ครูเงาะบำบัด บอกว่าสิ่งที่เอมเป็นอยู่คือแสดงความเป็นเพศชายในตัวเองมากเกินไป (เอมร้องไห้แล้ว)
วิธีบำบัดของครูเงาะ คร่าวๆนะครับ
เอม : อยู่ในนี้บางทีก็อยากเจอแม่
ครูเงาะ : คิดถึง โอเค โอเค ไม่เป็นไร ให้เอมเอามือจับที่หัวใจ ค่อยๆรู้สึกถึงความรักของพ่อกับแม่ ลูกสาวคนเดียวของเค้า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร หนูเข้มแข็งคนเดียวมานานมากแล้วลูก นึกถึงตอนเป็นเด็กเล็กๆ ย้อนนึกถึงตอนเด็กสุดๆเลย ตอนที่เค้าดูแลหนู นึกถึงตอนเป็นผู้หญิงที่สุด เป็นเด็กน้อยของพ่อแม่ หนูเห็นภาพอะไรคะ
เอม : พ่อแม่
ครูเงาะ : ดีๆ นึกถึงเอมของพ่อ เอมของแม่ ปล่อยมันออกมาเลยลูกไม่ต้องไปกลั้น นึกถึงเด็กน้อยคนนั้นไปโรงเรียนแล้วมีคนไปรับไปส่ง โดยที่เค้าไม่ต้องตัดสินใจว่าเค้าจะบุคลิกแบบไหน นึกถึงช่วงเวลาที่หนูเป็นเด็กที่สุดในชีวิต เช่นตอนได้ของขวัญ ทำผม แต่งตัว มีภาพอะไรเกิดขึ้นบ้างคะลูก
เอม : ไม่ค่อยค่ะ
ครูเงาะ :ลองค่อยๆย้อนมันไป อะไรที่มันกลั้นเราไว้ไม่ยอมให้เราเป็นเด็กผู้หญิง อะไรที่เราจะต้องทำให้เราเป็นเด็กผู้ชาย เรากลัวอะไร อะไรที่ทำให้หนูต้องเข้มแข็งขนาดนี้
เอม : ด้วยความที่คุณพ่อเป็นคนเก่งด้วยค่ะ
ครูเงาะ : พ่อหนูเป็นคนเก่งมากใช่มั้ยค่ะ ตอนเด็กๆอยู่ด้วยกันบ่อยแค่ไหน เราเคยเห็นคนไม่เก่งมั้ยลูก
เอม : ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นพ่อแม่ไม่เก่งเลย
ครูเงาะ : คนอื่นนอกบ้านเราเคยเห็นมั้ย เราคิดว่าของคนไม่เก่งเป็นยังไง
เอม : ทำไรก็ไม่ทำ
ครูเงาะ : ทำไรก็ทำไม่สุด ทำไมหนูถึงเชื่อว่าแบบนี้ไม่เก่ง
เอม : หนูว่า เก่งคือถ้าทำไรต้องทำให้ได้
ครูเงาะ : แบบไหนที่อ่อนแอ
เอม : เอะอะก็ร้องไห้อ่าค่ะ คุณแม่ไม่เคยร้องไห้ให้หนูเห็น คุณพ่อไม่ต้องพูดถึงเลย
ครูเงาะ : โอเค โอเค สบายๆ หลับตา อีกรอบนึง ผ่อนคลาย เอามือจับที่หัวใจ รู้สึกถึงความเป็นผู้หญิงคนนึง กี่ครั้งที่เหนื่อยท้อ วันที่ยอมแพ้ หรือวันที่อ่อนแอร้องไห้ ให้หนูได้ยินลงไปในหัวใจเลยว่าทั้งพ่อและแม่ก็ยังรักหนูมากอยู่ดี ฟังให้ได้ยินเสียงของพ่อที่พูดออกมา ต่อให้น้องเอมของพ่อร้องไห้หนักแค่ไหน หนูก็ยังเป็นลูกสาวที่น่ารักที่เก่งของพ่อเหมือนเดิม
