สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
เคยอ่านบทความสัมภาษณ์ผู้บริหารบางกอกแอร์อยู่ครับ
เริ่มจากเมื่อหลายปีก่อนวิกฤติการณ์น้ำมัน ความต้องการของบางกอกแอร์เวยส์ ที่จะขยายตัวเองให้ใหญ่ขึ้น ด้วยความคิดว่าในเมื่อรับผู้โดยสารป้อนจากที่อื่นมามากมาย เพื่อต่อไปยังสมุย หรือเส้นทางอื่นๆ ในประเทศ รวมถึงในภูมิภาคแถวนี้ ซึ่งบางกอกแอร์ก็แข็งแกร่งอยู่แล้ว
.....แล้วทำไม บางกอกแอร์เวยส์ ไม่บินไกลไปรับผู้โดยสารเหล่านี้มาเองซะเลยล่ะ ??
แผนการก็เลยเริ่มขึ้น เริ่มจากมองเครื่องบินลำตัวกว้างพิสัยไกลแบบ next-generation ช่วงนั้น 787 พึ่งเปิดตัวพอดี บางกอกแอร์เวยส์ก็อยากได้ 787 นะครับ คือพิสัยการบิน ประสิทธิภาพ ความคุ้มค่า ความสะดวกสบาย ถูกอย่างมัน "ใช่" หมดเลย สำหรับบางกอกแอร์
แต่... ของดีๆ ก็ต้องรอคิวกันยาวหน่อยล่ะครับ
แต่ในแผนของบางกอกแอร์เวยส์ ที่อยากจะได้เครื่องมาขยายกิจการของตัวเองเร็วๆ ก็คิดว่าการรอคิวสั่งซื้อ 787 มานั้นมันนานเกินไป ประกอบกับช่วงนั้น Airbus ก็เข็น A350 รุ่นใหม่เข้ามาสู้กับ Boeing 787 บ้างพอดี บางกอกแอร์เวยส์ก็กาง A350 มาพิจารณาเทียบกับ B787 แบบยิบๆ (แบบที่บริษัทเอกชนเค้าพิจารณากันเพื่อให้ได้ของที่ดีที่สุด ไม่ใช่ซื้อเพราะใบสั่งทางการเมือง ฮ่าๆๆ) เห็นว่าลังเลกันอยู่นาน สุดท้ายก็มองว่าการได้เครื่องเร็ว จะเป็นประโยชน์กว่ากับบางกอกแอร์ อีกอย่าง A350 ก็ออกแบบมาได้ดี ไม่ได้ทิ้งห่าง 787 ไปซักเท่าไหร่นัก ระบบการบินก็เหมือนกับตระกูล A319,A320 ที่ใช้อยู่ เทรนนักบินง่ายกว่าเยอะเลย แถมราคาก็ถูกกว่าอีก
สุดท้ายบางกอกแอร์เวยส์ก็ไม่รอช้า (กลัวรอคิวนานเหมือน 787) รีบทำข้อตกลงสั่ง A350 กับทางแอร์บัส ซึ่งถือว่าบางกอกแอร์เป็นรายแรกๆ เลย (launch customer) ที่สั่ง A350-800 มาใช้นะครับ จน Airbus เอาลายบางกอกแอร์ไปทำเป็นภาพโปรโมทเลยทีเดียว
แต่ต้องทำความเข้าใจว่า A350 ที่แอร์บัสเปิดตัวตอนแรกนั้น เอาจริงๆ มันคือ A330 ฉบับปรับปรุงนั่นเองครับ fuselage ยกของเดิมมาทั้งดุ้นเลย (ก็เหมือนกับพวก 777X, 737MAX หรือ A320neo นั่นแหละ คือรุ่นเดิมนำมาปรับปรุงให้ทันสมัยขึ้น) หน้าตา ความกว้างอะไรเหมือนเดิมหมด ซึ่งพอเปิดตัวออกมา แม้บางกอกแอร์เวยส์จะสนใจ แต่เสียงตอบรับจากสายการบินอื่นๆ ไม่เห็นด้วยกับการย้อมแมวเอารุ่นเก่ามาขายเป็นรุ่นใหม่ของแอร์บัส สิ่งที่สายการบินหลายแห่งต้องการ คือล้มกระดาน "ออกแบบใหม่หมด" ทั้งลำต่างหาก (787 ยังออกแบบใหม่หมดเลย)
