ดิฉันแต่งงานเข้าบ้านแฟนค่ะ ตอนคบกันแรกๆ แม่ย่าบอกกับพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่ว่า พอดิฉันแต่งงานกับลูกเค้า จะให้แยกบ้านอยู่ (เค้าเป็นคนมีที่ และมีตังค์เยอะพอควร) แต่พอจะแต่ง เค้าไม่ยอม บอกว่าอีกสักสองปีนะ ค่อยทำบ้าน อยู่บ้านเดียวกันก่อน พ่อเราเลยให้แฟนทำห้องที่ชั้นสามใหม่เป็นห้องหอ เค้าไม่ยอม จะให้อยู่ห้องเดิม(ติดกันกับห้องนอนแก กั้นด้วยไม้ ใช้ห้องน้ำและห้องอาบน้ำร่วมกันหลายคน) ยังดีพ่อปู่เข้าใจ เลยทำให้แยกกันอยู่คนละชั้น พอแต่งเข้าบ้านเค้า ก่อนมีลูก ดิฉันก็ทำงานนอกบ้าน (บ้านเเค้าขายของ เป็นระบบกงสี แม่ย่าคุมเงิน) เค้าก็มาพูดหลายครั้งว่า ทำไมต้องออกไปทำงานข้างนอก จะได้ตังค์เท่าไร ดิฉันเลยแอบถามสามีว่า ถ้าดิฉันมาช่วยงานที่บ้าน แล้วแม่เค้าจะให้ค่าใช้จ่ายไหม สามีก็บอกว่า คงไม่มีให้นะ คงต้องใช้เงินส่วนตัวไปก่อน จนแม่เค้าจะยกร้านหรือแบ่งมรดกละ ดิฉันเลยทำงานต่อจนมีลูก พอคลอดลูก แกก็บอกเลยว่าแกไม่เลี้ยง ขนาดดิฉันคลอดลูกอยู่ ร.พ.สี่วัน แกผ่านไปแถวนั้น ไม่มีเข้าไปเยี่ยม ดิฉันไปอยู่ไฟที่บ้านหนึ่งเดือน(แกบอกให้ไป เพราะแกบอกแกดูแลดิฉันไม่เป็น)แกก็ไม่มาดูแม้แต่ครั้งเดียว พอดิฉันกลับมาอยู่บ้านแฟนและลาออกจากงาน นอกจากดูลูกแล้ว ยังช่วยดูแลบ้าน และช่วยแกขายของ พาแกไปหาหมอทุกอาทิตย์ ทำงานทุกอย่าง ดูแลแกยิ่งกว่าลูกแท้ๆของแก แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือ ไม่เคยออกค่าใช้จ่ายเลย(สรุปคือ ดิฉันต้องใช้เงินเก็บในการเลี้ยงลูกและตัวเอง) ไม่เคยเห็นดิฉันเป็นคนในครอบครัว (ดิฉันทำอะไรในบ้านไม่ได้ ไม่ไว้ใจ ยิ่งถ้าเป็นเรื่องเงิน กันแบบสุดๆ ของส่วนตัวดิฉันไม่ให้ว่างที่ห้องข้างล่าง จะต้องเอาขึ้นไปที่ห้อง ทั้งที่ของแกและลูกแกวางกันเกลื่อน) ไม่เคยให้ความเคารพ(เรียกดิฉันว่า แม่หมา เอาของที่ลูกดิฉันคายออกจากปากมาโยนใส่ชามดิฉัน แล้วบอกให้ดิฉันกิน ให้ดิฉันกินของที่ใกล้เสียหรือของที่จะไม่เอาแล้ว บอกว่าเสียดายของ พอดิฉันปฏิเสธ ก็พูดจากประชดว่า ทำไม รังเกียจเหรอ พอแฟนดิฉันเห็น ทนไม่ได้ ทำท่าจะกิน แกเครียด กระชากกับแฟน จะไม่ให้ลูกตัวเองกิน บอกว่าเก็บไว้ให้หมากินซะ อย่ากินเลย ฟังแล้วเจ็บสุดๆ แฟนดิฉันถามว่า ทำไมให้ดิฉันกิน ก็บอกว่าคิดว่าดิฉันอยากกิน) ไม่ให้ความเป็นธรรม (ดิฉันทำไร แกก็จะว่า ผิด ไม่ใช่ โดยยังไม่ทันรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ก่อนดิฉันทะเลาะกับแฟน แฟนไปเล่าให้แกฟัง แกเรียกดิฉันไปด่าไม่มีชิ้นดี จนดิฉันต้องบอกแฟนห้ามเอาเรื่องที่เราทะเลาะกันเล่าให้แกฟังอีก) ดิฉันอยากย้ายออกไปอยู่ แฟนเลยลองคุยกับแม่ย่า แกไม่ยอม บอกว่าร้านจะไม่มีใครทำ แล้วอีกหน่อยร้านนี้ก็จะเป็นของแฟน จะออกไปทำไม ตอนนี้ ดิฉันเบื่อสุดๆ วันๆ ดิฉันต้องพยายามหลบหน้าแก เพราะเจอหน้ากัน แกจะหาเรื่องด่าว่าตลอด ดิฉันคิดว่า ถ้าถึงสิ้นปี ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือดีขึ้น ดิฉันจะย้ายออกไปเช่าบ้านอยู่หรือย้ายกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่นะ ส่วนแฟนจะเอาไง ก็คงต้องแล้วแต่เค้านะ บางที่ก็คิดอยู่ ว่าทำแบบนี้มันถูกต้องไหมนะ เพราะใจจริงก็สงสารลูกเหมือนกัน แต่สุดจะทนแล้วนะ ถ้ายังอยู่ต่อ คงเป็นโรคประสาทแน่เลย
แม่ย่าเห็นแก่ตัว ชอบหาเรื่อง เหนื่อยจริงๆ