ขอบ่นครับ สงสัยมาก หน่วยหารายได้ของรัฐ (สพก) จึงชอบตรวจย้อนหลัง ที่รู้แค่คือเพราะมันเรียกเงินได้มากกว่า(มีค่าปรับ) และ คำพูดเดิมๆที่ว่า " พี่ช่วยน้องแล้วนะ จริงๆน้องต้องจ่าย xxx บาท นี่พี่ช่วยนะ เอาแค่นี้พอ" , " ทำไมขายไม่ได้ละ ยอดตกได้ไง โกงรัฐหรือเปล่า", " เงินเดือนขึ้นไม่ได้นะ ยอดแค่นี้ ค่าใช้จ่ายอันนี้บิลถูกแต่ไม่ควรนำมาใช้ เพราะยอดขายน้องลดลง จะมาเพิ่มค่าใช้จ่ายไม่ได้นะ"... เจอประจำกับคำพูดพวกนี้
ไม่เห็นต้องมีบัญชีไรเลย ทุกครั้งก็ตั้งเป้ามาแล้ว คนที่โดนตรวจก็ไม่เห็นรอดสักราย
คิดเสมอว่า จ้าง สำนักงานบัญชี มา ตกลงสำนักงานบัญชีเมืองไทย กับสรรพากร มันคนละบัญชีหรือกฏหมายหรือ ถึงไม่ตรงกันสักที คนละมาตราฐานเสมอ เห็นอบรมกันจัง ถ้ามันคนละกฏหมาย ออกกฏปิดสำนักงานบัญชีนั้นไปเถอะ
งานก็ไม่เห็นเยอะ เห็นหนักตอนเอาเป้าแค่นั้น ทั้งปีไม่ออกจากถ้ำถ้าไม่โดนเรียกเป้า ถ้าเราทำไม่ถูกไม่เรียกเป็นปีๆไป ทำไมต้องชอบรอผ่านไป 2-3 ปี แล้วเรียก บางครั้งไม่รู้จะเอาอะไรคัดออก(บิลค่าใช้จ่าย) ก็เอาเงินเดือนนี่แหละ งงครับ เงินเดือนสูงไป เอาแค่วันละ 300 พอ โหผ่านไป 3-5ปี ใจคอจะให้เงินเดือนเท่าเดิม โบนัสห้ามมี(เป้นคำเตือน ถ้าไม่อยากโดนเรียกทุกปี) อะไรกันครับ ช่วงนี้จะทะลักความสุขแล้ว
เหมือนเป็นทาสหรือบริษัทลูกสรรพากรยังไงไม่ทราบ..ยอดขายตกเยอะ ยิ่งปี 56 ยอดดิ่งเลย ผิดไหมครับที่ขายของไม่ได้ คนทำงานก็ทนๆๆกับม๊อบ ขายไม่ได้ แต่จะให้จ่ายภาษีเท่าเดิม เออ..เซ็งมาก ยิ่งกับคำถามที่ปวดใจคือ ขายไม่ได้แบบนี้ไม่กลัวเจ๊งเหรอ ต้องขายได้สิ นะ เติมยอดเข้าไปอีกหน่อย อะไรกันยอดมันขายไม่ได้ จะบังคับให้ยอดเท่าเดิม เสียภาษีเท่าเดิม พอบอกขายไม่ดี โดนสวนทันทีว่า แล้วตอนขายดี จะบอกพี่ไหมละ ผมละเหี่ยใจ ได้แต่บอกว่า ก็ยอดขายมันโชว์อยู่ทนโท่ จะเอาอะไรอีก อ่ะ ไม่เป็นไร ยอดตก รายได้พนักงานควรตกด้วยนะ ค่าใช้จ่ายต้องลดนะ เดี่ยวกลัวน้องเจ๊ง อะไรเนี่ย รายจ่ายมันจ่ายจริงนี่ ปีเก่าขายแย่ ทุกคนก็ต้องทนทู่ซี้ ตาแทบไม่ได้แตะเอกสารเลย ดูแต่หน้าจอแล้วพึมพัม ตั้งตัวเลข(ห่า)ไรขึ้นมาห็ไม่ทราบ แล้วบอกว่ายอดตามนี้ละกัน เอาจริงดิ...ง่ายๆยังงั้น ไม่ต้องมีแล้วมั๊งสำนักงานบัญชี ให้นักบัญชีมาถกด้วย อ่ะๆท้าทายพี่เหรอ..ช่วยแล้วนะแต่จะเอางี้พี่จัดเต็มนะ ขู่ทุกวินาที แถมกางตำรากฏหมายเถียงกัน เออ แปลกดี มันเรียนเล่มเดียวกันไหม สุดท้ายไม้ตายมักชอบงัดออกมา คือ ขึ้นศาลดีกว่าไหม พี่ไม่ว่านะ พี่สบายอยู่แล้ว(แต่
