ขอ Tag ชีวิตวัยรุ่น เพราะผมเป็นวัยรุ่น
ก็ไม่รู้ว่าการเขียนครั้งแรกมันเป็นยังไง เลยมาลองแชร์เรื่องราวกันสักหน่อย ไม่มีสคริปต์อะไรเลย เขียนสดๆ ตามรูปภาพ Instagram ของผมแล้วกันนะครับ
กว่าจะเป็น Bike to work ในมหานครกรุงเทพ ที่รถจะแสนติดขัด BTS MRT แน่นแบบปลากระป๋อง สีหน้าผู้คนตอนเลิกงาน "หงุดหงิด" ทั้งนั้นประกอบกับผมเองก็ปั่นจักรยานมาพอสมควรแหละ อยากลองปั่นไปทำงานดูบ้าง (ดูคลิป youtube ของฝรั่ง) เขาปั่นไปทำงานได้ ทำไมเราทำไม่ไดล่ะ ?
ครั้งแรกที่ลอง อยากบอกว่า "ท้อ" มากๆ เหนื่อยสุดๆ (รถจักรยาน Single speed ) และอากาศบ้านเราแบบนี้ร้อนมาก ก็เลยปั่นจากที่พัก (อยู่พุทธมณสาย 2 ออฟฟิศอยู่เอ็มโพเรียมสุขุมวิท) ประมาณ 24 km กว่าๆ ได้ ไปกลับก็ เกือบๆ 50 km (เอาเรื่อง) วันแรกที่ผม Bike to work ปั่นจากที่พักไปขึ้น BTS ตลาดพลูดีกว่า ตอนนั้นยังไม่กล้าปั่นลงถนน เลยปั่นไปขึ้น BTS แทนดีกว่า ออกมาก็ปั่นเส้นเพชรเกษมเลย ถนนดีมาก (ผมประชดครับ) ปั่นไปแยกท่าพระ แล้วไปขึ้น BTS ตลาดพูล เหงื่อแตกเต็มไปหมด พอขึ้น BTS ผมก็อยู่หลังๆ ขบวนสุดนู้นเลยครับ ขึ้นต้นสถานี คนไม่เยอะหรอก (ตอนนั้น BTS บางหว้ายังไม่เปิดใช้บริการ) ปรากฎว่าคนบน BTS มองแบบแปลก ไอ้เราเริ่มรู้สึกแหละว่า Rush Hour มันไม่เหมาะแก่การเอาจักรยานขึ้น BTS ผมคิดในใจ ไว้วันไหนเราแข็งแกร่งขึ้นมา ค่อยปั่นไปทำงานแล้วกัน
พอผมเริ่มปั่นเก่งขึ้น อึด ทึก ทน ก็ปั่นไปทำงานดูเลยครับ เริ่มจากบ้าน ปั่นเข้าถนน เทอดไท > ตลาดพลู > ไปขึ้นสะพานตากสิน > ตรงไปตามถนนสาธร > เข้าถนนวิทยุ > เลี้ยวเข้าสุขุมวิท > เอ็มโพเรียม 24 km โดยประมาณ ใช้เวลา 1.15 ชั่วโมง เร็วสุดของผมละ ชิลสุดๆ 1.30 ชั่วโมง (ไม่รีบ)
อุปสรรคของ Bike to work คือ ออฟฟิศไม่มีห้องอาบน้ำครับ !!! เอาละสิ ทำไงดี ? ปัญหาใหญ่เลยครับ ผมขอแชร์เคล็ดลับส่วนตัวนะ ผมไม่ชอบใส่กางเกงปั่นจักรยานอยู่แล้วครับ อ่านวิธีด้านล่างเลยครับ ปล ออฟฟิศเก่าผม มีราวตากผ้า ฮ่าๆ ผมสบาย เปลี่ยนชุดเสร็จก็มาตาก โดนแดดด้วยนะ อิอิ
วิธีที่ 1 ผมแก้ปัญหาดังนี้ครับ ใส่กางเกงยีนต์พับขาปั่นไปทำงาน แล้วเอาผ้าขนหนูขนาดเล็กๆ พับ 2 ชั้น ตามแนวยาว แล้วเอามาพันรอบเอว จากนั้นเอากางเกงในทับอีกทีครับ เพื่อป้องกันเหงื่อนั้นเอง (ผมว่ามันลำบาก) นะ ใส่ Boxer กางเกงปั่นก็ได้ ค่อยใส่กางเกงยีนส์ ผมแฟชั่นสายปั่นครับฮ่าๆ
