บางทีก็เกลียดนะไอ้คำว่าโสด ทั้งๆที่ชอบมาตลอด

หมดแรงเพลียมากจริงๆค่ะ(แต่ยังอุตสาห์ตั้งกระทู้ได้) ทำงานที่ต้องใช้พลังสมองมากจนไม่ได้หลับเต็มอิ่มมาหลายอาทิตย์ รู้ไหมเพราะอะไร เพราะไอ้คำว่าโสดนี้แหละตัวดี มันดีต่อหัวใจนะแต่มันไม่ดีต่อมนุษเงินเดือนอย่างเราเลยหัวหน้าชอบสั่งงานที่ต้องใช้เวลาทำทั้งวันทั้งคืน พี่ๆที่ทำงานชอบฝากงาน ด้วยเหตุผลลูกป่วย ลูกไม่สบาย ปฐมนิเทศ พาลูกไปเข้ารร เข้ามหาลัย บลาๆๆๆ น้องๆพี่ฝากหน่อยนะ  น้องๆต้องทำให้เสร็จภายในพรุ่งนี้นะ  น้องพี่หวังกับน้องคนเดียวเลยนะ คนอื่นเค้าไม่มีเวลา ต้องเป็นน้องเท่านั้นแหละ น้องยังไม่มีใครต้องดูแลเป็นสาวโสดก็ดีงี้แหละมีเวลาทำงานเต็มที่ คิดในใจหนูก็อยากมีเวลาส่วนตัวบ้างไม่ใช่ส อา ก็ยังต้องพะวงจนต้องไปทำงาน ถามว่าได้โอทีไหม ไม่มีค่ะ หนูทำงานหน่วยงานราชการแถมยังมีสถานะเป็นลูกจ้างสัญญาสี่ปี ไม่มั่นคงเท่าไรต้องกัดฟันทนค่ะ แรกๆก็คิดว่าน้ำใจเพื่อนร่วมงานนะเออ ช่วยๆกัน  นานๆเข้าสงสัยชิน เราก็ปฏิเสธไม่ลง แต่ก็ไม่ได้ยินดีนัก พอทำว่าขัดขืนไม่พอใจนิดนึง หัวหน้าก็แบบชอบเอาเรื่องส่วนรวมมาตั้งไว้กับเราจนเรารู้สึกว่าถ้าเราไม่ทำเมริงจะเห็นแก่ตัวมาก  เพราะเมิงโสดแสดงว่ามีเวลามากกว่าคนอื่น นี้คือจุดอ่อนของความโสด ที่เราอยากวอนขอคนมีคู่มีลูกมีหลานอย่าเอาเปรียบกันเลยนะคะ  ไม่ใช่เราไม่มีน้ำใจหรอกค่ะ แต่ว่าการฝากแบบนี้มานานๆโสดๆก็โทรมเหมือนกันค่ะ นอนไม่พอ วุ่นวายเวลางานเพราะต้องรับฝากงานพี่คนนั้นคนนี้ เปลี่ยนที่ทำงาน ไม่นะ งานหายากนะเออ กว่าจะลงตัวได้เซนสัญญาก็นะ ทำไงดีค่ะที่จะไม่ให้ความโสดของเรากลายเปนโอกาสที่เพื่อนร่วมงานเอาเปรียบกันค่ะ