ชมรมนักฆ่า ล่าล้างพันธ์อสูร: High School Black Op

รูปจาก
http://www.luckpim.com/
อิรุกะ ปีศาจปริศนาที่คอยแซกซึมมาในหมู่มนุษย์ ปลูกฝัง ลูกหลาน ลงไปในสมองและจากไป
ผู้ที่มีลูกหลานฝังอยู่จะเริ่มควบคุมโทสะได้น้อยลงและนิยมใช้ความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆจนเป็นการฆ่า ถึงแม้สาเหตุและจุดหมายของอิรุกะนั้นยังไม่ทราบแน่ชัดแต่ก็ปล่อยให้ ลูกหลาน อยู่ในสังคมฆ่าคนไปเรื่อยๆไม่ได้
นานาประเทศจึงรวมมือกันและจัดตั้งหน่วยงานลับเพื่อกำจัดเหล่าลูกหลานออกไปจากสังคม แต่กระนั้นเหล่าลูกหลานก็ไม่ใช่จะใช้กำลังโดยไร้สมอง มันมีสังคมของตนเอง องค์กรของตนเอง ผู้ที่เป็นลูกหลานอาจเป็นใครก็ได้ หากเจ้าหน้าที่ถูกฝังลูกหลานโดยหน่วยงานไม่รู้เท่ากับว่าถูกแซกซึมจะทำให้เสียเปรียบมาก
จากการศึกษาพบว่าผู้ที่ถูกอิรุกะฝังลูกหลานไว้นั้นมักเป็นคนที่อายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไปโดยไม่ทราบสาเหตุว่าทำไหมคนที่อายุน้อยกว่านั้นจึงไม่ถูกฝังลูกหลาน หน่วยงานจึงได้จัดตั้ง ชมรมนักฆ่า ขึ้นโดยจะทำการสนับสนุนด้านการฝึก, อาวุธและอื่นๆที่จำเป็นแก่เหล่านักเรียนม.ปลายในโรงเรียนต่างๆเพื่อให้พวกเค้าเป็นหน่วยต่อต้านอิรุกะที่ไม่สามารถถูกแซกซึมได้
ภาระกิจของพวกเค้านั้นเรียบง่าย ค้นหาและทำลาย อย่างลับๆ
ผู้พบเห็นจะมีสองทางเลือก ทำให้ลืม หรือ ทำให้ถูกลืม
เรย์จิ นักเรียนม.ปลายผู้มีปมเรื่องความสูงของตนเป็นหนึ่งในผู้พบเห็นที่กำลังจะทำให้ถูกลืมโดยนักฆ่าสาว ยูคาริ
แต่การปฏิกิริยาของเรย์จิทำให้ยูคาริสนใจและเสนอทางเลือกที่สาม
ให้เรย์จิทดสอบเข้าชมรมนักฆ่า
ผมว่าหลายคนน่าจะมีประสบการณ์ทำนองว่าชอบเรื่องนั้นแล้วเห็นเรื่องนี้แนวคล้ายกันเลยซื้อมาอ่าน ผมซื้ออ่านเพราะคิดว่าเรื่องนี้แนวคล้ายๆเรื่องนั้น เหมือนกัน ซึ่งก็คล้ายจริงๆแต่แนวต่างกันพอสมควร
ตัวเอกเรื่องนี้ เข้ามาโดยสมัครใจ แต่เรื่องนั้นจำใจ
ตัวเอกเรื่องนี้ ได้รับการฝึกอย่างดี แต่เรื่องนั้นอย่างเร่งรัด
ทีมในเรื่องนี้มีสมาชิกมากกว่าและมีหน่วยงานสนับสนุน แต่เรื่องนั้นแค่สี่คน ไม่มีหน่วยสนับสนุน
ศัตรูในเรื่องนี้ยังพออยู่ในระดับมนุษย์ แต่เรื่องนั้นนี้ไม่ใช่คนแล้ว ต้องงัดทุกอย่างมาใช้
