ฟิกแปล.......อ่านแล้วจะรู้ว่า อะไรที่ Batman ทำไม่ได้
เครดิต
http://archiveofourown.org/works/86583
เรื่องย่อ : Superman ขอให้ Batman ช่วยดูแลต้นไม้ให้ในช่วงที่เขาอยู่นอกโลก
Batman and the Case of the Fading Philodendron
"มันเป็นของขวัญจากแม่" ซุปเปอร์แมนพูดขณะยื่นกระถางส่งให้แบทแมน คิ้วขมวด "ไม่มีใครที่ฉันไว้ใจในเรื่องนี้มากเท่ากับนาย"
แบทแมนมองกระถางที่ปกคลุมไปด้วยใบไม้รูปหัวใจสีเขียว "มันคือต้น philodendron" ซุปเปอร์แมนเพิ่มเติม
"ฉันรู้น่าว่ามันคืออะไร" แบทแมนโต้ "จะให้ฉันดูแลต้นไม้ให้กี่วัน?"
"คงซักพักนึง" ซุปเปอร์แมนมองต้นไม้ด้วยสายตากังวล "ปฏิบัติการครั้งนี้น่าจะกินเวลาสองสามเดือน
ชาว Sq'rxthians--" เขาออกเสียงได้อย่างคล่องแคล่ว ไม่มีมนุษย์คนไหนทำได้ "--รู้สึกว่าเป็นสัญญาณทีดีกว่า ถ้ามีชาวคริปตันเป็นคนดำเนินงาน
ฮาลขอให้ฉันช่วย ด้วยโชคและความพยายาม เราอาจสามารถหยุดยั้งสงครามกลางเมืองครั้งใหญ่ได้ แต่มันต้องใช้เวลาสองถึงสามเดือน"
แบทแมนโบกมือ คลาร์กตาโต เกือบเอามือไปคว้าต้นไม้คืนมา "ไม่มีปัญหา"
"นายแน่ใจนะ? ฉันไม่อยากจะเรื่องมาก แต่แม่ให้เจ้าต้นนี้กับฉัน ตอนฉันย้ายมาเมโทรโปลิส แยกมาจากต้นที่สมอลวิล มันมีความหมายกับฉันมาก
และฉันต้องการมั่นใจว่า คนที่ฉันไว้ใจจะดูแลมันให้"
บรูซยักไหล่ "คลาร์ก มันก็แค่ต้นไม้ต้นนึง ฉันมั่นใจว่ามีปัญญาดูแลให้มันรอดชีวิตได้ซักสองสามเดือนน่ะ"
: : :
จากบันทึกของบรูซ เวย์น
5 กรกฎาคม : วางต้นไม้งี่เง่าของเค้นท์ไว้ในห้องอาหาร ในถ้ำแสงไม่เพียงพอ อุณหภูมิก็ต่ำกว่าที่ควร
ฟิโลเดนดรอนเติบโตได้ดีในที่มีแสงปานกลาง
8 กรกฎาคม : เจอแมลงสีขาวปุยเกาะอยู่ใต้ใบ ดูเหมือนจะเป็นเพลี้ยแป้ง
ใช้แอลกอฮอล์ฉีดพ่น น่าจะจัดการปัญหาได้
11 กรกฎาคม : ใบไม้มีสีเหลืองเล็กน้อย บางทีฉันอาจจะรดน้ำมากเกินไป
13 กรกฎาคม : อัลเฟรดแนะนำฉัน ยกให้เขาเป็นคนดูแลไอ้ต้นไม้เฮงซวยของเค้นท์ นรกแน่ะ ต้นไม้นั่นอยู่ในความรับผิดชอบของฉัน
และมันจะถูกส่งคืนให้เค้นท์ในสภาพดี เพลี้ยแป้งยังคงเป็นปัญหา พ่นแอลกอฮอล์เพิ่ม
14 กรกฎาคม : กำลังพิจารณาให้แอลกอฮอล์กับคนดูแลต้นไม้แทน ไอ้เพลี้ยแป้งเฮงซวย
16 กรกฎาคม : ใบยังคงเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ทั้งที่ลดการให้น้ำลงมากแล้ว บางทีธาตุอาหารในดินกระถางนี้คงจะหมด
อาจจะต้องลองย้ายลงกระถางอันใหม่
17 กรกฎาคม : อัลเฟรดแนะนำว่าซื้อฟิโลเดนดรอนต้นใหม่ง่ายกว่า ทำแบบนั้นไม่ได้ เขารู้แน่
18 กรกฎาคม : โถ่เว้ย!