สุดท้ายแอร์บัสทนเสียงเรียกร้องของสายการบินไม่ไหว ก็กัดฟันตัดสินใจไปออกแบบโครงการ A350 แบบ all-new มาจริงๆ จนกลายมาเป็น A350 XWB (Xtra-widebody) ออกแบบ fuselage ใหม่ถอดด้าม ทุกอย่างใหม่หมดจริงๆ (ปิดตำนาน fuselage เดิมที่ลากใช้ยาวมาตั้งแต่ A300 A310 A330 A340 ซักที) ทีนี้สายการบินเห็นก็แฮปปี้เลย นี่แหละค่อยสู้กับ 787 ได้สมน้ำสมเนื้อหน่อย
แต่ผลที่ตามมาคือคือ เครื่องใหญ่ขึ้น มันก็แพงขึ้นน่ะสิครับ
ข้อตกลงสั่ง A350 ที่บางกอกแอร์ทำไว้กับแอร์บัส ก็ต้องกลายเป็นราคาใหม่ที่แพงขึ้นด้วย บางกอกแอร์ก็เริ่มไม่โอเคละตอนนั้น เพราะสั่งไว้ราคานึง รับราคานี้ได้ พอมาวันนี้กลายเป็นอีกราคานึง ช่วงนั้นก็ยึกยักกันอยู่นานพอสมควร
แต่ไคลแมกซ์ของเรื่องก็มาถึง คงยังจกันได้กับวิกฤติน้ำมันปี 2008 ที่ทำให้สายการบินทั่วโลกล้มระเนระนาดด้วยจากความผันผวนของราคาน้ำมันที่สูงมาก ช่วงนั้นทุกสายการบินในไทยอาการแย่หมด ไม่เว้นไม่แต่บางกอกแอร์เองที่ช่วงนั้นคนข้างในบอกมาเองว่า "พร้อมจะล้มละลายได้ตลอดเวลา เตรียมหางานใหม่ได้ทุกเวลา" ตอนนั้นปิดไปหลายรูทมาก ค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยถูกตัดหมดตอนนั้น ไม่เว้นแม้แต่ของกินในเลาจน์ก็ต้องลดปริมาณลง ของเสิร์ฟบนเครื่องจากอาหารร้อนก็กลายเป็นขนมถุง พนักงานตอนนั้นสภาพจิตใจย่ำแย่กันมากครับ เพราะพร้อมที่จะโดนเลิกจ้างได้ทุกเมื่อเลย (ใครจำกันได้ ช่วงนั้นแอร์จะหน้าหงิกกันเป็นพิเศษ...เอ้าจริงนะ)
แล้วอย่างนี้ จะสั่งเครื่องบินลำใหม่มาไหวได้อย่างไรกันล่ะครับ
สุดท้าย วิกฤติการณ์น้ำมันแพงจนเล่นเอาเกือบเจ๊ง ก็ทำให้บางกอกแอร์เวยส์คิดใหม่ทำใหม่ คือเลิกล้มแผนเดิมที่จะขยายกิจการจนเกินตัว และหันมาโฟกัสในสิ่งที่ตัวเองถนัด นั่นคือเป็นสายการบิน Regional airline บินใกล้ๆ ในภูมิภาคและในประเทศนี้ด้วยเครื่อง A319 , A320 ที่มีอยู่ในฝูงต่อไป หันมาเพิ่มเส้นทางการบินในแถบนี้ เพิ่มจำนวนเครื่องบินในฝูงแทน และทำ code-share เพื่อรับต่อผู้โดยสารจากสายการบินอื่นมาแทน ดังนั้นการใช้เครื่องบินลำใหญ่บินไกล จึงไม่จำเป็นสำหรับบางกอกแอร์อีกต่อไป
สุดท้าย บางกอกแอร์เวยส์ ก็ยกเลิกคำสั่งซื้อ A350/XWB จากแอร์บัสอย่างเป็นทางการ
