ตามดูละครเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้น รู้สึกเหมือนนั่งบน โรลเลอร์โคสเตอร์ ทั้งตื่นเต้น บีบคั้น เครียดแต่ก็แฝงความสุข อิ่มเอมใจ

จนตอนอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็พบว่าละครเรื่องนี้ มันแปลกกว่าละครไทยที่เคยดูมาดังนี้ (วัดจากตัวเองนะ)

1. ละครไม่จบแค่การแต่งงาน พระนางหลักรักกันเข้าใจกันแค่นั้น แต่เรื่องมันปูอุปสรรคตั้งแต่ก่อนแต่งจนหลังแต่ง ซึ่งยังเดาทางไม่ออกว่าจะแฮปปี้เอนดิ้งยังไง แต่มันคือชีวิตจริง ที่ไม่หอมหวาน ไม่มี happily ever after
2.  ตัวร้ายทุกตัวมีปมมีเหตุผลที่ส่งผลต่อการกระทำร้ายๆ ไม่ใช่แค่เกิดมาโดนตราหน้าว่าเป็นตัวร้ายให้คนดูเกลียดเท่านั้น จากนั้นก็เฟดออกจากเฟรมของละครไปโดยไม่มีการกล่าวถึงหรือมีทางลงให้กับผลการกระทำ (แบบในทางที่ดีขึ้น) คือส่วนใหญ่มักจะเสียโฉม เข้าซังเต อะไรก็ว่าไปให้คนดูสะใจเล่น แต่เรื่องนี้ เหมือนจะเสนอให้เห็นว่าตัวร้ายมีแนวโน้มเกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น

ตัวร้ายระดับวงใน (กระทบกับพระนางมากสุด) ก็มี สามตัว คือ
ญ่า - มีมุมที่น่าสงสารและเข้าใจตรงที่นางถูกบีบให้ทำแท้งมาก่อน สุดท้ายก็เข้ากระบวนการทางกฎหมาย แต่อย่างน้อยความเป็นเพื่อนกับลันตาก็ดีขึ้น
พิธาน - มีมุมประมาณคิดว่าพี่สาวไม่รัก เป็นเด็กมีปัญหามาตลอด เรียกร้องความสนใจ ตอนหน้าถึงจะรู้บทสรุปของพีท
มะนาว - มีพ่อติดการพนัน มีป้าที่คอยยุแยงแต่สิ่งผิดๆ อยากได้ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตัว ซึ่งจริงๆมะนาวก็ไม่อยากจะทำหลายครั้งแต่โดนแกมบังคับตลอด รอดูว่าจะกลับตัวอย่างไร

ตัวร้ายระดับวงนอก
พ่อมิ้งค์ - เป็นพ่อที่ลำเอียง เพียงเพราะความเชื่อทางวัฒนธรรมระหว่างลูกสาวลูกชาย ตอนที่ผ่านมาก็เริ่มมีการปรับทัศคติและเข้าใจลูกสาวมากขึ้น
ย่าเอื้องคำ กับ คุณสุวิภา - สองคนนี้เหตุที่ร้ายคือโลภคำเดียว ไม่รู้ว่าจะได้เห็นทางลงของสองคนนี้หรือเปล่า เพราะอย่างว่าเป็นวงนอกด้วย แล้วคนโลภมันเป็นกิเลสร้ายที่ยากจะขจัดซะด้วย (นอกจากกล่องรากบุญเท่านั้น อ้าว คนละเรื่อง)

3. ละครไม่ใด้ขายแค่ความรักพระนางอย่างเดียว เพราะอุปสรรคในชีวิตไม่ได้มีแค่ความรัก แต่ความรักจะทำให้อุปสรรคนั้นขยายวงกว้างขึ้นหรือเล็กลงก็ได้ ที่เห็นชัดคือ มีเรื่องอุปสรรคของการทำงาน เช่น การขัดขากันในที่ทำงานซึ่งอาจเกิดจากการไว้ใจคนหรือมองคนในแง่ดีเกินไป หรือเจ้านายก็เลวเกินไปเป็นต้น

ทั้งสามแปลกนี้เลยทำให้เราคิดว่าละครมันมีสาระกว่าละครเรื่องอื่นๆ มันก็เลยดูเครียดไปสำหรับบางคน(มั๊ง) แต่เรา ชอบ! แบบนี้และก็ชอบ ความรักสามแบบที่สื่อผ่านละครด้วย หก พระนาง

แบบ ลันตา สิปาดัน คู่นี้ทั้งสองคนมีความเหมือนกันคือ มองคนให้แง่ดีไว้ก่อน ใจอ่อนขี้สงสาร ซึ่งคนแบบนี้ก็อาจตกเป็นเหยื่อของคนที่ชอบเอาเปรียบได้ง่ายๆ แต่สุดท้าย ไอ้ความปราถนาดีอย่างบริสุทธิ์ใจก็นำพาพวกเขาพ้นภัยเอง

แบบ มิ้ง พอล  คู่นี้ ความเหมือนคือดราม่าในครอบครัว เป็นปมที่กลับเป็นแรงผลักดันให้ทำดีกว่าเพื่อพัฒนาตัวเอง ดังนั้นเมื่อสองคนนี้มาเจอกัน จึงคอยช่วยเหลือกันยามทุกข์ เป็นกำลังใจให้กันยามท้อ

แบบ แพท กบ  คู่นี้ไม่ได้เห็นครอบครัวแต่พอจะเดาออกว่าไม่มีปมจากการเลี้ยงดูเท่าไหร่ จึงเป็นคู่ที่ไม่มีดราม่า เป็นคู่ที่มีความแข็งแรงทางอารมณ์ที่สุด ชอบผู้ชายอย่างกบมากที่สุด มีความคิดมีเหตุมีผล แม้จะกวนไปบ้าง แต่พี่แกก็ถูกตลอดแหละ

คล้ายๆที่กบเคยพูดไว้แหละ "ยาก ชอบ" ความรู้สึกของเราต่อละครเรื่องนี้คือ "แปลก ชอบ"



ใครที่เห็นชอบเหมือนกันก็เข้ามาแชร์มาคุยกันได้นะ