หนังเรื่องเพื่อนสนิทเค้าว่า "มาทะเลไม่หนีร้อนก็หนีรัก"
ออกทะเลหนนี้ มาไกลถึงเกาะช้าง เลยเหมา หนีมันทั้งสองอย่างเลยแล้วกัน เอาให้คุ้ม
ทริปนี้ เกิดจากความตั้งใจจะไปหาเพื่อนของเรา ซึ่งไปช่วยญาติดูแลรีสอร์ทที่ เกาะช้าง
เพราะหลังเรียนจบก็ไม่ได้เจอกันเลย เกิดจากอยากพักใจ และเกิดอยากไปเกาะช้างดู (เพราะไม่เคยไป)
ช่วงปลายเมษาที่ผ่านมา ลางานได้ เลยต้องรีบจัด !
พอจะจองโน่นนี่ พ่อเกิดอยากไปด้วย (พ่อเกษียณแล้ว พ่อชอบเดินทาง พ่อว่ายังมีแรงต้องรีบ)
เลยบอกก่อนว่า ลำบากนะ เราไปเองนั่งรถตู้ไป ทีแรกก็ลังเลว่า หรือจะเอารถไป
สุดท้ายพ่อว่า เอาตามแผนเดิม จัดไปวัยรุ่น!
หลังจากเพิ่งไปขึ้นปายกันมา ก็คิดว่าพ่อไหว! พ่ออยู่บ้านเฉยๆ ก็เหงา โอเค ตามนั้น!
เป็นทริปที่เดินทางขรุขระเอาเรื่อง แต่ก็ประทับใจ เพราะวิวสวยมาก น้ำใสมาก ที่พักชิลมากก
และก็เป็นทริปที่เหมือนได้เที่ยวกับทั้งเพื่อนและพ่อ ในเวลาเดียวกัน 555
อ่านกระทู้มาก็หลาย เลยตั้งใจว่าอยากเขียนถึงทริปนี้ดู
แต่กว่าจะมีเวลา นี่ก็ล่วงเลยมาร่วม 3 เดือนกว่าได้แล้ว 555 มาช้าดีกว่าไม่มาจ้าา
การเดินทางไปเกาะช้างครั้งนี้ เราเลือกไปโดยรถตู้ ไม่รู้ว่าเราโชคร้ายหรือเปล่า แต่โหดกว่าที่คิดมากกก
ขึ้นรถตู้ที่อนุฯ ใต้บีทีเอส ช่วงเช้าจะมีคนถือป้ายรอเลยว่า ตราด เกาะช้าง
คนขายตั๋ว คอนเฟิร์มว่า รถไปส่งที่อ่าวธรรมชาติแน่นอน ขึ้นเรือเฟอรี่ได้เลย ราคาตั๋วรถตู้ ถ้าจำไม่ผิด 300 บาท
รอบเราออก 07.30 น. เพื่อนบอกว่า ใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมง แต่ว่าจะมีจอดพักเติมแก๊ส เข้าห้องน้ำ
แต่รถตู้คันเรา ขับอย่างซิ่ง รวดเดียว 4 ชม. ไม่มีแวะพักเลย (ใครปวดฉี่ก็ทนไป) แล้วไปจอดให้ต่อรถตู้อีกคันแถวอ.เขาสมิง
แล้วที่ว่าจะไปส่งถึงท่าเรืออ่าวธรรมชาติ ก็ไม่ใช่ เพราะรถตู้คันที่มาต่อ กลับไปส่งท่าเซนเตอร์พ้อย
แล้วส่งไม่ถึงท่าด้วย บอกว่ายางแตก เข้าไปส่งไม่ไหว ให้เราเดินเข้าไปกันเอง ข่าวว่าจ่ายตังค์ครบนะ แต่ส่งไม่ถึง คือ??!!
