บอกก่อนเลยตรงนี้ครับว่า น้องผมประสพอุบัติเหตุจากการเล่นกีฬา ทำให้กระดูกท้าแตก
ทำให้ต้องเข้าเฝือก แล้วหมอห้ามลงน้ำหนักที่เท้าเลย ช่วงแรกๆ อาจจะต้องนั่งรถเข็น แต่หลังๆ ใช้ไม้ค้ำได้
ทำให้ภาระทุกอย่างต้องมาตกที่ผม เพราะ พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด ผมกับน้องผม อยู่กรุงเทพ ซึ่งผมต้องดูแล
นั้นก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะชีวิตประจำวันก็เหมือนเดิม เพียงแต่ต้องค่อยดูแลเป็นพิเศษ พาไปนู้นนี้นั้น
และแล้ว ก็ถึงเวาหมอฟันนัดน้องผม (น้องผมจัดฟัน) ผมก็เลยต้องพาไปที่คลีนิค ซึ่งอยู่ ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
ย่านใจกลางเมือง ที่มีลาดจอดรถอยู่กลางแจ้ง และมี Mc อยู่ใกล้ๆ กับลาดจอดรถ ผมก็ได้ทำการหาที่จอด วนไปวนมา
ผมก็นึกขึ้นได้ว่า เอ๊ะ! ไอ้นี้มันขาเดียง ไม่ต่างจากคนพิการ แถบตอนลงก็ต้องมีท่ายาก ผมไม่รอช้า รีบวนไปหาที่จอดรถคนพิการ
พอไปถึง ......... OMG!!! ว่างงง ใครบอกว่าประเทศนี้อยู่ยากกก ไม่จริงงงง มองหา รปภ. ไม่มี เพราะมันมีแผงกั้นปิดอยู่
ผมเลยจัดการ ลากออกเอง ถอดจอด เสร็จปั๊ป พร้อมไปทำท่ายากกับน้อง ........ แต่ ได้ยินเสียง น่าจะเป็น รปภ. มาแต่ไกล
ตรงนี้ห้ามจอดน่ะครับ!!!
จอดไม่ได้น่ะครับ!!!
ที่สำหรับคนพิการน่ะครับ!!!
คงเป็นเพราะมาอีกฟั่งนึง ทำให้ รปภ. ไม่เห็นผมท่ายากกับน้องอยู่ เพราะ รปภ. เห็นก็ .....
OK ครับ !!! ไม่มีปัญหา
ผมก็ ครับผม ขอบคุณมากกๆๆๆๆ ครับ
แล้วผมก็ท่ายากจนเสร็จ โล่งงงงงง แล้วก็พามันไป ณ คลีนิคหมอฟัน แต่คนเยอะมาก + ผมหิว แต่น้องไม่หิว
ผมเลยบอกให้มันรอหมอในนี้แหละ เพราะ เข็นไปนู้นนี้ คงลำบาก พร้อมถามก่อนไปว่า จะเอาไร และ มีไรโทรมา
ผมก็ไม่พ้น Mc ซึ่งมันอยู่ใกล้ๆ กับ ลาดจอดรถ และเห็นรถผมพอดี ผมเลือกนั่งข้างนอก ใกล้รถดี เพราะ เรื่องของเรื่อง
ขุนพ่อพึ่งออกรถใหม่ ยุโรป ป้ายแดง ขัดเงาคันงาม พึ่งได้มา 3 วันหมาดๆๆ ฟาดเคาะกับที่มีคนมาชนท้ายรถเก่าพ่อ
เพราะรถใหม่นี่ รอเกือบ 5 เดือนกว่าจะได้ รถตัวเองก็มี แต่ เป็นใครมีรถสวยๆ อยู่จะไม่อยากขับเท่ๆ ล่ะเนาะ
ขุ่นพ่อให้เอาไว้ขับ เก๋ พร้อมบอกอีกว่า ขับไปเถอะ เดี๋ยวก็เอาคืนแล้ว ขอบคุณครับ!!!
