เนื่องจากเราอ่านกระทู้นี้
http://pantip.com/topic/32617854 จึงเป็นแรงบันดาลใจให้ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาค่ะ
จากกระทู้นั้น จขกท. เขาบอกว่าเขาพยายามประคองชีวิตคู่ เพราะมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งสอนมาว่า “"คู่ชีวิต ต้องอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต " คนเราอาจจะทำดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่ " การครองคู่กันตลอดชีวิต คือการประกาศคุณภาพตัวเอง"
มันทำให้เรานึกถึงเรื่องของคุณย่าของเราค่ะ คุณย่าเราคงคิดอย่างนี้ ถึงได้ประคับประคองครอบครัว แล้วอยู่กันแบบ 3 คนผัวเมีย แรกๆอยู่บ้านเดียวกันด้วยนะคะ หลังๆ ก็แยกบ้านกัน เราจึงอยากถ่ายทอดเรื่องราวของคุณย่าเราให้เพื่อนๆในห้องชานเรือนที่ประสบปัญหาได้รู้เรื่องราว และเผื่อใช้เป็นแนวทาง หรืออุทธาหรณ์ในการใช้ชีวิตครอบครัวค่ะ
เรื่องที่เราจะเล่านี้ เป็นเรื่องของคุณย่า คุณปู่ และเมียน้อยของปู่ (ต่อไปเราจะเรียกว่า ย่าน้อย นะคะ ย่อมาจากคุณย่าเมียน้อยของปู่) เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น น่าจะเกือบๆ 60 ปีที่ผ่านมาค่ะ
โดยเรื่องมีอยู่ว่าย่ากับปู่เราไม่ได้จัดงานแต่งงานกัน แต่จดทะเบียนสมรส และอยู่กินฉันสามีภรรยากันมาตั้งแต่คุณย่าอายุ 18 ปี สมัยสาวๆ คุณย่าเราสวยมากค่ะ คุณย่าบอกว่าย่าเลือกปู่ เพราะปู่ขี้เหร่ ตัวดำ ผมหยิก เหมือนเงาะป่า (แต่เอาจริงๆ เราว่าปู่เราก็หล่อนะ อิอิ เพียงแต่ผิวคล้ำ และผมหยิก ก็ดูคมเข้มดีออก) ย่าบอกว่าเลือกอย่างนี้คงไม่มีใครมาแย่ง มาอยากได้ แต่ย่าเราคิดผิดค่ะ เพราะพอย่าท้องแก่ลูกคนที่ 2 ย่าก็จับได้ว่าปู่มีเมียน้อย โดยพาเมียน้อยเข้าบ้าน ย่าบอกเห็นแว๊บๆ ท้องแก่อยู่ ก็ปีนหน้าต่างไปแอบดู จึงจับได้ค่ะ แต่ที่เด็ดสุด เมียน้อยปู่ที่ย่าจับได้ เธอคือเพื่อนสนิทของคุณย่าเรา แบบสนิทกันตั้งแต่เด็ก อยู่บ้านใกล้กัน กินเที่ยวกลุ่มเดียวกัน เข้ากับประโยคที่ว่า เพื่อนเราเผาเรือนจริงๆค่ะ ย่าบอกกำลังท้องแก่ จับได้ว่าปู่มีเมียน้อย ก็อาละวาด ปู่ก็กันย่าไม่ให้อาละวาด แต่ปู่มีทำร้ายย่าด้วย ย่าบอกโดนเตะ ท้องแก่อยู่แล้วด้วย เจ็บท้องเลยค่ะ และคลอดอาคนที่ 2 ในวันต่อมา
ทั้งๆที่ย่าจับได้แล้วนะคะ ว่าปู่มีเมียน้อย แต่ทั้งปู่และย่าน้อยก็มิได้เลิกลากัน แต่กลับคบหาอยู่กินแบบเปิดเผย ย่าบอกว่าพามาอยู่บ้านเดียวกันด้วย อยู่กัน 3 คนผัวเมีย (นี่มันชีวิตย่าฉันจริงๆใช่ไหม หรือมันคือพลอตละครน้ำเน่า ไม่เข้าใจย่าเลย ทนอยู่เพื่อ ????)