ระยะทางเดินเข้าก็หลายร้อยเมตรอยู่ ถือกระเป๋าด้วย ปวดฉี่อีก พ่อบ่นยับอ่ะบอกเลย 555
เดินแบกเป๋า ปาดเหงื่อมาเรื่อย ๆ
เงยหน้าเจอป้ายนี้... นี่เดินมาไกลขนาดนี้เลยหรอเนี่ย!! 5555
ในที่สุดก็ได้ขึ้นเรือ แม้จะตกเรือรอบที่ควรจะขึ้น (เพราะกว่าจะเดินถึง)
เลยต้องรอรอบต่อไปอีก 45 นาที ก็อารมณ์เสียนะ แต่พอได้เห็นน้ำ เห็นฟ้า สวยๆ ก็ค่อยๆ ทิ้งอะไรแย่ๆไป
รถยนต์ เรียงแถว โหลดลงเรือกัน
วิว ระหว่างรอเรือออกจ้า มันฟ้าม๊ากกก
เรือเฟอรี่กำลังจะเข้าท่า
บนเรือมีน้ำขนม โจ๊ก มาม่า ไอติม ขาย
ถ้าขึ้นจากท่าเรือเซนเตอร์พ้อย ใช้เวลา ประมาณ 45-50 นาที ถึงเกาะช้าง
แต่ถ้าขึ้นจากท่าเรืออ่าวธรรมชาติ จะใช้เวลาประมาณ 30 ถึง
นั่งรับลมชิลๆ พร้อมกับโทรบอกเพื่อนว่า มารับอีกท่านะ โดนรถตู้ทรยศ 5555
อันนี้วิวตอนถึงฝั่ง ฟ้าสวย น้ำใส เอาใจพี่ไปเลย
สำหรับใครที่ไม่ได้เอารถมาเอง เหมารถสองแถวเข้าที่พักได้ ราคาแล้วแต่ ฤดูกาล และการต่อรอง
จะมีสองแถววนรอบเกาะ แต่ว่าถ้าจะให้เข้าไปถึงที่ ภูวาริน น่าจะต้องเหมา
ที่ภูวาริน มีบริการรถรับส่งเหมือนกัน(เสียค่าใช้จ่าย) อันนี้ต้องนัดกับทางรีสอร์ทดู
ของเราพอดีวันนั้นเพื่อนมารับ ด้วยความเสน่ห์หา 555 มันออกมาซื้อของเข้ารีสอร์ทและกินข้าวด้วย
ภูวาริน รีสอร์ท ที่เราจะไปพักอยู่ที่อ่าวบางเบ้า ออกจากท่าเรือเลี้ยวขวาเท่านั้น ถึงจะมาบางเบ้าได้
ถ้าไปอีกทางก็ไปสุดอีกฝั่งของเกาะ แต่เกาะช้างมีถนนเส้นเดียว "เกือบ"รอบเกาะ เหมือนตัว U ที่ปลายเกือบแตะกัน
เรียกได้ว่า ถ้าไปผิดทาง ก็ต้องวนกันทั้งรอบใหม่ แล้วทางก็โหดใช่เล่น มีโค้งหักศอกโหดๆ อยู่ราว 2 จุด
ถ้าขับรถมาเอง ดูแผนที่ดีๆ เน้อ
ทางเข้ากว่าจะมาถึงภูวาริน โหดเหมือนกัน ยิ่งช่วงใกล้ๆ ถึง จะมีถนนเลนเดียว ต้องเบี่ยงกันให้ดี
แล้วก็มีช่วงเป็นถนนลูกรังดินแดงๆ ด้วย เนื่องจากตรงนั้นยังตัดถนนไปไม่ถึง
แต่หลังจากเส้นทางโหดๆ มาเจอวิวงามๆ ก็ยอมรับว่าคุ้มจ้า
เย็นนี้ไปบุก Hidden Spot ที่เคยเห็นแต่รูปมาตลอด
"หวายแฉก" เป็นหาดเล็กๆ ส่วนล่างของเกาะ ไม่ไกลจากอ่าวบางเบ้า ต้องนั่งเรือออกไปประมาณ 15 นาที
ไม่มีทัวร์พาไป ถ้าจะไป จะเป็นเรือจากรีสอร์ทพามา ที่ภูวาริน เป็นสปีดโบ้ตลำเล็กจุได้มากสุด 4 คน ราคาประมาณ 2,000++
ฟ้าก่อนออกทะเล
หวายแฉกจ้า สงบมาก น้ำใส ไร้คน
น้ำทะเลไหลเข้ามาขัง น้ำตรงนี้อย่างใสเลย
พอพระอาทิตย์ใกล้ตก ก็ขึ้นเรือกลับ ขากลับฟ้าสวยมาก คลื่นแรงจนเครื่องในรวน เลยถ่ายรูปไม่ได้ กล้องเรากันน้ำออกได้อย่างเดียว55
