ปัจจุบัน ทีมในพรีเมียร์ลีกไม่ว่าระดับไหน ยกระดับความสามารถของตัวผู้เล่นนักเตะ จนดูกันสนุกไม่เหมือนยุคในอดีตที่มีแค่ทีมใหญ่ไม่กีทีมที่โชว์ฟอร์มเพียงอย่างเดียว
แต่ที่ยังค้างคาใจแฟนเชียร์ทีมนิวคาสเซิ่ล ตัวเล็กๆ อย่างผม ที่เหมือนจะผิดหวังในทีมรักที่เชียร์มาตลอด ยี่สิบกว่าปี
หากจะโทษ อลัน พาดิว ซึ่งเป็นผู้จัดการทีมคนวางแผนระบบ ฝ่ายเดียวคงไม่ถูกซะทีเดียว คนที่น่าโทษที่สุด คือคนคุมระบบริหารทั้งหมด นั้นก็คือ เจ้าหมูอ้วนจอมตะกละตะกลาม ไมค์ แอชลีย์ เจ้าของทีม อัปปอนด์ไทด์ไซด์ นั้นเอง
เมื่อไร ที่มีตัวดีๆ อยู่กับทีม เจ้าหมูอ้วน ก็มักจะขายทำกำไรเสมอ มิหนำซ้ำไม่ยอมที่จะหาตัวผู้เล่น ขนาดคุณภาพระดับใกล้เคียงหรือดีกว่า มาเสริมในตำแหน่งที่ขาดหาย
อย่างเช่นตำแหน่งของ กาบาย ซึ่ง ซิสโซโก และ ตัวใหม่ที่เข้ามาแทน อย่าง โคลแบ็ค นั้น ยังไม่สามารถทำหน้าที่แทนกาบายได้อย่างที่เป็นอยู่..
ซิสโซโก มักลากเลื้อย แต่ก็มักจ่ายพลาด จ่ายติด เลี้ยงก็ติด โคลแบ็ค ถ้าในตำแหน่งการจ่ายได้คุณภาพอย่างเช่นกาบาย จะไม่บ่นเลย แต่โคลแบ็ค ตำแหน่งเหมาะกับกลางรับซะมากกว่า เหมือนกับ ตำแหน่งของคาริกอะไรประมาณนั้น ทีมที่มีคุณภาพ ต้องมีกลางจ่าย ที่พร้อมจะให้กองหน้าสังหารประตู แต่นี้..เฮ้อ!!!
ในระบบแดนกลาง ชีค ที่ดุดัน ก็คงชราไปตามอายุอานาม การอ่านเกมตัดบอล ก็พลาดบ่อยขึ้น จ่ายก็พลาดบ่อย คงถึงเวลาแล้วสำหรับตำแหน่งนี้...อย่างเช่น นัดนี้(นัดพบกับฮัล) พี่แกก็ตะคริวกิน จ่ายก็พลาด อ่านเกมก็ไม่ขาด กลางตัวรับถือเป็นหัวใจของแดนกลางเชื่อมแดนหลังเลยก็ว่าได้ อย่างเช่นลูกที่สองเพราะชีคจ่ายพลาดทำให้เกิดนำมาสู่ประตูที่ 2 ของฮัล
เมื่อกลางพลาด หลังที่อายุอานามก็ใช่ย่อย คงจะช่วยอะไรได้มากหรอกนะนั้นหนะ...ทั้งความเร็วเอย การอ่านบอลเอย แม้จะมี โคลอซซี่นี่ ที่ยังพอไว้ใจได้ แต่วิลเลี่ยมสัน แม้ได้ความสูง แต่เรื่องความเร็วการอ่านเกม การจ่ายบอล ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ...ถ้าไม่เพิ่มกองหลังคุณภาพก็คงเป็นแบบนี้ร่ำไป
ในระบบแดนหน้า คงเป็นโอกาสทอง ของปาปิส ที่เริ่มจะกลับมามีฟอร์มเก่า โชว์เพลงเตะคุณภาพ อย่างในนัดนี้(พบกับฮัล) ที่ตัวใหม่อย่าง ริวิแยร์ ไม่สามารถโชว์การยิงคุณภาพให้เห็นได้เลยซักเม็ดในพรีเมียร์ลีก ..ตำแหน่งนี้ ถ้าเพิ่มมาเสริมการขาดหายไป ของโลอิกน่าจะดี
ก็คงหวังว่า นิวคาสเซิ่ล จะกลับมาคืนฟอร์มได้อย่างเช่นยุคทอง สมัย อลันเชียร์เร่อร์เป็นกองหน้าเพชรฆาต และฟอร์มของทีม ไม่ขัดใจแฟนกองเชียร์อย่างในยุคปัจจุบัน
สำหรับ กองเชียร์ตัวเล็กๆ อย่างผม คงได้แต่บ่นและทำใจ ในเมื่อเจ้าของทีม มองเรื่องเงินมากกว่าเสียงหัวใจของกองเชียร์
