** ยาวหน่อยนะครับ เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก **
เริ่มเรื่องเลยนะครับ ปัจจุบัน ผมกับแฟนเก่าคบกันมาตั้งแต่ผมเรียนมหาลัยครับ ประมาณ 4 ปี ตอนนั้นผมอยู่ปี 2 เค้าอยู่ปี 4 คับ ซึ่งตลอดเวลาที่คบกัน ก็มีความสุขดีครับ มีความสุขมาก ถึงจะมีคนเข้าหาเค้าเยอะ ด้วยความที่มันเป็นคนหน้าตาดี ตี๋ๆ เข้มๆหน่อย อัธยาศัยดี ฮาๆ เกรียนๆ เข้ากับคนอื่นง่าย และเป็นนักฟุตบอลด้วย จึงทำให้มีคนเข้าหาเยอะ (โดยเฉพาะเกย์ควีนทั้งหลาย) แต่ผมก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร เพราะตอนนั้นเค้ายังปิดตัวเองและบอกคนอื่นว่าเค้าเป็นผู้ชาย และเราก็ไม่ได้คบกันเปิดเผย คนภายนอกจะมองเหมือนเป็นพี่น้องกันมากกว่า เลยไม่ค่อยแสดงอาการหึงหวงกันเท่าไหร่ และด้วยนิสัยหลายๆที่เหมือนกันทำให้เรายิ่งสนิทกันเร็วขึ้น เช่น ไปเล่นเกมส์ เล่นกีฬา ไปกินเที่ยวด้วยกัน กับกลุ่มเพื่อนผมบ้างเพื่อนมันบ้างตามประสาผู้ชาย ซึ่งเพื่อนๆในกลุ่มก็ไม่มีใครรู้ว่าเราคบกัน ซึ่งจะมีโอกาสแสดงออกเรื่องความรักก็ต่อเมื่ออยู่ในห้องสองต่อสองเท่านั้น ซึ่งนานๆจะมีครั้ง 5555 (ต่างคนต่างมีเมท) ยอมรับเลยครับว่าตั้งแต่คบมา ไม่เคยมีอะไรกันภายในเลย อย่างมากก็ช่วยๆกันภายนอก เพราะต่างคนต่างไม่ยอม ยังรักษาความเป็นชายจนถึงทุกวันนี้ ><
>>>จนวันที่เค้าเรียนจบและต้องไปทำงานที่ กรุงเทพ ตอนนั้นก็เสียใจนะครับ ที่จะต้องห่างกันแต่ก็ต้องยอมรับ ตอนนั้นรู้สึกเคว้งคร้างมากครับเหมือนขาดสิ่งสำคัญในชีวิตไปเลย และระยะห่างที่แหละครับที่ทำให้เราเริ่มระหองระแหงกัน ผมเรียนอยู่ต่างจังหวัด ส่วนเค้าทำงาน กทม. นานๆจะได้เจอกันที และเมื่อมีโอกาสได้มาหาเค้า ผมก็รู้สึกว่าเค้าก็ตัวเปลี่ยนไป ไม่ค่อยกวน ไม่เล่นด้วยเหมือนแต่ก่อน แต่ผมก็คิดว่า อาจเป็นเพราะเราไม่ได้เจอกันนาน เลยไม่ค่อยสนิทกันเหมือนเดิม และผมก็ว่า เค้าเริ่มเปิดเผยตัวเองมากขึ้น เริ่มคุยเริ่มม่อเกย์มากขึ้น เพราะแอบเข้าดูโทรศัพท์เค้า และเราก็ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ ความไว้ใจเริ่มน้อยลง และ ครั้งล่าสุดผมก็ไปหาเค้าอีกครั้งที่คอนโดมัน และแฟนเก่าเค้าก็มาเคาะประตู ตอนนั้นมันบอกให้ผมไปหลบในห้องน้ำ ผมก็ดึงผมเข้าไปห้องน้ำละปิดประตู และแฟนเก่ามันก็เข้ามาแล้วก็ถามว่า มันอยู่ไหน!! มันอยู่ไหน!! ออกมา แล้วก็ทำลายข้าวองครับ แล้วมันสองคนก็ทะเลาะกันซักพัก