อยากระบาย คงมีคนที่ประสบปัญหาเดียวกันอยู่นะคะ

คบกับแฟนมา4ปีกว่า ๆ เราเลิกกันเมื่อสองวันที่แล้วค่ะเหตุผลคือ เราทะเลาะกันบ่อยจนเค้ารับไม่ได้ คือตัวเราชอบตั้งคำถาม แต่เค้าเป็นคนที่ไม่พูดเลย นิ่ง เงียบมากๆ ถามว่าเรารู้ไหมที่นิสัยเค้าเป็นแบบนี้ เรารู้ค่ะ และรับได้ที่เค้าเย็นชา ไม่ค่อยมีอารมณ์แสดงออกเท่าไหร่ แต่เค้ารับไม่ได้ที่เราชอบตั้งคำถามเพราะความอยากรู้ พอเลิกกัน เราเสียใจมาก ร้องไห้ อ้อนวอน รั้งเค้า พูดทุกวิถีทาง เค้าบอกว่า พอเถอะ ไม่เอาแล้ว พูดคำร้ายๆสารพัดเลย เค้าบอกว่าให้เรากลับไปอยู่บ้านตัวเองซะ เจ็บค่ะ บางคำก็ช็อค เราบอกเค้าว่า"ขอร้องเถอะนะ อย่าทิ้งเราไป ได้โปรดเถอะ" เค้าก็ขอร้องเราเช่นกันค่ะ ว่าให้ปล่อยเค้าไป เจ็บยิ่งกว่าเดิมค่ะ ความดีที่เคยมีมา มันเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่เมื่อวานก่อนเรายังรักกันดีอยู่เลย ทำไมเราต้องเลิกกันด้วย เราไม่เคยไม่รักเค้าค่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาดูแลเค้า เป็นผู้หญิงที่ดูแลผู้ชาย น่าอายไหมคะ เค้าบอกว่าไม่ได้มีคนอื่นค่ะ แต่เค้าทำเพื่อตัวเองจะไม่เจอกับปัญหาการทะเลาะ แล้วตอนนี้ เรานั่งพิมไป ร้องไห้ไป มันเศร้ามากค่ะ เราโทษตัวเองนะ เราคงงี่เง่า น่ารำคาญ มากเกินไป แต่จะพยามยามลุกขึ้นยืนให้ได้ มันยาก ก็ไม่รู้ว่าอีกนานไหม  เราเคยคุยกันว่าจะแต่งงานกันค่ะ จะจัดงานแบบไหน คุยกับผู้ใหญ่ว่าจะเอายังไง เราคิดว่าจะสอนลูกยังไงเมื่อเค้าเติบโตขึ้นมา แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนี้ไปแล้ว 4ปีไม่มีค่าเลยค่ะ