เสียดายความรู้สึกที่มีให้
พยายามเข้าใจและใส่ใจ ดูแล เป็นห่วง เอาใส่ใจ อยากให้มีความสุข หวังดีเสมอในทุกๆอย่าง
ได้ให้ความรัก เคารพ และ เวลา สิ่งที่มีค่านับไม่ถ้วน
ไม่เคยหวังอะไรตอบแทน เพียงขอแค่ อย่าทำร้ายกันเลย
คอยเป็นกำลังใจ และพร้อมเสมอที่จะอยู่ข้างๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เราเคยเป็นคนเข้มแข็งมาก เป็นคนแกร่ง แต่ทำไมความรักคือจุดอ่อน เปลี่ยนเราได้จนหมดพลังขนาดนี้
ผู้หญิงที่อ่อนแอคนนี้หมดแรงและท้อใจ ไม่อยากเดินต่อแล้ว เหนื่อยกับสิ่งที่เป็นอยู่
นอนบนเตียงนี้ ร้องไห้คนเดียวมานานเท่าไหร่แล้ว
ความรู้สึกที่บริสุทธิ์ และจริงใจที่มอบให้ ไม่เคยเห็นค่าเลยใช่มั้ยคะ
ร้องดังแค่ไหน ก็ไม่มีใครได้ยิน
แล้วทำไมยังให้คนแบบนี้เข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตเราขนาดนั้น
มันคุ้มค่ากับหัวใจอันเปราะบางที่เราได้ให้เค้ารึปล่าว
โดนขย้ำ เสียใจนับไม่ถ้วน
เราแคร์เค้ามากขึ้นทุกวัน แต่เค้ากลับละเลยเรามากขึ้นทุกวัน
หากไม่มีความสุข ทำไมถึงยังทำอยู่
ทำไมยังหักห้ามใจตัวเองไม่ได้
จะทำร้ายตัวเองทำไม
ถ้ารักตัวเอง ก็หยุดเถิด ทำดีที่สุดแล้ว
ไม่ใช่ว่าเรามีค่าไม่พอ แต่เค้าต่างหากที่ดีไม่พอที่จะเห็นค่าเรา
อย่าไปเสียดาย เราสมควรอยู่กับคนที่เห็นคุณค่าของหัวใจดวงนี้
และซักวัน คนนั้นจะเดินเข้ามาในชีวิต
เราขอที่ระบายนะคะ มันเป็นเรื่องอึดอัดใจที่ไม่สามารถคุยกับใครได้เลยจริงๆ ร้องไห้จนเจ็บตาหมดแล้ว หมดแรงเป็นลมคนเดียว ไปหลายครั้ง
เราอ่อนต่อโลกมากเลย เรามีแค่ความรักที่มาจากใจ แต่เราไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร
แต่ก็ดีแล้วที่มาได้ถึงขนาดนี้
ขอบคุณเวลาในอดีต ที่ทำให้เรายิ้ม และมีความสุข โลกนี้เคยสวยงามมากๆ ชีวิตเราเคยสดใสกว่านี้
ขอบคุณนะคะ ที่เคยทำให้เราอบอุ่นใจ เป็นที่พึ่ง เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจ และคอยช่วยเหลือ
ขอบคุณนะคะ ที่อย่างน้อยก็ไม่เคยไล่เราไปไหน และยังไม่เกลียดกัน ทนกันมาได้ถึงทุกวันนี้
ขอบคุณ สำหรับทุกๆอย่าง ทั้งร้อยยิ้ม และน้ำตา
เป็นบทเรียนที่สวยงาม และมีค่าสำหรับเรามากๆ
ตอนนี้สมองคิดได้แล้ว ว่าควรเดินต่อไป
แต่หัวใจ ทำไมไม่เข้มแข็ง ไม่ชอบเลย โลกมันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด
เราเป็นคนอ่อนไหวง่าย รักใครไม่เคยเผื่อใจ
เราอ่านพันทิปมานาน ไม่เคยคิดจะ post จริงๆ แต่เราอยากระบายสิ่งที่อัดอั้นออกมา ขอบคุณสังคมเล็กๆแห่งนี้ ขอบคุณคนที่เปิดเข้ามา แม้ไม่ได้อ่านก็ตาม ทำให้เรารู้ว่าไม่ได้อยู่คนเดียว เราต้องเข้มแข็ง
ทำไมน้ำตาไม่หยุดไหลซักทีคะ