19 กรกฎาคม : เฮงซวย!
20 กรกฎาคม :
บัดซบ!
23 กรกฎาคม : Pamela Isley แปลกใจเมื่อพบว่ามีแขกมาเยี่ยมเธอในห้องขังอาร์แคมคืนนี้ ยิ่งแปลกใจเมื่อรู้ว่าฉันมาขอ
คำแนะนำเรื่องการดูแลต้นไม้ หลังจากเธอหัวเราะเสร็จ เธอก็รับฟังอย่างจริงจัง และยิงหลายคำถามเพื่อค้นหา
สาเหตุของปัญหา ให้คำแนะนำดีๆกับฉันด้วย บอกฉันว่า ไม่มีเหตุผลที่ต้นไม้ที่น่าสงสารจะต้องได้รับทุกข์ทรมาน
เพียงเพราะฉันเป็นไอ้งั่งจอมโว สมเป็นพาเมล่า
เธอเสนอจะให้ "ปุ๋ยสูตรพิเศษ" สำหรับต้นไม้กับฉัน ฉันอับจนหนทาง ไม่ใช่โง่ ฉันมองเห็นภาพเลย
"โอ้ ยินดีต้อนรับกลับนะคลาร์ก ต้นไม้ของนายน่ะเหรอ? มันอยู่ในสภาพเยี่ยมทีเดียว โตได้โตดี
แต่ฉันต้องขอตัวก่อนล่ะ มีสถานะการณ์ฉุกเฉินต้องจัดการ -- สัตว์ประหลาดฟิโลเดนดรอนกำลังถล่มธนาคาร
ย่านใจกลางเมืองกอตแธม"
25 กรกฎาคม : ต้นไม้ของเค้นท์อาการทรงๆอยู่ ถึงอย่างนั้น ใบยังคงกลายเป็นสีเหลือง และหลุดร่วง 2-3 ใบต่อวัน
อัลเฟรดแนะนำให้ลองพูดคุยกับต้นไม้ ถึงจุดนี้ฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
26 กรกฎาคม : อัลเฟรดชี้แจงว่า ขู่กรรโชกฟิโลเดนดรอนด้วย "Batman-voice" ไม่ใช่สิ่งที่เขาได้แนะนำไป เวร!
27 กรกฎาคม : ฉันสิ้นหวังแล้ว ไอ้ต้นไม้เวรนี่ไม่รอดแน่ ฉันจะมีหน้าไปพบคลาร์กได้ยังไง ถ้าต้องไปบอกเขาว่า ฉันดูแลต้นไม้
ของแม่เขาให้รอดแค่เดือนเดียวยังทำไม่ได้? ยอมรับไม่ได้เด็ดขาด
ทางเลือก : ฉันสามารถบินไปสมอลวิลล์ แล้วแยกหน่อจากต้นเดิมมา ระหัสพันธุกรรมเหมือนกันต้องทดแทนกันได้อยู่แล้ว
เห็นทีจะไม่ได้ เวรเอ๊ย
อาจจะบอกว่า Bane บุกเข้ามาในคฤหาส ถล่มซะยับ ทำลายต้นไม้ แบบนี้จะต้องพังคฤหาสด้วยเพื่อความสมจริง อัลเฟรดคงไม่ยอม
และยังต้องลงมือฆ่าต้นไม้เองอีก ถึงฉันจะไม่อยากเห็นไอ้ต้นเฮงซวยนั่น แต่ไม่มากพอจะฆ่ามัน คิดว่านะ
บางทีควรลองคุยกับมันดูอีกครั้ง
: : :
บรูซเวย์นนั่งลงที่โต๊ะในห้องอาหาร บนพรมข้างหน้าเขาคือฟิโลเดนดรอนของเค้นท์ ใบรูปหัวใจของมันร่วงหล่นและเหลืองแห้ง
บรูซถอนหายใจ "เอาล่ะ ฟิโลเดนดรอน ฉันเรียกเธอว่า ฟิล ได้ไหม?" เขามองรอบตัวอย่างรวดเร็วเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครได้ยินการสนทนานี้
"ฟิลนะถ้างั้น ฟังนะฟิล ฉันรู้เธอคิดถึงคลาร์ก ดังนั้นฉันจะคุยเรื่องคลาร์กกับเธอสักหน่อย ฉันแน่ใจว่าเธออยากได้ยินเสียงเขาแทนที่จะเป็นเสียงของฉัน