แต่เรื่องมันไม่หมดแค่นั้น รถคันสวย คันโต สวยๆ ยุโรปป้าบแดง จอดตรงลาดจอดรถคนพิการ มีใครล่ะที่ไม่มอง
ระหว่างที่ผมนั่งกินเบอร์เกอร์ และอาหารว่างๆ ต่างๆ แล้วมองดูรถตัวเองเพลินๆ ก็มีคนเข้ามาถ่ายรูปรถ แว็บแรก ที่ผมคิด คือ!!
รถกรูส์สวยใช่ไหมล่ะ????? อยากได้ป่ะล่ะ????
แต่ผมไม่ได้แสดงตัวเป็นเจ้าของ เพราะยังไง ป้ายแดง ก็ต้องถอดอยู่แล้ว ก็ไม่ได้ใส่ใจ แต่....
คนแรกผ่านไปไม่มีอะไร
มีคนอีกกลุ่ม วันทำงาน ใส่ชุดทำงานยูนิฟอร์ม ทั้งชายและหญิง ประมาณ 4-5 คน เดินมาและบนสนาระหว่างนั้นก็เกิดขึ้น!!!
เฮ้ยแก ถ่ายรูปไว้ไปลงเน็ตสิ รวยเนาะ แต่ทำไมทำทุเรศว่ะ !!!
เอออ ถ่ายๆๆ อับเลย เมิงงง กูขอให้พิการทั้งบ้าน
และระหว่างนั้นผมได้แต่นั้งฟังครับ ไม่พูดอะไร แบบ นินทาระยะ ประชิดตัวเลยครับ 1ช่วงตัวคนได้
ผมก็ไม่ได้แสดงตัวอะไรทั้งสิ้น ได้แต่นั่ง แดรกกกก ต่อไป และบอกกับตัวเองในใจว่า ประเทศนี้อยู่ยากจริงๆ ว่ะ
และคิดอีกว่า หรือ น้องกูยังไม่พิการอีกหรอ? ต้องตัวขาดเลยไหม ถึงเรียกว่าพิการ!!!
3 ชั่วโมงผ่านไป ว่าจะไม่นาน แต่ถ้าได้นานแล้ว นานจริงๆ ก็ถึงเวลาที่ต้องท่ายากกับน้อง แต่นี้ดีหน่อยมี รปภ. มาช่วย
ผมก็ขอบคุณ มากๆและขอโทษที่จอดนาน เพราะอาจมีผู้พิการต้องการใช้พื้นที่ตรงนี้ พร้อมด้วยค่าจอดรถที่ ไม่เสียค่าบริการ
ของคุณ รปภ. ห้างสรรพสินค้า และ คนกลุ่มนั้น มากๆ ครับ
ผมอยากตั้งคำถามกับสังคมว่า
1.คุณเห็นรถจอดที่จอดรถคนพิการ คุณตัดสินได้เลยหรอ? ว่ารถคันนั้น มีคนพิการอยู่จริงๆ หรือไม่
2.คุณเหมารวมหมดเลยใช่ไหม? ว่ารถสวยๆ ต้องไม่พิการ และจอดเพราะไม่มีที่จอด เหมือนที่เคยเห็นกันหลายภาพในโซเชียว
3.ต้องขึ้นป้ายเลยไหม? ว่าคนคันนี้มีผู้พิการ ที่นั่งรถเข็น หรือเขียนสีสเปยร์รอบรถเลยไหมครับ?
4.เคยเห็นกรณี ไม่มีผู้พิการจริง แล้วเกิดกรณีข้อพิพากในคลิป เกิดเป็นกระแส ต่างๆ ในการทำคลิป ทวงคืนลาดจอดรถผู้พิการ
แล้วถ้ามีคนพิการจริงๆ แสดงว่า คุณก็เหมาร่วม และด่าคนพิการไปจริงๆ
5.ในกรณีแบบผม ถ้าผมรู้ทั้งรู้ แต่ไม่พูดไม่แสดงตัว ไม่ให้เค้ารับรู้ ทั้งๆ ที่มีผู้พิการจริง แต่ผมเป็นคนขับที่กลับมาเอาของล่ะ
แต่ผมไม่พูด ให้เต้าด่าเล่น แล้วคุณก็มาตีหน้าผม ว่าผมเลวหรอ???
