อ่านเจอในหนังสือว่าพระเจ้าธีบอพระราชทานทรัพย์สินมีค่าแก่ ขุนนาง หรือคนที่มาเฝ้าบ่อยๆ

ตั้งแต่สมัยยังเป็นกษัตริย์ที่พม่า  จนไปอยู่อินเดียก็ยังทำแบบเดิม
คือ  มีน้อยกว่าตอนเป็นกษัตริย์แต่ก็ยังให้มากกกกกเสมอ  
ถึงแม้จะฐานะย่ำแย่มาก  จนต้องกู้ยืมคนอินเดียมาใช้จ่าย

สงสัยครับว่าในภูมิภาคนี้ เช่น ต้นกรุงรัตนโกสินทร์ สมัยกรุงศรีอยุธยา
จะพระราชทานสิ่งของมีค่าตามความดีความชอบขนาดไหน  
เช่น  ให้เป็นพานหมาก  เครื่องยศแบบขุนนาง  ให้เป็นอัญมณีมีค่าจำนวนมาก
จะให้ได้บ่อยๆ ขนาดไหนครับ  ราชสำนักอยุธยาจะฟุ่มเฟือยขนาดนั้นรึเปล่าครับ

หรือเป็นลักษณะเฉพาะของราชสำนักพม่าครับ