โทรจิกๆๆๆๆ ทุกวันว่าจะเข้ามามอบตัวดีๆรึยัง) หน้าบอร์ดขาวๆพวกนี้ชอบมีอักขระแปลกๆที่บอกเป็นนัยถึง ตัวเลขเป้าของแต่ละคน แต่ไม่ทุกที่นะครับ(เคยเจอและข้างในแล่าให้ฟัง)
เซ็งกับความสุขอันทะลักตอนนี้มาก โดนทีเรียกได้ว่า กำไรที่เคยมีมา 2-3 ปี ไปหมดในคราเดียว แล้วจะเหลืออะไรให้คนทำมาหากินได้กินบ้าง ถ้าบริษัทยังเป็นได้แค่เพียง บริษัทลูกของ สพก แบบนี้ เวลาเราแย่ไม่มีรัฐมาช่วยสักบาท
เพื่อนๆที่กินเงินเดือน ก็บอก เฮ้ย ช่วยชาติๆ แต่พวกมันลดหย่อนเต็มๆทุกปี แล้วเจ้าของบริษัท ไม่ต้องเสียภาษีหลายเด้งเหรอ ทั้งเงินเดือน ประกันสังคมก็ห้ามมี แถมเสียภาษีนิติอีก โดนค่าปรับถี่ๆอีก จะเหลือเดนอะไร ตอนนี้หมดไฟแล้ว ได้บอกทีมงานเตรียมหางานใหม่ได้..เพราะผมเองก็ไม่ไหว กลับไปกินเดือนเหมือนอดีต เหมือนเพื่อนๆดีกว่า...ไม่ต้องปวดหัวอีก นอนสบายๆสักที (เพื่อนคนนึงลาออกมาทำส่วนตัว ก็เจอแบบแบบเดียวกัน เลยคุยและเข้าใจได้ แต่อีกหลายคนที่ยังทำงานกินเงินเดือน ไม่เข้าใจตรงจุดที่เรายืนอยู่ หลายคนบอก จะมีอะไร สพก ชิวๆ เหอๆบางคนนี่เราแทบกราบเลย เบ่งมาก ..."เสียเยอะเสียน้อย อยู่ที่ปลายปากกาพี่นะค่ะ จำได้เลยคำนี้" และเพื่อนผมหลายคนไม่ทราบว่า นิติเข้าง่ายแต่ขาออกนะเจ็บตัวทั้งนั้น(ไม่จบง่ายๆ)
สงสัย ทำไม หน่วยงานนี้มันจึงชอบตรวจย้อนหลังนิตติบุคคลเรื่องที่มีปัญหาผ่านไป2-3ปี
ไม่เห็นต้องมีบัญชีไรเลย ทุกครั้งก็ตั้งเป้ามาแล้ว คนที่โดนตรวจก็ไม่เห็นรอดสักราย
คิดเสมอว่า จ้าง สำนักงานบัญชี มา ตกลงสำนักงานบัญชีเมืองไทย กับสรรพากร มันคนละบัญชีหรือกฏหมายหรือ ถึงไม่ตรงกันสักที คนละมาตราฐานเสมอ เห็นอบรมกันจัง ถ้ามันคนละกฏหมาย ออกกฏปิดสำนักงานบัญชีนั้นไปเถอะ
งานก็ไม่เห็นเยอะ เห็นหนักตอนเอาเป้าแค่นั้น ทั้งปีไม่ออกจากถ้ำถ้าไม่โดนเรียกเป้า ถ้าเราทำไม่ถูกไม่เรียกเป็นปีๆไป ทำไมต้องชอบรอผ่านไป 2-3 ปี แล้วเรียก บางครั้งไม่รู้จะเอาอะไรคัดออก(บิลค่าใช้จ่าย) ก็เอาเงินเดือนนี่แหละ งงครับ เงินเดือนสูงไป เอาแค่วันละ 300 พอ โหผ่านไป 3-5ปี ใจคอจะให้เงินเดือนเท่าเดิม โบนัสห้ามมี(เป้นคำเตือน ถ้าไม่อยากโดนเรียกทุกปี) อะไรกันครับ ช่วงนี้จะทะลักความสุขแล้ว