วิธีที่ 2 ครับ ใส่ขาสั้นไปครับ เอากางเกงใน เอากางเกงใส่ทำงาน สะพายเป้ไปครับ พอถึงห้องน้ำก็จัดการเปลี่ยนชุดครับ ส่วนจะล้างหรือทำความสะอาดเจ้าน้องน้อย ผมจะใช้น้ำพรมๆ ตรงหว่างขาครับ แล้วเช็ดให้แห้ง ทาแป้งกันชื่นๆ หน่อยๆ ครับ แล้วเปลี่ยน กกน เอานะ
ลองๆ ปรับเข้ากับตัวท่านผู้อ่านดูแล้วกันครับ
จอดติดไฟแดงคู่กับรถเครื่อง 2 ล้อ ตอนนั้นมีความคิดว่า อยู่หน้าสุดมันดีนะ เขาจะได้เห็นเรา แต่ความคิดของผมอยู่หน้าสุดมันไม่ดี เราเป็นรถช้าสุด ต้องอยูหลังๆ พี่ๆ สองล้อเครื่อง พอไฟเขียวเขาไปก่อน เราออกทีหลัง แต่ต้องหันหลังไปมองสองล้อเครื่องอีกหลายๆ คันที่เร่งรีบเช่นกัน กลัวโดนชน !!
ตอนนั้นประมาณ 6 โมงเช้าได้มั้งครับ ผมออกมา 05:30 พระอาทิตย์ยังไม่ตื่นเลย สดชื่นมากๆ เลยครับ ลองออกเช้าๆ กันดูนะครับ เวลาเหลือๆ ขอบอก ใช้เวลาได้คุ้มค่ากับชีวิตคนเมืองนะครับ ความรู้สึกผมมันบอก
หมายเหตุ** การปั่นขึ้นสะพานตากสิน จะดีมากๆ ตอน 7:00 รถไม่ติด รถไม่เยอะครับ ปั่นออกซ้ายไปชิดขอบสะพาน กันได้เลย พอลงสะพานมารถจะเข้าซ้ายเพื่อเข้าใต้ทางด่วน เราต้องระวังมากๆ นะครับ
เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่า ทางจักรยานสาธรมันใช้ไม่ได้ แต่มันมีทางที่ตีเส้นไว้เท่ๆ เพื่ออวดนักท่องเที่ยวต่างประเทศว่าประเทศไทยก็มี Bike lane เหมือนกันนะ อะไรประมาณนั้น มีอยู่วันหนึ่งเจอสาวๆ ปั่นไปทำงานด้วยครับ เธอดูปั่นคล่องนะ เธอปั่นแซงผมไป ผมก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงปั่นจักรยานไปทำงานและขอเก็บภาพสักหน่อย
ภาพนี้ผมทำขึ้นมาเล่นๆ แต่แฝงไปด้วยความจริง (ที่แชร์กันใน Facebook ผม Chuter Colourful)
มีทางจักรยานอีกทางที่ลัดไปยังถนนสุขุมวิทได้ นั้นก็คือ "เส้นทางเลียบคลองไผ่สิงโต" รู้สึกว่าประหยัดเวลาขึ้นเยอะ แต่เหนื่อยหน่อยนะครับ ยกจักรยานขึ้น-ลง บ่อยๆ
** หมายเหตุ** เส้นทางนี้ไม่ควรปั่นไปคนเดียวตอนค่ำ ดึกๆ มันอันตราย ครับ ควรไป 3-4 คนจะปลอดภัยกว่าและอุปกรณ์ส่องสว่างต้องมีครับ เท่าที่ผมสังเกตุนะว่าที่นี่เป็นแหล่งมั่วสุม ของวัยรุ่นเลยแหละ เท่าที่ผมลองไปปั่นตอนค่ำๆ นะ เห็นดมกาวมั้ง กัญชามั้ง น่ากลัวสุดๆ
แล้วผมก็ลัด จูงจักรยานไปตามฟุตบาทจนถึงออฟฟิศ แต่ตึก Emporium Tower เอาจักรยานขึ้นตึกได้ ต้องใช้ลิฟท์ขนของครับ และดีตรงที่ออฟฟิศเก่าผมให้เอาจักรยานเข้าไปจอดได้ สบายไปเลย ปัจจุบันผมย้ายมาทำงานสาธรแล้ว ใกล้กว่าเดิมครับ ปัจจุบันก็ยังปั่นไปทำงานอยู่ครับ
หลังจากนั้นชีวิตผมก็เปลี่ยนเลยครับ ปั่นเป็นว่าเล่น !!
