เมื่อเข้าสู่วัยทำงาน บางคนเปิดกิจการส่วนตัว บางคนทำงานบริษัท
ตัวผมเองนั้นทำงานบริษัท
ผมรู้สึกเหนื่อยเวลาคุยกับหัวหน้ามากครับ
เวลาหัวหน้าถามคำถามอะไร
ถ้าผมไม่ทราบ ผมก็จะบอกไม่ทราบครับ ไม่รู้ครับ บางครั้งหัวหน้าจะบ่นว่า "อะไรก็ไม่รู้หมด หัดใช้ความคิดบ้างสิ หัดพยายามตอบบ้าง"
ถ้าผมพยายามจะตอบ หรือเสนอความคิด ทั้งๆที่รู้บ้างไม่รู้บ้าง หัวหน้าก้จะบ่นว่า "คุณอย่ามามั่วกับผมสิ ไม่รู้ก็บอกไม่รู้ไปเลย"
แต่ถ้าผมตอบได้ หรือเสนอความคิดใหม่ แต่ตอบไม่โดนใจ ไม่ตรงกับความคิดแก หัวหน้าก็ตอบบ่นว่า "ตอบไม่ตรงประเด็น วันหลังไม่รู้ ก็บอกไม่รู้นะ อย่าเดา เข้าใจไหม? ความคิดนี้ใช้ไม่ได้ บลาๆๆๆๆ"
ถ้าผมตอบได้ และตรงใจ หัวหน้าก้จะบ่นว่า "ตอบมาตามความจริงสิ ไม่ตอบมาตอบเอาใจผม ไม่ต้องมาตอบคำตอบที่ผมอยากจะฟัง ตอบตามที่คิด"
สรุปคือ ไม่ตอบก็ผิด ตอบก็ผิด ผมได้แต่ ครับๆๆๆ อย่างเดียว ไม่เถียง
คือความรู้สึกเหมือน แกอายุมากกว่า ผ่านโลกมามากกว่า ใครเสนอความคิดอะไร แกไม่ฟังเลย พี่ๆ เพื่อนๆหลายคน ก็โดนเหมือนๆกันหมด
เรื่องหัวหน้ากับลูกน้อง
ตัวผมเองนั้นทำงานบริษัท
ผมรู้สึกเหนื่อยเวลาคุยกับหัวหน้ามากครับ
เวลาหัวหน้าถามคำถามอะไร
ถ้าผมไม่ทราบ ผมก็จะบอกไม่ทราบครับ ไม่รู้ครับ บางครั้งหัวหน้าจะบ่นว่า "อะไรก็ไม่รู้หมด หัดใช้ความคิดบ้างสิ หัดพยายามตอบบ้าง"
ถ้าผมพยายามจะตอบ หรือเสนอความคิด ทั้งๆที่รู้บ้างไม่รู้บ้าง หัวหน้าก้จะบ่นว่า "คุณอย่ามามั่วกับผมสิ ไม่รู้ก็บอกไม่รู้ไปเลย"
แต่ถ้าผมตอบได้ หรือเสนอความคิดใหม่ แต่ตอบไม่โดนใจ ไม่ตรงกับความคิดแก หัวหน้าก็ตอบบ่นว่า "ตอบไม่ตรงประเด็น วันหลังไม่รู้ ก็บอกไม่รู้นะ อย่าเดา เข้าใจไหม? ความคิดนี้ใช้ไม่ได้ บลาๆๆๆๆ"
ถ้าผมตอบได้ และตรงใจ หัวหน้าก้จะบ่นว่า "ตอบมาตามความจริงสิ ไม่ตอบมาตอบเอาใจผม ไม่ต้องมาตอบคำตอบที่ผมอยากจะฟัง ตอบตามที่คิด"
สรุปคือ ไม่ตอบก็ผิด ตอบก็ผิด ผมได้แต่ ครับๆๆๆ อย่างเดียว ไม่เถียง
คือความรู้สึกเหมือน แกอายุมากกว่า ผ่านโลกมามากกว่า ใครเสนอความคิดอะไร แกไม่ฟังเลย พี่ๆ เพื่อนๆหลายคน ก็โดนเหมือนๆกันหมด