นรกแน่ะ ฉันก็อยากได้ยินเสียงเขามากกว่าเสียงตัวเองเหมือนกันแหละตอนนี้ เสียงของเขาคงทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น ใช่ไหมล่ะ? มันคงเหมือนได้รับแสงแดด
หรือน้ำใสเย็น หรือได้ดินที่อุดมสมบูรณ์ เขาเป็นแบบนั้นเสมอ ฉันรู้ เชื่อเถอะ ฉันรู้ดี" บรูซโน้มตัวเข้าไปใกล้ต้นไม้ เบาเสียงลง
"ความจริงคืออย่างนี้นะฟิล ฉันคงรู้สึกแย่มากๆที่ทำเขาผิดหวังโดยทำให้เธอตาย เขาสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้ ดังนั้นฉันคิดว่าใช้เวลาสักครึ่งชั่วโมงต่อวัน
เพื่อคุยเรื่องคลาร์กกับเธอ -- เอ้อ..มันคงไม่เสียหายอะไรนัก เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว จริงไหม? และฉันกะว่าฉันสามารถทำงานไปด้วยคุยกับเธอไปด้วย -- ฉันอาจจะ
เอาเธอลงไปในถ้ำตอนที่ฉันกำลังปรับแต่งรถ และคุยเรื่องเขาไปด้วย ฉันรู้ว่าข้างล่างมันมืดและหนาว" เขารีบพูด "แต่มันก็แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น"
เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ "ตอนนี้ฉันจะเริ่มต้นด้วยการเล่าให้เธอฟังว่า เราสองคนพบกันครั้งแรกยังไง ฉันหมายถึง คลาร์ก และ บรูซ พบกันยังไง
ไม่ใช่ Superman และ Batman เรื่องเกิดขึ้นบนเรือสำราญ และมีความผิดพลาดขนานใหญ่กับการจองห้องพักบนเรือ...
: : :
ซุปเปอร์แมนได้ยินเสียงแบทแมนเมื่อเขาเข้าใกล้ถ้ำค้างคาว "เรื่องกลายเป็นว่า พวกนั้นหลงไปในมิติเวลาที่ฉันกลายเป็นกลุ่มกบฎใต้ดินอะไรทำนองนั้น
และเขาดีใจมากที่เห็นฉันอีกครั้ง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องกอดฉันแบบนั้น หมายถึง ตอนที่เขาฟื้นขึ้นมาจากความตาย
เธอก็ไม่เห็นฉันดึงเขาเข้ามากอดนะ" เสียงเงียบไปราวกับว่าเขากำลังฟังคำตอบจากเสียงที่คลาร์กไม่ได้ยิน
"โอเค ฉันยอมรับว่าอยากทำอยู่เหมือนกัน แต่ฉันต้องรักษาชื่อเสียง--" เสียงปี๊บดังขึ้นเมื่อเครื่องตรวจพบการมาถึงของ superman
เสียง Batman หยุดชะงัก
เมื่อ Superman เข้ามาถึงถ้ำค้างคาวในครู่ต่อมา Batman กำลังยุ่งอยู่กับการจิ้มนิ้วบนแป้นคอมพิวเตอร์ ที่วางอยู่บนแผงคอมคือฟิโลเดนดรอน
ใบเหลืองเล็กน้อยแต่ไม่มากมาย "ยินดีต้อนรับกลับ" แบทแมนพูดโดยไม่หันมามอง "การเจรจาเป็นไปด้วยดีไหม?"
"ฉันคิดว่าเราทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี" คลาร์กพูด "ดูแลต้นไม้เป็นยังไงบ้าง?"
