สวัสดีครับผมเพื่อนๆพี่ๆน้องคุณคน ผมจะมาขอความคิดเห็นจากพี่ๆ ทุกคน เรื่องการเรียนต่อครับ
ตอนนี้ผมอายุ 19 ปีแล้นนน แต่ยังอยู่ ปวช ปี 3 หรือ ม.6 อยู่เลย ฮาๆๆ เรียนช้าอ่ะครับ คือตอนเด็กๆ คุณพ่อผมอยากให้ผมเรียนนายร้อยตำรวจมากๆใช้คำนี้เลย มากๆ พอผม อยู่ ม 3 คุณพ่อผมก็เริ่ม เปลียนความคิดให้ผมไปเรียน นายร้อย ทหาร ( แต่ผมบอกไว้ก่อนเลยนะครับ ) ตัวผมเองเป็นคนเรียนไม่เก่งเลยใช้คำนี้ เรียนไม่เก่ง ได้เกรด 1.8 ครับ พอตอนเรียน จบ ม3 ผมเลยเลือกไปเรียน ปวช ครับ แต่พ่อผมก็ไม่รู้ เพราะผมไม่ได้อยู่กับพ่อ ง่ายๆก็คือผมโกหกพ่อว่าเรียน ม 4 5 6 นั้นเอง เพราะว่า ผมร็ตัวเองดีว่าผมเรียนไม่ไหว แม่ผมก็รู้ทุกคนในบ้านผมรู้หมด ว่าผมเรียน ปวช แต่พ่อผมเชื่อว่า ผมนั้นเรียนได้ แน่นอน นั้นแหละ พอ ผมเรียนมาถึง ปวช 2 คุณ พ่อผมนั้นบอกผมว่า ไม่ค่อยอย่าเรียนตำรวจ ทหาร พ่อว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไหร มันเหนื่อย เค้าบอกว่าผมครวน เรียน นิติศาต หรือจะให้ผมเป็น ทนายความนั้นเอง ผมก็ ห่ะ!!! ตกใจนิดหน่อย แล้วพ่อผมก็บอกว่าให้ตั้งใจเรียน พอตอนมาผม จบ ปวช2กำลังขึ้น3 เมื่อต้นปีที่ผ่านมา พ่อผมกลับมาบอกผมว่า ให้ผมเรียน วิศวอุตสาการ ผมก็ เริ่ม งง กับคุณพ่อแล้วทำไมพ่อผม ถึงเปลียนที่ เรียนอนาคต ผมบ่อยจัง !!
พ่อผมให้เหตุผลว่า วิศว นั้นเรียนจบมามีงานทำมีเงินเดือนนี้อยู่สบายนั้นเอง แต่ผมเริ่มอึดอัดใจ เลยไปปรึกษา แม่ แม่ผมเค้าก็บอกว่า เลือกเรียนที่ ผมชอบ ชอบอันไหนก็เรียน แต่เค้าขอแค่ เป็นคนดี เรียนให้จบ ไม่เกเรียน มีงานทำก็พอ แม่ก็พอใจแล้ว
ส่อนตัวผมผมชอบเรียน นิเทศศาต คือผมอยากเป็น ช่างภาพ นั้นเองผมก็เคยบอกพ่อไปแล้ว พ่อก็บอกว่า ช่างภาพ จบมา ทำอะไรกินได้มันจะได้สักเท่าไหร
ซึงผมคิดในใจ ช่างภาพ บ้างคนได้เงินเดืนดีกว่าตำรวจบ้างงคนอีกนะเนี้ย สรุปก็คือ ผมปวดหัวครับ ถ้าผมเรียนที่ผมชอบที่ผมรัก ผมคงทะเลาะกับพ่อเป็นเรื่องแน่ๆ พ่อผม คงผิดหวัง อย่างมาก แต่ ถ้าผมเรียนที่พ่อต้องการ ผมก็เรียนได้ แต่ผมก็รู้ตัว อยู่แล้วว่าผมเรียนไม่ไหว ยังไงต้องโดนทาย ออกแน่เลย ก็เลยจะมาขอคำปรึกษาจากพี่ ๆ อะครับว่าผมครวนทำยังไงดี ขอบคุณมากนะครับ ที่อ่านและรับฟัง ความในใจของผม