แว่วๆ จากข่าวว่า บางกอกแอร์มีสิทธิ์ขายหรือโอนสิทธิ์การรับมอบ A350 ที่เป็นรายแรกๆ นี้ไปให้สายการบินอื่นได้ด้วย ซึ่งแว่วๆ ว่าสายที่อาจจะโอนสิทธิ์ไปให้ ก็คงไม่ใช่ใครที่ไหนไกล... ไทยแอร์เวยส์อินเทอร์เนชั่นแนล นี่เอง เพราะช่วงนั้นการบินไทยก็ต้องการขยายฝูงบินอยู่พอดี ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วสิทธิ์การรับมอบนี้ไปตกอยู่ที่ใคร แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้การบินไทยสั่ง A350XWB-900 มาสี่ลำ (บางที่บอก 15 ลำ) ครับ
ข้อสรุปคือ จากสตอรี่ข้างต้น คงเป็นไปได้ยากที่บางกอกแอร์จะสั่งเครื่องลำตัวกว้างมาใช้ในฝูงบินอีกครับ คงเข็ดและได้บทเรียนจากวิกฤติน้ำมันปี 2008 ไปแล้ว ต่อจากนี้ไป บางกอกแอร์คงเลือกเพลย์เซฟ เลือกโฟกัสเฉพาะรูท Domestic และ Regional ตามที่บางกอกแอร์เวยส์ถนัดล่ะครับ
ซึ่งการที่บางกอกแอร์เลือกทำตามความถนัดของตนเอง ในที่สุดบางกอกแอร์เวยส์ก็ได้รางวัล World's Best Regional Airline 2014 ปีนี้ไปครอง (ปีก่อนๆ ที่เคยได้รางวัล ได้ดีที่สุดแค่ Best regional airline:Asia ...แต่ปีนี้ได้ระดับโลกเลย) ซึ่งตรงนี้ผมชื่นชมและดีใจแทนมากครับ ระดับโลกไม่ได้มาง่ายๆ ก็ขอให้รักษาไว้ต่อไป เอาให้ 6 ปีซ้อนแบบหางแดงนะครับ ฮ่าๆๆ
เริ่มจากเมื่อหลายปีก่อนวิกฤติการณ์น้ำมัน ความต้องการของบางกอกแอร์เวยส์ ที่จะขยายตัวเองให้ใหญ่ขึ้น ด้วยความคิดว่าในเมื่อรับผู้โดยสารป้อนจากที่อื่นมามากมาย เพื่อต่อไปยังสมุย หรือเส้นทางอื่นๆ ในประเทศ รวมถึงในภูมิภาคแถวนี้ ซึ่งบางกอกแอร์ก็แข็งแกร่งอยู่แล้ว
.....แล้วทำไม บางกอกแอร์เวยส์ ไม่บินไกลไปรับผู้โดยสารเหล่านี้มาเองซะเลยล่ะ ??
แผนการก็เลยเริ่มขึ้น เริ่มจากมองเครื่องบินลำตัวกว้างพิสัยไกลแบบ next-generation ช่วงนั้น 787 พึ่งเปิดตัวพอดี บางกอกแอร์เวยส์ก็อยากได้ 787 นะครับ คือพิสัยการบิน ประสิทธิภาพ ความคุ้มค่า ความสะดวกสบาย ถูกอย่างมัน "ใช่" หมดเลย สำหรับบางกอกแอร์
แต่... ของดีๆ ก็ต้องรอคิวกันยาวหน่อยล่ะครับ
แต่ในแผนของบางกอกแอร์เวยส์ ที่อยากจะได้เครื่องมาขยายกิจการของตัวเองเร็วๆ ก็คิดว่าการรอคิวสั่งซื้อ 787 มานั้นมันนานเกินไป ประกอบกับช่วงนั้น Airbus ก็เข็น A350 รุ่นใหม่เข้ามาสู้กับ Boeing 787 บ้างพอดี บางกอกแอร์เวยส์ก็กาง A350 มาพิจารณาเทียบกับ B787 แบบยิบๆ (แบบที่บริษัทเอกชนเค้าพิจารณากันเพื่อให้ได้ของที่ดีที่สุด ไม่ใช่ซื้อเพราะใบสั่งทางการเมือง ฮ่าๆๆ) เห็นว่าลังเลกันอยู่นาน สุดท้ายก็มองว่าการได้เครื่องเร็ว จะเป็นประโยชน์กว่ากับบางกอกแอร์ อีกอย่าง A350 ก็ออกแบบมาได้ดี ไม่ได้ทิ้งห่าง 787 ไปซักเท่าไหร่นัก ระบบการบินก็เหมือนกับตระกูล A319,A320 ที่ใช้อยู่ เทรนนักบินง่ายกว่าเยอะเลย แถมราคาก็ถูกกว่าอีก