"ฉันไม่ได้เอามันไว้ข้างล่างนี้นานหรอกนะ" แบทแมนออกตัว "สาบานได้"
"ฉันไม่ได้คิดว่านายทำอย่างนั้นหรอก" ซุปเปอร์แมนพูด แปลกใจ
"เป็นไปด้วยดี ไม่มีปัญหา"
"ขอบคุณ ฉันมีของเล็กน้อยมาฝากนายด้วย"
แบทแมนหมุนตัวหันมา คลาร์กยื่นต้นเฟิร์นต่างดาวออกมา ใบสีน้ำเงินเหลือบเงินเป็นประกายระยิบระยับ
"มันไม่ต้องสังเคราะห์แสง ดังนั้นฉันคิดว่ามันสามารถอยู่ในถ้ำข้างล่างนี้กับนายได้เป็นอย่างดี"
แบทแมนรับกระถางเล็กๆจากคลาร์กมา แล้ววางลงข้างๆต้นไม้อีกต้น "ฉันว่านายคงต้องการฟิล-- ฟิโลเดนดรอนของนายคืน"
เขาใช้นิ้วแตะไล้ไปตามใบรูปหัวใจใบหนึ่ง แล้วเงียบนิ่งไป
"ถ้านายชอบ" คลาร์กโพล่งขึ้นมา "นายก็มาทานมื้อค่ำที่อาร์พาร์ตเม้นท์ของฉันเป็นบางครั้งก็ได้ เพื่อดูให้มั่นใจว่า ฉันดูแลมันได้อย่างเหมาะสม"
บรูซขมวดคิ้ว "นายคงไม่ได้วางมันไว้ให้รับแสงแดดโดยตรงใช่ไหม?" ฟิลโลเดนดรอนชอบแสง แต่โดนแสงแดดตรงๆอาจทำให้ใบไหม้ได้"
"ฉันวางมันไว้ในห้องนอน ที่หัวเตียง ไม่โดนแสงแดดตรงๆ " คลาร์กก้าวไปข้างหน้าและหยิบกระถางขึ้นมา อุ้มไว้ในอ้อมแขน
บรูซพยักหน้าช้าๆ "มันคงไม่เสียหายที่จะแวะไปตรวจสอบดู การดูแลต้นไม้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน"
"วันศุกร์หน้าเป็นไง?"
"แน่นอน"
"มื้อคำ่?"
"ฉันจะลองเช็คดูว่าพอจะมีเวลาหรือเปล่า"
"ถือเป็นนัดเดทนะ"
"ใช่"
พวกเขายืนกระพริบตาปริบ มองกันอยู่ครู่หนึ่ง "งั้น...." ซุปเปอร์แมนพูด ค่อยๆก้าวถอยหลังอย่างเงอะงะ "ฉันจะ...ฉันจะตั้งตารอวันนั้น"
เขาพยักหน้ากับต้นไม้ในอ้อมแขน "เราทั้งคู่จะรอ" แล้วเขาก็จากไป
แบทแมนนั่งลงอย่างช้าๆ ตามองต้นเฟิร์นสีน้ำเงินท้องฟ้า "เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันต้องทำการทดสอบบางอย่างกับเธอ เพื่อให้แน่ในว่าเธอไม่มีละอองเกสรที่เป็นอันตราย?"
สักครู่ เขาเอื้อมมือใช้นิ้วลูบเบาๆบนใบเฟิร์น เสียงฮัมของคริสตัลดังก้องขึ้นชั่วขณะ "หึม..." เขาพูด "เอาล่ะ" เขาเริ่มพิมพ์อีกครั้ง "ฉันเห็นว่าเธอได้เจอ
กับซุปเปอร์แมนแล้ว เฟิร์น เธออยากรู้ไหมว่าฉันพบกับตาเงอะงะนั่นได้ยังไง? ฉันหมายถึงคลาร์กเค้นท์ ไม่ใช่ซุปเปอร์แมน -- นี้คือชื่อที่เขาใช้ตอนไม่ใส่ชุดปัญญาอ่อนนั่น
จะชื่อไหนก็เถอะ เราสองคนเจอกันครั้งแรกบนเรือสำราญ และมีความผิดพลาดขนานใหญ่กับการจองห้องพักบนเรือ..."
