จากกระทู้ที่แล้วที่ประกาศว่าจักรยานโดนขโมย http://pantip.com/topic/32480779
ตอนนี้ก็ผ่านมาแล้ว 7 วันก็ยังไม่วี่แววหรือข่าวคราวของจักรยานที่หายไปเลย

ซึ่งเมื่อย้อนนึกกลับมา อาจจะเป็นเพราะว่าตัวผมเองรักจักรยานแต่ละคันไม่เท่ากันก็เป็นไปได้

เหตุการณ์เมื่อวันที่ 21 สิงหาคมวันที่จักรยานผมหายก็คือ ผมนำจักรยานไปจอดหน้า 7-11 แถวออฟฟิศเพื่อแวะซื้อของเหมือนกับทุกๆ วัน
จักรยานที่ผมนำไปจอดก็คือ จักรยานพับ Dahon Boardwalk D7 2014 สีครีม ที่เพิ่งซื้อมาไม่ถึงเดือน สภาพโดยรวมจัดว่าใหม่มากๆ

ผมจอดเอาไว้ตรงหน้าประตู 7-11 ที่กล้องวงจรปิดมองเห็นอย่างแน่นอน โดยที่ไม่ได้ล็อค เพราะคิดว่าเข้าไปแปบเดียว ไม่หายหรอก
ซึ่งพอเวลาผ่านมาไม่ถึง 5 นาที มันทำให้รู้ว่าผมคิดผิดถนัด เพราะเมื่อออกมาจาก 7-11 ก็ไม่เห็นจักรยานคันที่ปั่นมา จอดอยู่อีกแล้ว



ผมเข้าไปถามคนแถวๆ นั้นทันที ทั้งวินมอไซต์ ทั้งพ่อค้าแม่ค้า ก็บอกไม่มีใครเห็นหรือสังเกตุเลย ว่าใครทำอะไรที่ไหนอย่างไร
จากนั้นผมก็ขอดูกล้องของทาง 7-11 ก็เห็นเลยว่ามีชายคนนึงทำทีจะเติมเงินผ่านตู้ แต่พอได้จังหวะก็ปั่นจักรยานผมออกไปเลย

เวลานั้นที่โจรได้ขโมยไปนั้นเป็น 2 นาทีให้หลัง หลังจากที่ผมจอดจักรยานเอาไว้ ซึ่งปกติแล้วผมก็จะล็อคนะ ถ้าไม่ได้จอหน้าประตูตรงกล้องแบบวันนั้น
แต่ด้วยความประมาทของตัวเอง คิดว่าจอดอย่างงี้แล้วคงไม่มีใครกล้ามาขโมยหรอก ความจริงก็นั่นแหละ โจรขโมยมันใจกล้ากว่านั้น

สำหรับภาพกล้องวงจรปิดของทาง 7-11 นี่ ก็ไม่ชัดเอาเสียเลย มองไม่เห็นดูแทบไม่ออก ก็เลยไปขอดูกล้องชุมชนแถวนั้นดูด้วย แต่ก็ไกลและไม่ชัดเหมือนกัน
วันนั้นก็กลับมาออฟฟิศ พร้อมกับโพสประกาศจักรยานโดนขโมย เผื่อมีเพื่อนๆ คนไหนเจอหรือเบาะแส ส่วนตอนเย็นๆ ก็ไปแจ้งความกันตามพิธี



ส่วนเรื่องที่จักรยานหายเพราะตัวผมเองรักจักรยานแต่ละคันไม่เท่ากัน ก็เพราะว่าผมมีจักรยานอยู่ด้วยกัน 3 คัน
คันแรกเป็นเสือภูเขา ที่ผมใช้ปั่นไปทำงานทุกๆ วัน ก่อนที่จะมีรถพับ และเป็นจักรยานคันแรก ที่ทำให้ผมหันมาปั่นจริงจัง
คันที่สองเป็นเสือหมอบ ที่ผมใช้ปั่นทางไกลหรือทำความเร็ว ผ่านทั้ง Audax 200 และ 300 มาแล้ว ที่สำคัญคือผมอยู่บนอานของมันนานที่สุด
คันที่สามเป็นรถพับที่เพิ่งจะซื้อมา กะว่าเอามาปั่นเล่นเองบ้าง ให้แฟนปั่นเล่นบ้าง ซึ่งก็ยังปั่นได้ไม่กี่วัน

แน่นอนว่าความรักที่มีให้กับจักยาน อันดับหนึ่งคงเป็น เสือหมอบ รองลงมาคงเป็น เสือภูเขา และสุดท้ายก็เป็นรถพับ
ปกติแล้วที่ผ่านมา ไม่ว่าผมจะเอาเสือหมอบเสือภูเขาไปจอดไว้ไหนก็จะล็อคตลอด ถ้ากรณีไม่ล็อค ก็ต้องมีคนเฝ้าดูให้อยู่เสมอ
ซึ่งก่อนหน้านี้ 7-11 นี้ ผมก็เลือกที่จะล็อค 2 คันนั้นตลอด เพราะด้วยความที่ว่ากลัวหาย แลกกับความประมาทไม่คุ้มกัน
แต่ล่าสุดกับรถพับ ผมดันเลือกที่จะคิดว่า ไม่เป็นไรหรอก จอดแปบเดียวไม่ต้องล็อค จอดตรงนี้ใครจะกล้ามาขโมยไป
ความจริงคือ คิดผิด โดนขโมยไปเรียบร้อย ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าก็เห็นข่าว เห็นเพื่อนๆ โดนขโมยไปอยู่แล้วแท้ๆ

มีชื่อด้วยนะ เสือหมอบ : โอริโอ้ / เสือภูเขา : เทาเทา / รถพับ : พุดดิ้ง



ความผิดนี้ผมคงต้องยอมรับเต็มๆ ว่าเกิดจากความประมาท และความรักที่มีให้จักรยานแต่ละนั้นไม่เท่ากันจริงๆ

ปล. 1 เวลานึกถึงจักรยานที่หายไป ใจมันคล้ายคิดถึงแฟนเก่าทุกที
ปล. 2 จักรยานหาย ไม่ได้ทำให้ใจอยากปั่นน้อยลง
ปล. 3 ถือเป็นบทเรียนราคาแพง ที่ต้องเอาไปเตือนสติทุกครั้ง
ปล. 4 คิดว่าไม่เป็นไร มันเป็นไรทุกที
ปล. 5 ฝากเพื่อนๆ เอาไว้อย่าได้ประมาทเหมือนผมเลย
ปล. 6 ไม่หวังว่าจะได้คืน แต่จะพยายามตามหาต่อไป
ปล. 7 วันเวลาน่าจะช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดนี้ได้
ปล. 8 รู่ว่ารักมากแค่ไหน ในวันที่หายไปแล้ว
ปล. 9 กล้องวงจรปิด มีไปก็ไม่ช่วยอะไร ถ้ากล้องมันไม่ชัด
ปล. 10 คนเยอะก็ไม่ช่วยอะไร เพราะไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว ถ้าให้ดี ไม่ว่าอะไรก็ตามอย่างน้อยต้องล็อค