ผมเลยคิดว่า นี่กุเป็นแฟนมันนะกุทำไมต้องมาหลบ ผมเลยเปิดประตูออกไป แฟนเก่ามันเห็นผม ก็ทั้งด่าทั้งปาข้าวของ แต่มันก็ไม่กล้าทำไรผมครับ เพราะมันเป็นนักเรียนแพทย์ติ๋มๆ แล้วแฟนผมก็มันบอกว่า "ถ้าไม่ลงไปกุจะบอกยามมาลากลงไป " มันจึงยอมลงไป เมื่อเหตุการณ์ สงบ ผมจึงนั่งคุยกับมันว่าเกิดไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนี้ มันก็ยอมรับว่า มันกลับมาคุยกับแฟนเก่าได้ซักพัก ผมเลยถามว่าแล้วมีอะไรกันใช่ไม๊ มันก็เงียบ... แค่นั้นผมก็รู้แล้วครับ มันบอกว่า พี่ขอโทษ พี่เหงา อยู่นี่พี่ก็ไม่รู้จักใคร นอกจากมัน (แฟนเก่ามันมาเรียนแพทย์ที่ กทมครับ) ผมเสียใจและเจ็บใจมาก ตอนนั้นผมเลยตัดสินใจขอเลิก ทั้งๆที่ยังรักมันมาก และผมก็นั้งรถกลับตอนนั้นเลยครับ ร้องให้ตลอดทางจนมาถึงมอเลย มันโคตเสียใจอะ และผมก็กลับมาใช้ชีวิตเด็กมหาลัย เหมือนเดิม แต่เค้าก็ยังโทมาง้อทุกวันและก็จะมาหา แต่ผมก็ห้ามไม่ให้มา ซึ่งในใจอยากกลับไปคบกับเค้ามาก เพราะยังรักเค้ามาก และต้องใจแข็งไม่กลับไป เพราะกลัวกลับไปก็เป็นเหมือนเดิม แต่ผมก็รู้นะครับว่าถึงเค้าจะเจ้าชู้ขนาดไหนแต่เค้าก็ยังรักผม เพราะเราคบกันมานานจนรู้สินัยใจคอกันดี
>>> และด้วยความเสียใจ จึงทำให้ผมอยากหาใครซักคนที่จะทำให้ผมลืมมันได้ ตอนนั้นผมขึ้นปี4 และก็ได้รู้จักกับน้องเข้ามาใหม่ อยู่ปี 1 เป็นเฟรชชี่ ยอมรับครับว่าน่ารักมากครับ เป็นเดือนคณะด้วย สเป็คเลย และเราก็ได้รู้จักและคุยกันผ่านเพื่อนน้อง ตอนแรกก็รู้สึกชอบนะครับแต่ยังไม่รู้สึกรัก ในใจก็ยังคิดถึงแฟนเก่าอยู่แต่ก็อยากลืมมันให้ได้ และผมกับน้องก็ลองคุยกันมาเรื่อยๆ ยอมรับครับว่าม่อเต็มที่ เพราะชอบและอยากเป็นเจ้าของน้องเค้า ^^ จนซักพัก ผมรู้สึกว่านิสัยหลายอย่างมันต่างกัน ผมเลยคิดว่า ผมอาจจะชอบน้องเค้าที่หน้าตา แต่ผมไม่ได้มีความรู้สึกรักน้องเค้าเลย ในใจก็ยังนึกถึงแต่แฟนเก่า ชอบคนนิสัยเหมือนแฟนเก่า **แต่น้องเค้าดันรักผมมากและดีกับผมมาก และนิสัยน้องเค้าเป็นแบบลูกคุณหนู งอแง เอาแต่ใจบ้าง น่าทะนุถนอม แต่ก็น่ารักดีครับ และน้องเค้าชอบบอกว่า เค้าไม่เคยรู้สึกดีกับใครแบบนี้มาก่อน "อย่าทิ้งผมนะ ๆๆ ผมรักพี่มาก" ในใจก็รู้สึกผิดครับ ผมคิดว่าวันนึง ผมคงจะรักน้องเค้าได้ด้วยความรู้สึกจากใจจริงๆ