สุดท้ายบางกอกแอร์เวยส์ก็ไม่รอช้า (กลัวรอคิวนานเหมือน 787) รีบทำข้อตกลงสั่ง A350 กับทางแอร์บัส ซึ่งถือว่าบางกอกแอร์เป็นรายแรกๆ เลย (launch customer) ที่สั่ง A350-800 มาใช้นะครับ จน Airbus เอาลายบางกอกแอร์ไปทำเป็นภาพโปรโมทเลยทีเดียว
แต่ต้องทำความเข้าใจว่า A350 ที่แอร์บัสเปิดตัวตอนแรกนั้น เอาจริงๆ มันคือ A330 ฉบับปรับปรุงนั่นเองครับ fuselage ยกของเดิมมาทั้งดุ้นเลย (ก็เหมือนกับพวก 777X, 737MAX หรือ A320neo นั่นแหละ คือรุ่นเดิมนำมาปรับปรุงให้ทันสมัยขึ้น) หน้าตา ความกว้างอะไรเหมือนเดิมหมด ซึ่งพอเปิดตัวออกมา แม้บางกอกแอร์เวยส์จะสนใจ แต่เสียงตอบรับจากสายการบินอื่นๆ ไม่เห็นด้วยกับการย้อมแมวเอารุ่นเก่ามาขายเป็นรุ่นใหม่ของแอร์บัส สิ่งที่สายการบินหลายแห่งต้องการ คือล้มกระดาน "ออกแบบใหม่หมด" ทั้งลำต่างหาก (787 ยังออกแบบใหม่หมดเลย)
สุดท้ายแอร์บัสทนเสียงเรียกร้องของสายการบินไม่ไหว ก็กัดฟันตัดสินใจไปออกแบบโครงการ A350 แบบ all-new มาจริงๆ จนกลายมาเป็น A350 XWB (Xtra-widebody) ออกแบบ fuselage ใหม่ถอดด้าม ทุกอย่างใหม่หมดจริงๆ (ปิดตำนาน fuselage เดิมที่ลากใช้ยาวมาตั้งแต่ A300 A310 A330 A340 ซักที) ทีนี้สายการบินเห็นก็แฮปปี้เลย นี่แหละค่อยสู้กับ 787 ได้สมน้ำสมเนื้อหน่อย
แต่ผลที่ตามมาคือคือ เครื่องใหญ่ขึ้น มันก็แพงขึ้นน่ะสิครับ
ข้อตกลงสั่ง A350 ที่บางกอกแอร์ทำไว้กับแอร์บัส ก็ต้องกลายเป็นราคาใหม่ที่แพงขึ้นด้วย บางกอกแอร์ก็เริ่มไม่โอเคละตอนนั้น เพราะสั่งไว้ราคานึง รับราคานี้ได้ พอมาวันนี้กลายเป็นอีกราคานึง ช่วงนั้นก็ยึกยักกันอยู่นานพอสมควร
แต่ไคลแมกซ์ของเรื่องก็มาถึง คงยังจกันได้กับวิกฤติน้ำมันปี 2008 ที่ทำให้สายการบินทั่วโลกล้มระเนระนาดด้วยจากความผันผวนของราคาน้ำมันที่สูงมาก ช่วงนั้นทุกสายการบินในไทยอาการแย่หมด ไม่เว้นไม่แต่บางกอกแอร์เองที่ช่วงนั้นคนข้างในบอกมาเองว่า "พร้อมจะล้มละลายได้ตลอดเวลา เตรียมหางานใหม่ได้ทุกเวลา" ตอนนั้นปิดไปหลายรูทมาก ค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยถูกตัดหมดตอนนั้น ไม่เว้นแม้แต่ของกินในเลาจน์ก็ต้องลดปริมาณลง ของเสิร์ฟบนเครื่องจากอาหารร้อนก็กลายเป็นขนมถุง พนักงานตอนนั้นสภาพจิตใจย่ำแย่กันมากครับ เพราะพร้อมที่จะโดนเลิกจ้างได้ทุกเมื่อเลย (ใครจำกันได้ ช่วงนั้นแอร์จะหน้าหงิกกันเป็นพิเศษ...เอ้าจริงนะ)
แล้วอย่างนี้ จะสั่งเครื่องบินลำใหม่มาไหวได้อย่างไรกันล่ะครับ
