แชร์ประสบการณ์ชีวิตที่ลำบากมาตั้งแต่เด็กและสู้ชีวิตจนดีขึ้น

ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีนะคะ
ปกติไม่เคยลงเรื่องราวชีวิตให้ใครได้อ่าน เพราะไปอ่านของคนอื่นมาเยอะ มาวันนี้ก็เลยอยากแชร์เรื่องราวชีวิตให้เพื่อนๆได้อ่านกันค่ะ
เราเป็นเด็กต่างจังหวัดธรรมดาๆคนนึงค่ะ อยู่บนที่ราบสูงหรือเด็กดอยนั่นเอง
เราเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะยากจน ตอนเด็กๆจำความได้ครอบครัวอยู่กันอย่างอบอุ่นมีความสุข
แต่พอโตขึ้นครอบครัวเริ่มมีปัญหา พ่อติดยา เลิกไม่ได้ แม่กับพ่อเริ่มทะเลาะกันทุกวันๆจนเรากลายเป็นคนเก็บกด ไม่ค่อยเข้าสังคม
กลับถึงบ้านเลิกจากเรียนหนังสือก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องนอน ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร
จะคุยเยอะหน่อยก็แต่กับเพื่อนที่โรงเรียน ชีวิตสมัยวัยรุ่นไม่ค่อยอบอุ่นกับครอบครัวสักเท่าไหร่ มีน้องก็อายุห่างกันมากเลยไม่ค่อยสนิทสนมกัน
จนเราเรียนจบม.6 ก็มาอยู่กรุงเทพฯกับพี่สาว ตอนนั้นอ้วนดำ บวกกับเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ไม่เคยเข้าเมืองกรุง ออกจะดูซื่อบื้อไม่ทันคนอื่น
พี่สาวก็ส่งเรียนมหาลัย เราก็เรียนได้ปีกว่ารู้สึกเกรงใจพี่สาวต้องขอเงินใช้ตลอด อยากหาเงินเรียนเอง หาเงินใช้เอง เราก็เลยไปสมัครงานพาร์ทไทม์  เคเอฟซี แมคฯ เซเว่น แฟมิลี่มาร์ท ฯลฯ ทำทุกงานที่ทำได้ เรียนก็เกรดดีบ้างไม่ดีบ้าง เวลาไปเรียนก็ง่วงเพราะนอนน้อย โหนรถเมล์ไปง่วงไป
นอกจากงานพาร์ทไทม์ที่ทำ เราเป็นคนชอบเล่นเน็ตมาก จนเห็นคนอื่นโพสขายเสื้อผ้ามือสอง ก็เลยอยากขายบ้าง ก็เลยถ่ายรูปเสื้อผ้าขายเล่นๆปรากฏว่าขายได้ก็เลยขายเสื้อผ้ามือสอง มาเรื่อยๆ จนรุ้วิธีขายเสื้อผ้าแบบพรีออเดอร์ จากการหาข้อมูล ดูคนอื่นขายยังไง ลองขายดู ผิดถูก ขายมาเรื่อยดีบ้างไม่ดีบ้าง กับทำงานประจำไปด้วยชีวิตช่วงที่เรียนด้วยทำงานด้วยเหนื่อยมาก เลิกงานก็ต้องรีบไปเรียน เราเรียนภาคค่ำ ในที่สุดเราก็ตั้งใจเรียนจนจบป.ตรี
ก็ได้งานทำที่มีเงินเดือนดีขึ้นแต่ก็ไม่เยอะแยะมากมายให้พอเก็บพอใช้ เพราะต้องส่งให้แม่ให้น้องใช้ เราก็ขยันหารายได้อื่นเสริมตลอด จนการขายของของเรามันดีขึ้น ลูกค้าเยอะขึ้น เราขายของแพ็คของเอง ส่งของเอง เหนื่อยแต่มีความสุขในที่สิ่งที่เราทำและรักมัก ปัจจุบันรายได้ต่อเดือน 6 หลัก เงินเก็บนิดหน่อยไม่ได้เยอะแยะมากมาย ซื้อบ้านเป็นของตัวเองยังเป็นหนี้ธนาคารอยู่ มีเงินให้แม่ให้น้องใช้ มีความสุขขึ้นและดีขึ้นกว่าแต่ก่อนค่ะ


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
จริงๆเรื่องราวมันยาวมากกก แต่เราเรียบเรียงไม่ค่อยเก่งค่ะ