http://pantip.com/topic/32569079 ตอนที่ 1
http://pantip.com/topic/32572030 โฮมสเตย์เซรามิค
http://pantip.com/topic/32576969 ตอน ตีสนิท
http://pantip.com/topic/32580455 สอนทำดิน
http://pantip.com/topic/32588872 ตอนที่ 5 รีวิวห้องพัก ไปดินเนอร์ ดูมินิคอนเสริต
จากตอนที่แล้วที่เราบอกไปว่าเซนเซมีงานออกแสดงสินค้า ซึ่งเซนเซจะไม่อยู่หนึ่งอาทิตย์แต่ไม่ต้องห่วงเพราะว่าเซนเซได้ฝากผุ้ช่วยทั้ง2คนให้ดูแลเราแล้ว ปกติเซนเซจะอยู่ดูแลอย่างดี แต่ว่าเดือนที่เราไปตรงกับช่วงเทศกาลออกงานบ่อย ทำให้เซนเซไม่อยู่สตูดิโอสองสามครั้ง แต่เรื่องนี้ก่อนที่เราจะไปเค้าก็แจ้งเรามาแล้วว่าจะไม่อยู่เราก็ตอบไปว่าไม่เป็นไร
ปกติทุกคนจะแยกทานข้าวกลางวันที่ห้องของตัวเอง แต่ในวันที่เซนเซไม่อยู่ คุนิกับคาโอริก็มากินข้าวกลางวันกันที่ห้องรวม ซึ่งเป็นห้องที่เราใช้ดื่มชากันทุกวัน ตอนแรกเราก็ขึ้นไปกินข้าวบนห้องแต่มักจะได้ยินเสียงเดินไวๆเป็นเสียงดัง เราเลยลงไปดู จึงได้รู้ว่าทั้งสองคนมากินข้าวกัน เราเลยเข้าไปและถามว่าเรามานั่งกินด้วยได้มั๊ย ในการกินข้าวมื้อนี้ก็คยเรื่องทั่วไปอย่างสนุกสนาน (ถ้าเซนเซอยู่จะกินข้าวห้องนี้ไม่ได้นะคะ เพราะว่าห้องนี้เป็นห้องที่เซนเซพักกินข้าวในตอนกลางวัน )เราเลยบอกว่าพรุ้งนี้เราจะทำพัดไทยให้กิน เพราะว่าเราเห็นที่ห้องเรามีเส้นโซเมง สองคนนี้ก็ดีใจใหญ่ยิ่งคาโอริซึ่งชื่นชอบประเทศไทยอยู่แล้ว ชอบกินอาหารไทยมากๆ
แต่เราต้องเปลี่ยนนิดหน่อยเพราะว่าคุนิเป็นโรคภูมิแพ้ไข่ค่ะ เลยเปลี่ยนนี่เลยไก่แทน 5555+ แต่เราไม่มีรูปรวมนะคะเพราะทุกคนรีบทานกันมาก555+
ถัดจากวันนั้นคาโอริก็บอกว่าจะทำทาโกยากิให้กินในมื้อกลางวัน เลยกลายเป็นทุกคนสนุกสนานกับมื้อกลางวันเลย
แชะภาพรวมกันซะหน่อย
อยู่ๆคุนิก็ขำพวกเราเลยถามว่าทำไม คุนิบอกว่าอันนี้มันเหมือนทาโกยากิยิ้ม ทุกคนเห็นรึเปล่าค่ะ
เพราะทุกพุธจะเป็นวันหยุดของสตูดิโอ บวกกับเมื่อวันอังคารคาโอริได้นำตั๋วงานแสดงศิลปะเครื่องปั้นดินเผาสไตล์แสกนดิเนเวียมาให้ทุกคน โมโตโกะซังเลยเสนอความคิดว่าให้คาโอริพาเราไปดูงานที่แกลลอรี่ โดยโมโตโกะซังให้ยืมรถยนต์ของเธอไป (ต้องขอบอกว่าคาโอริห้าวมากๆ เธอขี่มอเตอร์ไซต์สี่สูบคู่กายมาทำงานทุกวัน) และเมื่อถึงวันพุธพวกเราก็ไปเที่ยวด้วยกันสองคน
ภาพระหว่างทางไป เมืองนี้เงียบสงบดีจริง