สุดท้าย วิกฤติการณ์น้ำมันแพงจนเล่นเอาเกือบเจ๊ง ก็ทำให้บางกอกแอร์เวยส์คิดใหม่ทำใหม่ คือเลิกล้มแผนเดิมที่จะขยายกิจการจนเกินตัว และหันมาโฟกัสในสิ่งที่ตัวเองถนัด นั่นคือเป็นสายการบิน Regional airline บินใกล้ๆ ในภูมิภาคและในประเทศนี้ด้วยเครื่อง A319 , A320 ที่มีอยู่ในฝูงต่อไป หันมาเพิ่มเส้นทางการบินในแถบนี้ เพิ่มจำนวนเครื่องบินในฝูงแทน และทำ code-share เพื่อรับต่อผู้โดยสารจากสายการบินอื่นมาแทน ดังนั้นการใช้เครื่องบินลำใหญ่บินไกล จึงไม่จำเป็นสำหรับบางกอกแอร์อีกต่อไป
สุดท้าย บางกอกแอร์เวยส์ ก็ยกเลิกคำสั่งซื้อ A350/XWB จากแอร์บัสอย่างเป็นทางการ
แว่วๆ จากข่าวว่า บางกอกแอร์มีสิทธิ์ขายหรือโอนสิทธิ์การรับมอบ A350 ที่เป็นรายแรกๆ นี้ไปให้สายการบินอื่นได้ด้วย ซึ่งแว่วๆ ว่าสายที่อาจจะโอนสิทธิ์ไปให้ ก็คงไม่ใช่ใครที่ไหนไกล... ไทยแอร์เวยส์อินเทอร์เนชั่นแนล นี่เอง เพราะช่วงนั้นการบินไทยก็ต้องการขยายฝูงบินอยู่พอดี ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วสิทธิ์การรับมอบนี้ไปตกอยู่ที่ใคร แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้การบินไทยสั่ง A350XWB-900 มาสี่ลำ (บางที่บอก 15 ลำ) ครับ
ข้อสรุปคือ จากสตอรี่ข้างต้น คงเป็นไปได้ยากที่บางกอกแอร์จะสั่งเครื่องลำตัวกว้างมาใช้ในฝูงบินอีกครับ คงเข็ดและได้บทเรียนจากวิกฤติน้ำมันปี 2008 ไปแล้ว ต่อจากนี้ไป บางกอกแอร์คงเลือกเพลย์เซฟ เลือกโฟกัสเฉพาะรูท Domestic และ Regional ตามที่บางกอกแอร์เวยส์ถนัดล่ะครับ
ซึ่งการที่บางกอกแอร์เลือกทำตามความถนัดของตนเอง ในที่สุดบางกอกแอร์เวยส์ก็ได้รางวัล World's Best Regional Airline 2014 ปีนี้ไปครอง (ปีก่อนๆ ที่เคยได้รางวัล ได้ดีที่สุดแค่ Best regional airline:Asia ...แต่ปีนี้ได้ระดับโลกเลย) ซึ่งตรงนี้ผมชื่นชมและดีใจแทนมากครับ ระดับโลกไม่ได้มาง่ายๆ ก็ขอให้รักษาไว้ต่อไป เอาให้ 6 ปีซ้อนแบบหางแดงนะครับ ฮ่าๆๆ
สมาชิกหมายเลข 7149865 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4161737 ถูกใจ, au8ust ถูกใจ, มินะ กะ มิสตี้ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 869519 ถูกใจ, ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ ถูกใจ, zaran_u ถูกใจ, Ohng ขำกลิ้ง, Short Black ถูกใจ, บ้านนอกทีม ถูกใจรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เป็นไปได้มั๊ยที่ Bangkok air จะเอาเครื่อง 330มาใช้ในฝูงบิน