คืออาจจะยาวสักหน่อยนะครับ ถ้ายังไงก็รบกวนช่วยอ่านหน่อยนะครับ ถือว่าช่วยๆลงความเห็นให้ผมหน่อย ผมไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เหมือนกัน.....
คือเรื่องของเรื่องคือช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา แฟน(เก่า)ของผมได้ไปเรียนภาษาที่ประเทศจีนตั้งแต่เดือน มี.ค. แล้วก็พึ่งกกลับมาตอนปลาย ก.ค.
แล้วทีนี้ระหว่างที่เธออยู่ที่นู่นผมก็ติดต่อกับเธอบ้าง แต่ผมกับเธอเป็นแบบคบกันสไตล์เพื่อนอ่ะครับ คบกันตั้งแต่ตอน ม.5 ก็แบบเป็นเพื่อนกันมาตลอด แต่ก่อนก็เรียนอยู่ห้องเดียวกันเลยครับตอนมัธยม (ตอนนี้ก็ผ่านมา 5 ปีแล้วครับ)
ซึ่งเป็นเวลากว่า 5 เดือนที่ผมและเธอเคยห่างกันขนาดนี้ คือยอมรับนะครับว่าแต่ก่อนตอนเรียนอยู่มหาลัยก็อยู่คนละคณะ ผมก็ไม่ค่อยได้เจอเธอหรอก สัปดาห์นึงอาจจะเจอกันประมาณ 2-3 วันเท่านั้นเอง หรือบางทีไม่เจอกันเลยครับ แต่ถึงไม่ค่อยได้เจอ ผมก็ไม่เคยนอกใจเธอนะครับ ก็มีแค่เธอคนเดียว แบบคนอื่นมาคุยกับผมบ้างแต่ผมก็บอกไปตลอดว่าผมไม่ได้สนใจ ผมมีแฟนแล้ว แต่ผมเป็นคนติดเพื่อนครับ มีเวลาให้เพื่อนมากกว่าให้เธอมาตลอด แต่ก็ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องนี้ เธอก็เข้าใจมาโดยตลอดครับ
แล้วทีนี้ปัญหามันพึ่งจะมาเกิดวันที่ 28 ก.ค. ที่ผ่านมานี่เองครับ เธอกลับมาถึงเมืองไทย พร้อมกับข้อความทางไลน์ส่งมาหาผมว่า ตอนนี้อยู่ดอนเมืองแล้วนะ ผมก็เลยบอกว่า อื้ม
แล้วเค้าเลยคุยกับผมว่า : เต่า ถามไรหน่อย?? (ผมชื่อเต่า เธอชื่อหมูนะครับ)
เธอ : รู้สึกไหม ช่วงที่ผ่านมาเราเป็นไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่เลย เต่าโกรธไหม?
ผม : ก็ไม่โกรธนะ ทำไมหรอ?
เธอ : อื้อ ขอบคุณนะ แล้วแกยังรู้สึกเหมือนเดิมกับเค้าหรือเปล่า ?
ผม : ก็เหมือนเดิมนะ ทำไมหรอ?
เธอ : แต่เค้ารู้สึกว่าทำไมตอนนี้เค้าไม่เหมือนเดิมแล้วหละ
ผม : หมายความว่าไงอ่ะ?
เธอ : ไม่รู้เหมือนกัน
ผม : ไม่รักกันแล้วหรอ?
เธอ : ไม่รู้สิ
ผม : ถามจริงๆเลย
เธอ : ใช่ (ตอนนี้ผมอึ้งไปสักหน่อย เงียบไปประมาณ 5นาที แล้วก็เลยเขียนทักไปใหม่)
ผม : หมู แกมีคนอื่นหรือเปล่า?