พอถึงที่พัก พระอาทิตย์ก็ลับฟ้าไปแล้ว มองจากริมทะเลเข้าไป ไฟรีสอร์ทสวยดี ฟ้าแบบทไวไลต์นิดๆ
ตื่นเช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น เห็นแบบนี้แล้วชื่นใจ ให้เช้ากว่านี้พี่ก็ยอม
นั่งรับวิตามินดี 5555
สามารถเลือกอาหารเช้าได้ว่าจะทานแบบ ไส้กรอกไข่ดาว หรือ ข้าวต้ม ประมาณนี้ แล้วก็มี ขนมปัง โอวันตินกาแฟ
ชงกินได้
อาหารเช้า
วันนี้ซื้อทัวร์ 4 เกาะ เอาไว้ รอรถมารับตอน 9 โมงครึ่ง แต่มาจริงประมาณ 10 โมง
ข้อดีของที่ภูวาริน คือใกล้บางเบ้า ซึ่งเป็นจุดที่ขึ้นเรือออกทะเล จะทัวร์ไหนก็ขึ้นที่นี่
ที่พักอยู่ใกล้ รถที่มารับไปลงเรือ ก็มารับเป็นเจ้าท้าย ๆ ไม่ต้องไปวนรอบเกาะรับคนอื่นนานๆ
จากที่พักมาขึ้นเรือ 5 นาทีก็ถึง
ทัวร์ 4 เกาะ มีเกาะยักษ์ใหญ่ เกาะยักษ์เล็ก เกาะรัง และอีกเกาะจำไม่ได้จริงๆ ต้องขออภัยด้วย
เนื่องจาก เมาเรือสุดขีด จึงอึนกับทุกสิ่งและถ่ายรูปมาน้อยมาก พ่อไม่เมาเลย ว่ายน้ำสนุกมาก เรานี่อย่างมึน
แต่น้ำใส ไหลเย็นเห็นตัวปลาจริงๆ จ้า
ดำผุดดำว่าย
เกาะที่แวะพักกินข้าวกลางวัน
เกาะรัง น้ำใสมาก ทรายนุ่มและขาวมาก แต่แอบเห็นขยะเริ่มมีนิดๆแล้ว ขออย่ามีมากไปกว่านี้เลย
แบบกว้างๆ กันบ้าง
ถ้าไม่ติดว่าเมาเรือ คงสนุกกว่านี้ แต่ยอมรับว่า ทะเลสวยมาก น้ำยังใส โชคดีว่าฟ้าเปิดด้วย
นอกจากที่ตรัง กับสิมิลันแล้ว ทะเลตราดก็เป็นอีกที่ ที่ติดชาร์ต ประทับใจมาก
รถมาส่งที่พักช่วงบ่ายๆ ก็อาบน้ำอาบท่า ถ่ายรูปรอบๆ กันเสียหน่อย
อันนี้ห้องพักแบบเรือนไทย เป็น sea view อีกแบบเป็นแบบ standard อยู่ชั้นล่าง เป็น pool view รูปนี้ถ่ายตั้งแต่มาถึง (เตียงยังเรียบ)
ครอบครัวหัวกลม
ที่พักตั้งอยู่บนหน้าผาก็ว่าได้ เป็นเชิงเขา จากที่จอดรถ ต้องเดินลงบันไดมาหลายขั้นทีเดียว
กว่าจะถึงตัวที่พัก นั่นหมายความว่า ขาขึ้นก็ต้องเดินขึ้นด้วย 555 คิดเสียว่าออกกำลังกายละกันเน้อ พ่อวัยรุ่นมากเดินนำฉันจ้าาา
แต่ถ้าเป็นคนที่อายุมากแล้วเดินไม่ค่อยไหว อาจจะไม่เหมาะนะ
(แต่ตอนที่ไปเขากำลังสร้างที่จอดรถใหม่ ที่เดินถึงที่พักใกล้ขึ้น ตอนนี้น่าจะสร้างเสร็จแล้วนะ)
อันนี้คือไฮไลต์ ของที่ภูวาริน เลยก็ว่าได้ เชื่อว่าใครมาก็ต้องมาเกลือกกลิ้งบนสะพานไม้นี้ เพราะวิวมันใช่!! เห็นประภาคารด้วย
ทำให้นึกถึง ซีรี่ full house ชอบบ้านนางเอกก็ตรงที่มี ไอสะพานยื่น ๆ ออกไปในน้ำแบบนี้เลย
มองไปทางขวามือ จะเจอภาพนี้ นึกถึง เรื่องคิดถึงวิทยา ยังไงไม่รู้ 5555
และแล้วก็หมดไปอีกค่ำคืน หลังจากเพื่อนทำงานเสร็จก็มานั่งคุยกัน มองออกไปในทะเลเห็นเรือออกไปไดหมึกหลายลำ
