ถอยห่างออกมาก่อน

ผมขอเล่าปูมหลังก่อนนะครับ เราเป็นคู่รักแบบไม่ได้เปิดเผย แถมอยู่กันไกลคนละจังหวัด เขาอยู่ตรัง ผมอยู่กทม. ซึ่งครอบครัวผมเป็นคนจีน พ่อค่อนข้างซีเรียสกับเรื่องคู่รักLGBTQ เราก็คบกันมาเรื่อยๆโดยไม่เปิดเผย

คือเราแอบชอบคนๆนึงมาได้สักพัก ได้คุยแชทกัน พอผ่านมาได้สักพักนึง เราเพิ่งมารู้ว่าเขามีคนคุยจากเพื่อนห่างๆของคนคุยเขามาบอก รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้บอกไปว่าจีบ เราเสียโอกาสนี้ไปเพียงเพราะคนคุยของเขาดันมาป่

จะถอยห่างหรือทำตัวตามปกติกันคะ บางครั้งกลัวว่าการกระทำบางอย่างของเราจะทำให้เขาคิดว่าเราก็ชอบเขาเหมือนกันหรือเปล่า หรือบอกเขาไปตรงๆว่าเราไม่ชอบ แต่เขาก็ไม่ได้บอกว่าชอบเรานะ สังเกตุเอาจากการกระทำ พูดยาก

สวัสดีค่ะ ขอปรึกษาหน่อย เรา มีแฟน ผู้ชาย คบกันหลายปี เรารักเขามาก มีทะเลาะบ้างแต่สุดท้ายกลับมาดีกัน เราอยู่หอด้วยกัน เพราะมาจากต่างจังหวัด มาเรียนและทำงาน เราไม่รู้มีปัญหาสุขภาพทางกายหรือจิตดี แบบร

พยามตัดใจอยู่ค่ะ คบไปได้ไม่นานรู้สึกเบื่อ ความรู้สึกลดลง เหนื่อยกับเขา บางทีก็อยู่กับเขาแล้วมีความสุข บางทีก็ทุกข์ ตอนนี้อยากตัดใจให้ได้แล้วค่อยๆถอยออกมาค่ะ บางทีเราเจ็บ ไม่อยากให้ค่าอะไรกับคนแบบนี้ิอ

ตอนนี้เราเว้นระยะห่างจากน้องออกมาแล้วถอยห่างออกมาดีกว่า จะได้สบายใจจะคุยกับน้องเวลาทีต้องทำงานด้วยกัน อาจจะมีมองบ้างเป็นบางครั้ง ชอบน้องอยู่มุมของตัวเอวดีกว่า ไม่อยากให้ใครต้องลำบากไปด้วย ไม่อยากที่จะ

ทำไมถึง ไม่บอกเลิก แล้วจะบอกว่าห่างเพื่อ บอกมาเลย เราจะได้ถอยจากชีวิตเธอเอง มันเป็นความผิดของเรานี่แหละ เราทำให้เธอ เป็นความสุข ไม่ได้สักที เราผิดทุกอย่างแหละ เธอถูกหมด เธอทำดีแล้ว แต่เธอกลับมาบอกว่า

ดีดีดีดีใช่ค่ะประเด็นหลักของเรื่องก็ตามหัวข้อด้านบน คือเรามีเพื่อนคนหนึ่ง นางคนนี้ทะเลาะกับเราบ่อยมาก และเวลาทะเลาะแต่ละครั้ง นางคนนี้จะชอบหนีปัญหาตลอดเลย ทั้งเดินหนี ไม่คุย ไม่ตอบ ทำเพียงก้มหน้าเล่นม

เวลามีความรักแล้วโครตเจ็บเลย มูฟออนก็ยากโครตจะเจ็บโครตจะจมเลยอยากเลิกรู้สึกแบบนี้ต้องทำไงดี ขอตรงๆแรงได้โครตเศร้า