คุณคิดว่าผู้ชายมีสองบ้าน (หมายถึงมีเมียหลวง เมียน้อย) จะมีความสุขจริงหรือ
จากกระทู้นั้น จขกท. เขาบอกว่าเขาพยายามประคองชีวิตคู่ เพราะมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งสอนมาว่า “"คู่ชีวิต ต้องอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต " คนเราอาจจะทำดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่ " การครองคู่กันตลอดชีวิต คือการประกาศคุณภาพตัวเอง"
มันทำให้เรานึกถึงเรื่องของคุณย่าของเราค่ะ คุณย่าเราคงคิดอย่างนี้ ถึงได้ประคับประคองครอบครัว แล้วอยู่กันแบบ 3 คนผัวเมีย แรกๆอยู่บ้านเดียวกันด้วยนะคะ หลังๆ ก็แยกบ้านกัน เราจึงอยากถ่ายทอดเรื่องราวของคุณย่าเราให้เพื่อนๆในห้องชานเรือนที่ประสบปัญหาได้รู้เรื่องราว และเผื่อใช้เป็นแนวทาง หรืออุทธาหรณ์ในการใช้ชีวิตครอบครัวค่ะ
เรื่องที่เราจะเล่านี้ เป็นเรื่องของคุณย่า คุณปู่ และเมียน้อยของปู่ (ต่อไปเราจะเรียกว่า ย่าน้อย นะคะ ย่อมาจากคุณย่าเมียน้อยของปู่) เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น น่าจะเกือบๆ 60 ปีที่ผ่านมาค่ะ
โดยเรื่องมีอยู่ว่าย่ากับปู่เราไม่ได้จัดงานแต่งงานกัน แต่จดทะเบียนสมรส และอยู่กินฉันสามีภรรยากันมาตั้งแต่คุณย่าอายุ 18 ปี สมัยสาวๆ คุณย่าเราสวยมากค่ะ คุณย่าบอกว่าย่าเลือกปู่ เพราะปู่ขี้เหร่ ตัวดำ ผมหยิก เหมือนเงาะป่า (แต่เอาจริงๆ เราว่าปู่เราก็หล่อนะ อิอิ เพียงแต่ผิวคล้ำ และผมหยิก ก็ดูคมเข้มดีออก) ย่าบอกว่าเลือกอย่างนี้คงไม่มีใครมาแย่ง มาอยากได้ แต่ย่าเราคิดผิดค่ะ เพราะพอย่าท้องแก่ลูกคนที่ 2 ย่าก็จับได้ว่าปู่มีเมียน้อย โดยพาเมียน้อยเข้าบ้าน ย่าบอกเห็นแว๊บๆ ท้องแก่อยู่ ก็ปีนหน้าต่างไปแอบดู จึงจับได้ค่ะ แต่ที่เด็ดสุด เมียน้อยปู่ที่ย่าจับได้ เธอคือเพื่อนสนิทของคุณย่าเรา แบบสนิทกันตั้งแต่เด็ก อยู่บ้านใกล้กัน กินเที่ยวกลุ่มเดียวกัน เข้ากับประโยคที่ว่า เพื่อนเราเผาเรือนจริงๆค่ะ ย่าบอกกำลังท้องแก่ จับได้ว่าปู่มีเมียน้อย ก็อาละวาด ปู่ก็กันย่าไม่ให้อาละวาด แต่ปู่มีทำร้ายย่าด้วย ย่าบอกโดนเตะ ท้องแก่อยู่แล้วด้วย เจ็บท้องเลยค่ะ และคลอดอาคนที่ 2 ในวันต่อมา
ทั้งๆที่ย่าจับได้แล้วนะคะ ว่าปู่มีเมียน้อย แต่ทั้งปู่และย่าน้อยก็มิได้เลิกลากัน แต่กลับคบหาอยู่กินแบบเปิดเผย ย่าบอกว่าพามาอยู่บ้านเดียวกันด้วย อยู่กัน 3 คนผัวเมีย (นี่มันชีวิตย่าฉันจริงๆใช่ไหม หรือมันคือพลอตละครน้ำเน่า ไม่เข้าใจย่าเลย ทนอยู่เพื่อ ????)