ลมเย็นๆ บรรยากาศเงียบๆ ชิลมากก แอบอิจฉามันที่ได้ทำงานกับวิวแบบนี้
แต่เพื่อนก็บอกว่า ถ้ามาเที่ยวก็คิดอย่างนี้ทุกคน แต่ถ้าตื่นมาเจอตรงนี้ทุกวัน ก็คิดถึงแสงสีในเมืองเหมือนกันนะ5555
ตอนเช้าตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นกันอีกรอบ ก่อนกลับ
ที่เห็นนี่รูปปั้นหมานะ ไม่ใช่หมาจริง 5555
รูปนี้ ดูดีๆ มีแขกรับเชิญโผล่มาด้วย 1 ตัว ที่ภูวารินมีแมว ใครชอบแมว เล่นได้ทั้งวัน มันโผล่มาตลอด555
ห้องอาหาร ยามเช้าตรู่
ขากลับ เราให้ทาง รีสอร์ท ติดต่อรถตู้ที่รับส่ง เกาะช้าง- กรุงเทพฯ พาขึ้นเฟอรี่ด้วย (ส่งแถวๆ BTS พญาไท) ราคาคนละ 550 บาท
ขากลับก็โหดดด เพราะใช้เวลาเดินทางทั้งหมด 10 ชั่วโมง!! ขุ่นพระ นี่ฉันถึงปารีสหรือยัง!!
เพราะรถที่พากลับเป็นรถตู้ NGV แก๊สหมดเร็วมาก ต้องแวะเติม 2 รอบ
มันดีที่ได้เข้าห้องน้ำ แต่แวะที รอคิวกว่าจะได้เติม ประมาณ 1-2 ชั่วโมง ผู้โดยสารก็นั่งรอกันไป
ออกจากรีสอร์ท 8 โมงเช้า ถึง BTS พญาไท 6 โมงเย็น ตูดบานนนจ้าา
แอบสงสารพ่อ คือวัยรุ่นยังเซ็ง วัยพ่อจะเหลือเหรอออ 5555
ข้อแนะนำการมาเที่ยวเกาะช้าง จากประสบการณ์ครั้งนี้
1. ด้วยระบบขนส่งที่ไม่แน่นอนของไทย เอารถส่วนตัวมาสะดวกสุด แต่ต้องขับแข็งพอควร เพราะทางบนเกาะช้าง โหดไม่เบา
แต่ถ้าจะนั่งรถตู้ขอให้ทำใจ ไว้ล่วงหน้า
2. ได้เรียนรู้จากเพื่อนว่าน้ำจืดบนเกาะเป็นสิ่งหายาก แม้เราจะไปแบบนักท่องเที่ยว แต่ถ้าช่วยกันประหยัดได้ก็เป็นเรื่องดี
3. ค่าใช้จ่ายในการเที่ยวทะเลค่อนข้างสูง ค่าเรือ ค่าทัวร์ ไม่เบา แต่ก็ได้แลกกับอะไรที่สวยๆ ก็คุ้มนะ
4. ระวัง หอยเม่น พอน้ำใส คนก็เล่นน้ำกันสนุกลืมระวัง มีคนในทริป โดนตำกันเน้อ
5. ท่าเรืออ่าวธรรมชาติเวิร์คกว่านะ เรือใหม่กว่า
ขอปิดท้ายด้วยวิวขณะที่รอรถตู้มารับกลับกรุงเทพ
อยู่ห่างออกมาจาก ภูวาริน เล็กน้อย
การเดินทางเหมือนจะเหมาะกับคนที่แข็งแรง
แต่เอาจริงๆ คนที่หัวใจอ่อนแอเนี่ยแหละ ตัวออกเดินทางเลย555
สุดท้ายนี้ จะหนีร้อนหรือหนีรักมาก ทะเลก็ต้อนรับเราเสมอ
ขอให้ทุกคนเดินทางโดยสวัสดิภาพจ้า
[CR] ที่มองฟ้ากว้าง ที่ชมน้ำทะเลใสๆ ที่พักใจชั้นดี @เกาะช้าง | ภูวารินทร์ รีสอร์ท
ออกทะเลหนนี้ มาไกลถึงเกาะช้าง เลยเหมา หนีมันทั้งสองอย่างเลยแล้วกัน เอาให้คุ้ม
ทริปนี้ เกิดจากความตั้งใจจะไปหาเพื่อนของเรา ซึ่งไปช่วยญาติดูแลรีสอร์ทที่ เกาะช้าง
เพราะหลังเรียนจบก็ไม่ได้เจอกันเลย เกิดจากอยากพักใจ และเกิดอยากไปเกาะช้างดู (เพราะไม่เคยไป)
ช่วงปลายเมษาที่ผ่านมา ลางานได้ เลยต้องรีบจัด !