และเราก็คุยกันกับน้องมาเรื่อยๆครับ เป็นเวลา ประมาณ 4 เดือน ก็ยอมรับครับว่ามีอะไรกันบ้าง แต่ไม่บ่อย แต่ก็ยังไม่เลิกติดต่อกับแฟนเก่าครับ ก็ยังปรึกษากันในหลายๆอย่าง ผมก็ยังบอกกับแฟนเก่าว่าโสด ไม่ได้คุยกับใคร มันก็พยายามขอกลับมาคบกัน แต่ก็ปฏิเสธไปแบบฝืนใจตัวเอง
***จนวันที่ผมเรียนจบ และต้องไปทำงาน กทม ครับ ตอนนั้นน้องเค้าก็เสียใจมาก งอแงไม่อยากให้ไป มันทำให้ผมนึกถึงตอนแฟนเก่าผมจะต้องไปทำงาน กทม T T แต่ผมก็คุยกันจนเค้ารู้เรื่อง และยอมให้ไป ยอมรับครับว่าอยากห่างจากน้องด้วย และอยากกลับไปคบกับแฟนเก่าด้วย ผมมันแย่จริงๆ T T และเมื่อผมได้ไปทำงาน กรุงเทพ ก็ได้เจอแฟนเก่ามากขึ้นครับ ก็ได้กลับไปคุยกันมากขึ้น กินข้าว ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น ก็เหมือนจะกลับไปดีกันแหละครับ ส่วนน้องก็ยังโทรมาทุกวัน ร้องไห้ บอกคิดถึงบ่อยๆ ผมรู้สึกสับสนมากครับทั้งโกธตัวเองทั้งอยากทำตามใจตัวเอง T T จะบอกน้องว่าผมกลับมาคบกับแฟนเก่าก็สงสารน้อง จะบอกแฟนเก่าว่าคบกับน้องอยู่ก็ไม่ได้ เพราะรักมันมาก แต่ก็พยายามปกปิดไม่ให้ทั้งสองคนรู้ว่าผมคบซ้อนอยู่ T T ซึ่งตั้งแต่กลับมาคุยกับแฟนเก่าคราวนี้ มันทำดีกับผมมาก มากกว่าตอนที่เราคบกันแรกๆ อีก ใส่ใจ เอาใจทุกอย่าง ดีจนผมลืมเรื่องราวร้ายๆในอดีตที่ผ่านมา..
จนในที่สุด.. ผมจับได้อีกครั้ง ว่าเค้าไปมีอะไรกันกับคนนึง โดยดูจากบทสนทนาที่เค้าคุยกันอย่างเมามันส์ทางแชทเฟส ดูวันที่ ก็เป็นช่วงเวลาที่เราห่างกัน T T ผมเลยถามเค้าว่า กี่ครั้งแล้ว เค้าก็ร้องไห้ แล้วบอก 2 ครั้งครับ "พี่ขอโทษ พี่จะไม่ทำอีกแล้ว" ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราเลิกกัน พี่เลยเผลอใจ พี่เมาด้วยวันนั้น เค้าก็ร้องไห้หนัก (ปกติไม่เคยเห็นมันร้องไห้ ) บอกผมอย่าทิ้งเค้าไป เค้ามีความสุขมากที่ผมกลับมาหาเค้า แต่ครั้งนี้ ผมรับไม่ได้แล้วครับ ผมคิดว่าเค้าคงเปลี่ยนนิสัยตัวเองไม่ได้จริงๆ แม้ผมจะรู้ว่าเค้ารักผมมากแค่ไหน แต่ถ้าเค้ายังไปมีอะไรกับคนอื่นอยู่ ผมก็ไม่เอาแล้ว จากวันนั้นผมเลยออกเดินออกมาจากชีวิตเค้า เปลี่ยนเบอร์ บล็อคไลน์ บล็อคเฟส และย้ายกลับมาทำงานที่บ้าน ครับ เพราะอยากลืมเรื่องราวทั้งหมดรวมถึงเค้าด้วย T T
และตอนนี้ผมก็กลับมาอยู่บ้านประมาณ 3เดือน ละครับ ก็คุยกับน้องเค้าเหมือนเดิมครับ คุยจริงจังมากขึ้น แต่ยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันนะครับ และผมก็เริ่มรักน้องมากขึ้น แต่ปัญหาคือเราอยู่ละที่ครับ น้องเขาอยู่มหาลัย ผมอยู่บ้าน มันเหมือนเป็นเวรกรรมหรืออะไรก็ไม่รู้สิครับ ผมถึงต้องมีอุปสรรคเรื่องความรักมากมายอย่างงี้ ก็ได้แต่คุยโทรศัพท์ และก็ไปหาน้องเค้าบ้างเดือนละครั้ง