ได้ยินเสียงของแม่บอกว่าแม้บางครั้งหนูจะทำไม่ได้ หนูก็ยังเป็นคนที่แม่ภาคภูมิใจที่สุดอยู่ดี และจริงๆแล้ว ความเข้มแข็ง ที่เค้าไม่ร้องไห้ใ้ห้หนูเห็น เราเห็นผู้หญิงคนนึงที่เข้มแข็งมาตลอดชีวิต ในนั้นมีผู้หญิงคนนึงที่ต้องการความรักความอ่อนโยนส่งกลับหาเค้าเหมือนกัน แต่เค้าเลือกที่จะเข้มแข็ง ฟีลไปในหัวใจของแม่ว่าเค้าอยากเห็นความอ่อนโยน ฟีลในหัวใจของพ่อเค้าอยากเห็นเหมือนกัน ความอ่อนหวาน ที่หนูมีให้กับแฟนเท่านั้น แต่หนูทำไม่ถูก กับพ่อกับแม่มันเขิน
ในสายตาของพ่อกับแม่ หนูเป็นลูกสาวที่น่ารักอ่อนหวานที่สุด ตลก ทะเล้น ขี้อ้อน ภาพที่เราอยากทำกับเค้ามันมีไรบางอย่าง ที่มันขวาง มันไม่คุ้นไม่ชิน กลับไปเด็กนะคะ เด็กสุดๆเลย เด็กที่พูดจาไม่รู้เรื่อง อ้อนพ่อแม่ พ่อจ๋าแม่จ๋า หนูคิดถึงพ่อ หนูคิดถึงแม่ ลองพูดดูนะ 123
เอม : แม่หนูคิดถึงแม่
ครูเงาะ : ลองเรียกแม่จ๋าสิลูก
เอม : แม่จ๋าหนูคิดถึงแม่
ครูเงาะ : กับพ่อ
เอม :หนูคิดถึงเหมือนกันนะ
ครูเงาะ : พูดให้หวานที่สุด หวานกว่านี้ไ้ด้มั้ยลูก
เอม : คุณพ่อขาหนูคิดถึงที่สุด
ครูเงาะ : คุณพ่อขาอาทิตย์นี้หนูจะเอาความเป็นเด็กผู้หญิงของหนูคืนมานะคะ
เอม : คุณพ่อขาอาทิตย์นี้หนูจะเป็นเด็กผู้หญิงนะคะ
ครูเงาะ : ฟังให้ได้ยินนะ ว่าเสียงตอบกลับเค้าจะเป็นยังไง ถ้าเอมได้เจอเค้าเอมจะกอดพ่อกับแม่ หอมเค้ายังไง ความเข้มแข้งที่เค้าเห็นมาทั้งชีวิต สิ่งที่เค้าอยากได้เพิ่มอีกเป็นรางวัลคือความอ่อนโยนอ่อนหวานของหนู ฟังให้ได้ยินมองเห็นหน้าเค้าทั้งคุ่ที่เค้าอนุญาตแล้ว ไปให้สุด หวานสุด แสบสุด แซ่บที่สุด ความซ่าของหนูแค่ไหนที่เรียกว่าดี พ่อแม่ไว้ใจไม่ว่าหนูจะมีบุคลิกแบบไหน เรียกตัวตนที่แท้จริงของเรา ความเป็นผู้หญิงที่แท้จริงของลูกสาวคนนี้กับมาให้ได้ ดีมากๆๆหายใจให้ลึกๆ ลืมตา ทีนี้ในอาทิตย์นี้ครูอยากให้เอมทำ 1 อย่าง เป็นเด็กหญิงเอมให้ครู เสื้อผ้านะคะ เดี๋ยวครูจะได้บอกเค้าให้แมทชให้นะคะ
เอม : ขอสีชมพุนะคะ