พอจะจองโน่นนี่ พ่อเกิดอยากไปด้วย (พ่อเกษียณแล้ว พ่อชอบเดินทาง พ่อว่ายังมีแรงต้องรีบ)
เลยบอกก่อนว่า ลำบากนะ เราไปเองนั่งรถตู้ไป ทีแรกก็ลังเลว่า หรือจะเอารถไป
สุดท้ายพ่อว่า เอาตามแผนเดิม จัดไปวัยรุ่น!
หลังจากเพิ่งไปขึ้นปายกันมา ก็คิดว่าพ่อไหว! พ่ออยู่บ้านเฉยๆ ก็เหงา โอเค ตามนั้น!
เป็นทริปที่เดินทางขรุขระเอาเรื่อง แต่ก็ประทับใจ เพราะวิวสวยมาก น้ำใสมาก ที่พักชิลมากก
และก็เป็นทริปที่เหมือนได้เที่ยวกับทั้งเพื่อนและพ่อ ในเวลาเดียวกัน 555
อ่านกระทู้มาก็หลาย เลยตั้งใจว่าอยากเขียนถึงทริปนี้ดู
แต่กว่าจะมีเวลา นี่ก็ล่วงเลยมาร่วม 3 เดือนกว่าได้แล้ว 555 มาช้าดีกว่าไม่มาจ้าา
การเดินทางไปเกาะช้างครั้งนี้ เราเลือกไปโดยรถตู้ ไม่รู้ว่าเราโชคร้ายหรือเปล่า แต่โหดกว่าที่คิดมากกก
ขึ้นรถตู้ที่อนุฯ ใต้บีทีเอส ช่วงเช้าจะมีคนถือป้ายรอเลยว่า ตราด เกาะช้าง
คนขายตั๋ว คอนเฟิร์มว่า รถไปส่งที่อ่าวธรรมชาติแน่นอน ขึ้นเรือเฟอรี่ได้เลย ราคาตั๋วรถตู้ ถ้าจำไม่ผิด 300 บาท
รอบเราออก 07.30 น. เพื่อนบอกว่า ใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมง แต่ว่าจะมีจอดพักเติมแก๊ส เข้าห้องน้ำ
แต่รถตู้คันเรา ขับอย่างซิ่ง รวดเดียว 4 ชม. ไม่มีแวะพักเลย (ใครปวดฉี่ก็ทนไป) แล้วไปจอดให้ต่อรถตู้อีกคันแถวอ.เขาสมิง
แล้วที่ว่าจะไปส่งถึงท่าเรืออ่าวธรรมชาติ ก็ไม่ใช่ เพราะรถตู้คันที่มาต่อ กลับไปส่งท่าเซนเตอร์พ้อย
แล้วส่งไม่ถึงท่าด้วย บอกว่ายางแตก เข้าไปส่งไม่ไหว ให้เราเดินเข้าไปกันเอง ข่าวว่าจ่ายตังค์ครบนะ แต่ส่งไม่ถึง คือ??!!
