เรากับแฟนเป็นคนจังหวัดเดียวกัน แต่ตอนหลังพ่อของเราเกษียนจากงานแล้วมาซื้อบ้านที่ภาคเหนือ เรากับแฟนคบกันมา 4 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้ลูกเราอายุ 1 ขวบกว่าๆ เรากับแฟนอายุห่างกัน 3 ปี ช่วงระหว่างที่คบกัน ก็เลิกกันบ่อย จนเราต้องเก็บเสื้อผ้ากลับไปอยู่บ้านถึง 2 ครั้ง ทุกครั้งที่เลิกกันแฟนเค้าจะเป็นฝ่ายกลับมาง้อเสมอ แฟนเราเป็นคนไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ แต่ชอบอยู่บ้านเล่นเกมส์ ดูหนัง ออกกำลังกาย
ตอนที่เราคบกันเราไปอยู่บ้านแม่แฟน ซึ่งบรรยากาศในบ้านก็ไม่ค่อยดีนัก เพราะด้วยนิสัยของเราที่ไม่ชอบให้ใครมาจุกจิก ไม่ชอบให้ใครมาพูดซ้ำๆ (คือรู้อยู่แล้วว่าต้องทำ) และแม่แฟนเค้าก็ไม่ค่อยชอบเราตั้งแต่ต้น แต่เราก็พยายามปรับปรุงตัวเพื่อให้เข้ากับพวกเค้าได้ และเค้าก็ยังคงไม่ชอบเราเหมือนเดิม จนการกลับมาคบกันใหม่ในครั้งที่ 2 เราก็พยายามหาข้อบกพร่องที่ทำให้เลิกรากันในครั้งนั้น เพื่อที่จะนำมาแก้ไขทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่สุดท้าย ในวันที่ 13 กุมภา เค้าก็มาบอกเลิกเรา เค้าบอกกับเราว่า เค้าไม่ชอบเราในหลายๆ อย่าง ไม่ชอบนิสัย และเราก็ชอบทะเลาะกันบ่อย ที่สำคัญเค้าอยากได้คนที่สามารถเข้ากับครอบครัวเค้าได้ ซึ่งเราก็ดีนะแต่เค้าอยากได้ที่ดีกว่านี้ (สรุปคือเรื่องเดิมๆ) เราถึงกับสะอึก และงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับความรักครั้งนี้ ความรู้สึกดีๆ ความหวังค่อยๆ จางไป ความเสียใจเริ่มพรั่งพรูเข้ามา ช่วงนั้นเราร้องไห้บ่อยมา แต่ก็พยายามอดทนและขอเวลาเค้าว่าเราอยากทำงาน ขอเวลาจนถึงเดือนสิงหาวันที่ 7 แล้วเราจะไป (ที่ต้องเป็นวันที่ 7 เพราะวันที่ 15 เค้าต้องลงไปฝึกงานที่บ้านพ่อเค้า) และเราก็หวังว่าในช่วงระยะ 7 เดือนนี้เผื่อเค้าจะเปลี่ยนใจ
ยอมรับว่าเค้าเป็นคนที่ดีคนนึง เราขอให้เค้าไม่ทำอะไรที่จะทำให้เราเสียใจ ซึ่งเค้าก็ยอมทำตามถึงแม้ว่าในช่วงแรกจะมีปัญหากัน แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนสุดท้ายเมื่อเวลาแห่งคำสัญญามาถึง เค้าไม่เคยเปลี่ยนใจ แต่มีลังเลนิดหน่อย ซึ่งเราเองก็ไม่อยากจะไปรั้งอะไร รั้งคนที่เค้าไม่อยากจะอยู่กับเรา ถึงจะเต้นเร้าๆ ยังไง ก็ไปกันไม่รอดอยู่ดี เราจึงยอมปล่อยเค้าไปตามทางที่เค้าต้องการ
ในวันแห่งการจากลาเค้ามาส่งเราและลูกที่สนามบิน เราเก็บความเสียใจไว้ แต่พอถึงเวลาที่จะต้องเดินไปที่ประตูขาเข้า น้ำตาเราก็ไหลไม่หยุด เรากอดเค้าแน่น และมองหน้าเค้าเผื่อว่าเค้าจะรับรู้ความรู้สึกของเรา แต่เค้าก็ทำได้เพียงแค่กอดเรา และจูบเราที่หน้าผาก และบอกว่า "เค้ารักอ้วนนะ"
