ผมเป็นแฟนการ์ตูนในฝั่ง DC มาตั้งแต่ติดตามข่าวคราวของ Comic ฝรั่งครับ เนื่องจากเป็นการต่อยอดจากอนิเมชั่นของฝั่ง DC ที่ยอดเยี่ยมเมื่อ 20 กว่าปีก่อน แต่หลาย ๆ ครั้งผมก็รู้สึกว่าเวลาอ่านคอมมิคของอเมริกันโดยเฉพาะของฝั่ง DC มันต้องใช้ทั้งความอดทนและทักษะในการอ่านอย่างสูงมากในบางครั้งใน 1 ช่องของการ์ตูนอาจมีเหตุการณ์เกิดขึ้น 2 - 3 อย่างพร้อม ๆ กัน เช่น แฟลชใช้พลังความเร็วในการหลอกล่อคู่ต่อสู้พร้อมกับใช้คำพูดถากถางไปด้วย ในขณะเดียวกันก็มีคู่ต่อสู้อีกคนเคลื่อนที่เข้ามาเพื่อเล่นงานแฟลชจากด้านหลัง เหตุการณ์ทั้งหมดนั้นอาจเกิดขึ้นในช่องการ์ตูนขนาดประมาณ 2 นิ้วเพียงช่องเดียว กรณีนี้ทำให้นักอ่านที่คุ้นเคยกับมังกะที่แยกแยะการกระทำชัดเจนในแต่ละช่องโบกมือลาไปซะก่อนที่จะได้อ่านจบเล่มด้วยซ้ำ ที่รู้ก็เพราะผมก็เป็น 1 ในนั้นแหละครับ

แต่สำหรับคอมมิคที่แต่งเพิ่มจากเกมต่อสู้ที่ออกเมื่อปีที่แล้วอย่างเรื่องนี้ ความประทับใจแรกคือองค์ประกอบที่ทำให้คอมมิคมันอ่านยากนั้นไม่ค่อยจะได้เห็นเท่าไหร่ อันที่จริงผมว่าคอมมิคชุดนี้มันดูเหมือนมังกะมากกว่าด้วยซ้ำ แค่ตีพิมพ์บนกระดาษมันอย่างดีแล้วห่อปกหนาแบบหนังสือสารคดีเท่านั้นเอง ผมมั่นใจว่าไม่ว่าใครจะเคยอ่านหรือไม่เคยอ่านคอมมิคมาก่อนก็น่าจะอ่านได้ไม่ยากนัก

เรื่องโดยย่อของ Injustice : Gods Among Us เริ่มขึ้นในช่วงเวลาที่เป็นจุดสุดท้ายของเรื่อง โลกทั้งโลกตกอยู่ในอิทธิพลและและกฏของซุปเปอร์แมนที่ประกาศให้ทั่วโลกยุติความขัดแย้งทั้งหมดโดยสิ้นเชิง มิฉะนั้นจะต้องเจอกับเขาและเหล่า Justice League สาเหตุที่ทำให้ซุปเปอร์แมนทำแบบนี้เกิดจากหายนะครั้งใหญ่ของเมโทรโปลิสและชีวิตของซุปเปอร์แมนด้วยน้ำมือของโจ๊กเกอร์ เหตุการณ์นั้นทำให้ซุปเปอร์แมนลงมือสังหารโจ๊กเกอร์ทิ้ง ก่อนที่ซุปเปอร์แมนจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปทีละเล็กทีละน้อย เขาใช้พลังของเขายุติความรุนแรงทั่วโลกชนิดไม่เห็นแก่ใคร เขาสนใจเพียงแค่ถ้ามีใครทำร้ายผู้บริสุทธิ์ มันผู้นั้นจะต้องเจอกับเขา โดยผู้อยู่เบื้องหลังความเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ใช่ใครอื่น เธอก็คือ วันเดอร์ วูเมน นั่นเอง ในขณะเดียวกันแบทแมนซึ่งไม่เห็นด้วยกับการกระทำนี้ได้แตกหักครั้งใหญ่กับซุปเปอร์แมน ซึ่งนำไปสู่ความตายของสมาชิกในทีมของแบทแมน และฮีโร่อดีต JLA จำนวนมากมาย