ระยะทางเดินเข้าก็หลายร้อยเมตรอยู่ ถือกระเป๋าด้วย ปวดฉี่อีก พ่อบ่นยับอ่ะบอกเลย 555
เดินแบกเป๋า ปาดเหงื่อมาเรื่อย ๆ
เงยหน้าเจอป้ายนี้... นี่เดินมาไกลขนาดนี้เลยหรอเนี่ย!! 5555
ในที่สุดก็ได้ขึ้นเรือ แม้จะตกเรือรอบที่ควรจะขึ้น (เพราะกว่าจะเดินถึง)
เลยต้องรอรอบต่อไปอีก 45 นาที ก็อารมณ์เสียนะ แต่พอได้เห็นน้ำ เห็นฟ้า สวยๆ ก็ค่อยๆ ทิ้งอะไรแย่ๆไป
รถยนต์ เรียงแถว โหลดลงเรือกัน
วิว ระหว่างรอเรือออกจ้า มันฟ้าม๊ากกก
เรือเฟอรี่กำลังจะเข้าท่า
บนเรือมีน้ำขนม โจ๊ก มาม่า ไอติม ขาย
ถ้าขึ้นจากท่าเรือเซนเตอร์พ้อย ใช้เวลา ประมาณ 45-50 นาที ถึงเกาะช้าง
แต่ถ้าขึ้นจากท่าเรืออ่าวธรรมชาติ จะใช้เวลาประมาณ 30 ถึง
นั่งรับลมชิลๆ พร้อมกับโทรบอกเพื่อนว่า มารับอีกท่านะ โดนรถตู้ทรยศ 5555
อันนี้วิวตอนถึงฝั่ง ฟ้าสวย น้ำใส เอาใจพี่ไปเลย
สำหรับใครที่ไม่ได้เอารถมาเอง เหมารถสองแถวเข้าที่พักได้ ราคาแล้วแต่ ฤดูกาล และการต่อรอง
จะมีสองแถววนรอบเกาะ แต่ว่าถ้าจะให้เข้าไปถึงที่ ภูวาริน น่าจะต้องเหมา
ที่ภูวาริน มีบริการรถรับส่งเหมือนกัน(เสียค่าใช้จ่าย) อันนี้ต้องนัดกับทางรีสอร์ทดู
ของเราพอดีวันนั้นเพื่อนมารับ ด้วยความเสน่ห์หา 555 มันออกมาซื้อของเข้ารีสอร์ทและกินข้าวด้วย
ภูวาริน รีสอร์ท ที่เราจะไปพักอยู่ที่อ่าวบางเบ้า ออกจากท่าเรือเลี้ยวขวาเท่านั้น ถึงจะมาบางเบ้าได้
ถ้าไปอีกทางก็ไปสุดอีกฝั่งของเกาะ แต่เกาะช้างมีถนนเส้นเดียว "เกือบ"รอบเกาะ เหมือนตัว U ที่ปลายเกือบแตะกัน
เรียกได้ว่า ถ้าไปผิดทาง ก็ต้องวนกันทั้งรอบใหม่ แล้วทางก็โหดใช่เล่น มีโค้งหักศอกโหดๆ อยู่ราว 2 จุด
ถ้าขับรถมาเอง ดูแผนที่ดีๆ เน้อ
ทางเข้ากว่าจะมาถึงภูวาริน โหดเหมือนกัน ยิ่งช่วงใกล้ๆ ถึง จะมีถนนเลนเดียว ต้องเบี่ยงกันให้ดี
แล้วก็มีช่วงเป็นถนนลูกรังดินแดงๆ ด้วย เนื่องจากตรงนั้นยังตัดถนนไปไม่ถึง
แต่หลังจากเส้นทางโหดๆ มาเจอวิวงามๆ ก็ยอมรับว่าคุ้มจ้า
เย็นนี้ไปบุก Hidden Spot ที่เคยเห็นแต่รูปมาตลอด
"หวายแฉก" เป็นหาดเล็กๆ ส่วนล่างของเกาะ ไม่ไกลจากอ่าวบางเบ้า ต้องนั่งเรือออกไปประมาณ 15 นาที
ไม่มีทัวร์พาไป ถ้าจะไป จะเป็นเรือจากรีสอร์ทพามา ที่ภูวาริน เป็นสปีดโบ้ตลำเล็กจุได้มากสุด 4 คน ราคาประมาณ 2,000++
ฟ้าก่อนออกทะเล
หวายแฉกจ้า สงบมาก น้ำใส ไร้คน
น้ำทะเลไหลเข้ามาขัง น้ำตรงนี้อย่างใสเลย