ถึงแล้วที่นี่แหละค่ะ แกลลอรี่ใหญ่มากๆอาจจะเป็นหอศิลป์นานาชาติ แต่เราไม่มั่นใจ 5555+ รูปที่หอศิลป์มีเท่านี้แหละ 555+เพราะว่าข้างในไม่ให้ถ่ายเราเลยได้แต่เดินดูงานกัน ด้วยความตะลึงตา เราใช้เวลาอยู่ในนั้นนานมากจนบ่ายโมงแล้วท้องเราก็ร้องดังลั่น คาโอริมองหน้าเราแล้วเราก็ยิ้มบอกไปว่าฉันหิวแล้ว ท้องคาโอริเองก็ร้องมาเหมือนกัน555+ เราเลยถามว่าอ่าวหิวทำไมไม่บอกอ่ะ คาโอริก็ขำ น่าจะเกรงใจเรามากกว่า
นี่เลยค่ะร้านอุด้ง มาร้านนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าหาอะไรอร่อยๆถูกๆกินกันเหอะ
จานนี้ของเรา อยากกินไปหมดของทอดน่ากินทั้งนั้น
จานนี้ของคาโอริ ทำไมกินน้อยกว่าเราเนี่ย555+
งานนี้ต้องมีถ่ายรูปโชว์
เราเน้นกินจาน เอ้ย!!!!ไม่ใช่ค่ะแค่แอคติ้ง
ต่อจากนั้นเราก็ไปร้านขายเต้าหู้เพราะโมโตโกะซังฝากซื้อ ไอ้เราก็งงทำไมไม่ซื้อที่ห้าง คาโอริบอกร้านนี้อร่อยขึ้นชื่อ
พอลงมาจากรถเราก็ถามว่าร้านอยู่ไหน คาโอริก็ชี้มาที่นี่เลย ร้านอะไรเนี่ยทำไมเป็นเพิงๆ
แต่ร้านนี้เค้ามีความเก๋ไก๋นะคะ เป็นร้านเต้าหู้ของสองสามีภรรยาที่ช่วยกันทำเป็นสไตล์โฮมเมด อีกทั้งยังมีไข่ไก้ขายด้วย ไข่ไก่นี้มาจากไก่ที่เลี้ยงวิธีธรรมชาติไม่ใส่สารใดๆทั้งสิ้น ร้านนี้เรียกได้ว่าน่ารักมากกกกกกกกกกกค่ะ555+
นี่เลยผลิตภัณฑ์เต้าหู้ มีทั้งเต้าหูทอด เต้าหู้ขาว เต้าหู้ใส่งาดำ เยอะแยะมากมายให้เลือกชิม เราเองก็ซื้อมาชิมด้วยขอบอกว่าอร่อยมากจริงๆ
หลังจากนั้นคาโอริก็พาไปดูสีเคลือบเซรามิค และที่สุดท้ายก็ร้านกาแฟค่ะ
ขอแอคท่าหน่อย
คาโอริก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
นี่ค่ะภายในร้าน ร้านนี้ปิด5โมงเย็นเวลาที่เราไปถึงก็ใกล้จะปิดแล้ว อาจเพราะมัวถ่ายรูปกันอยู่นั่น แต่ด้วยสายตาวิงวอนของเราสองคนผู้ดูแลร้านเลยบอกว่าทันค่ะ เย้ๆๆ
บรรยากาศภายในร้าน
คาโอริสั่งมะนาวโซดา
อันนี้เค้กลูกพรุนกับอะไรเรียกไม่ถูก ตามภาษาคนไม่ค่อยรู้ภาษา แต่รู้รสชาดนะคะ อร่อยมากๆ
จัดไปอีกจานค่ะ
นอกจากร้านนี้เค้าจัดร้านน่ารักแล้ว ยังแบ่งเป็นสามโซนด้วยกัน คือโซนโรงเรียนสอนทำอาหาร โซนขายงานเซรามิค และโซนร้านอาหารค่ะ
หลังจากนี้คาโอริก็พาไปซื้อของเข้าห้อง (ต้องบอกว่าระยะหลังๆนี่แทบจะไม่ได้ไปเองเลย เพราะโมโตโกะซังจะชวนเสมอ โมโตโกะซังบอกว่าไปชอปปิ้งกับเราสนุก555+ เราเลยได้ไปฟรีไม่เสียค่ารถตลอดเลย )พอกลับมาถึงบ้านพวกเราก็ซื้อขนมไปฝากโมโตโกะซังเพื่อเป็นการขอบคุณที่ให้ยืมรถ และขนมนั้นเองก็เป็นขนมที่เราไว้กินคู่กับน้ำชาในวันถัดมา