ครูเงาะ : หนูชอบของหวานอะไร ถ้าเปรียบไอติม เอาเป็นสตรอเบอรี่นะคะ สมมุติวานิลลา เราหยดช็อกโกแลตไปทีละนิด รู้อีกทีเป็นช็อกโกแลตไปแล้วค่ะ โบว์ แหวนเอามาใส่นะคะ การยืนอยากให้หนูยืนผ่อนน้ำหนัก นั่งเป็นท่าผู้หญิง ให้มีจริตของผู้หญิงตัวของเราดึงเด็กน้อยผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา เวลาพูด ฟัง ให้อยู่ใน Energy
ครูเงาะ : เวลาไปเที่ยวใช่มั้ยแต่งตัวเนาะ ให้อยู่ใน Energy
เอม : เรื่องมันยาว แฟนหนูบอกเลิกเหอะ เค้ารู้ว่าหนูเป็นคนแบบนี้ เค้าจะชอบแซว ไม่เหมาะกับเธอ หนูอยู่กับเค้าหนูจะเป็นผู้หญิง
ครูเงาะ : รู้ได้ไงไม่เหมาะกับแก แกยังไม่เจอของดีต่างหาก
เอม : เค้าชอบให้เป็นเพื่อนมากกว่าไม่ชอบให้เกาะแกะ หนูเลยบอกก็ได้วะ
ครูเงาะ : ไม่ได้ ไม่ได้
เอม : หนุเลยคิดว่าเปนแบบนี้ไม่ดีผู้ชายต้องรำคาญ
ครูเงาะ : งั้นเราต้องกู้ของเราขึ้นมาค่ะ เอมไม่ได้เฟคไม่ได้ฝืน แต่เราอยากทำ หรือเอมเฟค
เอม : เราอยากทำเพราะอยู่กับเค้าอ่าค่ะ
ครูเงาะ : ถ้างั้นในใจของเอมมันฝังอยู่ว่ามันทุเรศถ้าเป็นแบบนั้น เอมว่ามันทุเรศจริงๆมั้ย
เอม : ก็ไม่รู้อ่าคะครู หนูทำแล้วเค้าแซวหนูเลยไม่ทำ เค้าไม่ชอบผู้หญิงที่ปัญยาอ่อนอ่าค่ะ
ครูเงาะ : ถ้าวันนึงมีคนที่เค้ารักเอมในทุกแบบที่เอมเป็น ไม่ว่าจะปัญญาอ่อนแค่ไหน ห้าวเท่ ต้องเป็นคนที่เอมชอบ เอมรักเค้า เค้าจะชอบเอมแบบที่เอมเป็น วันนึงเอมต้องเจอ คนที่เค้ารักเรา แต่ก่อนนั้นเอมต้องหลงรักตัวเองก่อน อะไรที่ถ้าสมมุติเอมเป็นผู้ชายเอมจะชอบเอม
เอม : แบบที่พูดไม่น่ารำคาญมั้งคะ
ครูเงาะ : สำคัญมากเลย ต้องหลงรักตัวเองก่อนให้ได้ ต้องมีทุกรส ต้องไปหาดู ครูเคยเป็นแบบเอมสมัยเด็กๆ ที่คิดว่าจะไม่ปัญญาอ่อนแต่สุดท้ายปัญญาอ่อนมาก ลองนึกถึงผู้หญิงที่อ่อนหวานมากๆ เข้มแข็งข้างใน ไม่คิดมากหรือจุกจิก มองโลกในแง่ดีดีกว่ามั้ย ถ้านอกแข็งห้าว แต่ข้างในขี้จุกจิก เราเป็นแบบนั้นเพราะเราไม่อนุญาตให้ตัวเองอ่อนหวาน กับแฟนคนแรกครูก็ห้าวมากๆ
เราต้องเป็นคนที่ดีที่สุดในทางทีเราเป็น อ่อนหวานที่สุดเพราะมันอยู่ในตัวของเรา ต้องหาว่าความอ่อนหวานเอมเป็นแบบไหน แล้วยกโทษให้คนๆนั้น สำคัญที่สุดต้องยกโทษให้ตัวเองให้ได้ก่อน ในวันที่เราทิ้งตัวเองไปไม่ยอมให้ตัวเราออกมาใช้อย่างเต็มที่สุดท้ายเราเสียสิ่งที่ต้องการไปเพราะเราไม่เป็นตัวเรา 100% นะ ยกโทษให้ตัวเองก่อน ให้เอมลองเขียนจดหมายขอโทษตัวของเราโดยเฉพาะเลย ยกโทษให้คนๆนั้นยกโทษเพื่อตัวหนูเอง