เรื่องนี้เหล่าตัวเอกยังมีตัวช่วย แต่เรื่องนั้น การวางแผน ฝีมือ ความมุ่งมั่นและความอึดล้วนๆ
สิ่งที่ผมชอบในเรื่องนี้คือการเล่าถึงการฝึกนักฆ่าม.ปลายที่ถือว่าละเอียดและเป็นระบบ และเป็นอย่างเดียวที่ผมชอบ
จุดเด่นอื่นๆของเรื่องก็มีฆ่าการลงมือฆ่าของ ลูกหลาน ที่เข้าขั้นหนังโหดได้สบายๆ แหวะดี อ่านแล้วนึกถึงเรื่อง Comic เรื่อง crossed ใครสนใจไปถามอากู๋ได้แต่อย่าหาว่าไม่เตือนละ
แต่จุดที่ผมไม่ชอบก็มี เช่น การที่ผู้แต่งให้ ตัวช่วย แก่เหล่าตัวเอก ผมว่ามันทำให้ความน่าตื่นเต้นในการเอาตัวรอดและแก้สถานะการณ์ของเรื่องลดลง
จุดที่ผมไม่ชอบที่สุดก็คือสิ่งที่ผู้แต่งทำกับพระเอก เรย์จิ ผมจะไม่สปอยแต่ผมอ่านแล้วสงสารตัวละคร ที่ถูกเขียนให้ไม่สามารถ ก้าวข้าม ไปได้ถึงขนาดต้องหลอนตัวเอง
เทียบกันแล้วเมื่ออ่านเรื่องนี้จะอารมณ์ประมาณ
เมื่ออ่านเรื่องนั้นจะอารมณ์ประมาณ
สรุป สามดาวครับ สำหรับคนที่ชอบหนังโหดบวกหนึ่งดาว คนที่ชอบถุงน่องดำบวกครึ่งดาว
สำหรับคนที่สนใจว่า เรื่องนั้น คือเรื่องไหน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
http://pantip.com/topic/32290394
[CR] LN Review: ชมรมนักฆ่า ล่าล้างพันธ์อสูร: High School Black Op
รูปจาก http://www.luckpim.com/
อิรุกะ ปีศาจปริศนาที่คอยแซกซึมมาในหมู่มนุษย์ ปลูกฝัง ลูกหลาน ลงไปในสมองและจากไป
ผู้ที่มีลูกหลานฝังอยู่จะเริ่มควบคุมโทสะได้น้อยลงและนิยมใช้ความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆจนเป็นการฆ่า ถึงแม้สาเหตุและจุดหมายของอิรุกะนั้นยังไม่ทราบแน่ชัดแต่ก็ปล่อยให้ ลูกหลาน อยู่ในสังคมฆ่าคนไปเรื่อยๆไม่ได้
นานาประเทศจึงรวมมือกันและจัดตั้งหน่วยงานลับเพื่อกำจัดเหล่าลูกหลานออกไปจากสังคม แต่กระนั้นเหล่าลูกหลานก็ไม่ใช่จะใช้กำลังโดยไร้สมอง มันมีสังคมของตนเอง องค์กรของตนเอง ผู้ที่เป็นลูกหลานอาจเป็นใครก็ได้ หากเจ้าหน้าที่ถูกฝังลูกหลานโดยหน่วยงานไม่รู้เท่ากับว่าถูกแซกซึมจะทำให้เสียเปรียบมาก
จากการศึกษาพบว่าผู้ที่ถูกอิรุกะฝังลูกหลานไว้นั้นมักเป็นคนที่อายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไปโดยไม่ทราบสาเหตุว่าทำไหมคนที่อายุน้อยกว่านั้นจึงไม่ถูกฝังลูกหลาน หน่วยงานจึงได้จัดตั้ง ชมรมนักฆ่า ขึ้นโดยจะทำการสนับสนุนด้านการฝึก, อาวุธและอื่นๆที่จำเป็นแก่เหล่านักเรียนม.ปลายในโรงเรียนต่างๆเพื่อให้พวกเค้าเป็นหน่วยต่อต้านอิรุกะที่ไม่สามารถถูกแซกซึมได้