ปล. ถ้าชอบก็ช่วยกันคอมเม้นให้กำลังใจหน่อยนะ
ปล2. เรื่องซุปแบทพบกันครั้งแรก อ้างอิงจากคอมมิคเวอร์ชั่นเก่า
เรื่องบรูซเป็นกบฏใต้ดิน อ้างอิงจาก JLA อนิเมชั่นซีรี่ส์
เรื่อง Superman ตาย อ้างอิงจาก Death of Superman
ปล3. Philodendron มาจากภาษากรีก 2 คำ คือ Phileo หมายถึง รัก และ dendron หมายถึง ต้นไม้
ผู้รู้จินตนาการไว้ว่า เป็นต้นไม้พลอดรัก ก็น่าจะใช่ เพราะไม้สกุลนี้ชนิดที่เป็นเถาเลื้อย รากจะกอดรัดทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อการอยู่รอด
เครดิต
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=fasaiwonmai&month=04-2013&date=01&group=2&gblog=494
ฟิกแปล : Batman and the Case of the Fading Philodendron
เครดิต http://archiveofourown.org/works/86583
เรื่องย่อ : Superman ขอให้ Batman ช่วยดูแลต้นไม้ให้ในช่วงที่เขาอยู่นอกโลก
"มันเป็นของขวัญจากแม่" ซุปเปอร์แมนพูดขณะยื่นกระถางส่งให้แบทแมน คิ้วขมวด "ไม่มีใครที่ฉันไว้ใจในเรื่องนี้มากเท่ากับนาย"
แบทแมนมองกระถางที่ปกคลุมไปด้วยใบไม้รูปหัวใจสีเขียว "มันคือต้น philodendron" ซุปเปอร์แมนเพิ่มเติม
"ฉันรู้น่าว่ามันคืออะไร" แบทแมนโต้ "จะให้ฉันดูแลต้นไม้ให้กี่วัน?"
"คงซักพักนึง" ซุปเปอร์แมนมองต้นไม้ด้วยสายตากังวล "ปฏิบัติการครั้งนี้น่าจะกินเวลาสองสามเดือน
ชาว Sq'rxthians--" เขาออกเสียงได้อย่างคล่องแคล่ว ไม่มีมนุษย์คนไหนทำได้ "--รู้สึกว่าเป็นสัญญาณทีดีกว่า ถ้ามีชาวคริปตันเป็นคนดำเนินงาน
ฮาลขอให้ฉันช่วย ด้วยโชคและความพยายาม เราอาจสามารถหยุดยั้งสงครามกลางเมืองครั้งใหญ่ได้ แต่มันต้องใช้เวลาสองถึงสามเดือน"
แบทแมนโบกมือ คลาร์กตาโต เกือบเอามือไปคว้าต้นไม้คืนมา "ไม่มีปัญหา"
"นายแน่ใจนะ? ฉันไม่อยากจะเรื่องมาก แต่แม่ให้เจ้าต้นนี้กับฉัน ตอนฉันย้ายมาเมโทรโปลิส แยกมาจากต้นที่สมอลวิล มันมีความหมายกับฉันมาก
และฉันต้องการมั่นใจว่า คนที่ฉันไว้ใจจะดูแลมันให้"
บรูซยักไหล่ "คลาร์ก มันก็แค่ต้นไม้ต้นนึง ฉันมั่นใจว่ามีปัญญาดูแลให้มันรอดชีวิตได้ซักสองสามเดือนน่ะ"
: : :
จากบันทึกของบรูซ เวย์น
5 กรกฎาคม : วางต้นไม้งี่เง่าของเค้นท์ไว้ในห้องอาหาร ในถ้ำแสงไม่เพียงพอ อุณหภูมิก็ต่ำกว่าที่ควร
ฟิโลเดนดรอนเติบโตได้ดีในที่มีแสงปานกลาง
8 กรกฎาคม : เจอแมลงสีขาวปุยเกาะอยู่ใต้ใบ ดูเหมือนจะเป็นเพลี้ยแป้ง
ใช้แอลกอฮอล์ฉีดพ่น น่าจะจัดการปัญหาได้
11 กรกฎาคม : ใบไม้มีสีเหลืองเล็กน้อย บางทีฉันอาจจะรดน้ำมากเกินไป
13 กรกฎาคม : อัลเฟรดแนะนำฉัน ยกให้เขาเป็นคนดูแลไอ้ต้นไม้เฮงซวยของเค้นท์ นรกแน่ะ ต้นไม้นั่นอยู่ในความรับผิดชอบของฉัน
และมันจะถูกส่งคืนให้เค้นท์ในสภาพดี เพลี้ยแป้งยังคงเป็นปัญหา พ่นแอลกอฮอล์เพิ่ม
14 กรกฎาคม : กำลังพิจารณาให้แอลกอฮอล์กับคนดูแลต้นไม้แทน ไอ้เพลี้ยแป้งเฮงซวย
16 กรกฎาคม : ใบยังคงเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ทั้งที่ลดการให้น้ำลงมากแล้ว บางทีธาตุอาหารในดินกระถางนี้คงจะหมด
อาจจะต้องลองย้ายลงกระถางอันใหม่
17 กรกฎาคม : อัลเฟรดแนะนำว่าซื้อฟิโลเดนดรอนต้นใหม่ง่ายกว่า ทำแบบนั้นไม่ได้ เขารู้แน่
18 กรกฎาคม : โถ่เว้ย!