สิ่งที่เค้าเคยพูดเปลี่ยนเรา ตัวเค้าเองนั่นแหล่ะที่ออกกฎ แต่จริงๆในตัวเค้าลึกๆก็ต้องการความรักที่อ่อนหวานเหมือนกัน มนุษย์ทุกคนละค่ะที่ต้องการความรักที่อ่อนหวาน ครูเองก็เขียนเหมือนกัน ครูก็มีเหมือนความเป็นลูกสาวของพ่อที่อยู่ในตัวครู มันทำให้เราแบ๊วขึ้น เมื่อไหร่ที่เราละความโกรธออกไปได้ อยากคิกขุแค่ไหนเราก็จะทำ จะไม่ได้ทำเพราะพยายาม กับเพื่อนผู้หญิงเพื่อนผู้ชายได้หมด ใช้ได้หมด เช่น นั่นหนักถือให้หน่อย ถ้าแมนเค้าจะมาหาเราทำไม เค้าไปหาผู้ชายดีกว่ามั้ย เพราะงั้นดึงเข้ามาค่ะ ผู้หญิงที่ฉลาดคือใช้ Energy ที่ถูกต้อง ความรักความเมตตา เปราะบาง ร้องไห้ หัวเราะดังๆ กิ้วๆ อยากช็อปปิ้ง แอบเม้าท์กับเพื่อนหญิง ทาเล็บสวยๆ ค่อยๆชะนีไปทีละนิด แต่ก่อนครูก็ห้าว ไปให้สุดอย่าลักลั่นอย่ากั๊กอย่าไปกลัว หวานของเอมคือยังไง
เอม : หวานน่ารัก
ครูเงาะ : ขี้อ้อนคือ ?
เอม : น่ารัก
ครูเงาะ : เปราะบาง ?
เอม : อ่อนแอ
ครูเงาะ : ทำไม
เอม : เอมไม่ชอบคนที่ร้องไห้
ครูเงาะ : ร้องไปเถอะ ข้างในเรามีของอยู่เอาออกไปก่อน จะได้สบายไม่มีมุมไหนที่ต้องเก็บต้องปิด
ครูอยากให้มองใหม่อ่าค่ะ ความเปราะบางเป็นอำนาจมากๆเลยเดี๋ยวครูหาเทปมาให้ดู ลองเปลี่ยนทัศนคติใหม่ ผู้หญิงคนนึงห้าวมากพอลองเปลี่ยน เค้าลงไปนั่งร้องไห้ เค้าก็เห็นว่าเค้าอ่อนแอก็ได้นี่หว่า เราไม่ยอมอ่อนแอเพราะเรามองโลกร้ายเกินไป ร้องก็ร้อง ลุกขึ้นมาแล้วเริ่มต้นใหม่ จะมีเสน่ห์มากๆ เพราะเค้าไม่กลั้นเค้าเลยธรรมชาติ ครูอยากให้เอมมองใหม่ว่าถึงจุดที่ต้องหัวเราะ หัวเราะ เขินก็เขิน อยากทำไรทำ จะทำให้เป็นธรรมชาติมากกว่านี้ โอเค๊ ถักเปียก็ได้ เดี๋ยวครูจะคอยตามดู หรือทำกิจกรรมชะนี เม้าท์ไม่ได้ ชวนช็อปปิ้งได้เขียนจดหมายให้ครูนะคะ ขอโทษนะคะน้องเอมที่ชั้นลืมเธอไป
ช่วงแรกก็ไม่ได้คิดจะจด เลยอาจดูข้ามแรกๆไปบ้างนะครับ แต่พอเอมเริ่มร้องไห้เท่านั้นแหล่ะ รู้สึกว่าครูเงาะจะต้องลงลึกแน่ๆ เลยเริ่มเรียบเรียงครับ ขอบคุณครูเงาะมากๆครับที่ช่วยบำบัดเอม
เอมต้องเปลี่ยนตัวเองได้แน่ๆครับ เอาใจช่วยเอม
