เกิดอะไรขึ้นกับผม (ช่วงวัยรึเปล่า?)

ผมเบื่อๆ มาก ๆ รู้สึกมันไม่มีอะไรใหม่เลย


* ขอเล่านิสัย ผมก่อนนะครับ

ปรกติ ผม ชอบเล่นกีต้าร์ ชอบเล่นดนตรี ถ่ายรูป  (สองอย่างนี้คือกิจกรรมสุดรัก)  รองมาก็ ร้องเพลง และเล่นอินเตอร์เน็ต

แต่ผมเป็นคนที่ไม่ชอบเล่นกีฬามากนัก เพราะนิสัยผมเอาทางดนตรีมากกว่า เป็นคนที่ไม่ชอบเตะบอล (ไม่ชอบโดยส่วนตัวครับ)
แต่เล่นกีฬาอย่างอื่นแทน เช่น  ตีปิงปอง ตีแบต (บางครั้งเท่านั้น)


ผมทำสิ่งที่รัก มานานๆ จนมันถึงจุดอิ่มตัว หรือ อะไรซักอย่างผมไม่ทราบ ผมเบื่อมันครับ (ทั้งถ่ายรูป ทั้งเล่นดนตรี )
เบื่อที่จะถ่ายรูป เบื่อที่จะเล่นกีต้าร์ (หรือเป็นเพราะผมทำกิจกรรมคนเดียวก็ไม่รู้)
ปรกติผมใช้ชีวิต แบบนี้ วนไปวนมาทุกวัน นี้ก็จะ5 ปีแล้ว ครับ

ผมมีความรู้สึกเบื่อ เบื่อตรงที่มันไม่มีอะไรใหม่ หรือเป็นเพราะว่า เป็นช่วงวัย ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน
บางครั้งผม ตั้งคำถาม ว่าเราเล่นไปทำไม ถ่ายรูป ไปทำไม ? มันได้อะไร (จริงๆ ส่วนตัวผมเป็นคนที่ชอบถ่ายภาพและเล่นดนตรี มาก)

พอมาวันนึงคำถามมันพุดขึ้นมาในหัวครับ    ว่าเราทำสิ่งพวกนี้ ไปทำไม ?
ขนาดผมเล่นดนตรี มาหลายปี ผมชอบอะไรที่มัน  จรรโลงใจ ชอบความเป็นสุนทรีย  
ผมเสพ ผมเล่น ผมทำ มา5 ปี ผมรู้สึกเบื่อ และการถ่ายภาพก็เช่นกัน เราถ่ายไปทำไม ? (คือถามตัวเองแบบจริงจังนะครับ)

บางครั้ง เล่นดนตรี ถ่ายภาพ มันเป็นเหมือนการ สนองความต้องการ สนองneed เราเพียงสั้นๆ แก้เซง แก้เบื่อ

แต่พอมาวันนี้ มันเป็นความรู้สึกเบื่อจริงๆ

อยากถามพี่ๆ ว่า


มันเป็นช่วงของวัยรึเปล่าครับ ?
พี่ๆ คนไหน เคยเป็นกันบ้างไหมครับ

ผมคงเริ่มเข้าสู่วัยทำงานแล้ว แน่เลย ผมคิดว่าจน่าะเป็นอย่างนั้น

นิสัยตอนนี้ ผมไม่เหมือนแต่ก่อนเลย  


ผมใช้เหตุผลมากขึ้น
ไม่ทำตามอารมณ์ตัวเอง
ใจเย็นลง
คิดก่อนทำ และก็ตั้งคำถามกับตัวเอง
คิดถึงอนาคต

คือสิ่งที่พูดมาแต่ก่อนผมไม่ได้แม้สักข้อในนี้เลย



ผมอยากถามพี่ๆ ว่าสิ่งที่ผมเจอ เผชิญ อยู่ตอนนี้ มันคืออะไร
มันเป็นการ ผัดเปลี่ยนช่วงวัยรุ่น วัยทำงานหรือเปล่าครับ ?

ผมสับสนเหมือนกัน  - -

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