สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอยากสอบถามพี่ๆเพื่อนๆที่เคยผ่านประสบการณ์นี้หรือบางคนอาจจะเผชิญกับสถานการณ์นี้อยู่ค่ะ หนูเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ กำลังเรียนชั้นปี1ที่ต้องเดินทางมาเรียนไกลถึงกรุงเทพ หนูคิดถึงบ้านมา

แบบว่าอาจจะมีฝึกนิดหน่อย แต่สกิลคือเทพตั้งแต่เด็ก

ผู้หญิงแอบชอบเพื่อนสนิทแล้วเหมือนเพื่อนสนิทมีแฟน แล้วมันเลิกกับแฟน ตอนสุดท้ายจะฆ่าตัวตาย ผู้หญิงก็ตามหา แต่สุดท้าย ฝั่งผช ก็ไปเจอก่อน แล้วก็กอดกัน ( เพลงเศร้าอะ ) ผมจำได้แค่นี้จริงๆ T T ( สถานที่อยู่ใ

เรากับแฟน กับคบกันมาปีกว่าแล้ว แต่เรากับแฟนได้เจอกันปีละครั้ง เพราะแฟนอยู่ต่างประเทศ ต่อมาวันหนึ่งเรารอไม่ไหวแล้ว คิดถึงก็ไม่ได้เจอ เหนื่อยก็ไม่ได้กอด เรามองดูความรักของคนอื่นมันดีมาก มีเวลากินข้าวด้ว

แฟนชอบพูด ป่ะไปนอนป่ะ คือส่วนตัวเข้าใจว่าชวนกันไปนอน แต่แฟนหมายความว่าให้ไปนอนก่อน ซึ่งคำว่า ป่ะไปนอนป่ะมันคือชวนไปนอนทั้งคู่ผมเข้าใจแบบนี้ผิดหรือป่าว ขอความเหตุหน่อยครับ

เพิ่งจะเข้าใจคำว่าการโตเป็นผู้ใหญ่มันไม่สนุกเหมือนที่ใครเค้าก็คอยพูดกัน มันไม่สนุกเหมือนตอนเราเด็กตอนเราเป็นวัยรุ่นเลย มันเหนื่อยกายเหนื่อยใจ ต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเองให้อยู่รอดให้อยู่ได้เหมือนคนอื่นอย

ปัจจุบันผม 20 ต้นๆ คือตกกลางคืนทีไรเป็นทุกทีทุกวัน(ถ้าคืนไหนไม่หลับ) คือปัจจุบันใช้ชีวิตกลางคืน แล้วช่วงตอน เที่ยงคืน - ตี 5 จะมีอาการคิดถึงช่วงชิวิตในวัยเด็กมากๆ คิดถึงเพื่อนสมัยประถม คิดถึงการเล่น

คือเรานึกถึงเพลงๆนึงมันมีความหมายดีมากทำให้แบบคิดถึงบ้านคิดถึงคนที่บ้าน บรรยากาศในเพลงจ๊ะเป็นบ้านแบบชนบทที่มีทุ่งนา เป็นเด็กผู้ชายอยู่กับแม่เป็น เป็นเพลงสตริงยังไม่เก่ามากน่าจะเพิ่งออกปี 2 ปีที่แล้วไม

คือผมไม่มีคอนเนคชั่นเพื่อนๆเลยครับ เพราะผมย้ายโรงเรียนก่อน ตอนปี 2553 คิดถึงโรงเรียนขึ้นมาเลยอยากตามหาเพื่อนๆ ที่ไม่เจอกันมา15ปีแล้ว