ทริปนี้เป็นทริปแรกๆ ในชีวิตครับ เอาขึ้นรถไฟไปกาญจนบุรี !! แล้วกะว่าจะปั่นเข้า กทม เฮ้ยมันบ้าไปแล้ว แต่ทริปไม่จบครับ ง่วงๆ อยู่แถวราชบุรี ตอนตี 3 ต้องเรียกรถ Service ปั่นมา 100 กว่าโลได้มั้งครับ ปั่นจากน้ำตก มายัง รพ ราชบุรี ทริปแรกก็จัดโหดเลยด้วย Singlespeed มันวัดใจจริงๆ นะครับ
ทริปที่ 2 ของผม กทม - นครปฐม ไปกลับ 100 km นิดๆ ครับ สุดโหดอีกแล้วครับ แต่ได้เก็บภาพมาก็หายเหนื่อยแล้ว จำไม่ได้ว่าวิ่งเส้นไหน มีพี่เขานำทางให้ครับ แวะกินของอร่อยแถวตลาดท่านา ก่อนไปองค์พระปฐมเจดีย์ต่อครับ แล้วไปนั่งชิมไอศครีมลอยฟ้าครับ จุดที่ Amazing ถ้าเรารับไอศครีมที่เขาโยนได้ เราจะได้ทานฟรีครับ ถ้าผมจำไม่ผิดนะครับ
บังเอิญเจอน้องๆ แถวนั้นเดินมา เลยรบกวนน้องเขาถ่ายรูปให้ ไปๆ มาๆ พวกผม ถ่ายให้น้องกลับ คนนครปฐมน่ารักทุกคน
เป็นรูปที่ผมชอบที่สุดเลยครับ หายเหนื่อย
ทริปต่อมา "บ้านหินสี" ตอนนั้นผมไม่รู้จักก็ขอลองดูครับ พี่ๆ ในกลุ่มบอกเมื่อไหร่จะหารถที่มีเกียร์จะได้ปั่นสบายๆ สรุปทริปนี้ โหดเพราะขึ้นเนิน ชันมากปั่นไม่ไหว ต้องเข็นขึ้นเนินครับ ฮ่าๆ ผมยอมเลย สุดๆ ของผมละ ในใจตอนนั้นคิดว่า ตูมาทำไมฟร่ะ เหนื่อย ท้อ อารมณ์ตอนนั้นมาหมด ไม่อยากเอาแล้ว แต่ผมกลับคิดขึ้นมาว่า เราต้องสู้สิแค่ปั่นจักรยานขึ้นเนิน แต่อุปสรรคชีวิตมีตั้งเยอะแยะ ทำผ่านมาได้ล่ะ !
