อย่าคิดว่าเรียนอะไรไม่ได้เลยมาเรียนครู เพราะครูในปัจจุบันต้องเรียน 5 ปี
สอบเข้าง่ายแต่ จบยาก เพราะต้องผ่านการฝึกประสบการณ์สอนแบบเต็มรูปแบบ 1 ปีการศึกษา
ที่อยากจะบอกน้องๆ ที่คิดจะเรียนสายนี้ ถ้าไม่มีใจอยากจะสอนคน จงอย่าคิดเรียน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องจริง
ในโรงเรียนแห่งหนึ่งมีนักเรียนระดับชั้นอนุบาลถึงมัธยมตอนต้น
ได้รับฝึกสอนวิชาคอมพิวเตอร์มา 1 นาย รับนักศึกษาทดลองสอน มา 3 สาว
(ฝึกสอนคืออยู่ใน รร. 1 ปีการศึกษา ปฏิบัติการสอนจริง ส่วน
ทดลองสอนจะอยู่ รร. 15 วันทางการ สังเกตการสอน หรืออาจจะสอนได้ขึ้นอยู่กับความเหมาะสม)
ฝึนสอนจะมาก่อนประมาณ 5 วัน ซึ่งในอาทิตย์นั้นจะยังไม่ให้สอนครูพี่เลี้ยงจะทำการสอนให้ดูบอกแนวทาง
ให้เลือกว่าอยากสอนชั้นไหนเนื่องจากวิชาคอมพิวเตอร์จะเรียนตั้งแต่ ป.3 - ม.3
ซึ่งฝึกสอนบอกว่าต้องสอน มัธยม ซึ่งก็จะมี 5 ชั่วโมง / สัปดาห์ (ปกติเค้าจะให้สอน 8 ชั่วโมง/สัปดาห์)
ครูพี่เลี้ยงก็ให้สอนเพราะคิดว่าคงถนัดและด้วยความเข้าใจว่าน่าจะมีการสอนแบบใหม่ๆ มาให้นักเรียนได้เรียนสร้างความน่าสนใจ
แต่แล้วส่งที่พบเจอคือ นั่งอ่านหนังสือให้นักเรียนฟัง นั่งไขว้ห้างเสียดาย บอกตามตรงที่ครูพี่เลี้ยงทำให้ดูคือเปิดหนังสือสอนตามในหนังสือ
แต่ไม่ได้อ่านทั้งหมดให้เด็กฟังนะ อาจจะมีการสอนตามหนังสือตามหัวข้อแต่ไม่ได้อ่านทั้งหมดในหน้านั้นให้เด็กฟัง
พออ่านจบเอาเปิดหน้า นี้ ทำแบบฝึกหัด ข้อนี้ จบ
นี่หรือ ครูสายพันธุ์ใหม่
เช้าก็มาเกือบ 8 โมง ทั้งที บอกกฎกติกาแล้วว่า ต้องมา 7.30 เพื่อเตรียมสอน และคุมแถวนักเรียนทำกิจกรรมหน้าเสาธง
ตอนกลางวันต้องลงมาดูนักเรียนเข้าแถวก่อนขึ้นชั้นเรียน
ตอนเย็นมาตรวจแถวก่อนนักเรียนกลับบ้าน
นั้นคือสิ่งที่คนเป็นครูจะต้องทำทุกวัน
ถามว่าที่ผ่านๆมา เคยมีฝึกสอนมาก็ไม่เคยพบเคยเจอแบบนี้มาก่อน
ตัดผ่านมาที่นักศึกษาทดลองสอน อันนี้คนละฟิวส์เลย
ขยันทำงาน กระตือรืนร้น ใฝ่รู้ใฝ่เรียน
มาโรงเรียนก่อน 7.30 อย่างสายสุดก็ก่อน 8 โมง
ดูแลเด็กเข้าแถวตอนเช้า กลางวัน เย็น ก็ดู
อันนี้ดูดีมีอนาคตในสายงานครู
ทำให้รู้สึกว่าอยากให้น้องๆ 3 สาว ได้เป็นครู
ตัดกลับมาถึงฝึกสอน ณ เวลาที่ อยู่รวมกันกับ ทดลองสอน
น้องช่วยพี่ทำงานทุกอย่างจนพี่ไม่ได้ทำงานอะไรเลย
เนื่องจากพี่ทำไม่ได้หรือพี่ไม่ได้ทำก็ไม่รู้
แต่งานที่ให้ไปให้กับฝึกสอนเพราะถือว่าเป็นคนที่จะต้องเต็มรูปแบบ
แต่กลับเอางานทุกอย่างไปให้น้องทำ และแล้วถึงเวลากำหนดเวลาที่น้องต้องกลับ
พี่ฝึกสอนเลยไปไม่เป็นเลย คราวนี้ทุกอย่างเลยแสดงออกมาว่า
ทำงานไม่ได้ สอนไม่เป็น คุมห้องไม่อยู่ (มองหาความดีไม่ได้เลย มีก็แค่เฝ้าห้อง)
ความจริงปรากฏอีกเรื่องคือ ติดเกมส์ เที่ยวกลางคืน เหตุผลที่มาสาย
ทำไมถึงรู้ เกิดจาก ช่วงเคอร์ฟิล เฝ้าแต่เมื่อไหร่จะเลิก ไม่ได้ออกไปไหนเลย งง เคอร์ฟิลมันกี่โมงกี่ยามจะออกไปไหน
และที่รู้เรื่องเล่นเกมส์เพราะจากที่สังเกต จะชอบนั่งข้างหลัง ถ้าไม่มีใครอยู่จะปิดไฟมืด พอเปิดเข้าไปมีเสียงเกมส์ ยิงกัน ฟังก็พอรู้ว่ามันคืออะไร
และจากเสียงฟังสูตรแก้เกม ด้วยภาษาที่หยาบคาย นี่หรือคนที่จะจบมาเป็นครู
ครูพี่เลี้ยงอาจจะผิดที่ไม่ได้ตักเตือนเรื่องนี้ อย่าเล่นเกมนะ นอนเร็วๆนะ ห้ามเที่ยวกลางคืนนะ ....