วิธีการบำบัดเอมของครูเงาะ ย้อนหลังสำหรับคนที่ไม่ได้ดู ขอบคุณครูเงาะมากนะครับ
วิธีบำบัดของครูเงาะ คร่าวๆนะครับ
เอม : อยู่ในนี้บางทีก็อยากเจอแม่
ครูเงาะ : คิดถึง โอเค โอเค ไม่เป็นไร ให้เอมเอามือจับที่หัวใจ ค่อยๆรู้สึกถึงความรักของพ่อกับแม่ ลูกสาวคนเดียวของเค้า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร หนูเข้มแข็งคนเดียวมานานมากแล้วลูก นึกถึงตอนเป็นเด็กเล็กๆ ย้อนนึกถึงตอนเด็กสุดๆเลย ตอนที่เค้าดูแลหนู นึกถึงตอนเป็นผู้หญิงที่สุด เป็นเด็กน้อยของพ่อแม่ หนูเห็นภาพอะไรคะ
เอม : พ่อแม่
ครูเงาะ : ดีๆ นึกถึงเอมของพ่อ เอมของแม่ ปล่อยมันออกมาเลยลูกไม่ต้องไปกลั้น นึกถึงเด็กน้อยคนนั้นไปโรงเรียนแล้วมีคนไปรับไปส่ง โดยที่เค้าไม่ต้องตัดสินใจว่าเค้าจะบุคลิกแบบไหน นึกถึงช่วงเวลาที่หนูเป็นเด็กที่สุดในชีวิต เช่นตอนได้ของขวัญ ทำผม แต่งตัว มีภาพอะไรเกิดขึ้นบ้างคะลูก
เอม : ไม่ค่อยค่ะ
ครูเงาะ :ลองค่อยๆย้อนมันไป อะไรที่มันกลั้นเราไว้ไม่ยอมให้เราเป็นเด็กผู้หญิง อะไรที่เราจะต้องทำให้เราเป็นเด็กผู้ชาย เรากลัวอะไร อะไรที่ทำให้หนูต้องเข้มแข็งขนาดนี้
เอม : ด้วยความที่คุณพ่อเป็นคนเก่งด้วยค่ะ
ครูเงาะ : พ่อหนูเป็นคนเก่งมากใช่มั้ยค่ะ ตอนเด็กๆอยู่ด้วยกันบ่อยแค่ไหน เราเคยเห็นคนไม่เก่งมั้ยลูก
เอม : ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นพ่อแม่ไม่เก่งเลย
ครูเงาะ : คนอื่นนอกบ้านเราเคยเห็นมั้ย เราคิดว่าของคนไม่เก่งเป็นยังไง
เอม : ทำไรก็ไม่ทำ
ครูเงาะ : ทำไรก็ทำไม่สุด ทำไมหนูถึงเชื่อว่าแบบนี้ไม่เก่ง
เอม : หนูว่า เก่งคือถ้าทำไรต้องทำให้ได้
ครูเงาะ : แบบไหนที่อ่อนแอ
เอม : เอะอะก็ร้องไห้อ่าค่ะ คุณแม่ไม่เคยร้องไห้ให้หนูเห็น คุณพ่อไม่ต้องพูดถึงเลย
ครูเงาะ : โอเค โอเค สบายๆ หลับตา อีกรอบนึง ผ่อนคลาย เอามือจับที่หัวใจ รู้สึกถึงความเป็นผู้หญิงคนนึง กี่ครั้งที่เหนื่อยท้อ วันที่ยอมแพ้ หรือวันที่อ่อนแอร้องไห้ ให้หนูได้ยินลงไปในหัวใจเลยว่าทั้งพ่อและแม่ก็ยังรักหนูมากอยู่ดี ฟังให้ได้ยินเสียงของพ่อที่พูดออกมา ต่อให้น้องเอมของพ่อร้องไห้หนักแค่ไหน หนูก็ยังเป็นลูกสาวที่น่ารักที่เก่งของพ่อเหมือนเดิม