19 กรกฎาคม : เฮงซวย!
20 กรกฎาคม : บัดซบ!
23 กรกฎาคม : Pamela Isley แปลกใจเมื่อพบว่ามีแขกมาเยี่ยมเธอในห้องขังอาร์แคมคืนนี้ ยิ่งแปลกใจเมื่อรู้ว่าฉันมาขอ
คำแนะนำเรื่องการดูแลต้นไม้ หลังจากเธอหัวเราะเสร็จ เธอก็รับฟังอย่างจริงจัง และยิงหลายคำถามเพื่อค้นหา
สาเหตุของปัญหา ให้คำแนะนำดีๆกับฉันด้วย บอกฉันว่า ไม่มีเหตุผลที่ต้นไม้ที่น่าสงสารจะต้องได้รับทุกข์ทรมาน
เพียงเพราะฉันเป็นไอ้งั่งจอมโว สมเป็นพาเมล่า
เธอเสนอจะให้ "ปุ๋ยสูตรพิเศษ" สำหรับต้นไม้กับฉัน ฉันอับจนหนทาง ไม่ใช่โง่ ฉันมองเห็นภาพเลย
"โอ้ ยินดีต้อนรับกลับนะคลาร์ก ต้นไม้ของนายน่ะเหรอ? มันอยู่ในสภาพเยี่ยมทีเดียว โตได้โตดี
แต่ฉันต้องขอตัวก่อนล่ะ มีสถานะการณ์ฉุกเฉินต้องจัดการ -- สัตว์ประหลาดฟิโลเดนดรอนกำลังถล่มธนาคาร
ย่านใจกลางเมืองกอตแธม"
25 กรกฎาคม : ต้นไม้ของเค้นท์อาการทรงๆอยู่ ถึงอย่างนั้น ใบยังคงกลายเป็นสีเหลือง และหลุดร่วง 2-3 ใบต่อวัน
อัลเฟรดแนะนำให้ลองพูดคุยกับต้นไม้ ถึงจุดนี้ฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
26 กรกฎาคม : อัลเฟรดชี้แจงว่า ขู่กรรโชกฟิโลเดนดรอนด้วย "Batman-voice" ไม่ใช่สิ่งที่เขาได้แนะนำไป เวร!
27 กรกฎาคม : ฉันสิ้นหวังแล้ว ไอ้ต้นไม้เวรนี่ไม่รอดแน่ ฉันจะมีหน้าไปพบคลาร์กได้ยังไง ถ้าต้องไปบอกเขาว่า ฉันดูแลต้นไม้
ของแม่เขาให้รอดแค่เดือนเดียวยังทำไม่ได้? ยอมรับไม่ได้เด็ดขาด
ทางเลือก : ฉันสามารถบินไปสมอลวิลล์ แล้วแยกหน่อจากต้นเดิมมา ระหัสพันธุกรรมเหมือนกันต้องทดแทนกันได้อยู่แล้ว
เห็นทีจะไม่ได้ เวรเอ๊ย
อาจจะบอกว่า Bane บุกเข้ามาในคฤหาส ถล่มซะยับ ทำลายต้นไม้ แบบนี้จะต้องพังคฤหาสด้วยเพื่อความสมจริง อัลเฟรดคงไม่ยอม
และยังต้องลงมือฆ่าต้นไม้เองอีก ถึงฉันจะไม่อยากเห็นไอ้ต้นเฮงซวยนั่น แต่ไม่มากพอจะฆ่ามัน คิดว่านะ
บางทีควรลองคุยกับมันดูอีกครั้ง
: : :
บรูซเวย์นนั่งลงที่โต๊ะในห้องอาหาร บนพรมข้างหน้าเขาคือฟิโลเดนดรอนของเค้นท์ ใบรูปหัวใจของมันร่วงหล่นและเหลืองแห้ง
บรูซถอนหายใจ "เอาล่ะ ฟิโลเดนดรอน ฉันเรียกเธอว่า ฟิล ได้ไหม?" เขามองรอบตัวอย่างรวดเร็วเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครได้ยินการสนทนานี้
"ฟิลนะถ้างั้น ฟังนะฟิล ฉันรู้เธอคิดถึงคลาร์ก ดังนั้นฉันจะคุยเรื่องคลาร์กกับเธอสักหน่อย ฉันแน่ใจว่าเธออยากได้ยินเสียงเขาแทนที่จะเป็นเสียงของฉัน