จบทริปได้ 92 km กว่าๆ ปั่นตั้งแต่ตอนเที่ยงๆ บ่ายๆ จบทริป ก่อน 19:00 ครับ เอาขึ้นรถกะบะไปจอดตรงปั๊มน้ำมัน แล้วปั่นขึ้นไปคร๊าบบบ ใครอยากไปลองก็ไปได้ครับ
ทริปต่อมาปั่นบางกระเจ้า ครับ ออกเช้าๆ 7:00 ในวันหยุด สถานที่นี้หลายๆ ท่านได้เคยไปมาบ้างแล้ว ผมคงไม่ต้องบรรยายอะไรมากละกัน
ผมขอสรุปนะครับว่า การที่เราจะเป็น Bike to work ได้ เราต้องประมาณตนเองก่อนครับ ว่าปั่นไหวไหม กล้าออกถนนหรือไม่ อุปกรณ์ต้องพร้อมเสมอ เปลี่ยนยางได้ ซ่อมอะไรเล็กๆ น้อยๆ ได้ พอช่วยเหลือตนเองได้ และการเตรียมร่างกายก็สำคัญนะครับ ส่วนเส้นทางนั้นก็ต้องวางแผนก่อนปั่น ถ้าเส้นทางไม่รู้จริงๆ ก็ไม่ควรปั่นเร็ว เพราะอาจมีหลุมอยู่ก็ได้ครับ
ข้อดี ของ Bike to work คือ
1.มีเวลามากกว่าคนอื่นๆ
2.รู้สึกอิสระในการเดินทาง
3.เราสามารถควบคุมเวลาได้
4.อยากจะพักก็พักได้ตามอำเภอใจ
5.สุขภาพแข็งแรงข้อนี้แน่ๆ ครับ
สิ่งที่นักปั่นต้องเจอ ท่อมั้ง ทางไม่เรียบมั้ง น้ำจากร้านค้าบนฟุตบาทชอบเทลงมาบนถนนมั้ง รถตัดหน้ามั้ง รถที่ไม่มีน้ำใจ คุณต้องอดทนอดกลั่นมากๆ กับสิ่งเหล่านี้ผมได้แต่ทำใจครับ เรียกร้องอะไรไม่ได้หรอก ปั่นอย่างเดียว บางทีก็มีครับ ของขึ้น เฮ้ยขับรถภาษาอะไรฟร่ะ ไม่เห็นคนปั่นจักรยานหรือไง ? ทั้งที่ปั่นชิดซ้ายปรกติครับ ปัญหาแบบนี้ผมว่าเจอทุกๆ คน แต่สุดท้าย ของให้เก็บเรื่องราวการปั่นจักรยานดีๆ ไว้ครับ แล้วจะสนุกกับการปั่น
ปล. ตอนนี้ผมได้รถมีเกียร์แล้วครับ ฮ่าๆ แต่ไม่ทิ้ง Single speed แน่นอน
ขอฝากรูปภาพที่ผมถ่ายจาก instagram ของผมสักหน่อยครับ เผื่อมันกระตุ้นต่อมให้คนอยากปั่นจักรยานมั้ง
ใครอยากรู้ว่าผมปั่นไปที่ไหนบ้างตาม #Hashtag instagram แล้ว Search คำว่า "Nhongpedal"
ภาพสวยๆ ของผม
www.facebook.com/Ride2Fun
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะครับ และถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยใน ณ ที่นี่ด้วยครับ ผมเขียน Pantip ครั้งแรกครับผม
เมื่อผมเป็น Bike to work
ขอ Tag ชีวิตวัยรุ่น เพราะผมเป็นวัยรุ่น
ก็ไม่รู้ว่าการเขียนครั้งแรกมันเป็นยังไง เลยมาลองแชร์เรื่องราวกันสักหน่อย ไม่มีสคริปต์อะไรเลย เขียนสดๆ ตามรูปภาพ Instagram ของผมแล้วกันนะครับ
กว่าจะเป็น Bike to work ในมหานครกรุงเทพ ที่รถจะแสนติดขัด BTS MRT แน่นแบบปลากระป๋อง สีหน้าผู้คนตอนเลิกงาน "หงุดหงิด" ทั้งนั้นประกอบกับผมเองก็ปั่นจักรยานมาพอสมควรแหละ อยากลองปั่นไปทำงานดูบ้าง (ดูคลิป youtube ของฝรั่ง) เขาปั่นไปทำงานได้ ทำไมเราทำไม่ไดล่ะ ?
