ได้บ้านมาเป็นหนี้ก้อนโต จากเด็กบ้านนอกที่ไม่มีมรดก คุณคะ แอมเป็นหนี้ 729,000 บาทค่ะ ยังไม่นับ กยศ. นะคะ บ้านต้องผ่อนกับธนาคารเดือนละ 4,500 บาท แล้วรายได้เหลือแค่เงินเดือนค่ะ มีเงินใช้จ่ายส่วนตัวหลังจากหักค่าผ่อนบ้านแค่ 3,920 บาท คุณค่ะ เศรษฐกิจพุ่งกระฉูดค่ะ ค่าครองชีพนะคะ จากตอนที่ซื้อบ้านราคาทองบาทละ เก้าพัน มันดันขึ้นไปเป็น หมื่นห้า เท่าเงินเดือนที่เขาประกาศให้เป็นขั้นต่ำของปริญญาตรีเลยค่ะ
แม่เจ้าเงินเดือนก็น้อยค่าใช้จ่ายก็สูงแค่นั้นไม่พอค่ะ แอมอยากรวยค่ะ แอมเลยไปกู้เงินจากสถาบันการเงินมาอีก 450,000 บาท เอามาทำอะไรก็ไม่รู้สะเปะสะปะ ล้านกว่าแล้วค่ะ รวมทั้งหนี้บ้าน หนี้ กยศ. เงินกู้สถาบันการเงินเพื่อการลงทุน รวมเป็น 1,359,000 ค่ะ ด้วยอายุในขณะนั้นแค่ 28 ค่ะ มันยังไม่จบนะคะ หลังจากที่มองหาช่องทางทำธุรกิจได้แอมก็หาเครดิตกู้ๆๆ เพิ่มอีก เบ็ดเสร็จ เป็นหนี้เพิ่มอีก 690,000 บาท ค่ะ รวมกับหนี้เดิม กลายเป็นยอดหนี้ 2,049,000 บาท ค่ะ อย่าคิดนะคะว่ามันจะจบ ยังค่ะ แอมยังไปซื้อรถอีก 2 คัน ค่ะ ราคารวมกันแล้ว 1,379,000 บาท หนี้เบ็ดเสร็จเป็นเท่าไหร่คะ ช่วยกันคิดหน่อยว่าตัวเลขมันถูกไหม หนี้ของแอมตอนนี้คือ 3,428,000 บาท โอว์ ถูกหวยรางวัลที่ 1 ได้แค่ใช้หนี้ค่ะ แล้วคุณรู้ไหมคะว่าเงินเดือนแอมตอนนี้เท่าไหร่ ไม่อยากโม้ค่ะ ว่าได้เงินเดือน 20,xxx บาท แล้วต้องชำระหนี้ต่อเดือนอยู่ที่ 40,000 บาท ค่ะ
ดูแล้วน่าตกใจไหมคะ แต่ไม่ต้องตกใจค่ะ แอมยังไม่คิดจะหนีไปโดดตึกตาย เพราะที่บ้านแอมชั้นเดียว ที่ทำงานก็ชั้นเดียว ไปโดดน้ำตายแอมก็ว่ายน้ำเป็น ส่วนวิธีอื่นๆ แอมกลัวเจ็บค่ะ เลยไม่คิดจะฆ่าตัวตาย ถ้าเป็นคุณ จะทำไงคะ แค่เรื่องหนี้อย่างเดียวก็ปวดหัวแล้วค่ะ ไม่รวมเรื่องอื่นอย่างเช่นเป้าหมายในการเป็นแม่บ้านให้สามีเลี้ยงอีกนะคะ เป็นอันวายวอดค่ะ แค่ผู้ชายเขาเห็นยอดหนี้แอมเขาก็หนีกันกระเจิงแล้วค่ะ วิธีบริหารชีวิตไม่ได้ยากอย่างที่คิดนะคะ บางท่านอาจจะหมดกำลังใจ แต่ลองคิดถึงแอมไว้สิคะ อีบ้านี่เป็นหนี้ท่วมหัวไม่รู้ว่าชาตินี้จะผ่อนหมดไหม นางยังมีหน้ามาเขียนกระทู้เล่าอีก ยังจะอยากให้กำลังใจคนอื่นอีก อ่านแล้วไม่ได้สาระอะไรในการหาเงินเลยใช่ไหมคะ นอกจากอ่านแล้วจะเห็นแต่ชีวิตหนี้ อย่างเพิ่งเศร้าไปค่ะ แอมจะทิ้งท้ายไว้ให้
ข้อความที่เขียนมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงที่ใส่สีตีไข่เต็มที่ค่ะ เพราะเห็นเขาพูดกันว่าอายุน้อยรายได้ร้อยล้าน แต่อิฉันมันอายุไม่ใช่น้อยหนี้อาจจะเป็นร้อยล้านตอนตาย แต่การบริหารจัดการหนี้ที่พูดมาไม่เกินความสามารถค่ะถ้าจะทำ
ใครที่กำลังเจอปัญหาอยู่ ให้คิดให้ดีนะคะ ถามตัวเองแล้วทำตามนี้ค่ะ
1. เราสามารถชำระหนี้โดยไม่เป็นหนี้เพิ่มได้ไหม