แต่ล่าสุดครับ !! แฟนเก่าผม เอาเบอร์มาจากไหนไม่รู้ครับ โทรหามา และก็ขอโทษ ๆๆ บอกถ้าเรากลับไปคบกัน ครั้งนี้จะยอมทุกอย่าง อย่างให้ทำแบบไหน จะเชื่อฟังหมด พี่ซื้อตั๋วไปเที่ยวเชียงใหม่ไว้แล้ว เดือน ธันวานี้ เป็นเดือนครบรอบ 5 ปี ของเรา ไปกับพี่นะครับ เที่ยวเสร็จย้ายมาทำงานบริษัทพี่นะ มาอยู่ส่วนงานพี่ พี่ขอหัวหน้าแล้ว ว่าจะให้น้องมาทำงานด้วย มาอยู่คอนโดกับพี่ ไปทำงานด้วยกัน-กลับด้วยกัน หยุดพร้อมกัน เก็บเงิน ไปเที่ยวด้วยกัน มาเริ่มต้นกันใหม่นะครับ ไอ้อ้วน.. T T
*** ผมควรทำไงดีครับ ***
- กลับไปคุยกับแฟนเก่าดีไม๊ ผมยอมรับว่าผมยังรักเค้าครับ ผมก็รู้ว่าเค้าก็ยังรักผม (คิดว่า) ยิ่งคำพูด ความพยายาม และการกระทำล่าสุด ซึ่งเค้าไม่เคยแสดงออกให้เห็นมาก่อน มันยิ่งทำให้ผมอยากกลับไปหาเค้า และลืมเค้าไม่ได้
- ตัดใจ แล้วกลับมาคุยกับน้อง ที่เค้ารักผมมากและผมมั่นใจว่าเค้าจะไม่นอกใจผม
- หรือผมควรปล่อยทั้งสองคนไป แล้วกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่บ้าน T T
แฟนเก่าขอกลับมาคืนดี ตอนที่ผมกำลังจะตกลงคบกับคนใหม่ จะทำไงดีครับ?? 18+
เริ่มเรื่องเลยนะครับ ปัจจุบัน ผมกับแฟนเก่าคบกันมาตั้งแต่ผมเรียนมหาลัยครับ ประมาณ 4 ปี ตอนนั้นผมอยู่ปี 2 เค้าอยู่ปี 4 คับ ซึ่งตลอดเวลาที่คบกัน ก็มีความสุขดีครับ มีความสุขมาก ถึงจะมีคนเข้าหาเค้าเยอะ ด้วยความที่มันเป็นคนหน้าตาดี ตี๋ๆ เข้มๆหน่อย อัธยาศัยดี ฮาๆ เกรียนๆ เข้ากับคนอื่นง่าย และเป็นนักฟุตบอลด้วย จึงทำให้มีคนเข้าหาเยอะ (โดยเฉพาะเกย์ควีนทั้งหลาย) แต่ผมก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร เพราะตอนนั้นเค้ายังปิดตัวเองและบอกคนอื่นว่าเค้าเป็นผู้ชาย และเราก็ไม่ได้คบกันเปิดเผย คนภายนอกจะมองเหมือนเป็นพี่น้องกันมากกว่า เลยไม่ค่อยแสดงอาการหึงหวงกันเท่าไหร่ และด้วยนิสัยหลายๆที่เหมือนกันทำให้เรายิ่งสนิทกันเร็วขึ้น เช่น ไปเล่นเกมส์ เล่นกีฬา ไปกินเที่ยวด้วยกัน กับกลุ่มเพื่อนผมบ้างเพื่อนมันบ้างตามประสาผู้ชาย ซึ่งเพื่อนๆในกลุ่มก็ไม่มีใครรู้ว่าเราคบกัน ซึ่งจะมีโอกาสแสดงออกเรื่องความรักก็ต่อเมื่ออยู่ในห้องสองต่อสองเท่านั้น ซึ่งนานๆจะมีครั้ง 5555 (ต่างคนต่างมีเมท) ยอมรับเลยครับว่าตั้งแต่คบมา ไม่เคยมีอะไรกันภายในเลย อย่างมากก็ช่วยๆกันภายนอก เพราะต่างคนต่างไม่ยอม ยังรักษาความเป็นชายจนถึงทุกวันนี้ ><