ได้ยินเสียงของแม่บอกว่าแม้บางครั้งหนูจะทำไม่ได้ หนูก็ยังเป็นคนที่แม่ภาคภูมิใจที่สุดอยู่ดี และจริงๆแล้ว ความเข้มแข็ง ที่เค้าไม่ร้องไห้ใ้ห้หนูเห็น เราเห็นผู้หญิงคนนึงที่เข้มแข็งมาตลอดชีวิต ในนั้นมีผู้หญิงคนนึงที่ต้องการความรักความอ่อนโยนส่งกลับหาเค้าเหมือนกัน แต่เค้าเลือกที่จะเข้มแข็ง ฟีลไปในหัวใจของแม่ว่าเค้าอยากเห็นความอ่อนโยน ฟีลในหัวใจของพ่อเค้าอยากเห็นเหมือนกัน ความอ่อนหวาน ที่หนูมีให้กับแฟนเท่านั้น แต่หนูทำไม่ถูก กับพ่อกับแม่มันเขิน
ในสายตาของพ่อกับแม่ หนูเป็นลูกสาวที่น่ารักอ่อนหวานที่สุด ตลก ทะเล้น ขี้อ้อน ภาพที่เราอยากทำกับเค้ามันมีไรบางอย่าง ที่มันขวาง มันไม่คุ้นไม่ชิน กลับไปเด็กนะคะ เด็กสุดๆเลย เด็กที่พูดจาไม่รู้เรื่อง อ้อนพ่อแม่ พ่อจ๋าแม่จ๋า หนูคิดถึงพ่อ หนูคิดถึงแม่ ลองพูดดูนะ 123
เอม : แม่หนูคิดถึงแม่
ครูเงาะ : ลองเรียกแม่จ๋าสิลูก
เอม : แม่จ๋าหนูคิดถึงแม่
ครูเงาะ : กับพ่อ
เอม :หนูคิดถึงเหมือนกันนะ
ครูเงาะ : พูดให้หวานที่สุด หวานกว่านี้ไ้ด้มั้ยลูก
เอม : คุณพ่อขาหนูคิดถึงที่สุด
ครูเงาะ : คุณพ่อขาอาทิตย์นี้หนูจะเอาความเป็นเด็กผู้หญิงของหนูคืนมานะคะ
เอม : คุณพ่อขาอาทิตย์นี้หนูจะเป็นเด็กผู้หญิงนะคะ
ครูเงาะ : ฟังให้ได้ยินนะ ว่าเสียงตอบกลับเค้าจะเป็นยังไง ถ้าเอมได้เจอเค้าเอมจะกอดพ่อกับแม่ หอมเค้ายังไง ความเข้มแข้งที่เค้าเห็นมาทั้งชีวิต สิ่งที่เค้าอยากได้เพิ่มอีกเป็นรางวัลคือความอ่อนโยนอ่อนหวานของหนู ฟังให้ได้ยินมองเห็นหน้าเค้าทั้งคุ่ที่เค้าอนุญาตแล้ว ไปให้สุด หวานสุด แสบสุด แซ่บที่สุด ความซ่าของหนูแค่ไหนที่เรียกว่าดี พ่อแม่ไว้ใจไม่ว่าหนูจะมีบุคลิกแบบไหน เรียกตัวตนที่แท้จริงของเรา ความเป็นผู้หญิงที่แท้จริงของลูกสาวคนนี้กับมาให้ได้ ดีมากๆๆหายใจให้ลึกๆ ลืมตา ทีนี้ในอาทิตย์นี้ครูอยากให้เอมทำ 1 อย่าง เป็นเด็กหญิงเอมให้ครู เสื้อผ้านะคะ เดี๋ยวครูจะได้บอกเค้าให้แมทชให้นะคะ
เอม : ขอสีชมพุนะคะ