ครั้งแรกที่ลอง อยากบอกว่า "ท้อ" มากๆ เหนื่อยสุดๆ (รถจักรยาน Single speed ) และอากาศบ้านเราแบบนี้ร้อนมาก ก็เลยปั่นจากที่พัก (อยู่พุทธมณสาย 2 ออฟฟิศอยู่เอ็มโพเรียมสุขุมวิท) ประมาณ 24 km กว่าๆ ได้ ไปกลับก็ เกือบๆ 50 km (เอาเรื่อง) วันแรกที่ผม Bike to work ปั่นจากที่พักไปขึ้น BTS ตลาดพลูดีกว่า ตอนนั้นยังไม่กล้าปั่นลงถนน เลยปั่นไปขึ้น BTS แทนดีกว่า ออกมาก็ปั่นเส้นเพชรเกษมเลย ถนนดีมาก (ผมประชดครับ) ปั่นไปแยกท่าพระ แล้วไปขึ้น BTS ตลาดพูล เหงื่อแตกเต็มไปหมด พอขึ้น BTS ผมก็อยู่หลังๆ ขบวนสุดนู้นเลยครับ ขึ้นต้นสถานี คนไม่เยอะหรอก (ตอนนั้น BTS บางหว้ายังไม่เปิดใช้บริการ) ปรากฎว่าคนบน BTS มองแบบแปลก ไอ้เราเริ่มรู้สึกแหละว่า Rush Hour มันไม่เหมาะแก่การเอาจักรยานขึ้น BTS ผมคิดในใจ ไว้วันไหนเราแข็งแกร่งขึ้นมา ค่อยปั่นไปทำงานแล้วกัน
พอผมเริ่มปั่นเก่งขึ้น อึด ทึก ทน ก็ปั่นไปทำงานดูเลยครับ เริ่มจากบ้าน ปั่นเข้าถนน เทอดไท > ตลาดพลู > ไปขึ้นสะพานตากสิน > ตรงไปตามถนนสาธร > เข้าถนนวิทยุ > เลี้ยวเข้าสุขุมวิท > เอ็มโพเรียม 24 km โดยประมาณ ใช้เวลา 1.15 ชั่วโมง เร็วสุดของผมละ ชิลสุดๆ 1.30 ชั่วโมง (ไม่รีบ)
อุปสรรคของ Bike to work คือ ออฟฟิศไม่มีห้องอาบน้ำครับ !!! เอาละสิ ทำไงดี ? ปัญหาใหญ่เลยครับ ผมขอแชร์เคล็ดลับส่วนตัวนะ ผมไม่ชอบใส่กางเกงปั่นจักรยานอยู่แล้วครับ อ่านวิธีด้านล่างเลยครับ ปล ออฟฟิศเก่าผม มีราวตากผ้า ฮ่าๆ ผมสบาย เปลี่ยนชุดเสร็จก็มาตาก โดนแดดด้วยนะ อิอิ
วิธีที่ 1 ผมแก้ปัญหาดังนี้ครับ ใส่กางเกงยีนต์พับขาปั่นไปทำงาน แล้วเอาผ้าขนหนูขนาดเล็กๆ พับ 2 ชั้น ตามแนวยาว แล้วเอามาพันรอบเอว จากนั้นเอากางเกงในทับอีกทีครับ เพื่อป้องกันเหงื่อนั้นเอง (ผมว่ามันลำบาก) นะ ใส่ Boxer กางเกงปั่นก็ได้ ค่อยใส่กางเกงยีนส์ ผมแฟชั่นสายปั่นครับฮ่าๆ
วิธีที่ 2 ครับ ใส่ขาสั้นไปครับ เอากางเกงใน เอากางเกงใส่ทำงาน สะพายเป้ไปครับ พอถึงห้องน้ำก็จัดการเปลี่ยนชุดครับ ส่วนจะล้างหรือทำความสะอาดเจ้าน้องน้อย ผมจะใช้น้ำพรมๆ ตรงหว่างขาครับ แล้วเช็ดให้แห้ง ทาแป้งกันชื่นๆ หน่อยๆ ครับ แล้วเปลี่ยน กกน เอานะ
ลองๆ ปรับเข้ากับตัวท่านผู้อ่านดูแล้วกันครับ
จอดติดไฟแดงคู่กับรถเครื่อง 2 ล้อ ตอนนั้นมีความคิดว่า อยู่หน้าสุดมันดีนะ เขาจะได้เห็นเรา แต่ความคิดของผมอยู่หน้าสุดมันไม่ดี เราเป็นรถช้าสุด ต้องอยูหลังๆ พี่ๆ สองล้อเครื่อง พอไฟเขียวเขาไปก่อน เราออกทีหลัง แต่ต้องหันหลังไปมองสองล้อเครื่องอีกหลายๆ คันที่เร่งรีบเช่นกัน กลัวโดนชน !!