และแล้วเซนเซก็กลับมา พอกลับมาก็มาช่วยสอนเรา
นี่ค่ะหลังจากเราปั้นงานแล้วเราต้องมาตกแต่งชิ้นงาน เรายังยึดเจ้าตัวนี้ไม่เป็นเซนเซเลยบอกให้เราไปฝึกกับแป้นหมุนมือก่อนให้ชิน ทุกครั้งก่อนเรามาทำเครื่องนี้เราก็จะฝึกด้วยแป้นมือก่อนทุกครั้ง
ไม่ได้แอบอู้เที่ยวอย่างเดียวนะ 555+
มีทั้งที่ดีบ้างไม่ดีบ้าง
นอกจากใช้เครื่องแป้นหมุนแล้วเราก็ทำอันนี้บ้างบางครั้ง
งานชุดแรกเผาเสร็จแล้วเราก็จะมานั่งทำสี
เราชอบดอกนี้มากหอบชื่นใจ
วันนี้ก็มีแขกต่างชาติมาเรียนวันเดียวด้วย เซนเซก็อธิบายเป็นภาษาอังกฤษ เซนเซพูดญี่ปุ่นได้ชัดค่ะสบายมาก
ยืนมุงกันใหญ่วันนี้เป็นวันที่แขกเยอะมากๆ มีทั้งเช้าบ่ายเลย
รอบเช้าจบไปรอบบ่ายก็มา
กลุ่มนี้เป็นนักศึกษาเรียนเซรามิค อาจารย์พามาดูงานค่ะซึ่งอาจารย์ก็เป็นเพื่อนของคาโอริเอง
คนนี้คือเด็กที่สนิทกับเรา เด็กชาย โชอง เพราะพ่อแม่เค้าสนิทกับเซนเซค่ะ เลยมาที่นี่บ่อยครั้งหลังมาก็มากันทั้งครอบครัวตายายก็มาด้วย แล้วโชองก็นำขนมมาให้เราแบบเขินๆด้วยค่ะน่ารักมากเลย
ไว้มาต่อกันนะดูเหมือนเด็กอนามัยคนนี้จะง่วงนอนซะแล้ว55555+
ใครมีอะไรสงสัยอยากสอบถามเรามาได้นะ
https://www.facebook.com/Joonclaycraftstudio
[CR] ประสบการณ์เรียนปั้นที่ญี่ปุ่น ตอนที่6
http://pantip.com/topic/32572030 โฮมสเตย์เซรามิค
http://pantip.com/topic/32576969 ตอน ตีสนิท
http://pantip.com/topic/32580455 สอนทำดิน
http://pantip.com/topic/32588872 ตอนที่ 5 รีวิวห้องพัก ไปดินเนอร์ ดูมินิคอนเสริต
จากตอนที่แล้วที่เราบอกไปว่าเซนเซมีงานออกแสดงสินค้า ซึ่งเซนเซจะไม่อยู่หนึ่งอาทิตย์แต่ไม่ต้องห่วงเพราะว่าเซนเซได้ฝากผุ้ช่วยทั้ง2คนให้ดูแลเราแล้ว ปกติเซนเซจะอยู่ดูแลอย่างดี แต่ว่าเดือนที่เราไปตรงกับช่วงเทศกาลออกงานบ่อย ทำให้เซนเซไม่อยู่สตูดิโอสองสามครั้ง แต่เรื่องนี้ก่อนที่เราจะไปเค้าก็แจ้งเรามาแล้วว่าจะไม่อยู่เราก็ตอบไปว่าไม่เป็นไร
ปกติทุกคนจะแยกทานข้าวกลางวันที่ห้องของตัวเอง แต่ในวันที่เซนเซไม่อยู่ คุนิกับคาโอริก็มากินข้าวกลางวันกันที่ห้องรวม ซึ่งเป็นห้องที่เราใช้ดื่มชากันทุกวัน ตอนแรกเราก็ขึ้นไปกินข้าวบนห้องแต่มักจะได้ยินเสียงเดินไวๆเป็นเสียงดัง เราเลยลงไปดู จึงได้รู้ว่าทั้งสองคนมากินข้าวกัน เราเลยเข้าไปและถามว่าเรามานั่งกินด้วยได้มั๊ย ในการกินข้าวมื้อนี้ก็คยเรื่องทั่วไปอย่างสนุกสนาน (ถ้าเซนเซอยู่จะกินข้าวห้องนี้ไม่ได้นะคะ เพราะว่าห้องนี้เป็นห้องที่เซนเซพักกินข้าวในตอนกลางวัน )เราเลยบอกว่าพรุ้งนี้เราจะทำพัดไทยให้กิน เพราะว่าเราเห็นที่ห้องเรามีเส้นโซเมง สองคนนี้ก็ดีใจใหญ่ยิ่งคาโอริซึ่งชื่นชอบประเทศไทยอยู่แล้ว ชอบกินอาหารไทยมากๆ
