แค่ระบาย (เพื่อน)

เป็นกันป่ะ คือแบบงานกลุ่มคนตั้งเยอะ แต่เราต้องเป็นคนเดียวที่ต้องทำงาน  หรือไม่ก็ทำซะส่วนมาก ไม่เคยมีใครมาช่วย ช่วยก็ช่วยแค่นิดเดียว พวกรวบรวมเนื้อหา เรียบเรียง งานส่วนใหญ่เป็นเราที่ทำ คือมันไม่ใช่แค่งานเดียวที่เป็นอ่ะ มันแทบทุกงานเลยเหอะ มันเป็นเพราะว่าเค้าไว้ใจให้เราทำหรอ ถึงไม่ช่วยเราทำ แต่เราก็เหนื่อยเป็นป่ะ คือให้พวกม**สบายกันอ่ะ ได้คะแนนอ่ะ แต่มีเราคนเดียวที่ทำ มันง่ายไปไหม หรือว่าเราไม่ไปขอให้เค้าช่วย เค้าเลยไม่ช่วยเราเลย  แต่เค้าก็ไม่เคยถามงานเราเหอะ มีไรให้ช่วยไหม ไม่มีมาถามเราเลย ถ้ามีก็มีแต่ตอนเสร็จ มึ*จะถามหาพ*** หรอ  คือเราทำคนเดียวมาหลายมากแล้ว เป็นพวกอยู่เบื้องหลัง ทำคนเดียว แต่ครูไม่เคยชื่นชมห*ไรเลย  โดนเอาเปรียบตลอดอ่ะ คือเราเป็นขี้ฆ่าพวกเค้าหรอ เราเป็นทาสของเค้าหรอ ทำไมพวกเค้าสบายกันจัง ไม่ช่วยไรเราทำเลย สุดท้ายก็ได้แต่นอยด์คนเดียวอ่ะ บอกเค้าไร ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก  เพื่อนแบบนี้เรายังควรคบมันอยู่ไหม ?

ปล. ขออภัยหากคำไม่สุภาพ มันไม่ไหวจริง ๆ (ระบายไป ร้องไห้ไป)
ทำไมชีวิตช่างเศร้า หรือชาติที่แล้วเอาเปรียบคนอื่นเยอะ