ตอนนั้นประมาณ 6 โมงเช้าได้มั้งครับ ผมออกมา 05:30 พระอาทิตย์ยังไม่ตื่นเลย สดชื่นมากๆ เลยครับ ลองออกเช้าๆ กันดูนะครับ เวลาเหลือๆ ขอบอก ใช้เวลาได้คุ้มค่ากับชีวิตคนเมืองนะครับ ความรู้สึกผมมันบอก
หมายเหตุ** การปั่นขึ้นสะพานตากสิน จะดีมากๆ ตอน 7:00 รถไม่ติด รถไม่เยอะครับ ปั่นออกซ้ายไปชิดขอบสะพาน กันได้เลย พอลงสะพานมารถจะเข้าซ้ายเพื่อเข้าใต้ทางด่วน เราต้องระวังมากๆ นะครับ
เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่า ทางจักรยานสาธรมันใช้ไม่ได้ แต่มันมีทางที่ตีเส้นไว้เท่ๆ เพื่ออวดนักท่องเที่ยวต่างประเทศว่าประเทศไทยก็มี Bike lane เหมือนกันนะ อะไรประมาณนั้น มีอยู่วันหนึ่งเจอสาวๆ ปั่นไปทำงานด้วยครับ เธอดูปั่นคล่องนะ เธอปั่นแซงผมไป ผมก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงปั่นจักรยานไปทำงานและขอเก็บภาพสักหน่อย
ภาพนี้ผมทำขึ้นมาเล่นๆ แต่แฝงไปด้วยความจริง (ที่แชร์กันใน Facebook ผม Chuter Colourful)
มีทางจักรยานอีกทางที่ลัดไปยังถนนสุขุมวิทได้ นั้นก็คือ "เส้นทางเลียบคลองไผ่สิงโต" รู้สึกว่าประหยัดเวลาขึ้นเยอะ แต่เหนื่อยหน่อยนะครับ ยกจักรยานขึ้น-ลง บ่อยๆ
** หมายเหตุ** เส้นทางนี้ไม่ควรปั่นไปคนเดียวตอนค่ำ ดึกๆ มันอันตราย ครับ ควรไป 3-4 คนจะปลอดภัยกว่าและอุปกรณ์ส่องสว่างต้องมีครับ เท่าที่ผมสังเกตุนะว่าที่นี่เป็นแหล่งมั่วสุม ของวัยรุ่นเลยแหละ เท่าที่ผมลองไปปั่นตอนค่ำๆ นะ เห็นดมกาวมั้ง กัญชามั้ง น่ากลัวสุดๆ
แล้วผมก็ลัด จูงจักรยานไปตามฟุตบาทจนถึงออฟฟิศ แต่ตึก Emporium Tower เอาจักรยานขึ้นตึกได้ ต้องใช้ลิฟท์ขนของครับ และดีตรงที่ออฟฟิศเก่าผมให้เอาจักรยานเข้าไปจอดได้ สบายไปเลย ปัจจุบันผมย้ายมาทำงานสาธรแล้ว ใกล้กว่าเดิมครับ ปัจจุบันก็ยังปั่นไปทำงานอยู่ครับ
หลังจากนั้นชีวิตผมก็เปลี่ยนเลยครับ ปั่นเป็นว่าเล่น !!
ทริปนี้เป็นทริปแรกๆ ในชีวิตครับ เอาขึ้นรถไฟไปกาญจนบุรี !! แล้วกะว่าจะปั่นเข้า กทม เฮ้ยมันบ้าไปแล้ว แต่ทริปไม่จบครับ ง่วงๆ อยู่แถวราชบุรี ตอนตี 3 ต้องเรียกรถ Service ปั่นมา 100 กว่าโลได้มั้งครับ ปั่นจากน้ำตก มายัง รพ ราชบุรี ทริปแรกก็จัดโหดเลยด้วย Singlespeed มันวัดใจจริงๆ นะครับ
ทริปที่ 2 ของผม กทม - นครปฐม ไปกลับ 100 km นิดๆ ครับ สุดโหดอีกแล้วครับ แต่ได้เก็บภาพมาก็หายเหนื่อยแล้ว จำไม่ได้ว่าวิ่งเส้นไหน มีพี่เขานำทางให้ครับ แวะกินของอร่อยแถวตลาดท่านา ก่อนไปองค์พระปฐมเจดีย์ต่อครับ แล้วไปนั่งชิมไอศครีมลอยฟ้าครับ จุดที่ Amazing ถ้าเรารับไอศครีมที่เขาโยนได้ เราจะได้ทานฟรีครับ ถ้าผมจำไม่ผิดนะครับ
บังเอิญเจอน้องๆ แถวนั้นเดินมา เลยรบกวนน้องเขาถ่ายรูปให้ ไปๆ มาๆ พวกผม ถ่ายให้น้องกลับ คนนครปฐมน่ารักทุกคน
เป็นรูปที่ผมชอบที่สุดเลยครับ หายเหนื่อย
ทริปต่อมา "บ้านหินสี" ตอนนั้นผมไม่รู้จักก็ขอลองดูครับ พี่ๆ ในกลุ่มบอกเมื่อไหร่จะหารถที่มีเกียร์จะได้ปั่นสบายๆ สรุปทริปนี้ โหดเพราะขึ้นเนิน ชันมากปั่นไม่ไหว ต้องเข็นขึ้นเนินครับ ฮ่าๆ ผมยอมเลย สุดๆ ของผมละ ในใจตอนนั้นคิดว่า ตูมาทำไมฟร่ะ เหนื่อย ท้อ อารมณ์ตอนนั้นมาหมด ไม่อยากเอาแล้ว แต่ผมกลับคิดขึ้นมาว่า เราต้องสู้สิแค่ปั่นจักรยานขึ้นเนิน แต่อุปสรรคชีวิตมีตั้งเยอะแยะ ทำผ่านมาได้ล่ะ !