แต่เราต้องเปลี่ยนนิดหน่อยเพราะว่าคุนิเป็นโรคภูมิแพ้ไข่ค่ะ เลยเปลี่ยนนี่เลยไก่แทน 5555+ แต่เราไม่มีรูปรวมนะคะเพราะทุกคนรีบทานกันมาก555+
ถัดจากวันนั้นคาโอริก็บอกว่าจะทำทาโกยากิให้กินในมื้อกลางวัน เลยกลายเป็นทุกคนสนุกสนานกับมื้อกลางวันเลย
แชะภาพรวมกันซะหน่อย
อยู่ๆคุนิก็ขำพวกเราเลยถามว่าทำไม คุนิบอกว่าอันนี้มันเหมือนทาโกยากิยิ้ม ทุกคนเห็นรึเปล่าค่ะ
เพราะทุกพุธจะเป็นวันหยุดของสตูดิโอ บวกกับเมื่อวันอังคารคาโอริได้นำตั๋วงานแสดงศิลปะเครื่องปั้นดินเผาสไตล์แสกนดิเนเวียมาให้ทุกคน โมโตโกะซังเลยเสนอความคิดว่าให้คาโอริพาเราไปดูงานที่แกลลอรี่ โดยโมโตโกะซังให้ยืมรถยนต์ของเธอไป (ต้องขอบอกว่าคาโอริห้าวมากๆ เธอขี่มอเตอร์ไซต์สี่สูบคู่กายมาทำงานทุกวัน) และเมื่อถึงวันพุธพวกเราก็ไปเที่ยวด้วยกันสองคน
ภาพระหว่างทางไป เมืองนี้เงียบสงบดีจริง
ถึงแล้วที่นี่แหละค่ะ แกลลอรี่ใหญ่มากๆอาจจะเป็นหอศิลป์นานาชาติ แต่เราไม่มั่นใจ 5555+ รูปที่หอศิลป์มีเท่านี้แหละ 555+เพราะว่าข้างในไม่ให้ถ่ายเราเลยได้แต่เดินดูงานกัน ด้วยความตะลึงตา เราใช้เวลาอยู่ในนั้นนานมากจนบ่ายโมงแล้วท้องเราก็ร้องดังลั่น คาโอริมองหน้าเราแล้วเราก็ยิ้มบอกไปว่าฉันหิวแล้ว ท้องคาโอริเองก็ร้องมาเหมือนกัน555+ เราเลยถามว่าอ่าวหิวทำไมไม่บอกอ่ะ คาโอริก็ขำ น่าจะเกรงใจเรามากกว่า
นี่เลยค่ะร้านอุด้ง มาร้านนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าหาอะไรอร่อยๆถูกๆกินกันเหอะ
จานนี้ของเรา อยากกินไปหมดของทอดน่ากินทั้งนั้น
จานนี้ของคาโอริ ทำไมกินน้อยกว่าเราเนี่ย555+
งานนี้ต้องมีถ่ายรูปโชว์
เราเน้นกินจาน เอ้ย!!!!ไม่ใช่ค่ะแค่แอคติ้ง
ต่อจากนั้นเราก็ไปร้านขายเต้าหู้เพราะโมโตโกะซังฝากซื้อ ไอ้เราก็งงทำไมไม่ซื้อที่ห้าง คาโอริบอกร้านนี้อร่อยขึ้นชื่อ
พอลงมาจากรถเราก็ถามว่าร้านอยู่ไหน คาโอริก็ชี้มาที่นี่เลย ร้านอะไรเนี่ยทำไมเป็นเพิงๆ
แต่ร้านนี้เค้ามีความเก๋ไก๋นะคะ เป็นร้านเต้าหู้ของสองสามีภรรยาที่ช่วยกันทำเป็นสไตล์โฮมเมด อีกทั้งยังมีไข่ไก้ขายด้วย ไข่ไก่นี้มาจากไก่ที่เลี้ยงวิธีธรรมชาติไม่ใส่สารใดๆทั้งสิ้น ร้านนี้เรียกได้ว่าน่ารักมากกกกกกกกกกกค่ะ555+