เงินมันจะมาได้ เพราะทีมมีคุณภาพ แต่ถ้าทีมต้องตกชั้น ก็ขายให้คนที่เขาพร้อมเถอะ ไอ้ไมค์ อ้วน
ฤดูกาลนี้นิวคาสเซิ่ลคงไม่พ้นโซนท้ายตาราง
แต่ที่ยังค้างคาใจแฟนเชียร์ทีมนิวคาสเซิ่ล ตัวเล็กๆ อย่างผม ที่เหมือนจะผิดหวังในทีมรักที่เชียร์มาตลอด ยี่สิบกว่าปี
หากจะโทษ อลัน พาดิว ซึ่งเป็นผู้จัดการทีมคนวางแผนระบบ ฝ่ายเดียวคงไม่ถูกซะทีเดียว คนที่น่าโทษที่สุด คือคนคุมระบบริหารทั้งหมด นั้นก็คือ เจ้าหมูอ้วนจอมตะกละตะกลาม ไมค์ แอชลีย์ เจ้าของทีม อัปปอนด์ไทด์ไซด์ นั้นเอง
เมื่อไร ที่มีตัวดีๆ อยู่กับทีม เจ้าหมูอ้วน ก็มักจะขายทำกำไรเสมอ มิหนำซ้ำไม่ยอมที่จะหาตัวผู้เล่น ขนาดคุณภาพระดับใกล้เคียงหรือดีกว่า มาเสริมในตำแหน่งที่ขาดหาย
อย่างเช่นตำแหน่งของ กาบาย ซึ่ง ซิสโซโก และ ตัวใหม่ที่เข้ามาแทน อย่าง โคลแบ็ค นั้น ยังไม่สามารถทำหน้าที่แทนกาบายได้อย่างที่เป็นอยู่..
ซิสโซโก มักลากเลื้อย แต่ก็มักจ่ายพลาด จ่ายติด เลี้ยงก็ติด โคลแบ็ค ถ้าในตำแหน่งการจ่ายได้คุณภาพอย่างเช่นกาบาย จะไม่บ่นเลย แต่โคลแบ็ค ตำแหน่งเหมาะกับกลางรับซะมากกว่า เหมือนกับ ตำแหน่งของคาริกอะไรประมาณนั้น ทีมที่มีคุณภาพ ต้องมีกลางจ่าย ที่พร้อมจะให้กองหน้าสังหารประตู แต่นี้..เฮ้อ!!!
ในระบบแดนกลาง ชีค ที่ดุดัน ก็คงชราไปตามอายุอานาม การอ่านเกมตัดบอล ก็พลาดบ่อยขึ้น จ่ายก็พลาดบ่อย คงถึงเวลาแล้วสำหรับตำแหน่งนี้...อย่างเช่น นัดนี้(นัดพบกับฮัล) พี่แกก็ตะคริวกิน จ่ายก็พลาด อ่านเกมก็ไม่ขาด กลางตัวรับถือเป็นหัวใจของแดนกลางเชื่อมแดนหลังเลยก็ว่าได้ อย่างเช่นลูกที่สองเพราะชีคจ่ายพลาดทำให้เกิดนำมาสู่ประตูที่ 2 ของฮัล
เมื่อกลางพลาด หลังที่อายุอานามก็ใช่ย่อย คงจะช่วยอะไรได้มากหรอกนะนั้นหนะ...ทั้งความเร็วเอย การอ่านบอลเอย แม้จะมี โคลอซซี่นี่ ที่ยังพอไว้ใจได้ แต่วิลเลี่ยมสัน แม้ได้ความสูง แต่เรื่องความเร็วการอ่านเกม การจ่ายบอล ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ...ถ้าไม่เพิ่มกองหลังคุณภาพก็คงเป็นแบบนี้ร่ำไป
ในระบบแดนหน้า คงเป็นโอกาสทอง ของปาปิส ที่เริ่มจะกลับมามีฟอร์มเก่า โชว์เพลงเตะคุณภาพ อย่างในนัดนี้(พบกับฮัล) ที่ตัวใหม่อย่าง ริวิแยร์ ไม่สามารถโชว์การยิงคุณภาพให้เห็นได้เลยซักเม็ดในพรีเมียร์ลีก ..ตำแหน่งนี้ ถ้าเพิ่มมาเสริมการขาดหายไป ของโลอิกน่าจะดี
ก็คงหวังว่า นิวคาสเซิ่ล จะกลับมาคืนฟอร์มได้อย่างเช่นยุคทอง สมัย อลันเชียร์เร่อร์เป็นกองหน้าเพชรฆาต และฟอร์มของทีม ไม่ขัดใจแฟนกองเชียร์อย่างในยุคปัจจุบัน
สำหรับ กองเชียร์ตัวเล็กๆ อย่างผม คงได้แต่บ่นและทำใจ ในเมื่อเจ้าของทีม มองเรื่องเงินมากกว่าเสียงหัวใจของกองเชียร์
เงินมันจะมาได้ เพราะทีมมีคุณภาพ แต่ถ้าทีมต้องตกชั้น ก็ขายให้คนที่เขาพร้อมเถอะ ไอ้ไมค์ อ้วน