o(・ェ・)o เรื่องเล่าวันเฝ้าหมี PTT Science Challenge @ CTW KK 27/9/2014 o(・ェ・)o

ทัวร์ลูกหมีครั้งนี้ออกแนวเศร้าเคล้าน้ำตา แต่เป็นน้ำตาของความคิดถึง ขอเริ่มเรื่องเล่าด้วยภาพสุดท้ายของวัน ที่ทำให้เห็นถึงความผูกพันธ์ระหว่างฮั่นกับ HFC อ่านปากของ HFC นะคะ "พวกเรารักฮั่นมากนะคะ"

เรื่องมีอยู่ว่าขากลับก็มีแฟนคลับไปรับฮั่นตามปกติ แต่หนนี้ไม่ปกติเพราะอีกไม่กี่วันฮั่นก็จะบินไปเรียนต่างแดนถึง 1 เดือน ระหว่างยืนรถรถตู้ก็มีการถ่ายรูปคู่กันไปเรื่อยๆ ขอกอดให้หายคิดถึงบ้าง แต่มีเด็กน้อยคนนึงแอบยืนร้องไห้อยู่นอกกลุ่ม...น้องนุ๊กของเรานี่เองยืนร้องไห้ไม่อยากให้พี่ฮั่นไป พี่ชายเลยดึงตัวน้องสาวมากอดปลอบว่า "ไปไม่นาน แป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับ" เป็นภาพที่อบอุ่นมากค่ะ



Take a break กันแป๊บก่อนที่น้ำตาจะท่วมกระทู้ มาดูภาพในงานกันบ้างค่ะ วันนั้นหมีป่วยแต่การโชว์ของหมีไม่ป่วยเลยนะคะ เต้นซ่ะเวทีสะเทือนที่รู้เพราะว่าวันนั้นไปแอบติ่งเกาะเวทีดูด้านหน้าเลยรู้ว่าเวลา IPH เค๊าออกสเตปเทพกันทีเวทีสั่นเลยค่ะ ส่วนเสียงร้องก็ยังคงเป็นสายเสียงดูไม่ออกเลยว่าหมีป่วยแต่เจ้าตัวคงเจ็บคอน่าดู ส่วนแสงในงานก็ป่วยเช่นกัน เลยได้ภาพมาไม่มากค่ะ

















หมีบอกฝันดีกับพิธีกรด้วย โอยาสุมินาไซ


มาดูรูปในเกทตอนขาไปและขากลับกันค่ะ







ระหว่างรอขึ้นเครื่องขากลับฮั่นได้เจิมหนังสือที่ HFC แต่ง แรกๆก็ยังดีๆอยู่ค่ะ


เอียงคอเซ็นยุกยิกเขียนอวยพร ก็ยังดูปกติดีอยู่นะคะ


แต่...เจิมไปเจิมมาก็เป็นอย่างที่เห็น อ่านปากของฮั่นนะคะ "ขายดี ชริ พิมพ์ซ้ำ ชริ Best Seller ชริ"  ฮั่นไม่ได้กล่าวค่ะ จขท.กล่าวเอง 555


สุดหล่ออวยพรวันเกิดให้กั้ง ซึ่งจะเป็นคู่ชกของฮั่นในวันนี้


และแล้วก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง ดูไปดูมา IPH Team ก็เยอะอย่างที่พี่แนนกล่าว ไม่เข้าใจว่าจะแต่งตัวให้เดินถนนยากไปกันทำไม...ก็เท่ห์นี่เนอะเดินยากก็ยอม



อีกแค่ 1 วันก็จะต้องถึงวันที่ฮั่นจะหันมาโบกมือ bye bye พวกเราแล้ว ไม่นานเนอะก็แค่ 31 วัน 744 ชั่วโมง 44,640 นาที 2,678,400 วินาทีเองที่เราจะคิดถึงกัน จะรอถ่ายภาพรอยยิ้มของทุกคนในวันที่ไปรอรับฮั่นกลับมานะคับ เดินทางปลอดภัย คิดถึง HFC บ้างน่า