สวัสดีครับ ผมขอเล่าประสบการณ์แล้วขอคำแนะนำที่นะครับ

ผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่ยังเรียนมหาลัยด้วยกันครับ
จนตอนนี้ผมมาทำงานต่างจังหวัด ห่างเธอได้สักช่วงนึง ช่วงแรกๆ ที่เปิดกล้องคุยกัน เธอร้องไห้แทบทุกวัน บอกว่าคิดถึง
จนวันนึง....... เธอเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากที่ทักมาคุยกันตลอด ก็เริ่มลดน้อยลง จากที่ร้องไห้บอกคิดถึง ก็เริ่มไม่ค่อยมีเวลาให้ผม
จนผมรู้สึกได้ แล้ววันนึง เมื่อไม่นานมานี้ เธอก็โทรมาร้องไห้กับผม ยอมรับว่า ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอไปคุยกับรุ่นน้องอีกคน
"เธอยอมรับ ว่าเธอรักน้องเขา น้องเขาคุยด้วยแล้วสบายใจ" แต่ความรักไม่สมหวัง เพราะน้องเขาเลือกไปคบกับผู้หญิงอีกคน
เราทะเลาะกันอยู่สักพัก ช่วงนั้นผมโกรธมาก เสียความรู้สึกมากด้วย ไม่คิดว่าเธอจะทำกันแบบนี้ เลยบอกไปว่า จะไม่กลับไปแล้ว ขอให้โชคดี
วันต่อมา เธอถึงกับลงทุนนั่งเครื่องมาหาผม เพื่อขอโอกาส !!!
พอเจอหน้ากัน ผมก็รู้ใจตัวเองเลยว่า ผมยังรักเธอมาก แล้วไม่อยากเสียเธอไป
เธอให้สัญญากับผม ว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีก ผมก็นึกว่าเรื่องมันจะจบที่ตรงนี้.........
หลังจากนั้นสามวัน เธอโพสสถานะ และโพสเพลง ออกแนวประมาณว่า คิดถึง รักไม่ได้ ผิดหวัง
ผมเลยถามเธอไปตรงๆ ว่า คิดถึงน้องเหรอ?............ เธอตอบว่าใช่
ในตอนนั้น ผมอธิบายความรู้สึกผมออกมาเป็นคำพูดคงไม่ได้ แต่ด้วยอะไรสักอย่าง ทำให้ผมบอกเธอออกไปว่า
"เราห่างกันสักพักนะ แล้วถ้าต่างฝ่ายต่างไปถามใจตัวเองแล้ว มั่นใจแล้ว ว่าจะทำยังไง เราค่อยมาตกลงกันนะ"
ตั้งแต่วันนั้น จนวันนี้ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เธอยังคงทักมาทุกวัน ผมก็ใจอ่อน ตอบกลับไปทุกวัน แต่ในความรู้สึก มันไม่เหมือนเดิม
มันห่างเหิน มันไม่แคร์ ผมแทบจะไม่รู้สึกถึงความรู้สึกรักจากเธอเลย
ผมยังรักเธอมากนะ ผมให้โอกาสเธอได้ สำหรับความผิดที่เธอทำ แต่ถ้าให้แล้ว เธอไม่เห็นค่า มองผมเป็นเหมือนของตาย ที่ไม่มีวันหนีไปไหน
ผมเจ็บนะครับ
ผมอยากได้ความคิดเห็นจากทุกๆคนทีนะครับ ผมควรจะทำยังไงดี ที่จะจบเรื่องนี้ ทั้งแบบที่กลับมารักกัน หรือเลิกกันไป โดยที่ทั้งสองฝั่งมีความสุขที่สุด
ขอบคุณครับ


แฟนนอกใจ มาขอโอกาส แต่ไม่เหมือนเดิม
ผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่ยังเรียนมหาลัยด้วยกันครับ
จนตอนนี้ผมมาทำงานต่างจังหวัด ห่างเธอได้สักช่วงนึง ช่วงแรกๆ ที่เปิดกล้องคุยกัน เธอร้องไห้แทบทุกวัน บอกว่าคิดถึง
จนวันนึง....... เธอเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากที่ทักมาคุยกันตลอด ก็เริ่มลดน้อยลง จากที่ร้องไห้บอกคิดถึง ก็เริ่มไม่ค่อยมีเวลาให้ผม
จนผมรู้สึกได้ แล้ววันนึง เมื่อไม่นานมานี้ เธอก็โทรมาร้องไห้กับผม ยอมรับว่า ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอไปคุยกับรุ่นน้องอีกคน
"เธอยอมรับ ว่าเธอรักน้องเขา น้องเขาคุยด้วยแล้วสบายใจ" แต่ความรักไม่สมหวัง เพราะน้องเขาเลือกไปคบกับผู้หญิงอีกคน
เราทะเลาะกันอยู่สักพัก ช่วงนั้นผมโกรธมาก เสียความรู้สึกมากด้วย ไม่คิดว่าเธอจะทำกันแบบนี้ เลยบอกไปว่า จะไม่กลับไปแล้ว ขอให้โชคดี
วันต่อมา เธอถึงกับลงทุนนั่งเครื่องมาหาผม เพื่อขอโอกาส !!!
พอเจอหน้ากัน ผมก็รู้ใจตัวเองเลยว่า ผมยังรักเธอมาก แล้วไม่อยากเสียเธอไป
เธอให้สัญญากับผม ว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีก ผมก็นึกว่าเรื่องมันจะจบที่ตรงนี้.........
หลังจากนั้นสามวัน เธอโพสสถานะ และโพสเพลง ออกแนวประมาณว่า คิดถึง รักไม่ได้ ผิดหวัง
ผมเลยถามเธอไปตรงๆ ว่า คิดถึงน้องเหรอ?............ เธอตอบว่าใช่
ในตอนนั้น ผมอธิบายความรู้สึกผมออกมาเป็นคำพูดคงไม่ได้ แต่ด้วยอะไรสักอย่าง ทำให้ผมบอกเธอออกไปว่า
"เราห่างกันสักพักนะ แล้วถ้าต่างฝ่ายต่างไปถามใจตัวเองแล้ว มั่นใจแล้ว ว่าจะทำยังไง เราค่อยมาตกลงกันนะ"
ตั้งแต่วันนั้น จนวันนี้ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เธอยังคงทักมาทุกวัน ผมก็ใจอ่อน ตอบกลับไปทุกวัน แต่ในความรู้สึก มันไม่เหมือนเดิม
มันห่างเหิน มันไม่แคร์ ผมแทบจะไม่รู้สึกถึงความรู้สึกรักจากเธอเลย
ผมยังรักเธอมากนะ ผมให้โอกาสเธอได้ สำหรับความผิดที่เธอทำ แต่ถ้าให้แล้ว เธอไม่เห็นค่า มองผมเป็นเหมือนของตาย ที่ไม่มีวันหนีไปไหน
ผมเจ็บนะครับ
ผมอยากได้ความคิดเห็นจากทุกๆคนทีนะครับ ผมควรจะทำยังไงดี ที่จะจบเรื่องนี้ ทั้งแบบที่กลับมารักกัน หรือเลิกกันไป โดยที่ทั้งสองฝั่งมีความสุขที่สุด
ขอบคุณครับ