แล้ววันนี้ถึงวันที่จะต้องทำอะไร สักอย่าง เพื่ออนาคตของชาติ
ติดต่อ อ.นิเทศ บอกถึงปัญหาของนักศึกษาของเค้า
อ. นิเทศ ก็ยอมรับแล้วบอกว่า เด็กคนนี้ เพื่อนรุ่นเดียวกัน จบไปแล้ว 2 ปี
คนนี้ค้างไว้ ยังไม่จบ คงจะบอกต้องเปลี่ยนสายไปฝึกงาน พวกผลิตสื่อ เพราะถ้าจะจบครูต้องผ่านการประเมินจากโรงเรียน 1ปีการศึกษา ตอนนี้ก็ 4 เดือน ยังไม่ครบเทอม นั้นเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว สำหรับตัวนักศึกษาเอง อ. เคยได้เรียกมาตักเตือนแล้ว แต่ไม่มีขึ้นก็คงไปต่อสายนี้ไม่ได้
นี่แหละคือความจริงของคนคิดจะเป็นครู แต่ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นครู
สำหรับคนที่อยากเรียนสายครู
สอบเข้าง่ายแต่ จบยาก เพราะต้องผ่านการฝึกประสบการณ์สอนแบบเต็มรูปแบบ 1 ปีการศึกษา
ที่อยากจะบอกน้องๆ ที่คิดจะเรียนสายนี้ ถ้าไม่มีใจอยากจะสอนคน จงอย่าคิดเรียน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องจริง
ในโรงเรียนแห่งหนึ่งมีนักเรียนระดับชั้นอนุบาลถึงมัธยมตอนต้น
ได้รับฝึกสอนวิชาคอมพิวเตอร์มา 1 นาย รับนักศึกษาทดลองสอน มา 3 สาว
(ฝึกสอนคืออยู่ใน รร. 1 ปีการศึกษา ปฏิบัติการสอนจริง ส่วน
ทดลองสอนจะอยู่ รร. 15 วันทางการ สังเกตการสอน หรืออาจจะสอนได้ขึ้นอยู่กับความเหมาะสม)
ฝึนสอนจะมาก่อนประมาณ 5 วัน ซึ่งในอาทิตย์นั้นจะยังไม่ให้สอนครูพี่เลี้ยงจะทำการสอนให้ดูบอกแนวทาง
ให้เลือกว่าอยากสอนชั้นไหนเนื่องจากวิชาคอมพิวเตอร์จะเรียนตั้งแต่ ป.3 - ม.3
ซึ่งฝึกสอนบอกว่าต้องสอน มัธยม ซึ่งก็จะมี 5 ชั่วโมง / สัปดาห์ (ปกติเค้าจะให้สอน 8 ชั่วโมง/สัปดาห์)
ครูพี่เลี้ยงก็ให้สอนเพราะคิดว่าคงถนัดและด้วยความเข้าใจว่าน่าจะมีการสอนแบบใหม่ๆ มาให้นักเรียนได้เรียนสร้างความน่าสนใจ
แต่แล้วส่งที่พบเจอคือ นั่งอ่านหนังสือให้นักเรียนฟัง นั่งไขว้ห้างเสียดาย บอกตามตรงที่ครูพี่เลี้ยงทำให้ดูคือเปิดหนังสือสอนตามในหนังสือ
แต่ไม่ได้อ่านทั้งหมดให้เด็กฟังนะ อาจจะมีการสอนตามหนังสือตามหัวข้อแต่ไม่ได้อ่านทั้งหมดในหน้านั้นให้เด็กฟัง
พออ่านจบเอาเปิดหน้า นี้ ทำแบบฝึกหัด ข้อนี้ จบ
นี่หรือ ครูสายพันธุ์ใหม่
เช้าก็มาเกือบ 8 โมง ทั้งที บอกกฎกติกาแล้วว่า ต้องมา 7.30 เพื่อเตรียมสอน และคุมแถวนักเรียนทำกิจกรรมหน้าเสาธง
