แชร์เป็นประสบการณ์สอนใจ

พอดีมีเรื่องอยากจะมาขอความคิดเห็นเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ เกิดขึ้นกับตัวเองในช่วงอายุ 19 ปี เรื่องมันเกิดขึ้นจากการที่เราไปปาร์ตี้ตี้กับเพื่อนในจังหวัดๆหนึ่งแล้วทุกอย่างกดเป็นไปด้วยดี จนถึงตอนจะกลับก็เลยโบกรถมอไซรับจ้างและบอกพิกัดเขาไปว่าพักตรงนี้  แต่ตอนนั้นคือเมามากๆเมจนไม่มีสตอิไม่สามารถพยุงตัวเองได้ กระเป๋าหายโทรศัพท์กไปายและได้ขึ้นมอไซไปกับเขาหลังจากขึ้นคือภาพทุกอย่างมันตัดไปเลยและไม่สามารถที่จะจำอะไรได้ แต่มีวูบนึงที่พยายามงัดตัวเองเปิดตาแต่ภาพที่เห็นคือกำลังขับรถไปตามถนนและภาพคือตัดไปตอนนั้นยอมรับจริงๆว่าไม่ไหวและปล่อยตัวเองมาก ภาพตัดน็อกไปจนยันเช้าตื่นมาคือเห็นตัวเองนอนอยู่ในห้องสีเหลี่ยมที่มีกระจกอยู่บนเพ้ดานและไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นบนตัวและพยายามตั้งสติแต่ตตอนนั้นคือปวดหัวจากการกินเหลเามาก็หหลังจากนั้นก็หาเสื้อผ้ามาใส่สักพักก็มีคนเดินเข้ามาก็คือ คนที่ขับวินเมื่อและตอนนั้นคือตกใจมากเพราะหน้าตารูปร่างคือน่ากลัวมากๆจนไม่กล้าทำอะไรเพราะกลัวเขาจะทำอะไรเรา เลยถามเขาไปว่าคุณทำอะไรเราไปเขาก็ได้บอกเราว่าเราเมาหนักมากและหลับไปปลุกก็ไม่ตื่นเขาก็เลยตัดสิ้นใจพาเรสมาที่ม่านรูดอีกอำเภอนึงของจังหวัดและได้ทำจนสำเรความไคกว่าขะเขาได้พูดว่าขอโทษเราก็ได้พูดไปทำไมต้องทำแล้วมือถือกับกระเป๋าตังเราไปไหนตอนนั้นคือคิดไว้ว่าเขขคงขโมยไปหมด แต่จริงๆคือเพื่อนเก็ไว้ให้จตอนนั้นคือกลัวมากจนไจพะทำอะไรเลยไรเลยบวกด้วยอาการมึนเมายังคงอยู่ ก็เลยบอกเขาไปคุณต้องไปส่งฉันคือถ้าเขาไม่ไปส่งคือไม่รู้จะกลับยังไง และไม่รู้จักใครด้วยเลยให้เขาไปส่งปากทางห้องที่อยู่แล้วเขาก็บิดรถหายไปตอนพอถึงห้องคือร้องไห้และกลัวมากไม่กล้าบอกใครแม้กะทั่งเพื่อนสนิท ตอนนั้นคืออยากไปแจ้งความแต่เรายังไม่รู้เรื่องอะไรและกลัวไปทุกอย่าง แต่ถ้าย้อนกลับไปได้คงอยากกลับไปแจ้งความเอาผิดมันแต่ตอนนั้นคือเด็กจริงๆและพึ่งได้เที่ยวเป็นครั้งแรกด้วย เรื่องนี้มันทำให้ต้องจำไปจนตายและแผลบในใจลในใจที่เกิดขึ้นเพราะเค้าไม่ระวังตัวของเราตอนนี้เรื่องนี้ก็ผ่านไป 5 ปี แล้วแต่ไม่มีวันไหนที่ไม่นึกถึงมันทำเกี่ยวกับะไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียวในตอนกลางคืน ขอฝากไว้เป็น อุทาหรณ์สำหรับคนที่ชอบเที่ยวกลางคืนหรือเมาจนไม่ระทัดระวังตัวเองเหมือนกับเรา ระวังกันด้วยนะคะสาวๆน้องวัยรุ่น