ก่อนหน้านี้สมัยเราเรียน เรามีแฟนค่ะ เจอกันบ่อย แทบทุกวันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ
พอตอนนี้เราเรียนจบแล้ว เรามาหางานทำที่บ้าน เพราะแม่อยากให้อยู่บ้านค่ะ
ทำให้เรากับแฟนเจอกันแค่เดือนละ 1 ครั้งๆละ 1 วัน เพราะงานที่ทำอยู่หยุดไม่ตรงกะแฟนค่ะ
สงสารเค้านะคะ เราไม่มีเวลาให้กันเรย เวลาคุยโทรศัพท์ก้อแทบไม่ได้คุยกัน
เรานอนเร็ว เค้านอนดึก เราตื่นเช้า เค้าตื่นสาย เรากับแฟนคบกันมาจะ 3 ปีแล้วค่ะ เคยถามเค้า เคยบอกให้เค้าไปมีคนอื่น
เราอยากไปอยู่ใกล้ๆเค้านะคะ แต่ติดที่ครอบครัวเรา อยากให้เราอยู่ที่บ้าน ไม่อยากให้ไปไหน เพราะเค้าห่วงค่ะ
เจอกันแค่เดือนละครั้ง รอคอยตั้ง 30 วันกว่าจะมาเจอกัน พอเจอก้อแค่แปปๆ เราคิดว่ามันไม่พอ แต่ไม่รู้จะทำยังไง
แฟนเราเค้าก็บอกเค้าโอเคค่ะ แต่เรารุ้ในใจ มันไม่โอเคหรอก จะให้เค้าไปหาคนอื่นที่มีเวลาอยู่ด้วย
กลัวเค้าหงา เค้าก้อบอกเค้าทำไม่ได้ เค้าไม่ได้ต้องการคนอื่น เศร้าจังเรยค่ะ ....
ความรักกับความห่างไกลค่ะ
พอตอนนี้เราเรียนจบแล้ว เรามาหางานทำที่บ้าน เพราะแม่อยากให้อยู่บ้านค่ะ
ทำให้เรากับแฟนเจอกันแค่เดือนละ 1 ครั้งๆละ 1 วัน เพราะงานที่ทำอยู่หยุดไม่ตรงกะแฟนค่ะ
สงสารเค้านะคะ เราไม่มีเวลาให้กันเรย เวลาคุยโทรศัพท์ก้อแทบไม่ได้คุยกัน
เรานอนเร็ว เค้านอนดึก เราตื่นเช้า เค้าตื่นสาย เรากับแฟนคบกันมาจะ 3 ปีแล้วค่ะ เคยถามเค้า เคยบอกให้เค้าไปมีคนอื่น
เราอยากไปอยู่ใกล้ๆเค้านะคะ แต่ติดที่ครอบครัวเรา อยากให้เราอยู่ที่บ้าน ไม่อยากให้ไปไหน เพราะเค้าห่วงค่ะ
เจอกันแค่เดือนละครั้ง รอคอยตั้ง 30 วันกว่าจะมาเจอกัน พอเจอก้อแค่แปปๆ เราคิดว่ามันไม่พอ แต่ไม่รู้จะทำยังไง
แฟนเราเค้าก็บอกเค้าโอเคค่ะ แต่เรารุ้ในใจ มันไม่โอเคหรอก จะให้เค้าไปหาคนอื่นที่มีเวลาอยู่ด้วย
กลัวเค้าหงา เค้าก้อบอกเค้าทำไม่ได้ เค้าไม่ได้ต้องการคนอื่น เศร้าจังเรยค่ะ ....