พอพระอาทิตย์ใกล้ตก ก็ขึ้นเรือกลับ ขากลับฟ้าสวยมาก คลื่นแรงจนเครื่องในรวน เลยถ่ายรูปไม่ได้ กล้องเรากันน้ำออกได้อย่างเดียว55
พอถึงที่พัก พระอาทิตย์ก็ลับฟ้าไปแล้ว มองจากริมทะเลเข้าไป ไฟรีสอร์ทสวยดี ฟ้าแบบทไวไลต์นิดๆ
ตื่นเช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น เห็นแบบนี้แล้วชื่นใจ ให้เช้ากว่านี้พี่ก็ยอม
นั่งรับวิตามินดี 5555
สามารถเลือกอาหารเช้าได้ว่าจะทานแบบ ไส้กรอกไข่ดาว หรือ ข้าวต้ม ประมาณนี้ แล้วก็มี ขนมปัง โอวันตินกาแฟ
ชงกินได้
อาหารเช้า
วันนี้ซื้อทัวร์ 4 เกาะ เอาไว้ รอรถมารับตอน 9 โมงครึ่ง แต่มาจริงประมาณ 10 โมง
ข้อดีของที่ภูวาริน คือใกล้บางเบ้า ซึ่งเป็นจุดที่ขึ้นเรือออกทะเล จะทัวร์ไหนก็ขึ้นที่นี่
ที่พักอยู่ใกล้ รถที่มารับไปลงเรือ ก็มารับเป็นเจ้าท้าย ๆ ไม่ต้องไปวนรอบเกาะรับคนอื่นนานๆ
จากที่พักมาขึ้นเรือ 5 นาทีก็ถึง
ทัวร์ 4 เกาะ มีเกาะยักษ์ใหญ่ เกาะยักษ์เล็ก เกาะรัง และอีกเกาะจำไม่ได้จริงๆ ต้องขออภัยด้วย
เนื่องจาก เมาเรือสุดขีด จึงอึนกับทุกสิ่งและถ่ายรูปมาน้อยมาก พ่อไม่เมาเลย ว่ายน้ำสนุกมาก เรานี่อย่างมึน
แต่น้ำใส ไหลเย็นเห็นตัวปลาจริงๆ จ้า
ดำผุดดำว่าย
เกาะที่แวะพักกินข้าวกลางวัน
เกาะรัง น้ำใสมาก ทรายนุ่มและขาวมาก แต่แอบเห็นขยะเริ่มมีนิดๆแล้ว ขออย่ามีมากไปกว่านี้เลย
แบบกว้างๆ กันบ้าง
ถ้าไม่ติดว่าเมาเรือ คงสนุกกว่านี้ แต่ยอมรับว่า ทะเลสวยมาก น้ำยังใส โชคดีว่าฟ้าเปิดด้วย
นอกจากที่ตรัง กับสิมิลันแล้ว ทะเลตราดก็เป็นอีกที่ ที่ติดชาร์ต ประทับใจมาก
รถมาส่งที่พักช่วงบ่ายๆ ก็อาบน้ำอาบท่า ถ่ายรูปรอบๆ กันเสียหน่อย
อันนี้ห้องพักแบบเรือนไทย เป็น sea view อีกแบบเป็นแบบ standard อยู่ชั้นล่าง เป็น pool view รูปนี้ถ่ายตั้งแต่มาถึง (เตียงยังเรียบ)
ครอบครัวหัวกลม
ที่พักตั้งอยู่บนหน้าผาก็ว่าได้ เป็นเชิงเขา จากที่จอดรถ ต้องเดินลงบันไดมาหลายขั้นทีเดียว
กว่าจะถึงตัวที่พัก นั่นหมายความว่า ขาขึ้นก็ต้องเดินขึ้นด้วย 555 คิดเสียว่าออกกำลังกายละกันเน้อ พ่อวัยรุ่นมากเดินนำฉันจ้าาา
แต่ถ้าเป็นคนที่อายุมากแล้วเดินไม่ค่อยไหว อาจจะไม่เหมาะนะ
(แต่ตอนที่ไปเขากำลังสร้างที่จอดรถใหม่ ที่เดินถึงที่พักใกล้ขึ้น ตอนนี้น่าจะสร้างเสร็จแล้วนะ)
อันนี้คือไฮไลต์ ของที่ภูวาริน เลยก็ว่าได้ เชื่อว่าใครมาก็ต้องมาเกลือกกลิ้งบนสะพานไม้นี้ เพราะวิวมันใช่!! เห็นประภาคารด้วย