เธอ : ทำไมเต่าถึงคิดงั้นหละ
ผม : ไม่รู้สิ แต่คิดว่าบางทีอาจจะเป็นงั้น
เธอ : อืม
ผม :จริงๆหรอ แล้วใคร
เธอ : แกจำญาติของพี่ญาติเค้าได้ไหม ที่ไปเที่ยวเสิ่นเจิ้นด้วยกัน (คือก่อนเธอจะกลับมาไทย วันที่ 22-26 ก.ค. เธอไปเที่ยวเสิ่นเจิ้นมาครับ ไปกัน 4 คน มีพี่ญาติเธอ(คนจีน) ญาติของพี่ญาติเธอ(คนจีน) พี่แท้ๆของเธอ(บินจากไทยไปเสิ่นเจิ้น) แล้วก็เธอครับ)
ผม : ทำไมหละ
เธอ : เค้าก็ไม่รู้ แต่เค้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยนะ คือมันเป็นความรู้สึกแบบแปลก เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แบบมันพึ่งเป็นตอนมาเจอเขานี่แหละ เค้ายอมรับว่าระหว่าง 5 เดือนที่เค้าเรียนอยู่เค้ามีแค่แกคนเดียวนะ แต่ก็รู้สึกยังไม่แน่ใจเท่าไหร่ จนมาเจอเขานี่แหละ เค้าเลยมั่นใจว่ามันใช่แล้ว เค้ารู้สึกมั่นใจแล้วว่าเค้าไม่ได้รู้สึกกับแกเหมือนเดิมแล้วจริงๆ
ผม : (ตอนนี้อึ้งอยู่ แต่พูดอะไรไม่ออก) เลยบอกเธอว่า งั้นเค้าก็เข้าใจ เค้าจะเป็นคนไปเอง
หลังจากนั้นผมก็ไม่ติดต่อกับเธอไป 2 วัน แบบยังงงๆชาๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ยังไม่ได้เสียใจเท่าไหร่ ผมยังใช้ชีวิตปกติได้อยู่ ยังตื่นตี5มาวิ่ง ยังเล่นกล้ามตอนสายๆได้อยู่เลยครับ แต่พออยู่ดีๆวันที่ 30 ก.ค. ผมกลับรู้ตัวว่าผมกำลังเสียใจ(พึ่งรู้ตัว) วันนี้ผมไม่ได้ออกไปออกกำลังกายตอนเช้า ผมไม่ได้ทำอะไรเลย คิดแต่เรื่องจะเสียเธอไป ซึ่งวันนี้ผมโทรหาเธอทั้งวัน เธอรับสายผม ผมเอาแต่ถามว่าทำไม ทำไม ทำไม เธอก็บอกไม่รู้ รู้แค่ว่าไม่ได้รู้สึกกับผมเหมือนเดิมแล้ว ผมพยายามขอร้องไห้เธอกลับมาคืนดี พยายามพูดทุกความหลังดีๆทุกอย่าง แต่เธอก็ไม่เปลี่ยนใจครับ
วันนี้เป็นวันที่ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้กินข้าวไม่ได้อะไรสักอย่าง เอาแต่นอนเศร้าคิดถึงเธออยู่ แบบอยากเจอเธอใจจะขาดเหมือนกัน แต่เธอก็ไม่ยอมมาเจอ(คือบ้านผมอยู่อำเภอเมือง บ้านเธออยู่ต่างอำเภอครับ) คือเธอให้เหตุผลว่าวันที่ 4จะเข้ามาเมือง ค่อยเจอวันที่นั่น แต่ในใจของผมมันไม่ไหวแล้วอยากเจอเธอมาก พยายามทุกอย่างจะเจอเธอ ผมเลยบอกเธอว่า
ผม : เค้าจะไปหาแกที่บ้านนะ
เธอ : เต่าอย่ามา ถ้ามาเค้าจะไม่เจอแกอีก
แล้วผมก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งเศร้าอย่างทรมานเพื่อจะรอให้ถึงวันที่ 4 ไวๆ