นรกแน่ะ ฉันก็อยากได้ยินเสียงเขามากกว่าเสียงตัวเองเหมือนกันแหละตอนนี้ เสียงของเขาคงทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น ใช่ไหมล่ะ? มันคงเหมือนได้รับแสงแดด
หรือน้ำใสเย็น หรือได้ดินที่อุดมสมบูรณ์ เขาเป็นแบบนั้นเสมอ ฉันรู้ เชื่อเถอะ ฉันรู้ดี" บรูซโน้มตัวเข้าไปใกล้ต้นไม้ เบาเสียงลง
"ความจริงคืออย่างนี้นะฟิล ฉันคงรู้สึกแย่มากๆที่ทำเขาผิดหวังโดยทำให้เธอตาย เขาสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้ ดังนั้นฉันคิดว่าใช้เวลาสักครึ่งชั่วโมงต่อวัน
เพื่อคุยเรื่องคลาร์กกับเธอ -- เอ้อ..มันคงไม่เสียหายอะไรนัก เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว จริงไหม? และฉันกะว่าฉันสามารถทำงานไปด้วยคุยกับเธอไปด้วย -- ฉันอาจจะ
เอาเธอลงไปในถ้ำตอนที่ฉันกำลังปรับแต่งรถ และคุยเรื่องเขาไปด้วย ฉันรู้ว่าข้างล่างมันมืดและหนาว" เขารีบพูด "แต่มันก็แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น"
เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ "ตอนนี้ฉันจะเริ่มต้นด้วยการเล่าให้เธอฟังว่า เราสองคนพบกันครั้งแรกยังไง ฉันหมายถึง คลาร์ก และ บรูซ พบกันยังไง
ไม่ใช่ Superman และ Batman เรื่องเกิดขึ้นบนเรือสำราญ และมีความผิดพลาดขนานใหญ่กับการจองห้องพักบนเรือ...
: : :
ซุปเปอร์แมนได้ยินเสียงแบทแมนเมื่อเขาเข้าใกล้ถ้ำค้างคาว "เรื่องกลายเป็นว่า พวกนั้นหลงไปในมิติเวลาที่ฉันกลายเป็นกลุ่มกบฎใต้ดินอะไรทำนองนั้น
และเขาดีใจมากที่เห็นฉันอีกครั้ง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องกอดฉันแบบนั้น หมายถึง ตอนที่เขาฟื้นขึ้นมาจากความตาย
เธอก็ไม่เห็นฉันดึงเขาเข้ามากอดนะ" เสียงเงียบไปราวกับว่าเขากำลังฟังคำตอบจากเสียงที่คลาร์กไม่ได้ยิน
"โอเค ฉันยอมรับว่าอยากทำอยู่เหมือนกัน แต่ฉันต้องรักษาชื่อเสียง--" เสียงปี๊บดังขึ้นเมื่อเครื่องตรวจพบการมาถึงของ superman
เสียง Batman หยุดชะงัก
เมื่อ Superman เข้ามาถึงถ้ำค้างคาวในครู่ต่อมา Batman กำลังยุ่งอยู่กับการจิ้มนิ้วบนแป้นคอมพิวเตอร์ ที่วางอยู่บนแผงคอมคือฟิโลเดนดรอน
ใบเหลืองเล็กน้อยแต่ไม่มากมาย "ยินดีต้อนรับกลับ" แบทแมนพูดโดยไม่หันมามอง "การเจรจาเป็นไปด้วยดีไหม?"
"ฉันคิดว่าเราทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี" คลาร์กพูด "ดูแลต้นไม้เป็นยังไงบ้าง?"