ทำให้นึกถึง ซีรี่ full house ชอบบ้านนางเอกก็ตรงที่มี ไอสะพานยื่น ๆ ออกไปในน้ำแบบนี้เลย
มองไปทางขวามือ จะเจอภาพนี้ นึกถึง เรื่องคิดถึงวิทยา ยังไงไม่รู้ 5555
และแล้วก็หมดไปอีกค่ำคืน หลังจากเพื่อนทำงานเสร็จก็มานั่งคุยกัน มองออกไปในทะเลเห็นเรือออกไปไดหมึกหลายลำ
ลมเย็นๆ บรรยากาศเงียบๆ ชิลมากก แอบอิจฉามันที่ได้ทำงานกับวิวแบบนี้
แต่เพื่อนก็บอกว่า ถ้ามาเที่ยวก็คิดอย่างนี้ทุกคน แต่ถ้าตื่นมาเจอตรงนี้ทุกวัน ก็คิดถึงแสงสีในเมืองเหมือนกันนะ5555
ตอนเช้าตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นกันอีกรอบ ก่อนกลับ
ที่เห็นนี่รูปปั้นหมานะ ไม่ใช่หมาจริง 5555
รูปนี้ ดูดีๆ มีแขกรับเชิญโผล่มาด้วย 1 ตัว ที่ภูวารินมีแมว ใครชอบแมว เล่นได้ทั้งวัน มันโผล่มาตลอด555
ห้องอาหาร ยามเช้าตรู่
ขากลับ เราให้ทาง รีสอร์ท ติดต่อรถตู้ที่รับส่ง เกาะช้าง- กรุงเทพฯ พาขึ้นเฟอรี่ด้วย (ส่งแถวๆ BTS พญาไท) ราคาคนละ 550 บาท
ขากลับก็โหดดด เพราะใช้เวลาเดินทางทั้งหมด 10 ชั่วโมง!! ขุ่นพระ นี่ฉันถึงปารีสหรือยัง!!
เพราะรถที่พากลับเป็นรถตู้ NGV แก๊สหมดเร็วมาก ต้องแวะเติม 2 รอบ
มันดีที่ได้เข้าห้องน้ำ แต่แวะที รอคิวกว่าจะได้เติม ประมาณ 1-2 ชั่วโมง ผู้โดยสารก็นั่งรอกันไป
ออกจากรีสอร์ท 8 โมงเช้า ถึง BTS พญาไท 6 โมงเย็น ตูดบานนนจ้าา
แอบสงสารพ่อ คือวัยรุ่นยังเซ็ง วัยพ่อจะเหลือเหรอออ 5555
ข้อแนะนำการมาเที่ยวเกาะช้าง จากประสบการณ์ครั้งนี้
1. ด้วยระบบขนส่งที่ไม่แน่นอนของไทย เอารถส่วนตัวมาสะดวกสุด แต่ต้องขับแข็งพอควร เพราะทางบนเกาะช้าง โหดไม่เบา
แต่ถ้าจะนั่งรถตู้ขอให้ทำใจ ไว้ล่วงหน้า
2. ได้เรียนรู้จากเพื่อนว่าน้ำจืดบนเกาะเป็นสิ่งหายาก แม้เราจะไปแบบนักท่องเที่ยว แต่ถ้าช่วยกันประหยัดได้ก็เป็นเรื่องดี
3. ค่าใช้จ่ายในการเที่ยวทะเลค่อนข้างสูง ค่าเรือ ค่าทัวร์ ไม่เบา แต่ก็ได้แลกกับอะไรที่สวยๆ ก็คุ้มนะ
4. ระวัง หอยเม่น พอน้ำใส คนก็เล่นน้ำกันสนุกลืมระวัง มีคนในทริป โดนตำกันเน้อ
5. ท่าเรืออ่าวธรรมชาติเวิร์คกว่านะ เรือใหม่กว่า
ขอปิดท้ายด้วยวิวขณะที่รอรถตู้มารับกลับกรุงเทพ
อยู่ห่างออกมาจาก ภูวาริน เล็กน้อย
การเดินทางเหมือนจะเหมาะกับคนที่แข็งแรง
แต่เอาจริงๆ คนที่หัวใจอ่อนแอเนี่ยแหละ ตัวออกเดินทางเลย555
สุดท้ายนี้ จะหนีร้อนหรือหนีรักมาก ทะเลก็ต้อนรับเราเสมอ
ขอให้ทุกคนเดินทางโดยสวัสดิภาพจ้า