จขกท.มีน้องสาว ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องนะคะ รักน้องมาก น้องมาปรึกษาปัญหาในวัยรุ่นอยู่เรื่อยๆ ค่ะ
เราในฐานะคนเป็นพี่สาวก็เข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดี บางอันไม่เข้าใจก็ถามน้องให้กำลังใจน้อง
แต่มีอยู่อย่างนึงคือ เราเข้าใจไม่ได้คือ ป้า เราเอง ก็แม่น้องนั่นแหละ
น้องเราเป็นคนมีความสามารถหลายอย่างค่ะ เต้นคัฟเวอร์ก็ได้ มีทีมกับเพื่อน
ตอน ม. 3 ม.4 ทำงานเป็นหนึ่งในทีมประธานนักเรียน ดูแลน้องๆ ที่เด็กกว่าได้
กล้าแสดงออก ตอนประถมเดินถือป้าย ตามงานโรงเรียนบ่อยๆ
แต่พอมาอยู่มัธยม (ตอนนี้น้องอยู่ ม.4 เราอยู่ปี 4 นะคะ)
น้องพลาดโอกาสหลายอย่างเพราะแม่ แม่ไม่ให้ไปไหนมาไหนกับเพื่อน
อันนี้น้องบอกมานะคะ แล้วเราก็เห็นด้วย
นั่นคือการเกริ่น 55555 มาเข้าเรื่องกันเถอะ
น้องอยู่ ม.4 เป็นนักกีฬายูโดของโรงเรียน ตอนนี้กำลังจะไปคัดตัวนักกีฬาจังหวัด ต้องไปเก็บตัวโดยการนอนค้างโรงเรียน
แต่แม่ไม่ให้ไป แม่บอกว่า ไม่มีตังค์
ซึ่งเราก็ได้ถามน้องว่าแล้วทำยังไงต่อ ทำอย่างงี้รึยัง พูดแบบนี้รึเปล่า
น้องก็บอกเราว่า ที่แม่บอกว่าไม่มีเงินก็เพราะแบบนี้ เลยไปเป็นนักกีฬาเพราะน้องรู้ว่ายังไงตัวเองก็ไม่มีโอกาสเรียนที่มหาลัยท็อปๆ แล้ว
ก็เลยอยากแข่งเพื่อให้ได้ทุน แม่ก็บอกมาว่า ไม่มีตังค์ๆๆๆ ไม่ให้ไปๆๆๆ (แต่เราไม่รู้ว่าบอกยังไงนะคะ เพราะเราไม่ได้อยู่ด้วย)
น้องเราบอกครูแล้ว ครูไม่ค่อยสนใจ ครูให้ไปบอกโค้ช โค้ชก็ไม่สนใจอีก เพราะว่าแม่ไม่ให้มานอนโรงเรียนอยู่แล้ว
(นักกีฬาก็ต้องนอนที่ รร.แต่น้องเราไม่ได้นอนเพราะแม่ไม่ให้) มันก็หมดหนทาง เราก็บอกให้น้องพาคนไปบอกแม่นะ ก็ไม่รู้ว่าจะยังไงต่อ
เรารู้สึกว่า เรามีอคติกับป้าเราเอง เขาดูไม่มีเหตุผลเลย โอเค อาจจะเป็นเหตุผลในมุมเค้าอ่ะ แต่มันตัดโอกาสของลูกตัวเองเลยนะ
เราไม่เข้าใจเค้าจริงๆ แล้วมันทำให้เรามีอคติ เราต่อต้านอ่ะ เราไม่สามารถให้คำปรึกษาที่ดีกับน้องได้ เราก็เลยขอแรงพี่ๆ ในพันทิป
ช่วยออกความเห็นหน่อยค่ะ ว่าจะทำยังไง จะให้น้องไปพูดกับแม่ยังไง หรือจะมีข้อตกลงกันยังไงดี
//แม่กับน้องไม่ค่อยจะพูดดีๆ ใส่กัน คือน้องเราก็ดื้อล่ะส่วนหนึ่ง ป้าก็วัยทอง มันก็บู้มมมม โกโก้ครั้ช เถียงกันทุกที เราว่าคงไม่ได้พูดดีๆ ให้กันแน่ๆ ล่ะค่ะ
[ปรึกษา] แม่ไม่อยากให้หนูไปเก็บตัวเพื่อคัดตัวเป็นนักกีฬา..
