เมื่อถึงวันที่ไม่ต้องการ "บุหรี่"

บุหรี่ สูบแปปเดียวคิดว่าไม่ติดเดียวก็เลิกได้ แปปเดียวทำไมมัน 10 ปีกว่าแล้วละ แบบนี้คงเรียกว่าติดแน่นอนแล้ว จำวันที่ไม่ได้สูบครั้งล่าสุดไม่ได้ น่าจะสูบทุกวันเป็นเหมือนปกติ ผมไม่เคยคิดว่าจะเลิกเลย กินเหล้าต้องมีสูบ ยิ่งกินหนักยิ่งสูบหนัก เพื่อนที่ทำงานสูบกันหมดไปกินด้วยกันมีหรือจะไม่สูบ

วันหนึ่งผ่านมาไม่กี่วันนี้ คืนวานกินเบียร์นิดหน่อยกับพี่แถวบ้าน มีสูบไป 3 ตัว ซึ่งถือว่าน้อยมากเทียบกับที่เคยสูบ ตอนนอนไม่รู้เป็นอะไรกระสับกระส่าย หัวใจเต้นผิดจังหวะมาก นอนๆตื่นๆตลอดคืน เช้ามาก็ยังเป็น เราก็คิดว่าคงตากฝนมาเมื่อวานไม่สบายนิดหน่อย

แต่ "คิดผิด" ผมนั่งรถเมล์ไปข้างนอก หัวใจเต้นแรงมาก แรงแบบทะลุเสื้อกันได้เลย เดินไม่ไหวต้องนั่งพักซักแปป แล้วจึงเดินต่อได้ ขึ้นรถเมล์ปรับอากาศ ก็ไม่ดีขึ้นต้องนอนหลับตลอด ดีขึ้นซักพัก ลงรถ เป็นอีก ผมเข้าใจคนมีอาการหัวใจวายเฉียบพลันก็คราวนี้เอง หน้าจะมืด เหงื่อออกตลอด เป็นจนถึงเย็นต้องนั่งๆ เดินๆ กลับบ้าน ผมนึกเลยว่า ร่างกายผมต้องไม่สามารถรับ "บุหรี่" ได้อีกแล้ว ไม่เช่นนั้นผม ไม่รอดแน่