ระหว่างที่รอจะให้ถึงวันที่ 4 ผมก็พยายามติดต่อเธอหละครับว่ากินข้าวยัง อาบน้ำยัง อะไรยังไง เหมือนที่คนเป็นแฟนกันน่าจะถามกันได้ แต่เธอก็เอาแต่ตอบช้า แบบต้องรอ 2-3 ชม. กว่าจะตอบผม ทั้งๆที่ผมยังเห็นเธอเล่นเฟสแล้วไปกดไลค์สถานะต่างๆอยู่เลย แล้วพอเธอมาตอบก็จะให้เหตุผลว่า โทษที พึ่งตื่น อะไรทำนองนี้แหละครับ(ทั้งๆที่ความจริงผมรู้ว่าไม่ใช่ แต่ผมก็ไม่ได้ท้วงอะไร) แล้วพอเธอตอบเธอก็จะเอาแต่บอกว่า แค่นี้นะ ไปทำ....ก่อน อะไรทำนองนี้แหละครับ
แล้ววันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันที่ 4
เธอเข้ามาในเมือง มาทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัย ผมขับรถไปดูที่หอเธอ เจอรถเธอจอดอยู่ที่หอเธอแล้ว ผมเลยขึ้นไปเคาะห้องเธอ แล้วพอเธอเปิดมา เจอหน้าผมเธอก็อึ้งๆ ผมก็เลยบอกขอคุยด้วยหน่อย เธอบอกให้ผมเข้ามาในห้องก่อน พอเข้ามาผมก็ทั้งถามทั้งขอร้องเธอว่าเรากลับมาคบกันอีกได้ไหม เรากลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมนะ ผมขอเธอทุกอย่างเธอก็ไม่เปลี่ยนใจ เธอเอาแต่บอกว่า เธอไม่ได้รู้สึกกับผมเหมือนเดิมแล้ว
แล้วทีนี้เวลามันบ่าย 2 แล้ว เธอต้องไปทำกิจกรรมที่คณะ ผมพยายามไม่ให้เธอไป จนทะเลาะกัน จนบ่าย 3 ในที่สุดระหว่างที่ทะเลาะกันเราก็ตกลงกันได้ว่า เราจะเป็นเพื่อนกัน เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของกันและกัน
ตอนนี้เธออารมณ์เย็นลงแล้วครับ ผมเลยให้เธอไปทำกิจกรรมที่คณะ แล้วบอกว่าเสร็จแล้วโทรหาด้วย เดี๋ยวไปกินข้าวกันตอนเย็น
แล้วเธอก็โทรมาหาผม ตอนประมาณ 5โมงเย็น ถามผมว่าอยู่ไหน ผมบอกว่าอยู่บ้าน เธอบอกว่ามาดิ จะไปกินข้าวไหน เดี๋ยวไปรับ ผมก็เลยบอกเธอว่า ไปก่อนเลย เดี๋ยวยังไงจะโทรหาอีกที (ซึ่งจริงๆตอนนี้ ผมกำลังมาร้านทองมาเลือกซื้อแหวนให้เธออยู่ครับ)
แล้วพอซื้อเสร็จผมก็ตามไปหาเธอที่เซ็นทรัล ซึ่งตอนนี้ก็ปกติดีครับ ยังไม่ได้พูดเรื่องดราม่าอะไร ตอนนี้ผมกับเธอก็เป็นเหมือนเดิม ผมก็ยังเป็นเหมือนที่เคยเป็น รอเธอเลือกของนู่นนี่นั่น แล้วก็พาไปกินข้าวที่ซิสเลอร์
ระหว่างที่กินก็ปกติดีครับ ผมเอามือถือขึ้นมาถ่ายรูปเธอ บอกให้เธอยิ้มให้กล้องหน่อย เธอก็ยิ้มเหมือนเดิม ก็มีถ่ายรูปคู่กันเหมือนเดิม คือตอนนี้ปกติมากครับ ใครๆเห็นก็ต้องนึกว่าเป็นแฟนกันแน่นอน
แล้วผมก็เลยพูดกับเธอว่า แปลกเนาะตอนแกจะไปจีน เราก็มากินซิสเลอร์กัน เจอกันที่นี่ครั้งสุดท้าย แล้วพอแกกลับมา เราก็ยังมากินซิสเลอร์กันอีก เจอกันครั้งแรกในรอบ 5-6เดือน ก็เจอกันที่นี่
เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เอาแต่ยิ้มๆ
แล้วทีนี้พอจะกลับ ผมกลับพร้อมเธอครับเพราะว่ารถผมจอดอยู่บ้าน ผมมาเซ็นทรัลโดยนั่งแท็กซี่มา ซึ่งเธอก็ขับรถมาส่งผมที่บ้านแต่โดยดี
พอถึงหน้าบ้าน ผมเลยพูดกับเธอว่า เข้าไปข้างในหน่อยสิ มีอะไรจะให้
พอเข้ามาในบ้าน ผมเลยเอาแหวนให้เธอ(มันห่ออยู่) ผมเลยบอกให้เธอแกะดู
พอเธอแกะออกมาแล้วเจอว่าเป็นแหวน ทีแรกเธอจะไม่รับครับ ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไรกันแน่ แต่เธอบอกว่ามันแพง ผมเลยบอกเธอว่ารับไว้เถอะ เพราะผมตั้งใจจะให้เธอแล้ว แบบทีนี้เธอก็ร้องไห้ครับ เธอกอดผมบอกว่าขอบคุณนะ อะไรหลายๆอย่าง ทั้งขอบคุณผมทั้งขอโทษผม
แต่ผมบอกว่าผมไม่โกรธเธอ ยังไงผมก็จะรอแค่เธอเหมือนเดิม แล้วทีนี้ก็มีฉากหวานๆครับ ผมจับมือถือไว้ กอดเธอไว้ จนเธอนอนตักผม คือไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงแต่ผมมีความสุขมากครับตอนนี้ แล้วก็คุยอะไรไปเรื่อยเปื่อยซึ่งผมจำไม่ได้เท่าไหร่ จนผ่านไปสัก 2 ชม. เธอบอกต้องกลับหอแล้ว ผมก็เลยบอกว่า ถ้าอยากกลับให้เธอหอมแก้มผมก่อน ซึ่งทีแรกเธอจะไม่ทำครับ แต่สุดท้ายเธอก็ทำอยู่ดี
แล้วเธอก็กลับไป
แล้วพอมาวันที่ 5 ผมก็ต้องขึ้นเครื่องไปเที่ยวภูเก็ตครับ ซื้อทัวร์ไว้ ไปวันที่ 5 กลับวันที่ 9
วันนี้เธอไปทำกิจกรรมที่คณะ ผมก็ไปเจอเธอก่อนจะไปขึ้นเครื่อง เธอก็บอกว่าให้ผมเที่ยวให้สนุกนะ ถ่ายรูปมาให้ดูด้วย
ซึ่งระหว่างที่ไปเที่ยว ผมคิดถึงเธอมากครับ ผมไลน์หาเธอทุกวันแต่เธอก็เหมือนเดิม ตอบช้า แบบตอบมาก็มีแต่คำว่า “อื้อ” กับ “อืม”
จนวันที่ 6 ตอนกลางคืน ผมไม่ไหวแล้วอยากได้ยินเสียงเธอมาก เลยโทรไปหาเธอครับ ถามว่าเธอทำอะไรอยู่ อะไรยังไง ซึ่งเธอก็คุยดีนะครับ ประมาณ 1ชม.ได้ จนเธอบอกง่วงนอน ผมก็ยังยิ้อๆเธอไว้ได้อีกประมาณ 30นาที ถึงวางครับ
ทีนี้ผมทนไม่ไหว เลยโทรไปหาเธออีกรอบ ถามว่านอนแล้วจริงๆ อะไรทำนองนี้หละครับ แบบแล้วมีสิ่งนึงที่มันแปล๊บเข้ามาในใจครับ ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์เธอสั่นครับ เป็นเสียงจากแชทแน่นอน(ตอนนี้ผมมั่นใจว่าเธอกำลังคุยกับมันอยู่แน่ๆ) ผมเลยถามว่าเสียงไรอ่ะ เธอบอกเสียงเพื่อนส่งไลน์มา(ซึ่งผมไม่เชื่อหรอกครับ ตอนนี้เวลาประมาณตี 1 กว่าๆแล้ว) ผมเลยบอกว่า อ๋อๆ เครๆ งั้นเดี๋ยวไปนอนแล้ว ฝันดีนะ เธอก็บอกผมว่า ฝันดีคับ
"ความรัก" ของผมมันยังจะพอมีหวังไหมครับ??????????????????????