"ฉันไม่ได้เอามันไว้ข้างล่างนี้นานหรอกนะ" แบทแมนออกตัว "สาบานได้"
"ฉันไม่ได้คิดว่านายทำอย่างนั้นหรอก" ซุปเปอร์แมนพูด แปลกใจ
"เป็นไปด้วยดี ไม่มีปัญหา"
"ขอบคุณ ฉันมีของเล็กน้อยมาฝากนายด้วย"
แบทแมนหมุนตัวหันมา คลาร์กยื่นต้นเฟิร์นต่างดาวออกมา ใบสีน้ำเงินเหลือบเงินเป็นประกายระยิบระยับ
"มันไม่ต้องสังเคราะห์แสง ดังนั้นฉันคิดว่ามันสามารถอยู่ในถ้ำข้างล่างนี้กับนายได้เป็นอย่างดี"
แบทแมนรับกระถางเล็กๆจากคลาร์กมา แล้ววางลงข้างๆต้นไม้อีกต้น "ฉันว่านายคงต้องการฟิล-- ฟิโลเดนดรอนของนายคืน"
เขาใช้นิ้วแตะไล้ไปตามใบรูปหัวใจใบหนึ่ง แล้วเงียบนิ่งไป
"ถ้านายชอบ" คลาร์กโพล่งขึ้นมา "นายก็มาทานมื้อค่ำที่อาร์พาร์ตเม้นท์ของฉันเป็นบางครั้งก็ได้ เพื่อดูให้มั่นใจว่า ฉันดูแลมันได้อย่างเหมาะสม"
บรูซขมวดคิ้ว "นายคงไม่ได้วางมันไว้ให้รับแสงแดดโดยตรงใช่ไหม?" ฟิลโลเดนดรอนชอบแสง แต่โดนแสงแดดตรงๆอาจทำให้ใบไหม้ได้"
"ฉันวางมันไว้ในห้องนอน ที่หัวเตียง ไม่โดนแสงแดดตรงๆ " คลาร์กก้าวไปข้างหน้าและหยิบกระถางขึ้นมา อุ้มไว้ในอ้อมแขน
บรูซพยักหน้าช้าๆ "มันคงไม่เสียหายที่จะแวะไปตรวจสอบดู การดูแลต้นไม้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน"
"วันศุกร์หน้าเป็นไง?"
"แน่นอน"
"มื้อคำ่?"
"ฉันจะลองเช็คดูว่าพอจะมีเวลาหรือเปล่า"
"ถือเป็นนัดเดทนะ"
"ใช่"
พวกเขายืนกระพริบตาปริบ มองกันอยู่ครู่หนึ่ง "งั้น...." ซุปเปอร์แมนพูด ค่อยๆก้าวถอยหลังอย่างเงอะงะ "ฉันจะ...ฉันจะตั้งตารอวันนั้น"
เขาพยักหน้ากับต้นไม้ในอ้อมแขน "เราทั้งคู่จะรอ" แล้วเขาก็จากไป
แบทแมนนั่งลงอย่างช้าๆ ตามองต้นเฟิร์นสีน้ำเงินท้องฟ้า "เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันต้องทำการทดสอบบางอย่างกับเธอ เพื่อให้แน่ในว่าเธอไม่มีละอองเกสรที่เป็นอันตราย?"
สักครู่ เขาเอื้อมมือใช้นิ้วลูบเบาๆบนใบเฟิร์น เสียงฮัมของคริสตัลดังก้องขึ้นชั่วขณะ "หึม..." เขาพูด "เอาล่ะ" เขาเริ่มพิมพ์อีกครั้ง "ฉันเห็นว่าเธอได้เจอ
กับซุปเปอร์แมนแล้ว เฟิร์น เธออยากรู้ไหมว่าฉันพบกับตาเงอะงะนั่นได้ยังไง? ฉันหมายถึงคลาร์กเค้นท์ ไม่ใช่ซุปเปอร์แมน -- นี้คือชื่อที่เขาใช้ตอนไม่ใส่ชุดปัญญาอ่อนนั่น
จะชื่อไหนก็เถอะ เราสองคนเจอกันครั้งแรกบนเรือสำราญ และมีความผิดพลาดขนานใหญ่กับการจองห้องพักบนเรือ..."
ปล. ถ้าชอบก็ช่วยกันคอมเม้นให้กำลังใจหน่อยนะ
ปล2. เรื่องซุปแบทพบกันครั้งแรก อ้างอิงจากคอมมิคเวอร์ชั่นเก่า
เรื่องบรูซเป็นกบฏใต้ดิน อ้างอิงจาก JLA อนิเมชั่นซีรี่ส์
เรื่อง Superman ตาย อ้างอิงจาก Death of Superman
ปล3. Philodendron มาจากภาษากรีก 2 คำ คือ Phileo หมายถึง รัก และ dendron หมายถึง ต้นไม้
ผู้รู้จินตนาการไว้ว่า เป็นต้นไม้พลอดรัก ก็น่าจะใช่ เพราะไม้สกุลนี้ชนิดที่เป็นเถาเลื้อย รากจะกอดรัดทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อการอยู่รอด
เครดิต http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=fasaiwonmai&month=04-2013&date=01&group=2&gblog=494