- ถ้าได้ลดการสร้างหนี้เพิ่ม แล้วเลือกชำระหนี้ที่ดอกแพงที่สุดและมีผลต่อการถูกฟ้องมากที่สุดก่อน แล้วทำบัญชีค่าใช้จ่ายให้มันพอกับเงินที่จะกินจะใช้หลังจากบริหารหนี้ ไม่เกิน 3 ปี คุณจะสามารถลืมตาอ้าปากได้
- ถ้าไม่ได้ลองมองอาชีพอิสระอะไรก็ได้สักอาชีพ ที่คิดว่าทำแล้วสามารถเลี้ยงตัวและครอบครัวได้ อย่ากลัวที่จะกลับไปจน เพราะจนได้ก็รวยได้ แล้วยื่นความจำนงประนอมหนี้กับเจ้าหนี้ต่างๆ ถ้าเขาไม่ยอมปล่อยให้เขาฟ้องล้มละลายไปค่ะ จบยึดไปเลยไอ้ทรัพย์สินหนี้ทั้งหลาย แล้วไปหาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องก็พอ ดีกว่าคิดสั้นฆ่าตัวตายค่ะ เพราะยังไม่ตายยังมีโอกาสเริ่มใหม่ได้เสมอ
2. เราเป็นหนี้เพราะอะไร
ตอบให้ได้นะคะ อย่าโกหกตัวเอง อย่าเข้าข้างตัวเอง ถ้าเราฟุ่มเฟือยก็ให้ยอมรับ แล้วหาวิธีจัดการความฟุ่มเฟือยของตัวเอง แต่ถ้าเป็นเพราะเราทำธุรกิจไม่ประสบผลสำเร็จ เลิกค่ะธุรกิจนั้นอย่าทู่ซี้ทำอีกเลย หรือถ้าไม่เลิกก็ต้องเปลี่ยนรูปแบบการทำธุรกิจใหม่หมด ไม่งั้นมันก็จะเป็นหนี้ซ้ำซากแบบนั้นแหละค่ะ
3. ตายไปแล้วเราได้อะไรติดตัวไปไหม
ไม่มีคะ เราเอาทรัพย์สมบัติอะไรไปไม่ได้สักอย่าง ถามตัวเองบ่อยๆ แล้ว คุณจะได้ปลงได้ แล้วหัดทำบุญทำทานบริจาค สละสิ่งที่เป็นของตัวเองเสียบ้าง จะได้ไม่ยึดติดตัวตนของตนเอง ถ้าสละได้เวลาเจอปัญหาเราจะไม่คิดสั้นค่ะ เพราะเราเอาอะไรไปไม่ได้เราก็จะไม่ห่วงมันถ้าต้องสูญเสีย จะได้ไม่ต้องสร้างหนี้หุ้มเปลือกจอมปลอมของตนเอง ทุกวันนี้แอมไปบริจาคเลือด บริจาคของให้เด็กด้อยโอกาส ส่งหนังสือไปให้ทหารสามจังหวัดชายแดน (เมื่อก่อนไม่เคยทำนะคะคิดถึงแต่ตัวเอง อีโก้ชะมัด แล้วก็ยึดติดเป็นทุกข์มาก)
ถามตัวเองแค่ 3 ข้อ นี้ค่ะ แล้วทำให้ได้ ตอบคำถามตัวเองให้ได้ แล้วคุณจะไม่คิดสั้น ต่อให้อายุงานเหลือน้อยยังเป็นหนี้ร้อยล้านคุณก็จะไม่กังวล
หนี้ที่แอมพูดถึงข้างบนแอมบริหารได้นะคะ เงินเดือนไม่พอใช้หนี้ก็จริง สามีก็ไม่มี หน้าตาก็ไปทำงานพาร์ทไทม์เงินไวไม่ได้ แอมเลยต้องทำแบบนี้ค่ะ แบ่งเงินเดือนผ่อนชำระ อย่างละเล็กละน้อย แล้วเก็บส่วนที่เหลือไว้กินไว้ใช้ ค่อยๆ ทยอยผ่อนไป แม้มันจะลดลงช้ามากแต่มันก็ลดนะคะ พอมันเริ่มลดเงินเดือนเราขึ้น เราก็จะหายใจสะดวกมีเงินกินข้าวเพิ่มขึ้นแต่จงระลึกไว้อย่าฟุ่มเฟือย
สิ่งสำคัญสำหรับมนุษย์หนี้ที่ไม่มีปัญญารวย ให้หาอาชีพที่มั่นคงไว้ แล้วบริหารหนี้ ถ้าหาไม่ได้จงกลับไปสู่จุดเริ่มต้น อย่ายึดติดว่าฉันมาจนถึงจุดนี้แล้ว คิดผิดค่ะ
ปล. ตั้งใจเขียนกระทู้ประชดพวกอายุน้อยร้อยล้านที่เฟคกันนะคะ อย่าถามเอาสาระจากแอมนะคะ ไม่มีสาระค่ะ เพราะกระทู้นี้ก็เฟค เกินครึ่ง มีแต่เรื่องหนี้ที่ไม่เฟค 5555 หลงเข้ามาอ่านแล้วถือว่าคลายเครียดนะคะ อย่าด่ากันละ อยากดราม่ากับเขาบ้างแค่นั้นเอง
ปล. 2 ถ้าอ่านมาจนตรงนี้ได้คุณก็ทำได้แล้วค่ะ เพราะถ้าคุณทำไม่ได้คุณไม่ทนอ่านหรอก ไม่ต้องรวยล้นฟ้าแบบใครเขา แค่เราเป็นสุขไม่คิดอะไรโง่ๆ ก็พอค่ะ ทุกคนทำได้ แอมเชื่อค่ะ