>>>จนวันที่เค้าเรียนจบและต้องไปทำงานที่ กรุงเทพ ตอนนั้นก็เสียใจนะครับ ที่จะต้องห่างกันแต่ก็ต้องยอมรับ ตอนนั้นรู้สึกเคว้งคร้างมากครับเหมือนขาดสิ่งสำคัญในชีวิตไปเลย และระยะห่างที่แหละครับที่ทำให้เราเริ่มระหองระแหงกัน ผมเรียนอยู่ต่างจังหวัด ส่วนเค้าทำงาน กทม. นานๆจะได้เจอกันที และเมื่อมีโอกาสได้มาหาเค้า ผมก็รู้สึกว่าเค้าก็ตัวเปลี่ยนไป ไม่ค่อยกวน ไม่เล่นด้วยเหมือนแต่ก่อน แต่ผมก็คิดว่า อาจเป็นเพราะเราไม่ได้เจอกันนาน เลยไม่ค่อยสนิทกันเหมือนเดิม และผมก็ว่า เค้าเริ่มเปิดเผยตัวเองมากขึ้น เริ่มคุยเริ่มม่อเกย์มากขึ้น เพราะแอบเข้าดูโทรศัพท์เค้า และเราก็ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ ความไว้ใจเริ่มน้อยลง และ ครั้งล่าสุดผมก็ไปหาเค้าอีกครั้งที่คอนโดมัน และแฟนเก่าเค้าก็มาเคาะประตู ตอนนั้นมันบอกให้ผมไปหลบในห้องน้ำ ผมก็ดึงผมเข้าไปห้องน้ำละปิดประตู และแฟนเก่ามันก็เข้ามาแล้วก็ถามว่า มันอยู่ไหน!! มันอยู่ไหน!! ออกมา แล้วก็ทำลายข้าวองครับ แล้วมันสองคนก็ทะเลาะกันซักพัก ผมเลยคิดว่า นี่กุเป็นแฟนมันนะกุทำไมต้องมาหลบ ผมเลยเปิดประตูออกไป แฟนเก่ามันเห็นผม ก็ทั้งด่าทั้งปาข้าวของ แต่มันก็ไม่กล้าทำไรผมครับ เพราะมันเป็นนักเรียนแพทย์ติ๋มๆ แล้วแฟนผมก็มันบอกว่า "ถ้าไม่ลงไปกุจะบอกยามมาลากลงไป " มันจึงยอมลงไป เมื่อเหตุการณ์ สงบ ผมจึงนั่งคุยกับมันว่าเกิดไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนี้ มันก็ยอมรับว่า มันกลับมาคุยกับแฟนเก่าได้ซักพัก ผมเลยถามว่าแล้วมีอะไรกันใช่ไม๊ มันก็เงียบ... แค่นั้นผมก็รู้แล้วครับ มันบอกว่า พี่ขอโทษ พี่เหงา อยู่นี่พี่ก็ไม่รู้จักใคร นอกจากมัน (แฟนเก่ามันมาเรียนแพทย์ที่ กทมครับ) ผมเสียใจและเจ็บใจมาก ตอนนั้นผมเลยตัดสินใจขอเลิก ทั้งๆที่ยังรักมันมาก และผมก็นั้งรถกลับตอนนั้นเลยครับ ร้องให้ตลอดทางจนมาถึงมอเลย มันโคตเสียใจอะ และผมก็กลับมาใช้ชีวิตเด็กมหาลัย เหมือนเดิม แต่เค้าก็ยังโทมาง้อทุกวันและก็จะมาหา แต่ผมก็ห้ามไม่ให้มา ซึ่งในใจอยากกลับไปคบกับเค้ามาก เพราะยังรักเค้ามาก และต้องใจแข็งไม่กลับไป เพราะกลัวกลับไปก็เป็นเหมือนเดิม แต่ผมก็รู้นะครับว่าถึงเค้าจะเจ้าชู้ขนาดไหนแต่เค้าก็ยังรักผม เพราะเราคบกันมานานจนรู้สินัยใจคอกันดี
