อยากหัดวิปัสสนาที่บ้าน แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร

สามีไปมีผู้หญิงอื่นค่ะ ฟังดูก็เหมือนผู้หญิงหลายคนก็เจอปัญหานี้ ฟังดูพื้นพื้น ไม่น่าตื่นเต้นมาก แต่พอประสบกับตัวเองก็ทำเอาไปไม่ถูกเลยค่ะ ล้มทั้งยืน

ไม่นึกว่าจะเกิดกับตัวเอง เพราะคิดว่าอยู่กันมาตั้ง12ปีค่ะ ผ่านเรื่องทุกข์มาก็เยอะสุขมาก็มาก พยายามมีลูกด้วยกันมาสามปี หวังจะเป็นโซ่ทองคล้องใจ

แต่ก็ผิดหวัง

จับได้ว่าเค้ามีคนอื่นมาตั้งแต่ต้นปี ก็อดทน กราบขอเขา ว่าขอปรับปรุงตัวทุกอย่าง เขาว่าเราไม่ดีอย่างโน้น. อย่างนี้  สารพัด. เราก็รับฟัง เอามาปรับปรุงตัว
แต่ดันติดเรื่องเดียวคือเค้ายังไม่ยอมเลิกกัน เราก็สืบเก่ง สะด้วย เจอตลอด
พอความไว้ใจที่เคยสะสมมามันหมด. จากเคยคิดว่าเขารักเราคนเดียว ไม่เคยระแวง ไม่เคยระแคะระคาย
ก็เริ่มระแวง เรื่มชอบมีsense. ช่วยหลังเริ่มมีการทำร้ายร่างกายเรานิดหน่อย เราก็ทน แถมบอกตัวเองไม่เห็นเจ็บ ยิ่งเค้าทำเรา เรากลับรู้สึกดี เพราะว่าพอเค้าร้ายเราเสร็จ
เค้าจะรู้สึกผิด และมาอุ้มเรา

ขอเล่าพื้นฐานของทั้งสองคนหน่อยนะค่ะ ว่าจบปริญญาโทจากอเมริกาด้วยกันทั้งคู่ แต่ดูเหมือนการศึกษาไม่ช่วยอะไรเลย

วันสุดท้ายเค้าหนีออกจากบ้านไปเลยค่ะ เมื่อไม่กี่วันก็จับได้ว่าเขาจะไปอยู่ด้วยกัน จากที่เขาเคยบอกว่า ถึงเลิกกับเราก็ไม่มีวันลงเอยกับผู้หญิงคนนนั้น ขออยู่คนเดียวก่อน

เราจากที่เหมือนจะทำใจได้ ว่าต่างคนต่างอยู่  ช่วงแรกก็ซึมเศร้ามาก ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ไม่กลัวตาย กลายเป็นความแค้น กลายเป็นความเกลียด อยากทำลายเลยค่ะ เอาแบบฉันไม่มีความสุข เธอก็อย่าได้มีความสุขเลย นึกภาพว่าเค้าไปมีความสุขกัน เค้าไปมีลูกมีครอบครัวกัน มันแทบจะกระอักในอกเลยค่ะ


ผ่านมาหนึ่งเดือนครึ่งแล้วที่เค้าออกจากบ้านไป ยังมีอะไรต้องกลับมาสะสางกันอีกมาก ตอนนี้อยากจะเจอเค้าแบบจิตใจผ่องใส อโหสิกรรม ไม่อยากฟูมฟาย หรือพูดจาแรงแรงแบบคนโกรธกัน เกลียดกัน

อ่านหนังสือธรรมะมาสามเล่ม อ่านซ้ำไปซ้ำมา เข้าใจเนื้อหา แต่ปฏิบัติตามไม่ได้


อยากนั่งสมาธิก็นั่งไม่เป็น

อยากรู้สึกตัว อยู่กับปัจจุบัน อยากดูความทุกข์

รู้ว่าควรทำอย่างไรทั้งหมด แต่ทำไม่ได้ค่ะ


ขอความเห็นผู้รู้ ช่วยชี้ทางสว่างด้วยนะค่ะ ช่วยเคาะหัวแรงแรงสักที

ต้องบอกอีกอย่าง ว่าใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ เลยไม่สามารถไปทำวิปัสสนาที่ไหนได้ค่ะ นอกจากต้องฝึกเองที่บ้าน


เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