คือเรื่องของเรื่องคือช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา แฟน(เก่า)ของผมได้ไปเรียนภาษาที่ประเทศจีนตั้งแต่เดือน มี.ค. แล้วก็พึ่งกกลับมาตอนปลาย ก.ค.
แล้วทีนี้ระหว่างที่เธออยู่ที่นู่นผมก็ติดต่อกับเธอบ้าง แต่ผมกับเธอเป็นแบบคบกันสไตล์เพื่อนอ่ะครับ คบกันตั้งแต่ตอน ม.5 ก็แบบเป็นเพื่อนกันมาตลอด แต่ก่อนก็เรียนอยู่ห้องเดียวกันเลยครับตอนมัธยม (ตอนนี้ก็ผ่านมา 5 ปีแล้วครับ)
ซึ่งเป็นเวลากว่า 5 เดือนที่ผมและเธอเคยห่างกันขนาดนี้ คือยอมรับนะครับว่าแต่ก่อนตอนเรียนอยู่มหาลัยก็อยู่คนละคณะ ผมก็ไม่ค่อยได้เจอเธอหรอก สัปดาห์นึงอาจจะเจอกันประมาณ 2-3 วันเท่านั้นเอง หรือบางทีไม่เจอกันเลยครับ แต่ถึงไม่ค่อยได้เจอ ผมก็ไม่เคยนอกใจเธอนะครับ ก็มีแค่เธอคนเดียว แบบคนอื่นมาคุยกับผมบ้างแต่ผมก็บอกไปตลอดว่าผมไม่ได้สนใจ ผมมีแฟนแล้ว แต่ผมเป็นคนติดเพื่อนครับ มีเวลาให้เพื่อนมากกว่าให้เธอมาตลอด แต่ก็ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องนี้ เธอก็เข้าใจมาโดยตลอดครับ
แล้วทีนี้ปัญหามันพึ่งจะมาเกิดวันที่ 28 ก.ค. ที่ผ่านมานี่เองครับ เธอกลับมาถึงเมืองไทย พร้อมกับข้อความทางไลน์ส่งมาหาผมว่า ตอนนี้อยู่ดอนเมืองแล้วนะ ผมก็เลยบอกว่า อื้ม
แล้วเค้าเลยคุยกับผมว่า : เต่า ถามไรหน่อย?? (ผมชื่อเต่า เธอชื่อหมูนะครับ)
เธอ : รู้สึกไหม ช่วงที่ผ่านมาเราเป็นไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่เลย เต่าโกรธไหม?
ผม : ก็ไม่โกรธนะ ทำไมหรอ?
เธอ : อื้อ ขอบคุณนะ แล้วแกยังรู้สึกเหมือนเดิมกับเค้าหรือเปล่า ?
ผม : ก็เหมือนเดิมนะ ทำไมหรอ?
เธอ : แต่เค้ารู้สึกว่าทำไมตอนนี้เค้าไม่เหมือนเดิมแล้วหละ
ผม : หมายความว่าไงอ่ะ?
เธอ : ไม่รู้เหมือนกัน
ผม : ไม่รักกันแล้วหรอ?
เธอ : ไม่รู้สิ
ผม : ถามจริงๆเลย
เธอ : ใช่ (ตอนนี้ผมอึ้งไปสักหน่อย เงียบไปประมาณ 5นาที แล้วก็เลยเขียนทักไปใหม่)
ผม : หมู แกมีคนอื่นหรือเปล่า?