>>> และด้วยความเสียใจ จึงทำให้ผมอยากหาใครซักคนที่จะทำให้ผมลืมมันได้ ตอนนั้นผมขึ้นปี4 และก็ได้รู้จักกับน้องเข้ามาใหม่ อยู่ปี 1 เป็นเฟรชชี่ ยอมรับครับว่าน่ารักมากครับ เป็นเดือนคณะด้วย สเป็คเลย และเราก็ได้รู้จักและคุยกันผ่านเพื่อนน้อง ตอนแรกก็รู้สึกชอบนะครับแต่ยังไม่รู้สึกรัก ในใจก็ยังคิดถึงแฟนเก่าอยู่แต่ก็อยากลืมมันให้ได้ และผมกับน้องก็ลองคุยกันมาเรื่อยๆ ยอมรับครับว่าม่อเต็มที่ เพราะชอบและอยากเป็นเจ้าของน้องเค้า ^^ จนซักพัก ผมรู้สึกว่านิสัยหลายอย่างมันต่างกัน ผมเลยคิดว่า ผมอาจจะชอบน้องเค้าที่หน้าตา แต่ผมไม่ได้มีความรู้สึกรักน้องเค้าเลย ในใจก็ยังนึกถึงแต่แฟนเก่า ชอบคนนิสัยเหมือนแฟนเก่า **แต่น้องเค้าดันรักผมมากและดีกับผมมาก และนิสัยน้องเค้าเป็นแบบลูกคุณหนู งอแง เอาแต่ใจบ้าง น่าทะนุถนอม แต่ก็น่ารักดีครับ และน้องเค้าชอบบอกว่า เค้าไม่เคยรู้สึกดีกับใครแบบนี้มาก่อน "อย่าทิ้งผมนะ ๆๆ ผมรักพี่มาก" ในใจก็รู้สึกผิดครับ ผมคิดว่าวันนึง ผมคงจะรักน้องเค้าได้ด้วยความรู้สึกจากใจจริงๆ
และเราก็คุยกันกับน้องมาเรื่อยๆครับ เป็นเวลา ประมาณ 4 เดือน ก็ยอมรับครับว่ามีอะไรกันบ้าง แต่ไม่บ่อย แต่ก็ยังไม่เลิกติดต่อกับแฟนเก่าครับ ก็ยังปรึกษากันในหลายๆอย่าง ผมก็ยังบอกกับแฟนเก่าว่าโสด ไม่ได้คุยกับใคร มันก็พยายามขอกลับมาคบกัน แต่ก็ปฏิเสธไปแบบฝืนใจตัวเอง
***จนวันที่ผมเรียนจบ และต้องไปทำงาน กทม ครับ ตอนนั้นน้องเค้าก็เสียใจมาก งอแงไม่อยากให้ไป มันทำให้ผมนึกถึงตอนแฟนเก่าผมจะต้องไปทำงาน กทม T T แต่ผมก็คุยกันจนเค้ารู้เรื่อง และยอมให้ไป ยอมรับครับว่าอยากห่างจากน้องด้วย และอยากกลับไปคบกับแฟนเก่าด้วย ผมมันแย่จริงๆ T T และเมื่อผมได้ไปทำงาน กรุงเทพ ก็ได้เจอแฟนเก่ามากขึ้นครับ ก็ได้กลับไปคุยกันมากขึ้น กินข้าว ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น ก็เหมือนจะกลับไปดีกันแหละครับ ส่วนน้องก็ยังโทรมาทุกวัน ร้องไห้ บอกคิดถึงบ่อยๆ ผมรู้สึกสับสนมากครับทั้งโกธตัวเองทั้งอยากทำตามใจตัวเอง T T จะบอกน้องว่าผมกลับมาคบกับแฟนเก่าก็สงสารน้อง จะบอกแฟนเก่าว่าคบกับน้องอยู่ก็ไม่ได้ เพราะรักมันมาก แต่ก็พยายามปกปิดไม่ให้ทั้งสองคนรู้ว่าผมคบซ้อนอยู่ T T ซึ่งตั้งแต่กลับมาคุยกับแฟนเก่าคราวนี้ มันทำดีกับผมมาก มากกว่าตอนที่เราคบกันแรกๆ อีก ใส่ใจ เอาใจทุกอย่าง ดีจนผมลืมเรื่องราวร้ายๆในอดีตที่ผ่านมา..