เหมือนเป็นทาสหรือบริษัทลูกสรรพากรยังไงไม่ทราบ..ยอดขายตกเยอะ ยิ่งปี 56 ยอดดิ่งเลย ผิดไหมครับที่ขายของไม่ได้ คนทำงานก็ทนๆๆกับม๊อบ ขายไม่ได้ แต่จะให้จ่ายภาษีเท่าเดิม เออ..เซ็งมาก ยิ่งกับคำถามที่ปวดใจคือ ขายไม่ได้แบบนี้ไม่กลัวเจ๊งเหรอ ต้องขายได้สิ นะ เติมยอดเข้าไปอีกหน่อย อะไรกันยอดมันขายไม่ได้ จะบังคับให้ยอดเท่าเดิม เสียภาษีเท่าเดิม พอบอกขายไม่ดี โดนสวนทันทีว่า แล้วตอนขายดี จะบอกพี่ไหมละ ผมละเหี่ยใจ ได้แต่บอกว่า ก็ยอดขายมันโชว์อยู่ทนโท่ จะเอาอะไรอีก อ่ะ ไม่เป็นไร ยอดตก รายได้พนักงานควรตกด้วยนะ ค่าใช้จ่ายต้องลดนะ เดี่ยวกลัวน้องเจ๊ง อะไรเนี่ย รายจ่ายมันจ่ายจริงนี่ ปีเก่าขายแย่ ทุกคนก็ต้องทนทู่ซี้ ตาแทบไม่ได้แตะเอกสารเลย ดูแต่หน้าจอแล้วพึมพัม ตั้งตัวเลข(ห่า)ไรขึ้นมาห็ไม่ทราบ แล้วบอกว่ายอดตามนี้ละกัน เอาจริงดิ...ง่ายๆยังงั้น ไม่ต้องมีแล้วมั๊งสำนักงานบัญชี ให้นักบัญชีมาถกด้วย อ่ะๆท้าทายพี่เหรอ..ช่วยแล้วนะแต่จะเอางี้พี่จัดเต็มนะ ขู่ทุกวินาที แถมกางตำรากฏหมายเถียงกัน เออ แปลกดี มันเรียนเล่มเดียวกันไหม สุดท้ายไม้ตายมักชอบงัดออกมา คือ ขึ้นศาลดีกว่าไหม พี่ไม่ว่านะ พี่สบายอยู่แล้ว(แต่
เซ็งกับความสุขอันทะลักตอนนี้มาก โดนทีเรียกได้ว่า กำไรที่เคยมีมา 2-3 ปี ไปหมดในคราเดียว แล้วจะเหลืออะไรให้คนทำมาหากินได้กินบ้าง ถ้าบริษัทยังเป็นได้แค่เพียง บริษัทลูกของ สพก แบบนี้ เวลาเราแย่ไม่มีรัฐมาช่วยสักบาท
เพื่อนๆที่กินเงินเดือน ก็บอก เฮ้ย ช่วยชาติๆ แต่พวกมันลดหย่อนเต็มๆทุกปี แล้วเจ้าของบริษัท ไม่ต้องเสียภาษีหลายเด้งเหรอ ทั้งเงินเดือน ประกันสังคมก็ห้ามมี แถมเสียภาษีนิติอีก โดนค่าปรับถี่ๆอีก จะเหลือเดนอะไร ตอนนี้หมดไฟแล้ว ได้บอกทีมงานเตรียมหางานใหม่ได้..เพราะผมเองก็ไม่ไหว กลับไปกินเดือนเหมือนอดีต เหมือนเพื่อนๆดีกว่า...ไม่ต้องปวดหัวอีก นอนสบายๆสักที (เพื่อนคนนึงลาออกมาทำส่วนตัว ก็เจอแบบแบบเดียวกัน เลยคุยและเข้าใจได้ แต่อีกหลายคนที่ยังทำงานกินเงินเดือน ไม่เข้าใจตรงจุดที่เรายืนอยู่ หลายคนบอก จะมีอะไร สพก ชิวๆ เหอๆบางคนนี่เราแทบกราบเลย เบ่งมาก ..."เสียเยอะเสียน้อย อยู่ที่ปลายปากกาพี่นะค่ะ จำได้เลยคำนี้" และเพื่อนผมหลายคนไม่ทราบว่า นิติเข้าง่ายแต่ขาออกนะเจ็บตัวทั้งนั้น(ไม่จบง่ายๆ)