กอดหน่อยค่ะ
กอดหน่อยค่ะ
พยายามเข้าใจและใส่ใจ ดูแล เป็นห่วง เอาใส่ใจ อยากให้มีความสุข หวังดีเสมอในทุกๆอย่าง
ได้ให้ความรัก เคารพ และ เวลา สิ่งที่มีค่านับไม่ถ้วน
ไม่เคยหวังอะไรตอบแทน เพียงขอแค่ อย่าทำร้ายกันเลย
คอยเป็นกำลังใจ และพร้อมเสมอที่จะอยู่ข้างๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เราเคยเป็นคนเข้มแข็งมาก เป็นคนแกร่ง แต่ทำไมความรักคือจุดอ่อน เปลี่ยนเราได้จนหมดพลังขนาดนี้
ผู้หญิงที่อ่อนแอคนนี้หมดแรงและท้อใจ ไม่อยากเดินต่อแล้ว เหนื่อยกับสิ่งที่เป็นอยู่
นอนบนเตียงนี้ ร้องไห้คนเดียวมานานเท่าไหร่แล้ว
ความรู้สึกที่บริสุทธิ์ และจริงใจที่มอบให้ ไม่เคยเห็นค่าเลยใช่มั้ยคะ
ร้องดังแค่ไหน ก็ไม่มีใครได้ยิน
แล้วทำไมยังให้คนแบบนี้เข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตเราขนาดนั้น
มันคุ้มค่ากับหัวใจอันเปราะบางที่เราได้ให้เค้ารึปล่าว
โดนขย้ำ เสียใจนับไม่ถ้วน
เราแคร์เค้ามากขึ้นทุกวัน แต่เค้ากลับละเลยเรามากขึ้นทุกวัน
หากไม่มีความสุข ทำไมถึงยังทำอยู่
ทำไมยังหักห้ามใจตัวเองไม่ได้
จะทำร้ายตัวเองทำไม
ถ้ารักตัวเอง ก็หยุดเถิด ทำดีที่สุดแล้ว
ไม่ใช่ว่าเรามีค่าไม่พอ แต่เค้าต่างหากที่ดีไม่พอที่จะเห็นค่าเรา
อย่าไปเสียดาย เราสมควรอยู่กับคนที่เห็นคุณค่าของหัวใจดวงนี้
และซักวัน คนนั้นจะเดินเข้ามาในชีวิต
เราขอที่ระบายนะคะ มันเป็นเรื่องอึดอัดใจที่ไม่สามารถคุยกับใครได้เลยจริงๆ ร้องไห้จนเจ็บตาหมดแล้ว หมดแรงเป็นลมคนเดียว ไปหลายครั้ง
เราอ่อนต่อโลกมากเลย เรามีแค่ความรักที่มาจากใจ แต่เราไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร
แต่ก็ดีแล้วที่มาได้ถึงขนาดนี้
ขอบคุณเวลาในอดีต ที่ทำให้เรายิ้ม และมีความสุข โลกนี้เคยสวยงามมากๆ ชีวิตเราเคยสดใสกว่านี้
ขอบคุณนะคะ ที่เคยทำให้เราอบอุ่นใจ เป็นที่พึ่ง เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจ และคอยช่วยเหลือ
ขอบคุณนะคะ ที่อย่างน้อยก็ไม่เคยไล่เราไปไหน และยังไม่เกลียดกัน ทนกันมาได้ถึงทุกวันนี้
ขอบคุณ สำหรับทุกๆอย่าง ทั้งร้อยยิ้ม และน้ำตา
เป็นบทเรียนที่สวยงาม และมีค่าสำหรับเรามากๆ
ตอนนี้สมองคิดได้แล้ว ว่าควรเดินต่อไป
แต่หัวใจ ทำไมไม่เข้มแข็ง ไม่ชอบเลย โลกมันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด
เราเป็นคนอ่อนไหวง่าย รักใครไม่เคยเผื่อใจ
เราอ่านพันทิปมานาน ไม่เคยคิดจะ post จริงๆ แต่เราอยากระบายสิ่งที่อัดอั้นออกมา ขอบคุณสังคมเล็กๆแห่งนี้ ขอบคุณคนที่เปิดเข้ามา แม้ไม่ได้อ่านก็ตาม ทำให้เรารู้ว่าไม่ได้อยู่คนเดียว เราต้องเข้มแข็ง
ทำไมน้ำตาไม่หยุดไหลซักทีคะ
กอดหน่อยค่ะ