เธอ : ทำไมเต่าถึงคิดงั้นหละ
ผม : ไม่รู้สิ แต่คิดว่าบางทีอาจจะเป็นงั้น
เธอ : อืม
ผม :จริงๆหรอ แล้วใคร
เธอ : แกจำญาติของพี่ญาติเค้าได้ไหม ที่ไปเที่ยวเสิ่นเจิ้นด้วยกัน (คือก่อนเธอจะกลับมาไทย วันที่ 22-26 ก.ค. เธอไปเที่ยวเสิ่นเจิ้นมาครับ ไปกัน 4 คน มีพี่ญาติเธอ(คนจีน) ญาติของพี่ญาติเธอ(คนจีน) พี่แท้ๆของเธอ(บินจากไทยไปเสิ่นเจิ้น) แล้วก็เธอครับ)
ผม : ทำไมหละ
เธอ : เค้าก็ไม่รู้ แต่เค้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยนะ คือมันเป็นความรู้สึกแบบแปลก เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แบบมันพึ่งเป็นตอนมาเจอเขานี่แหละ เค้ายอมรับว่าระหว่าง 5 เดือนที่เค้าเรียนอยู่เค้ามีแค่แกคนเดียวนะ แต่ก็รู้สึกยังไม่แน่ใจเท่าไหร่ จนมาเจอเขานี่แหละ เค้าเลยมั่นใจว่ามันใช่แล้ว เค้ารู้สึกมั่นใจแล้วว่าเค้าไม่ได้รู้สึกกับแกเหมือนเดิมแล้วจริงๆ
ผม : (ตอนนี้อึ้งอยู่ แต่พูดอะไรไม่ออก) เลยบอกเธอว่า งั้นเค้าก็เข้าใจ เค้าจะเป็นคนไปเอง
หลังจากนั้นผมก็ไม่ติดต่อกับเธอไป 2 วัน แบบยังงงๆชาๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ยังไม่ได้เสียใจเท่าไหร่ ผมยังใช้ชีวิตปกติได้อยู่ ยังตื่นตี5มาวิ่ง ยังเล่นกล้ามตอนสายๆได้อยู่เลยครับ แต่พออยู่ดีๆวันที่ 30 ก.ค. ผมกลับรู้ตัวว่าผมกำลังเสียใจ(พึ่งรู้ตัว) วันนี้ผมไม่ได้ออกไปออกกำลังกายตอนเช้า ผมไม่ได้ทำอะไรเลย คิดแต่เรื่องจะเสียเธอไป ซึ่งวันนี้ผมโทรหาเธอทั้งวัน เธอรับสายผม ผมเอาแต่ถามว่าทำไม ทำไม ทำไม เธอก็บอกไม่รู้ รู้แค่ว่าไม่ได้รู้สึกกับผมเหมือนเดิมแล้ว ผมพยายามขอร้องไห้เธอกลับมาคืนดี พยายามพูดทุกความหลังดีๆทุกอย่าง แต่เธอก็ไม่เปลี่ยนใจครับ
วันนี้เป็นวันที่ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้กินข้าวไม่ได้อะไรสักอย่าง เอาแต่นอนเศร้าคิดถึงเธออยู่ แบบอยากเจอเธอใจจะขาดเหมือนกัน แต่เธอก็ไม่ยอมมาเจอ(คือบ้านผมอยู่อำเภอเมือง บ้านเธออยู่ต่างอำเภอครับ) คือเธอให้เหตุผลว่าวันที่ 4จะเข้ามาเมือง ค่อยเจอวันที่นั่น แต่ในใจของผมมันไม่ไหวแล้วอยากเจอเธอมาก พยายามทุกอย่างจะเจอเธอ ผมเลยบอกเธอว่า
ผม : เค้าจะไปหาแกที่บ้านนะ
เธอ : เต่าอย่ามา ถ้ามาเค้าจะไม่เจอแกอีก
แล้วผมก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งเศร้าอย่างทรมานเพื่อจะรอให้ถึงวันที่ 4 ไวๆ