ต้องยอมรับจริง ๆ ว่า DC เขาแต่งเรื่องแนวแอคชั่น-ดราม่าได้เจ๋งชนิดค่ายไหน ๆ หรือชาติใด ๆ ในโลกก็ไม่น่าจะทำได้เท่าอีกแล้ว ในฉากต่อสู้จำนวนมากมายทั้งสองเล่ม เราก็สัมผัสได้ถึงอารมณ์โศกเศร้า โกรธ รัก ของตัวละครไปพร้อม ๆ กัน ยิ่งใครรู้ภูมิหลังความสัมพันธ์มาบ้างจะยิ่งได้อารมณ์เพ่ิมขึ้น และผู้ประพันธ์ยังทำให้คนอ่านไม่สามารถที่จะเข้าข้างฝ่ายใดได้อย่างชัดเจน เพราะแม้ซุปเปอร์แมนจะใช้วิธีที่เปลี่ยนไป แต่คนอ่านก็ยังรู้ได้ว่าซุปเปอร์แมนก็ยังคงเป็นซุปเปอร์แมนคนเดิม เขายังคงให้ความสำคัญกับชีวิตคนเสมอ แม้การกระทำหลายครั้งจะดุเดือด แต่ทั้งหมดเป็นไปตามการคาดการณ์ของเขาหมดแล้วว่าจะไม่มีคนตายจากสิ่งที่เขาแน่นอน ซึ่งก็เป็นไปตามนั้น ในขณะที่แม้ว่าแบทแมนจะเป็นคนเดียวยังคงอุดมการณ์เดิมของ JLA แต่การกระทำหลายอย่างของเขาส่งผลกระทบสูงมาก เขาใช้วิธีรุนแรงชนิดที่อาจทำให้สมาชิก JLA นั้นตายหมู่ได้เลย

ในท้ายเล่มสองได้อ่านฉากที่อัลเฟรดอัดซุปเปอร์แมนที่เป็นที่ล้อเลียนกันไปทั่วทั้งหมดแล้วครับ ซึ่งผมก็ได้รู้ว่าความจริงแล้วฉากนั้นอัลเฟรดไม่ควรจะเข้ามาทำร้ายซุปเปอร์แมนเลย เพราะในขณะนั้นซุปเปอร์แมนเหมือนจะสำนึกการกระทำของตัวเองที่ผ่าน ๆ มา จากการลงทุนเรียกสติชนิดยอมพิการของแบทแมน แต่ทั้งหมดก็เสียเปล่าไปเพราะการเข้ามาของอัลเฟรดแท้ ๆ อันที่จริงฉากนี้คือจุดหักเหสำคัญที่ทำให้สองฮีโร่ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองกลายเป็นเส้นขนานไม่สามารถบรรจบกันได้ตลอดกาล ไม่ใช่ฉากที่มีอารมณ์ตลกขบขันตามที่ล้อกันเลยแม้แต่น้อย

โดยรวมแล้วผมให้หนังสือหัวนี้ในระดับเดียวกับ Kingdom Come Elesworld ชื่อดังอีกหัวของนักเขียน Alex Ross และคาดว่าผมจะเก็บชุดนี้จนครบทั้งหมดจนจบเรื่องซึ่งไม่รู้ว่าจะจบแค่ช่วงก่อนที่เกมจะเริ่ม หรือจะกินเนื้อหาไปถึงส่วนในเกมด้วย เพราะในขณะนี้หนังสือหัวนี้ก็ยังไม่จบ และว่าเป็นหัวหนังสือที่ดีมาก ผิดกับอีเวนท์บางอีเวนท์ในโลกหลักที่เฟลสุด ๆ อย่าง Trinity War หรือ Forever Evil ที่ไม่รู้ว่าคนเขียนบทมันแก้กันอีท่าไหนมันถึงออกมาแบบนั้นได้