ผมมีแฟนครับ เราคบกันมาสองปีกว่า ผมคบกับเค้าช่วงตอนเค้าอยู่ม.ปลายจนปัจจุบันเค้าอยู่ปีสอง อ่อลืมบอกครับแฟนผมกับผมเราอยู่ห่างกันมาก ผมอยู่ภาคกลางเค้าอยู่ภาคใต้ครับ แต่เราก็ผ่านมันมาได้เพราะความเชื่อใจ จนล่าสุดเค้าขึ้นมาหาผมที่กทม.มาอยู่ด้วยกันเกือบสี่เดือน แน่นอนครับผมดีใจมากเพราะเราแทบจะไม่ค่อยได้เจอกันอยู่แล้ว มีแค่ช่วงเทศกาลอาจจะแค่ปีละครั้งสองครั้ง ก็อยู่กันไปเรื่อยๆจนถึงวันที่เค้ากลับก็เหงานะ แต่ก็คิดไว้แล้วซักวันผมกับเธอต้องมีวันที่เลิกกัน จนเราต่างแยกกันเธอก็กลับบ้านเธอส่วนผมก็อยู่บ้านผม เรากลับมาอยู่ไกลกันได้สองอาทิตย์แล้ว แน่นอนวันแรกๆก็ยังมีเรื่องเสวนากันมากมานจนผ่านไปหลายวันเข้า เธอก็ต้องไปเรียนส่วนผมก็ทำงานปกติ จนกลายเป็นการเริ่มห่างๆ ผมก็โอเคไม่คิดไรเพราะสองปีที่คบมาเราก็ห่างอยู่แล้วถ้าจะห่างอีกก็คงไม่แปลกอะไร นานวันเข้าเธอก็มีกิจกรรมต้องทำมากมาย ซ้อมหลีดบ้าง รับน้องบ้าง อะไรหลายๆอย่างจนทำให้ไม่ค่อยมีเวลาคุยกัน ซึ่งตรงนี้ผมก็ไม่ซีเรียสเพราะผมคิดว่าผมก็ผู้ใหญ่พอที่จะเข้าใจเหตุผล เรามีเวลาคุยกันแค่ช่วงกลางคืนซึ่งบางครั้งผมก็หลับไปแล้วเลยทำให้ได้คุยบ้างไม่คุยบ้าง จนมาคืนนึงเธอโทรหาผมแล้วก็คุยจิปาถะจนมาจบที่เรื่องเรา เค้าได้บอกกับผมว่าเค้าเห็นใจผมไม่อยากให้ผมต้องมานั่งรอถ้าเกิดผมเจอใครที่ดีกว่าก็ลองเปิดใจดู พอผมถามเค้าว่าตอนนี้คิดยังไงอยู่ เค้าตอบกลับมาว่าเค้าอยากอยู่คนเดียวเพราะเค้าไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าเลยไม่อยากให้ผมต้องเป็นกังวล ซึ่งเค้ามักจะพูดเรื่องนี้กับผมบ่อยครั้งมาก ผมจึงตอบเค้าไปว่างั้นก็ลองดูลองมาต่างคนต่างอยู่ พอผมพูดประโยคนี้กลับไปปุ้ปเค้าก็ร้องไห้แล้วก็บอกว่าไม่เอาเค้าคงทำใจไม่ได้ ซึ่งผมก็โอเคเข้าใจเลยบอกกับเธอไปว่าเลิกพูดเรื่องนี้ เพราะในเมื่อผมเลือกไปแล้วผมก็ต้องอดทนให้ไหวต้องเข้าใจให้ได้
...แต่มาวันนี้ครับ ผมชักไม่แน่ใจวันนี้ผมนั่งคิดลังเลตลอดหรือว่าผมควรจะเลิกดับเธอดี ไม่ใช่ว่าผมทนไม่ไหวหรือหมดรักนะครับ ผมแค่ไม่อยากเป็นภาระของเธอผมรู้เป็นแฟนกันก็อยากจะอยู่ใกล้กัน แต่ผมไม่ได้อยู่ใกล้เธอผมคิดว่าบางทีผมอาจดูแลเธอได้ไม่ดีพอ ผมจึงคิดว่าถ้าผมยังยื้อต่อไปแบบนี้มันจะดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหม ผมอยากให้เธอได้เจอคนที่ดูแลเธอได้ดีกว่าผม ได้ใกล้ชิดกับเธออยู่ข้างๆเธอ แต่ผมก็กลัว.. กลัวว่าตัดสินใจไปแล้วกลายเป็นผมที่ทำใจไม่ได้ เลยอยากขอคำปรึกษาครับว่าผมควรทำยังไงต่อไปดี ผมควรขะออกมาจากชีวิตเธอเพื่อที่เธอจะได้เปิดโอกาสกับรักครั้งใหม่ หรือผมควรที่จะยื้อต่อไปโดยที่ก็รู้ว่ายิ่งคุยก็ยิ่งห่างกันทุกที
วันนี้ผมมีปัญหาคับอกคับใจอยากจะขอคำปรึกษาครับ
...แต่มาวันนี้ครับ ผมชักไม่แน่ใจวันนี้ผมนั่งคิดลังเลตลอดหรือว่าผมควรจะเลิกดับเธอดี ไม่ใช่ว่าผมทนไม่ไหวหรือหมดรักนะครับ ผมแค่ไม่อยากเป็นภาระของเธอผมรู้เป็นแฟนกันก็อยากจะอยู่ใกล้กัน แต่ผมไม่ได้อยู่ใกล้เธอผมคิดว่าบางทีผมอาจดูแลเธอได้ไม่ดีพอ ผมจึงคิดว่าถ้าผมยังยื้อต่อไปแบบนี้มันจะดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหม ผมอยากให้เธอได้เจอคนที่ดูแลเธอได้ดีกว่าผม ได้ใกล้ชิดกับเธออยู่ข้างๆเธอ แต่ผมก็กลัว.. กลัวว่าตัดสินใจไปแล้วกลายเป็นผมที่ทำใจไม่ได้ เลยอยากขอคำปรึกษาครับว่าผมควรทำยังไงต่อไปดี ผมควรขะออกมาจากชีวิตเธอเพื่อที่เธอจะได้เปิดโอกาสกับรักครั้งใหม่ หรือผมควรที่จะยื้อต่อไปโดยที่ก็รู้ว่ายิ่งคุยก็ยิ่งห่างกันทุกที