ตอนกลางวันต้องลงมาดูนักเรียนเข้าแถวก่อนขึ้นชั้นเรียน
ตอนเย็นมาตรวจแถวก่อนนักเรียนกลับบ้าน
นั้นคือสิ่งที่คนเป็นครูจะต้องทำทุกวัน
ถามว่าที่ผ่านๆมา เคยมีฝึกสอนมาก็ไม่เคยพบเคยเจอแบบนี้มาก่อน
ตัดผ่านมาที่นักศึกษาทดลองสอน อันนี้คนละฟิวส์เลย
ขยันทำงาน กระตือรืนร้น ใฝ่รู้ใฝ่เรียน
มาโรงเรียนก่อน 7.30 อย่างสายสุดก็ก่อน 8 โมง
ดูแลเด็กเข้าแถวตอนเช้า กลางวัน เย็น ก็ดู
อันนี้ดูดีมีอนาคตในสายงานครู
ทำให้รู้สึกว่าอยากให้น้องๆ 3 สาว ได้เป็นครู
ตัดกลับมาถึงฝึกสอน ณ เวลาที่ อยู่รวมกันกับ ทดลองสอน
น้องช่วยพี่ทำงานทุกอย่างจนพี่ไม่ได้ทำงานอะไรเลย
เนื่องจากพี่ทำไม่ได้หรือพี่ไม่ได้ทำก็ไม่รู้
แต่งานที่ให้ไปให้กับฝึกสอนเพราะถือว่าเป็นคนที่จะต้องเต็มรูปแบบ
แต่กลับเอางานทุกอย่างไปให้น้องทำ และแล้วถึงเวลากำหนดเวลาที่น้องต้องกลับ
พี่ฝึกสอนเลยไปไม่เป็นเลย คราวนี้ทุกอย่างเลยแสดงออกมาว่า
ทำงานไม่ได้ สอนไม่เป็น คุมห้องไม่อยู่ (มองหาความดีไม่ได้เลย มีก็แค่เฝ้าห้อง)
ความจริงปรากฏอีกเรื่องคือ ติดเกมส์ เที่ยวกลางคืน เหตุผลที่มาสาย
ทำไมถึงรู้ เกิดจาก ช่วงเคอร์ฟิล เฝ้าแต่เมื่อไหร่จะเลิก ไม่ได้ออกไปไหนเลย งง เคอร์ฟิลมันกี่โมงกี่ยามจะออกไปไหน
และที่รู้เรื่องเล่นเกมส์เพราะจากที่สังเกต จะชอบนั่งข้างหลัง ถ้าไม่มีใครอยู่จะปิดไฟมืด พอเปิดเข้าไปมีเสียงเกมส์ ยิงกัน ฟังก็พอรู้ว่ามันคืออะไร
และจากเสียงฟังสูตรแก้เกม ด้วยภาษาที่หยาบคาย นี่หรือคนที่จะจบมาเป็นครู
ครูพี่เลี้ยงอาจจะผิดที่ไม่ได้ตักเตือนเรื่องนี้ อย่าเล่นเกมนะ นอนเร็วๆนะ ห้ามเที่ยวกลางคืนนะ ....
แล้ววันนี้ถึงวันที่จะต้องทำอะไร สักอย่าง เพื่ออนาคตของชาติ
ติดต่อ อ.นิเทศ บอกถึงปัญหาของนักศึกษาของเค้า
อ. นิเทศ ก็ยอมรับแล้วบอกว่า เด็กคนนี้ เพื่อนรุ่นเดียวกัน จบไปแล้ว 2 ปี
คนนี้ค้างไว้ ยังไม่จบ คงจะบอกต้องเปลี่ยนสายไปฝึกงาน พวกผลิตสื่อ เพราะถ้าจะจบครูต้องผ่านการประเมินจากโรงเรียน 1ปีการศึกษา ตอนนี้ก็ 4 เดือน ยังไม่ครบเทอม นั้นเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว สำหรับตัวนักศึกษาเอง อ. เคยได้เรียกมาตักเตือนแล้ว แต่ไม่มีขึ้นก็คงไปต่อสายนี้ไม่ได้
นี่แหละคือความจริงของคนคิดจะเป็นครู แต่ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นครู