ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ

ผมกับแฟนคบกันมาประมาณ 4ปี  ปกติไม่ค่อยทะเลาะกันเลย เหตุผลเพราะผมไม่ค่อยจะคาดหวังพยายามปล่อยวางเรื่องต่างๆ เวลาทะเลาะกันมาตลอด  ทุกวันนี้ทำหน้าที่ของตัวเอง ผ่อนบ้าน ออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง โดยไม่รู้สึกว่าคือหน้าที่  อันไหนที่แฟนไม่ทำให้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใหญ่หรือเล็กไม่เคยตำหนิ แต่อาจน้อยใจเล็กๆ  ไม่เคยเอ่ยปากว่าต้องทำโน่นทำนี่  เงินเดือนแฟนพอไม่พอใช้ ไม่เคยว่า เดือนไหนไม่พอ ก็เติมให้  เงินเดือนเค้าเองใช้แต่ซื้องของตามประสาผู้หญิงจนไม่เคยเหลือเก็บ ก็ไม่เคยว่า เพราะรู้สึกว่าเราเป็นผู้ชาย หน้าที่แค่ดูแลเค้าเราคงทำได้  ชอบพาพ่อแม่เค้าไปกินข้าวบ่อยๆ เพราะรู้สึกอยากให้เค้าเป็นลูกที่น่ารัก

ทั้งหมดของความรักเคยขอเค้าแค่ 2สิ่ง  
1 ถ้าตัวเองเป็นอะไรไป ช่วยดูแลคนที่รักแทนด้วย นั่นคือครอบครัวของผม หมายถึงบุพการี
2 ยามผมมีแรง ผมจะเป็นเสาหลักให้ ยามผมล้มลงขอแค่ช่วยดูแลอย่าให้ทรมาน

วันนี้ มีงานเชงเม้ง ไหว้บุพการีที่ตายไป 4ปีแล้วซึ่งเป็นคนที่ผมรักที่สุด  ผมตื่นมาก็ต้องรีบจะขึบรถมาต่างจังหวัด เพื่อจะมาไหว้ แต่เจ้าหล่อนตื่นมาแบบงัวเงีย บอกว่าไม่อยากไป เพราะตัวเองง่วง  ผมนั่งเสียใจอยู่ 5นาทีและตัดสินใจกลับต่างจังหวัดคนเดียว เนื่องมาจากไม่อยากทะเลาะ

อยากถามแค่ว่า เรื่องแบบนี้คุณมองว่าเป็นเรื่องใหญ่ไหม ทำไมสำหรับผมรู้สึกว่ามันมากมาย และผิดหวัง  แค่มาไหว้คนที่ผมรู้สึกรักที่สุดยังขี้เกียจ แล้ววันนึงถ้าผมเป็นอะไรมาจริงๆเธอจะรู้สึกแบบนี้ไหม

ปกติผมเป็นคนที่พยายามไม่ใส่ใจเรื่องอะไรมากมายนะ จะกลับดึก ไปเที่ยวกับเพื่อน เมาขับรถชน โดนด่าน ก็ยังไม่รู้สึกแบบนี้เลย