จอบอ สังคมไทย
เรื่องจริง จากที่จอดรถคนพิการ
ทำให้ต้องเข้าเฝือก แล้วหมอห้ามลงน้ำหนักที่เท้าเลย ช่วงแรกๆ อาจจะต้องนั่งรถเข็น แต่หลังๆ ใช้ไม้ค้ำได้
ทำให้ภาระทุกอย่างต้องมาตกที่ผม เพราะ พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด ผมกับน้องผม อยู่กรุงเทพ ซึ่งผมต้องดูแล
นั้นก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะชีวิตประจำวันก็เหมือนเดิม เพียงแต่ต้องค่อยดูแลเป็นพิเศษ พาไปนู้นนี้นั้น
และแล้ว ก็ถึงเวาหมอฟันนัดน้องผม (น้องผมจัดฟัน) ผมก็เลยต้องพาไปที่คลีนิค ซึ่งอยู่ ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
ย่านใจกลางเมือง ที่มีลาดจอดรถอยู่กลางแจ้ง และมี Mc อยู่ใกล้ๆ กับลาดจอดรถ ผมก็ได้ทำการหาที่จอด วนไปวนมา
ผมก็นึกขึ้นได้ว่า เอ๊ะ! ไอ้นี้มันขาเดียง ไม่ต่างจากคนพิการ แถบตอนลงก็ต้องมีท่ายาก ผมไม่รอช้า รีบวนไปหาที่จอดรถคนพิการ
พอไปถึง ......... OMG!!! ว่างงง ใครบอกว่าประเทศนี้อยู่ยากกก ไม่จริงงงง มองหา รปภ. ไม่มี เพราะมันมีแผงกั้นปิดอยู่
ผมเลยจัดการ ลากออกเอง ถอดจอด เสร็จปั๊ป พร้อมไปทำท่ายากกับน้อง ........ แต่ ได้ยินเสียง น่าจะเป็น รปภ. มาแต่ไกล
ตรงนี้ห้ามจอดน่ะครับ!!!
จอดไม่ได้น่ะครับ!!!
ที่สำหรับคนพิการน่ะครับ!!!
คงเป็นเพราะมาอีกฟั่งนึง ทำให้ รปภ. ไม่เห็นผมท่ายากกับน้องอยู่ เพราะ รปภ. เห็นก็ .....
OK ครับ !!! ไม่มีปัญหา
ผมก็ ครับผม ขอบคุณมากกๆๆๆๆ ครับ
แล้วผมก็ท่ายากจนเสร็จ โล่งงงงงง แล้วก็พามันไป ณ คลีนิคหมอฟัน แต่คนเยอะมาก + ผมหิว แต่น้องไม่หิว
ผมเลยบอกให้มันรอหมอในนี้แหละ เพราะ เข็นไปนู้นนี้ คงลำบาก พร้อมถามก่อนไปว่า จะเอาไร และ มีไรโทรมา
ผมก็ไม่พ้น Mc ซึ่งมันอยู่ใกล้ๆ กับ ลาดจอดรถ และเห็นรถผมพอดี ผมเลือกนั่งข้างนอก ใกล้รถดี เพราะ เรื่องของเรื่อง
ขุนพ่อพึ่งออกรถใหม่ ยุโรป ป้ายแดง ขัดเงาคันงาม พึ่งได้มา 3 วันหมาดๆๆ ฟาดเคาะกับที่มีคนมาชนท้ายรถเก่าพ่อ
เพราะรถใหม่นี่ รอเกือบ 5 เดือนกว่าจะได้ รถตัวเองก็มี แต่ เป็นใครมีรถสวยๆ อยู่จะไม่อยากขับเท่ๆ ล่ะเนาะ
ขุ่นพ่อให้เอาไว้ขับ เก๋ พร้อมบอกอีกว่า ขับไปเถอะ เดี๋ยวก็เอาคืนแล้ว ขอบคุณครับ!!!