ระหว่างที่รอจะให้ถึงวันที่ 4 ผมก็พยายามติดต่อเธอหละครับว่ากินข้าวยัง อาบน้ำยัง อะไรยังไง เหมือนที่คนเป็นแฟนกันน่าจะถามกันได้ แต่เธอก็เอาแต่ตอบช้า แบบต้องรอ 2-3 ชม. กว่าจะตอบผม ทั้งๆที่ผมยังเห็นเธอเล่นเฟสแล้วไปกดไลค์สถานะต่างๆอยู่เลย แล้วพอเธอมาตอบก็จะให้เหตุผลว่า โทษที พึ่งตื่น อะไรทำนองนี้แหละครับ(ทั้งๆที่ความจริงผมรู้ว่าไม่ใช่ แต่ผมก็ไม่ได้ท้วงอะไร) แล้วพอเธอตอบเธอก็จะเอาแต่บอกว่า แค่นี้นะ ไปทำ....ก่อน อะไรทำนองนี้แหละครับ
แล้ววันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันที่ 4
เธอเข้ามาในเมือง มาทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัย ผมขับรถไปดูที่หอเธอ เจอรถเธอจอดอยู่ที่หอเธอแล้ว ผมเลยขึ้นไปเคาะห้องเธอ แล้วพอเธอเปิดมา เจอหน้าผมเธอก็อึ้งๆ ผมก็เลยบอกขอคุยด้วยหน่อย เธอบอกให้ผมเข้ามาในห้องก่อน พอเข้ามาผมก็ทั้งถามทั้งขอร้องเธอว่าเรากลับมาคบกันอีกได้ไหม เรากลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมนะ ผมขอเธอทุกอย่างเธอก็ไม่เปลี่ยนใจ เธอเอาแต่บอกว่า เธอไม่ได้รู้สึกกับผมเหมือนเดิมแล้ว
แล้วทีนี้เวลามันบ่าย 2 แล้ว เธอต้องไปทำกิจกรรมที่คณะ ผมพยายามไม่ให้เธอไป จนทะเลาะกัน จนบ่าย 3 ในที่สุดระหว่างที่ทะเลาะกันเราก็ตกลงกันได้ว่า เราจะเป็นเพื่อนกัน เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของกันและกัน
ตอนนี้เธออารมณ์เย็นลงแล้วครับ ผมเลยให้เธอไปทำกิจกรรมที่คณะ แล้วบอกว่าเสร็จแล้วโทรหาด้วย เดี๋ยวไปกินข้าวกันตอนเย็น
แล้วเธอก็โทรมาหาผม ตอนประมาณ 5โมงเย็น ถามผมว่าอยู่ไหน ผมบอกว่าอยู่บ้าน เธอบอกว่ามาดิ จะไปกินข้าวไหน เดี๋ยวไปรับ ผมก็เลยบอกเธอว่า ไปก่อนเลย เดี๋ยวยังไงจะโทรหาอีกที (ซึ่งจริงๆตอนนี้ ผมกำลังมาร้านทองมาเลือกซื้อแหวนให้เธออยู่ครับ)
แล้วพอซื้อเสร็จผมก็ตามไปหาเธอที่เซ็นทรัล ซึ่งตอนนี้ก็ปกติดีครับ ยังไม่ได้พูดเรื่องดราม่าอะไร ตอนนี้ผมกับเธอก็เป็นเหมือนเดิม ผมก็ยังเป็นเหมือนที่เคยเป็น รอเธอเลือกของนู่นนี่นั่น แล้วก็พาไปกินข้าวที่ซิสเลอร์
ระหว่างที่กินก็ปกติดีครับ ผมเอามือถือขึ้นมาถ่ายรูปเธอ บอกให้เธอยิ้มให้กล้องหน่อย เธอก็ยิ้มเหมือนเดิม ก็มีถ่ายรูปคู่กันเหมือนเดิม คือตอนนี้ปกติมากครับ ใครๆเห็นก็ต้องนึกว่าเป็นแฟนกันแน่นอน
แล้วผมก็เลยพูดกับเธอว่า แปลกเนาะตอนแกจะไปจีน เราก็มากินซิสเลอร์กัน เจอกันที่นี่ครั้งสุดท้าย แล้วพอแกกลับมา เราก็ยังมากินซิสเลอร์กันอีก เจอกันครั้งแรกในรอบ 5-6เดือน ก็เจอกันที่นี่
เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เอาแต่ยิ้มๆ
แล้วทีนี้พอจะกลับ ผมกลับพร้อมเธอครับเพราะว่ารถผมจอดอยู่บ้าน ผมมาเซ็นทรัลโดยนั่งแท็กซี่มา ซึ่งเธอก็ขับรถมาส่งผมที่บ้านแต่โดยดี
พอถึงหน้าบ้าน ผมเลยพูดกับเธอว่า เข้าไปข้างในหน่อยสิ มีอะไรจะให้
พอเข้ามาในบ้าน ผมเลยเอาแหวนให้เธอ(มันห่ออยู่) ผมเลยบอกให้เธอแกะดู
พอเธอแกะออกมาแล้วเจอว่าเป็นแหวน ทีแรกเธอจะไม่รับครับ ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไรกันแน่ แต่เธอบอกว่ามันแพง ผมเลยบอกเธอว่ารับไว้เถอะ เพราะผมตั้งใจจะให้เธอแล้ว แบบทีนี้เธอก็ร้องไห้ครับ เธอกอดผมบอกว่าขอบคุณนะ อะไรหลายๆอย่าง ทั้งขอบคุณผมทั้งขอโทษผม
แต่ผมบอกว่าผมไม่โกรธเธอ ยังไงผมก็จะรอแค่เธอเหมือนเดิม แล้วทีนี้ก็มีฉากหวานๆครับ ผมจับมือถือไว้ กอดเธอไว้ จนเธอนอนตักผม คือไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงแต่ผมมีความสุขมากครับตอนนี้ แล้วก็คุยอะไรไปเรื่อยเปื่อยซึ่งผมจำไม่ได้เท่าไหร่ จนผ่านไปสัก 2 ชม. เธอบอกต้องกลับหอแล้ว ผมก็เลยบอกว่า ถ้าอยากกลับให้เธอหอมแก้มผมก่อน ซึ่งทีแรกเธอจะไม่ทำครับ แต่สุดท้ายเธอก็ทำอยู่ดี
แล้วเธอก็กลับไป
แล้วพอมาวันที่ 5 ผมก็ต้องขึ้นเครื่องไปเที่ยวภูเก็ตครับ ซื้อทัวร์ไว้ ไปวันที่ 5 กลับวันที่ 9
วันนี้เธอไปทำกิจกรรมที่คณะ ผมก็ไปเจอเธอก่อนจะไปขึ้นเครื่อง เธอก็บอกว่าให้ผมเที่ยวให้สนุกนะ ถ่ายรูปมาให้ดูด้วย
ซึ่งระหว่างที่ไปเที่ยว ผมคิดถึงเธอมากครับ ผมไลน์หาเธอทุกวันแต่เธอก็เหมือนเดิม ตอบช้า แบบตอบมาก็มีแต่คำว่า “อื้อ” กับ “อืม”
จนวันที่ 6 ตอนกลางคืน ผมไม่ไหวแล้วอยากได้ยินเสียงเธอมาก เลยโทรไปหาเธอครับ ถามว่าเธอทำอะไรอยู่ อะไรยังไง ซึ่งเธอก็คุยดีนะครับ ประมาณ 1ชม.ได้ จนเธอบอกง่วงนอน ผมก็ยังยิ้อๆเธอไว้ได้อีกประมาณ 30นาที ถึงวางครับ
ทีนี้ผมทนไม่ไหว เลยโทรไปหาเธออีกรอบ ถามว่านอนแล้วจริงๆ อะไรทำนองนี้หละครับ แบบแล้วมีสิ่งนึงที่มันแปล๊บเข้ามาในใจครับ ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์เธอสั่นครับ เป็นเสียงจากแชทแน่นอน(ตอนนี้ผมมั่นใจว่าเธอกำลังคุยกับมันอยู่แน่ๆ) ผมเลยถามว่าเสียงไรอ่ะ เธอบอกเสียงเพื่อนส่งไลน์มา(ซึ่งผมไม่เชื่อหรอกครับ ตอนนี้เวลาประมาณตี 1 กว่าๆแล้ว) ผมเลยบอกว่า อ๋อๆ เครๆ งั้นเดี๋ยวไปนอนแล้ว ฝันดีนะ เธอก็บอกผมว่า ฝันดีคับ