อยากเรียนต่อที่ชอบ แต่คุณพ่อให้เรียนที่ไม่ชอบ ทำไงดี
ตอนนี้ผมอายุ 19 ปีแล้นนน แต่ยังอยู่ ปวช ปี 3 หรือ ม.6 อยู่เลย ฮาๆๆ เรียนช้าอ่ะครับ คือตอนเด็กๆ คุณพ่อผมอยากให้ผมเรียนนายร้อยตำรวจมากๆใช้คำนี้เลย มากๆ พอผม อยู่ ม 3 คุณพ่อผมก็เริ่ม เปลียนความคิดให้ผมไปเรียน นายร้อย ทหาร ( แต่ผมบอกไว้ก่อนเลยนะครับ ) ตัวผมเองเป็นคนเรียนไม่เก่งเลยใช้คำนี้ เรียนไม่เก่ง ได้เกรด 1.8 ครับ พอตอนเรียน จบ ม3 ผมเลยเลือกไปเรียน ปวช ครับ แต่พ่อผมก็ไม่รู้ เพราะผมไม่ได้อยู่กับพ่อ ง่ายๆก็คือผมโกหกพ่อว่าเรียน ม 4 5 6 นั้นเอง เพราะว่า ผมร็ตัวเองดีว่าผมเรียนไม่ไหว แม่ผมก็รู้ทุกคนในบ้านผมรู้หมด ว่าผมเรียน ปวช แต่พ่อผมเชื่อว่า ผมนั้นเรียนได้ แน่นอน นั้นแหละ พอ ผมเรียนมาถึง ปวช 2 คุณ พ่อผมนั้นบอกผมว่า ไม่ค่อยอย่าเรียนตำรวจ ทหาร พ่อว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไหร มันเหนื่อย เค้าบอกว่าผมครวน เรียน นิติศาต หรือจะให้ผมเป็น ทนายความนั้นเอง ผมก็ ห่ะ!!! ตกใจนิดหน่อย แล้วพ่อผมก็บอกว่าให้ตั้งใจเรียน พอตอนมาผม จบ ปวช2กำลังขึ้น3 เมื่อต้นปีที่ผ่านมา พ่อผมกลับมาบอกผมว่า ให้ผมเรียน วิศวอุตสาการ ผมก็ เริ่ม งง กับคุณพ่อแล้วทำไมพ่อผม ถึงเปลียนที่ เรียนอนาคต ผมบ่อยจัง !!
ส่อนตัวผมผมชอบเรียน นิเทศศาต คือผมอยากเป็น ช่างภาพ นั้นเองผมก็เคยบอกพ่อไปแล้ว พ่อก็บอกว่า ช่างภาพ จบมา ทำอะไรกินได้มันจะได้สักเท่าไหร
ซึงผมคิดในใจ ช่างภาพ บ้างคนได้เงินเดืนดีกว่าตำรวจบ้างงคนอีกนะเนี้ย สรุปก็คือ ผมปวดหัวครับ ถ้าผมเรียนที่ผมชอบที่ผมรัก ผมคงทะเลาะกับพ่อเป็นเรื่องแน่ๆ พ่อผม คงผิดหวัง อย่างมาก แต่ ถ้าผมเรียนที่พ่อต้องการ ผมก็เรียนได้ แต่ผมก็รู้ตัว อยู่แล้วว่าผมเรียนไม่ไหว ยังไงต้องโดนทาย ออกแน่เลย ก็เลยจะมาขอคำปรึกษาจากพี่ ๆ อะครับว่าผมครวนทำยังไงดี ขอบคุณมากนะครับ ที่อ่านและรับฟัง ความในใจของผม