ครูเงาะ : หนูชอบของหวานอะไร ถ้าเปรียบไอติม เอาเป็นสตรอเบอรี่นะคะ สมมุติวานิลลา เราหยดช็อกโกแลตไปทีละนิด รู้อีกทีเป็นช็อกโกแลตไปแล้วค่ะ โบว์ แหวนเอามาใส่นะคะ การยืนอยากให้หนูยืนผ่อนน้ำหนัก นั่งเป็นท่าผู้หญิง ให้มีจริตของผู้หญิงตัวของเราดึงเด็กน้อยผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา เวลาพูด ฟัง ให้อยู่ใน Energy
ครูเงาะ : เวลาไปเที่ยวใช่มั้ยแต่งตัวเนาะ ให้อยู่ใน Energy
เอม : เรื่องมันยาว แฟนหนูบอกเลิกเหอะ เค้ารู้ว่าหนูเป็นคนแบบนี้ เค้าจะชอบแซว ไม่เหมาะกับเธอ หนูอยู่กับเค้าหนูจะเป็นผู้หญิง
ครูเงาะ : รู้ได้ไงไม่เหมาะกับแก แกยังไม่เจอของดีต่างหาก
เอม : เค้าชอบให้เป็นเพื่อนมากกว่าไม่ชอบให้เกาะแกะ หนูเลยบอกก็ได้วะ
ครูเงาะ : ไม่ได้ ไม่ได้
เอม : หนุเลยคิดว่าเปนแบบนี้ไม่ดีผู้ชายต้องรำคาญ
ครูเงาะ : งั้นเราต้องกู้ของเราขึ้นมาค่ะ เอมไม่ได้เฟคไม่ได้ฝืน แต่เราอยากทำ หรือเอมเฟค
เอม : เราอยากทำเพราะอยู่กับเค้าอ่าค่ะ
ครูเงาะ : ถ้างั้นในใจของเอมมันฝังอยู่ว่ามันทุเรศถ้าเป็นแบบนั้น เอมว่ามันทุเรศจริงๆมั้ย
เอม : ก็ไม่รู้อ่าคะครู หนูทำแล้วเค้าแซวหนูเลยไม่ทำ เค้าไม่ชอบผู้หญิงที่ปัญยาอ่อนอ่าค่ะ
ครูเงาะ : ถ้าวันนึงมีคนที่เค้ารักเอมในทุกแบบที่เอมเป็น ไม่ว่าจะปัญญาอ่อนแค่ไหน ห้าวเท่ ต้องเป็นคนที่เอมชอบ เอมรักเค้า เค้าจะชอบเอมแบบที่เอมเป็น วันนึงเอมต้องเจอ คนที่เค้ารักเรา แต่ก่อนนั้นเอมต้องหลงรักตัวเองก่อน อะไรที่ถ้าสมมุติเอมเป็นผู้ชายเอมจะชอบเอม
เอม : แบบที่พูดไม่น่ารำคาญมั้งคะ
ครูเงาะ : สำคัญมากเลย ต้องหลงรักตัวเองก่อนให้ได้ ต้องมีทุกรส ต้องไปหาดู ครูเคยเป็นแบบเอมสมัยเด็กๆ ที่คิดว่าจะไม่ปัญญาอ่อนแต่สุดท้ายปัญญาอ่อนมาก ลองนึกถึงผู้หญิงที่อ่อนหวานมากๆ เข้มแข็งข้างใน ไม่คิดมากหรือจุกจิก มองโลกในแง่ดีดีกว่ามั้ย ถ้านอกแข็งห้าว แต่ข้างในขี้จุกจิก เราเป็นแบบนั้นเพราะเราไม่อนุญาตให้ตัวเองอ่อนหวาน กับแฟนคนแรกครูก็ห้าวมากๆ
เราต้องเป็นคนที่ดีที่สุดในทางทีเราเป็น อ่อนหวานที่สุดเพราะมันอยู่ในตัวของเรา ต้องหาว่าความอ่อนหวานเอมเป็นแบบไหน แล้วยกโทษให้คนๆนั้น สำคัญที่สุดต้องยกโทษให้ตัวเองให้ได้ก่อน ในวันที่เราทิ้งตัวเองไปไม่ยอมให้ตัวเราออกมาใช้อย่างเต็มที่สุดท้ายเราเสียสิ่งที่ต้องการไปเพราะเราไม่เป็นตัวเรา 100% นะ ยกโทษให้ตัวเองก่อน ให้เอมลองเขียนจดหมายขอโทษตัวของเราโดยเฉพาะเลย ยกโทษให้คนๆนั้นยกโทษเพื่อตัวหนูเอง