ภาระกิจของพวกเค้านั้นเรียบง่าย ค้นหาและทำลาย อย่างลับๆ
ผู้พบเห็นจะมีสองทางเลือก ทำให้ลืม หรือ ทำให้ถูกลืม
เรย์จิ นักเรียนม.ปลายผู้มีปมเรื่องความสูงของตนเป็นหนึ่งในผู้พบเห็นที่กำลังจะทำให้ถูกลืมโดยนักฆ่าสาว ยูคาริ
แต่การปฏิกิริยาของเรย์จิทำให้ยูคาริสนใจและเสนอทางเลือกที่สาม
ให้เรย์จิทดสอบเข้าชมรมนักฆ่า
ผมว่าหลายคนน่าจะมีประสบการณ์ทำนองว่าชอบเรื่องนั้นแล้วเห็นเรื่องนี้แนวคล้ายกันเลยซื้อมาอ่าน ผมซื้ออ่านเพราะคิดว่าเรื่องนี้แนวคล้ายๆเรื่องนั้น เหมือนกัน ซึ่งก็คล้ายจริงๆแต่แนวต่างกันพอสมควร
ตัวเอกเรื่องนี้ เข้ามาโดยสมัครใจ แต่เรื่องนั้นจำใจ
ตัวเอกเรื่องนี้ ได้รับการฝึกอย่างดี แต่เรื่องนั้นอย่างเร่งรัด
ทีมในเรื่องนี้มีสมาชิกมากกว่าและมีหน่วยงานสนับสนุน แต่เรื่องนั้นแค่สี่คน ไม่มีหน่วยสนับสนุน
ศัตรูในเรื่องนี้ยังพออยู่ในระดับมนุษย์ แต่เรื่องนั้นนี้ไม่ใช่คนแล้ว ต้องงัดทุกอย่างมาใช้
เรื่องนี้เหล่าตัวเอกยังมีตัวช่วย แต่เรื่องนั้น การวางแผน ฝีมือ ความมุ่งมั่นและความอึดล้วนๆ
สิ่งที่ผมชอบในเรื่องนี้คือการเล่าถึงการฝึกนักฆ่าม.ปลายที่ถือว่าละเอียดและเป็นระบบ และเป็นอย่างเดียวที่ผมชอบ
จุดเด่นอื่นๆของเรื่องก็มีฆ่าการลงมือฆ่าของ ลูกหลาน ที่เข้าขั้นหนังโหดได้สบายๆ แหวะดี อ่านแล้วนึกถึงเรื่อง Comic เรื่อง crossed ใครสนใจไปถามอากู๋ได้แต่อย่าหาว่าไม่เตือนละ
แต่จุดที่ผมไม่ชอบก็มี เช่น การที่ผู้แต่งให้ ตัวช่วย แก่เหล่าตัวเอก ผมว่ามันทำให้ความน่าตื่นเต้นในการเอาตัวรอดและแก้สถานะการณ์ของเรื่องลดลง
จุดที่ผมไม่ชอบที่สุดก็คือสิ่งที่ผู้แต่งทำกับพระเอก เรย์จิ ผมจะไม่สปอยแต่ผมอ่านแล้วสงสารตัวละคร ที่ถูกเขียนให้ไม่สามารถ ก้าวข้าม ไปได้ถึงขนาดต้องหลอนตัวเอง
เทียบกันแล้วเมื่ออ่านเรื่องนี้จะอารมณ์ประมาณ
เมื่ออ่านเรื่องนั้นจะอารมณ์ประมาณ
สรุป สามดาวครับ สำหรับคนที่ชอบหนังโหดบวกหนึ่งดาว คนที่ชอบถุงน่องดำบวกครึ่งดาว
สำหรับคนที่สนใจว่า เรื่องนั้น คือเรื่องไหน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้