แต่เรื่องมันไม่หมดแค่นั้น รถคันสวย คันโต สวยๆ ยุโรปป้าบแดง จอดตรงลาดจอดรถคนพิการ มีใครล่ะที่ไม่มอง
ระหว่างที่ผมนั่งกินเบอร์เกอร์ และอาหารว่างๆ ต่างๆ แล้วมองดูรถตัวเองเพลินๆ ก็มีคนเข้ามาถ่ายรูปรถ แว็บแรก ที่ผมคิด คือ!!
รถกรูส์สวยใช่ไหมล่ะ????? อยากได้ป่ะล่ะ????
แต่ผมไม่ได้แสดงตัวเป็นเจ้าของ เพราะยังไง ป้ายแดง ก็ต้องถอดอยู่แล้ว ก็ไม่ได้ใส่ใจ แต่....
คนแรกผ่านไปไม่มีอะไร
มีคนอีกกลุ่ม วันทำงาน ใส่ชุดทำงานยูนิฟอร์ม ทั้งชายและหญิง ประมาณ 4-5 คน เดินมาและบนสนาระหว่างนั้นก็เกิดขึ้น!!!
เฮ้ยแก ถ่ายรูปไว้ไปลงเน็ตสิ รวยเนาะ แต่ทำไมทำทุเรศว่ะ !!!
เอออ ถ่ายๆๆ อับเลย เมิงงง กูขอให้พิการทั้งบ้าน
และระหว่างนั้นผมได้แต่นั้งฟังครับ ไม่พูดอะไร แบบ นินทาระยะ ประชิดตัวเลยครับ 1ช่วงตัวคนได้
ผมก็ไม่ได้แสดงตัวอะไรทั้งสิ้น ได้แต่นั่ง แดรกกกก ต่อไป และบอกกับตัวเองในใจว่า ประเทศนี้อยู่ยากจริงๆ ว่ะ
และคิดอีกว่า หรือ น้องกูยังไม่พิการอีกหรอ? ต้องตัวขาดเลยไหม ถึงเรียกว่าพิการ!!!
3 ชั่วโมงผ่านไป ว่าจะไม่นาน แต่ถ้าได้นานแล้ว นานจริงๆ ก็ถึงเวลาที่ต้องท่ายากกับน้อง แต่นี้ดีหน่อยมี รปภ. มาช่วย
ผมก็ขอบคุณ มากๆและขอโทษที่จอดนาน เพราะอาจมีผู้พิการต้องการใช้พื้นที่ตรงนี้ พร้อมด้วยค่าจอดรถที่ ไม่เสียค่าบริการ
ของคุณ รปภ. ห้างสรรพสินค้า และ คนกลุ่มนั้น มากๆ ครับ
ผมอยากตั้งคำถามกับสังคมว่า
1.คุณเห็นรถจอดที่จอดรถคนพิการ คุณตัดสินได้เลยหรอ? ว่ารถคันนั้น มีคนพิการอยู่จริงๆ หรือไม่
2.คุณเหมารวมหมดเลยใช่ไหม? ว่ารถสวยๆ ต้องไม่พิการ และจอดเพราะไม่มีที่จอด เหมือนที่เคยเห็นกันหลายภาพในโซเชียว
3.ต้องขึ้นป้ายเลยไหม? ว่าคนคันนี้มีผู้พิการ ที่นั่งรถเข็น หรือเขียนสีสเปยร์รอบรถเลยไหมครับ?
4.เคยเห็นกรณี ไม่มีผู้พิการจริง แล้วเกิดกรณีข้อพิพากในคลิป เกิดเป็นกระแส ต่างๆ ในการทำคลิป ทวงคืนลาดจอดรถผู้พิการ
แล้วถ้ามีคนพิการจริงๆ แสดงว่า คุณก็เหมาร่วม และด่าคนพิการไปจริงๆ
5.ในกรณีแบบผม ถ้าผมรู้ทั้งรู้ แต่ไม่พูดไม่แสดงตัว ไม่ให้เค้ารับรู้ ทั้งๆ ที่มีผู้พิการจริง แต่ผมเป็นคนขับที่กลับมาเอาของล่ะ
แต่ผมไม่พูด ให้เต้าด่าเล่น แล้วคุณก็มาตีหน้าผม ว่าผมเลวหรอ???
จอบอ สังคมไทย