สิ่งที่เค้าเคยพูดเปลี่ยนเรา ตัวเค้าเองนั่นแหล่ะที่ออกกฎ แต่จริงๆในตัวเค้าลึกๆก็ต้องการความรักที่อ่อนหวานเหมือนกัน มนุษย์ทุกคนละค่ะที่ต้องการความรักที่อ่อนหวาน ครูเองก็เขียนเหมือนกัน ครูก็มีเหมือนความเป็นลูกสาวของพ่อที่อยู่ในตัวครู มันทำให้เราแบ๊วขึ้น เมื่อไหร่ที่เราละความโกรธออกไปได้ อยากคิกขุแค่ไหนเราก็จะทำ จะไม่ได้ทำเพราะพยายาม กับเพื่อนผู้หญิงเพื่อนผู้ชายได้หมด ใช้ได้หมด เช่น นั่นหนักถือให้หน่อย ถ้าแมนเค้าจะมาหาเราทำไม เค้าไปหาผู้ชายดีกว่ามั้ย เพราะงั้นดึงเข้ามาค่ะ ผู้หญิงที่ฉลาดคือใช้ Energy ที่ถูกต้อง ความรักความเมตตา เปราะบาง ร้องไห้ หัวเราะดังๆ กิ้วๆ อยากช็อปปิ้ง แอบเม้าท์กับเพื่อนหญิง ทาเล็บสวยๆ ค่อยๆชะนีไปทีละนิด แต่ก่อนครูก็ห้าว ไปให้สุดอย่าลักลั่นอย่ากั๊กอย่าไปกลัว หวานของเอมคือยังไง
เอม : หวานน่ารัก
ครูเงาะ : ขี้อ้อนคือ ?
เอม : น่ารัก
ครูเงาะ : เปราะบาง ?
เอม : อ่อนแอ
ครูเงาะ : ทำไม
เอม : เอมไม่ชอบคนที่ร้องไห้
ครูเงาะ : ร้องไปเถอะ ข้างในเรามีของอยู่เอาออกไปก่อน จะได้สบายไม่มีมุมไหนที่ต้องเก็บต้องปิด
ครูอยากให้มองใหม่อ่าค่ะ ความเปราะบางเป็นอำนาจมากๆเลยเดี๋ยวครูหาเทปมาให้ดู ลองเปลี่ยนทัศนคติใหม่ ผู้หญิงคนนึงห้าวมากพอลองเปลี่ยน เค้าลงไปนั่งร้องไห้ เค้าก็เห็นว่าเค้าอ่อนแอก็ได้นี่หว่า เราไม่ยอมอ่อนแอเพราะเรามองโลกร้ายเกินไป ร้องก็ร้อง ลุกขึ้นมาแล้วเริ่มต้นใหม่ จะมีเสน่ห์มากๆ เพราะเค้าไม่กลั้นเค้าเลยธรรมชาติ ครูอยากให้เอมมองใหม่ว่าถึงจุดที่ต้องหัวเราะ หัวเราะ เขินก็เขิน อยากทำไรทำ จะทำให้เป็นธรรมชาติมากกว่านี้ โอเค๊ ถักเปียก็ได้ เดี๋ยวครูจะคอยตามดู หรือทำกิจกรรมชะนี เม้าท์ไม่ได้ ชวนช็อปปิ้งได้เขียนจดหมายให้ครูนะคะ ขอโทษนะคะน้องเอมที่ชั้นลืมเธอไป
ช่วงแรกก็ไม่ได้คิดจะจด เลยอาจดูข้ามแรกๆไปบ้างนะครับ แต่พอเอมเริ่มร้องไห้เท่านั้นแหล่ะ รู้สึกว่าครูเงาะจะต้องลงลึกแน่ๆ เลยเริ่มเรียบเรียงครับ ขอบคุณครูเงาะมากๆครับที่ช่วยบำบัดเอม
เอมต้องเปลี่ยนตัวเองได้แน่ๆครับ เอาใจช่วยเอม