จนในที่สุด.. ผมจับได้อีกครั้ง ว่าเค้าไปมีอะไรกันกับคนนึง โดยดูจากบทสนทนาที่เค้าคุยกันอย่างเมามันส์ทางแชทเฟส ดูวันที่ ก็เป็นช่วงเวลาที่เราห่างกัน T T ผมเลยถามเค้าว่า กี่ครั้งแล้ว เค้าก็ร้องไห้ แล้วบอก 2 ครั้งครับ "พี่ขอโทษ พี่จะไม่ทำอีกแล้ว" ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราเลิกกัน พี่เลยเผลอใจ พี่เมาด้วยวันนั้น เค้าก็ร้องไห้หนัก (ปกติไม่เคยเห็นมันร้องไห้ ) บอกผมอย่าทิ้งเค้าไป เค้ามีความสุขมากที่ผมกลับมาหาเค้า แต่ครั้งนี้ ผมรับไม่ได้แล้วครับ ผมคิดว่าเค้าคงเปลี่ยนนิสัยตัวเองไม่ได้จริงๆ แม้ผมจะรู้ว่าเค้ารักผมมากแค่ไหน แต่ถ้าเค้ายังไปมีอะไรกับคนอื่นอยู่ ผมก็ไม่เอาแล้ว จากวันนั้นผมเลยออกเดินออกมาจากชีวิตเค้า เปลี่ยนเบอร์ บล็อคไลน์ บล็อคเฟส และย้ายกลับมาทำงานที่บ้าน ครับ เพราะอยากลืมเรื่องราวทั้งหมดรวมถึงเค้าด้วย T T
และตอนนี้ผมก็กลับมาอยู่บ้านประมาณ 3เดือน ละครับ ก็คุยกับน้องเค้าเหมือนเดิมครับ คุยจริงจังมากขึ้น แต่ยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันนะครับ และผมก็เริ่มรักน้องมากขึ้น แต่ปัญหาคือเราอยู่ละที่ครับ น้องเขาอยู่มหาลัย ผมอยู่บ้าน มันเหมือนเป็นเวรกรรมหรืออะไรก็ไม่รู้สิครับ ผมถึงต้องมีอุปสรรคเรื่องความรักมากมายอย่างงี้ ก็ได้แต่คุยโทรศัพท์ และก็ไปหาน้องเค้าบ้างเดือนละครั้ง
แต่ล่าสุดครับ !! แฟนเก่าผม เอาเบอร์มาจากไหนไม่รู้ครับ โทรหามา และก็ขอโทษ ๆๆ บอกถ้าเรากลับไปคบกัน ครั้งนี้จะยอมทุกอย่าง อย่างให้ทำแบบไหน จะเชื่อฟังหมด พี่ซื้อตั๋วไปเที่ยวเชียงใหม่ไว้แล้ว เดือน ธันวานี้ เป็นเดือนครบรอบ 5 ปี ของเรา ไปกับพี่นะครับ เที่ยวเสร็จย้ายมาทำงานบริษัทพี่นะ มาอยู่ส่วนงานพี่ พี่ขอหัวหน้าแล้ว ว่าจะให้น้องมาทำงานด้วย มาอยู่คอนโดกับพี่ ไปทำงานด้วยกัน-กลับด้วยกัน หยุดพร้อมกัน เก็บเงิน ไปเที่ยวด้วยกัน มาเริ่มต้นกันใหม่นะครับ ไอ้อ้วน.. T T
*** ผมควรทำไงดีครับ ***
- กลับไปคุยกับแฟนเก่าดีไม๊ ผมยอมรับว่าผมยังรักเค้าครับ ผมก็รู้ว่าเค้าก็ยังรักผม (คิดว่า) ยิ่งคำพูด ความพยายาม และการกระทำล่าสุด ซึ่งเค้าไม่เคยแสดงออกให้เห็นมาก่อน มันยิ่งทำให้ผมอยากกลับไปหาเค้า และลืมเค้าไม่ได้
- ตัดใจ แล้วกลับมาคุยกับน้อง ที่เค้ารักผมมากและผมมั่นใจว่าเค้าจะไม่นอกใจผม
- หรือผมควรปล่อยทั้งสองคนไป แล้วกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่บ้าน T T