นี่เลยผลิตภัณฑ์เต้าหู้ มีทั้งเต้าหูทอด เต้าหู้ขาว เต้าหู้ใส่งาดำ เยอะแยะมากมายให้เลือกชิม เราเองก็ซื้อมาชิมด้วยขอบอกว่าอร่อยมากจริงๆ
หลังจากนั้นคาโอริก็พาไปดูสีเคลือบเซรามิค และที่สุดท้ายก็ร้านกาแฟค่ะ
ขอแอคท่าหน่อย
คาโอริก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
นี่ค่ะภายในร้าน ร้านนี้ปิด5โมงเย็นเวลาที่เราไปถึงก็ใกล้จะปิดแล้ว อาจเพราะมัวถ่ายรูปกันอยู่นั่น แต่ด้วยสายตาวิงวอนของเราสองคนผู้ดูแลร้านเลยบอกว่าทันค่ะ เย้ๆๆ
บรรยากาศภายในร้าน
คาโอริสั่งมะนาวโซดา
อันนี้เค้กลูกพรุนกับอะไรเรียกไม่ถูก ตามภาษาคนไม่ค่อยรู้ภาษา แต่รู้รสชาดนะคะ อร่อยมากๆ
จัดไปอีกจานค่ะ
นอกจากร้านนี้เค้าจัดร้านน่ารักแล้ว ยังแบ่งเป็นสามโซนด้วยกัน คือโซนโรงเรียนสอนทำอาหาร โซนขายงานเซรามิค และโซนร้านอาหารค่ะ
หลังจากนี้คาโอริก็พาไปซื้อของเข้าห้อง (ต้องบอกว่าระยะหลังๆนี่แทบจะไม่ได้ไปเองเลย เพราะโมโตโกะซังจะชวนเสมอ โมโตโกะซังบอกว่าไปชอปปิ้งกับเราสนุก555+ เราเลยได้ไปฟรีไม่เสียค่ารถตลอดเลย )พอกลับมาถึงบ้านพวกเราก็ซื้อขนมไปฝากโมโตโกะซังเพื่อเป็นการขอบคุณที่ให้ยืมรถ และขนมนั้นเองก็เป็นขนมที่เราไว้กินคู่กับน้ำชาในวันถัดมา
และแล้วเซนเซก็กลับมา พอกลับมาก็มาช่วยสอนเรา
นี่ค่ะหลังจากเราปั้นงานแล้วเราต้องมาตกแต่งชิ้นงาน เรายังยึดเจ้าตัวนี้ไม่เป็นเซนเซเลยบอกให้เราไปฝึกกับแป้นหมุนมือก่อนให้ชิน ทุกครั้งก่อนเรามาทำเครื่องนี้เราก็จะฝึกด้วยแป้นมือก่อนทุกครั้ง
ไม่ได้แอบอู้เที่ยวอย่างเดียวนะ 555+
มีทั้งที่ดีบ้างไม่ดีบ้าง
นอกจากใช้เครื่องแป้นหมุนแล้วเราก็ทำอันนี้บ้างบางครั้ง
งานชุดแรกเผาเสร็จแล้วเราก็จะมานั่งทำสี
เราชอบดอกนี้มากหอบชื่นใจ
วันนี้ก็มีแขกต่างชาติมาเรียนวันเดียวด้วย เซนเซก็อธิบายเป็นภาษาอังกฤษ เซนเซพูดญี่ปุ่นได้ชัดค่ะสบายมาก
ยืนมุงกันใหญ่วันนี้เป็นวันที่แขกเยอะมากๆ มีทั้งเช้าบ่ายเลย
รอบเช้าจบไปรอบบ่ายก็มา
กลุ่มนี้เป็นนักศึกษาเรียนเซรามิค อาจารย์พามาดูงานค่ะซึ่งอาจารย์ก็เป็นเพื่อนของคาโอริเอง
คนนี้คือเด็กที่สนิทกับเรา เด็กชาย โชอง เพราะพ่อแม่เค้าสนิทกับเซนเซค่ะ เลยมาที่นี่บ่อยครั้งหลังมาก็มากันทั้งครอบครัวตายายก็มาด้วย แล้วโชองก็นำขนมมาให้เราแบบเขินๆด้วยค่ะน่ารักมากเลย
ไว้มาต่อกันนะดูเหมือนเด็กอนามัยคนนี้จะง่วงนอนซะแล้ว55555+
ใครมีอะไรสงสัยอยากสอบถามเรามาได้นะ
https://www.facebook.com/Joonclaycraftstudio