จนถึงวันนี้ก็ผ่านมา 1 อาทิตย์กว่าๆแล้ว เราตัดขาดการติดต่อกับเค้า เราเปลี่ยนเบอร์ใหม่ ไม่เล่นเฟส บล็อกไลน์เค้าและญาติๆ เค้า เราคิดว่าถ้าใจเราดีขึ้นกว่านี้แล้วค่อยกับไปเล่น ตอนนี้เราก็อดทน เข้มแข็งเพื่อที่จะดูแลลูกของเราให้ดีที่สุด และพยายามทำใจกับรักที่ไม่ถึงฝั่งในครั้งนี้อีกครั้ง เรายังคงรักและคิดถึงเค้าเสมอ และไม่เคยโกรธกับสิ่งที่เค้าได้เลือกทิ้งไป
รักที่ไม่ถึงฝั่ง (เรื่องมันเศร้า)
ตอนที่เราคบกันเราไปอยู่บ้านแม่แฟน ซึ่งบรรยากาศในบ้านก็ไม่ค่อยดีนัก เพราะด้วยนิสัยของเราที่ไม่ชอบให้ใครมาจุกจิก ไม่ชอบให้ใครมาพูดซ้ำๆ (คือรู้อยู่แล้วว่าต้องทำ) และแม่แฟนเค้าก็ไม่ค่อยชอบเราตั้งแต่ต้น แต่เราก็พยายามปรับปรุงตัวเพื่อให้เข้ากับพวกเค้าได้ และเค้าก็ยังคงไม่ชอบเราเหมือนเดิม จนการกลับมาคบกันใหม่ในครั้งที่ 2 เราก็พยายามหาข้อบกพร่องที่ทำให้เลิกรากันในครั้งนั้น เพื่อที่จะนำมาแก้ไขทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่สุดท้าย ในวันที่ 13 กุมภา เค้าก็มาบอกเลิกเรา เค้าบอกกับเราว่า เค้าไม่ชอบเราในหลายๆ อย่าง ไม่ชอบนิสัย และเราก็ชอบทะเลาะกันบ่อย ที่สำคัญเค้าอยากได้คนที่สามารถเข้ากับครอบครัวเค้าได้ ซึ่งเราก็ดีนะแต่เค้าอยากได้ที่ดีกว่านี้ (สรุปคือเรื่องเดิมๆ) เราถึงกับสะอึก และงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับความรักครั้งนี้ ความรู้สึกดีๆ ความหวังค่อยๆ จางไป ความเสียใจเริ่มพรั่งพรูเข้ามา ช่วงนั้นเราร้องไห้บ่อยมา แต่ก็พยายามอดทนและขอเวลาเค้าว่าเราอยากทำงาน ขอเวลาจนถึงเดือนสิงหาวันที่ 7 แล้วเราจะไป (ที่ต้องเป็นวันที่ 7 เพราะวันที่ 15 เค้าต้องลงไปฝึกงานที่บ้านพ่อเค้า) และเราก็หวังว่าในช่วงระยะ 7 เดือนนี้เผื่อเค้าจะเปลี่ยนใจ
ยอมรับว่าเค้าเป็นคนที่ดีคนนึง เราขอให้เค้าไม่ทำอะไรที่จะทำให้เราเสียใจ ซึ่งเค้าก็ยอมทำตามถึงแม้ว่าในช่วงแรกจะมีปัญหากัน แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนสุดท้ายเมื่อเวลาแห่งคำสัญญามาถึง เค้าไม่เคยเปลี่ยนใจ แต่มีลังเลนิดหน่อย ซึ่งเราเองก็ไม่อยากจะไปรั้งอะไร รั้งคนที่เค้าไม่อยากจะอยู่กับเรา ถึงจะเต้นเร้าๆ ยังไง ก็ไปกันไม่รอดอยู่ดี เราจึงยอมปล่อยเค้าไปตามทางที่เค้าต้องการ
ในวันแห่งการจากลาเค้ามาส่งเราและลูกที่สนามบิน เราเก็บความเสียใจไว้ แต่พอถึงเวลาที่จะต้องเดินไปที่ประตูขาเข้า น้ำตาเราก็ไหลไม่หยุด เรากอดเค้าแน่น และมองหน้าเค้าเผื่อว่าเค้าจะรับรู้ความรู้สึกของเรา แต่เค้าก็ทำได้เพียงแค่กอดเรา และจูบเราที่หน้าผาก และบอกว่า "เค้ารักอ้วนนะ"
จนถึงวันนี้ก็ผ่านมา 1 อาทิตย์กว่าๆแล้ว เราตัดขาดการติดต่อกับเค้า เราเปลี่ยนเบอร์ใหม่ ไม่เล่นเฟส บล็อกไลน์เค้าและญาติๆ เค้า เราคิดว่าถ้าใจเราดีขึ้นกว่านี้แล้วค่อยกับไปเล่น ตอนนี้เราก็อดทน เข้มแข็งเพื่อที่จะดูแลลูกของเราให้ดีที่สุด และพยายามทำใจกับรักที่ไม่ถึงฝั่งในครั้งนี้อีกครั้ง เรายังคงรักและคิดถึงเค้าเสมอ และไม่เคยโกรธกับสิ่งที่เค้าได้เลือกทิ้งไป