ทริปต่อมาปั่นบางกระเจ้า ครับ ออกเช้าๆ 7:00 ในวันหยุด สถานที่นี้หลายๆ ท่านได้เคยไปมาบ้างแล้ว ผมคงไม่ต้องบรรยายอะไรมากละกัน
ผมขอสรุปนะครับว่า การที่เราจะเป็น Bike to work ได้ เราต้องประมาณตนเองก่อนครับ ว่าปั่นไหวไหม กล้าออกถนนหรือไม่ อุปกรณ์ต้องพร้อมเสมอ เปลี่ยนยางได้ ซ่อมอะไรเล็กๆ น้อยๆ ได้ พอช่วยเหลือตนเองได้ และการเตรียมร่างกายก็สำคัญนะครับ ส่วนเส้นทางนั้นก็ต้องวางแผนก่อนปั่น ถ้าเส้นทางไม่รู้จริงๆ ก็ไม่ควรปั่นเร็ว เพราะอาจมีหลุมอยู่ก็ได้ครับ
ข้อดี ของ Bike to work คือ
1.มีเวลามากกว่าคนอื่นๆ
2.รู้สึกอิสระในการเดินทาง
3.เราสามารถควบคุมเวลาได้
4.อยากจะพักก็พักได้ตามอำเภอใจ
5.สุขภาพแข็งแรงข้อนี้แน่ๆ ครับ
สิ่งที่นักปั่นต้องเจอ ท่อมั้ง ทางไม่เรียบมั้ง น้ำจากร้านค้าบนฟุตบาทชอบเทลงมาบนถนนมั้ง รถตัดหน้ามั้ง รถที่ไม่มีน้ำใจ คุณต้องอดทนอดกลั่นมากๆ กับสิ่งเหล่านี้ผมได้แต่ทำใจครับ เรียกร้องอะไรไม่ได้หรอก ปั่นอย่างเดียว บางทีก็มีครับ ของขึ้น เฮ้ยขับรถภาษาอะไรฟร่ะ ไม่เห็นคนปั่นจักรยานหรือไง ? ทั้งที่ปั่นชิดซ้ายปรกติครับ ปัญหาแบบนี้ผมว่าเจอทุกๆ คน แต่สุดท้าย ของให้เก็บเรื่องราวการปั่นจักรยานดีๆ ไว้ครับ แล้วจะสนุกกับการปั่น
ปล. ตอนนี้ผมได้รถมีเกียร์แล้วครับ ฮ่าๆ แต่ไม่ทิ้ง Single speed แน่นอน
ขอฝากรูปภาพที่ผมถ่ายจาก instagram ของผมสักหน่อยครับ เผื่อมันกระตุ้นต่อมให้คนอยากปั่นจักรยานมั้ง
ใครอยากรู้ว่าผมปั่นไปที่ไหนบ้างตาม #Hashtag instagram แล้ว Search คำว่า "Nhongpedal"
ภาพสวยๆ ของผม www.facebook.com/Ride2Fun
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะครับ และถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยใน ณ ที่นี่ด้วยครับ ผมเขียน Pantip ครั้งแรกครับผม