เราในฐานะคนเป็นพี่สาวก็เข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดี บางอันไม่เข้าใจก็ถามน้องให้กำลังใจน้อง
แต่มีอยู่อย่างนึงคือ เราเข้าใจไม่ได้คือ ป้า เราเอง ก็แม่น้องนั่นแหละ
น้องเราเป็นคนมีความสามารถหลายอย่างค่ะ เต้นคัฟเวอร์ก็ได้ มีทีมกับเพื่อน
ตอน ม. 3 ม.4 ทำงานเป็นหนึ่งในทีมประธานนักเรียน ดูแลน้องๆ ที่เด็กกว่าได้
กล้าแสดงออก ตอนประถมเดินถือป้าย ตามงานโรงเรียนบ่อยๆ
แต่พอมาอยู่มัธยม (ตอนนี้น้องอยู่ ม.4 เราอยู่ปี 4 นะคะ)
น้องพลาดโอกาสหลายอย่างเพราะแม่ แม่ไม่ให้ไปไหนมาไหนกับเพื่อน
อันนี้น้องบอกมานะคะ แล้วเราก็เห็นด้วย
นั่นคือการเกริ่น 55555 มาเข้าเรื่องกันเถอะ
น้องอยู่ ม.4 เป็นนักกีฬายูโดของโรงเรียน ตอนนี้กำลังจะไปคัดตัวนักกีฬาจังหวัด ต้องไปเก็บตัวโดยการนอนค้างโรงเรียน
แต่แม่ไม่ให้ไป แม่บอกว่า ไม่มีตังค์
ซึ่งเราก็ได้ถามน้องว่าแล้วทำยังไงต่อ ทำอย่างงี้รึยัง พูดแบบนี้รึเปล่า
น้องก็บอกเราว่า ที่แม่บอกว่าไม่มีเงินก็เพราะแบบนี้ เลยไปเป็นนักกีฬาเพราะน้องรู้ว่ายังไงตัวเองก็ไม่มีโอกาสเรียนที่มหาลัยท็อปๆ แล้ว
ก็เลยอยากแข่งเพื่อให้ได้ทุน แม่ก็บอกมาว่า ไม่มีตังค์ๆๆๆ ไม่ให้ไปๆๆๆ (แต่เราไม่รู้ว่าบอกยังไงนะคะ เพราะเราไม่ได้อยู่ด้วย)
น้องเราบอกครูแล้ว ครูไม่ค่อยสนใจ ครูให้ไปบอกโค้ช โค้ชก็ไม่สนใจอีก เพราะว่าแม่ไม่ให้มานอนโรงเรียนอยู่แล้ว
(นักกีฬาก็ต้องนอนที่ รร.แต่น้องเราไม่ได้นอนเพราะแม่ไม่ให้) มันก็หมดหนทาง เราก็บอกให้น้องพาคนไปบอกแม่นะ ก็ไม่รู้ว่าจะยังไงต่อ
เรารู้สึกว่า เรามีอคติกับป้าเราเอง เขาดูไม่มีเหตุผลเลย โอเค อาจจะเป็นเหตุผลในมุมเค้าอ่ะ แต่มันตัดโอกาสของลูกตัวเองเลยนะ
เราไม่เข้าใจเค้าจริงๆ แล้วมันทำให้เรามีอคติ เราต่อต้านอ่ะ เราไม่สามารถให้คำปรึกษาที่ดีกับน้องได้ เราก็เลยขอแรงพี่ๆ ในพันทิป
ช่วยออกความเห็นหน่อยค่ะ ว่าจะทำยังไง จะให้น้องไปพูดกับแม่ยังไง หรือจะมีข้อตกลงกันยังไงดี
//แม่กับน้องไม่ค่อยจะพูดดีๆ ใส่กัน คือน้องเราก็ดื้อล่ะส่วนหนึ่ง ป้าก็วัยทอง มันก็บู้มมมม โกโก้ครั้ช เถียงกันทุกที เราว่าคงไม่ได้พูดดีๆ ให้กันแน่ๆ ล่ะค่ะ