กระทู้แรกในชีวิตเลย ถ้ามีอะไรผิดพลาด ต้องขอโทษด้วยนะคะ
ไปฮานอยเมื่อวันที่ 8-10 ส.ค.57 ที่ผ่านมาค่ะ
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการไปครั้งนี้คือ......
1. Web check in ของAir asia มีประโยชน์มาก ทำให้เราไม่ต้องไปถึงดอนเมืองก่อนเวลาออกเดินทางมากนัก
แต่ถึงจะทำ Web check in ขากลับจากเวียดนาม-กทม.แล้ว ยังไงพอถึงสนามบิน เราก็ต้องไป check in ที่ counter อีกทีค่ะ counter ของ Air asia จะอยู่
เบอร์1-3
2. ตม.ที่เวียดนาม จนท.จะดูดุมาก แล้วถ้ารูปที่พาสพอร์ตคุณไม่เหมือนกับตัวจริงล่ะก็ คุณจะโดนจ้องหน้านานนนนน สักหน่อยค่ะ (โดนมากะตัว) แต่ก็ไม่มีอะไรมาก ผ่านไปได้ด้วยดี อ่อ เสริมนิด เวลาจะไปต่อแถวเพื่อรอตรวจ ตม.เข้าเวียดนาม แนะนำว่าต่อแถวที่ิติดกับแถว Crews ก็ดีค่ะ เพราะพอไม่มีลูกเรือมาต่อ จนท.จะเรียกเราไปแถวนั้นแทน ทำให้เร็วขึ้นค่ะ ^^
3. รถมอไซค์ที่นี่เยอะมากกกกก มากจริงๆ และคุณจะได้ยินเสียงบีบแตรอยู่แทบจะตลอดเวลาเลยล่ะค่ะ รถมอไซค์มีขับย้อนศรด้วย ฉะนั้นเวลาจะข้ามถนน มองแค่ฝั่งเดียวไม่ได้ค่ะ และจากที่เคยอ่านมาว่า เดินไปได้เลย รถจะหยุดให้เอง พอลองทำดู...เกือบโดนชนน่ะค่ะ เลยคิดว่า ดูและกะระยะเวลาข้ามเองอาจจะดีค่ะ
4.รถยนต์ที่นี่ขับความเร็วจำกัดค่ะ ในเมืองถ้าจำไม่ผิดจะไม่ให้เกิน 30 (หรือ40ไม่แน่ใจ) กิโล/ช.ม. และถ้านอกเมืองจะไม่เกิน60กิโล ถ้าบนทางด่วนจะต้องไม่เกิน80กิโล ฉะนั้นระยะทางไม่ไกลมาก แต่ใช้เวลานานมากกกกเลยล่ะค่ะ จากนามบินเข้าตัวเมือง (แถวทะเลสาบคืนดาบ) ใช้เวลาเกือบช.ม.ค่ะ และจากตัวเมืองนั่งไปฮาลองเบย์ใช้เวลาประมาณ 4 ช.ม.ค่ะ (มีแวะกลางทาง25นาที)
5.ถนนคนเดิน (มีศ.-อา.)คนเยอะมาก เวลาเดินต้องระวังค่ะ จขกท.เดินไปเหยียบรองเท้านางนึงเข้า เกือบโดนนางกินหัวแน่ะค่ะ นางโวยวายเสียงดังมาก ตกใจสุดๆ
6.ถ้าคุณอยากใช้โทรศัพท์สาธารณะ ที่นี่ดูจะไม่มีให้ค่ะ นอกจากไปที่ไปรษณีย์เท่านั้น จนท.ที่นั่นพอพูดภาษาอังกฤษได้บ้าง แต่ทางที่ดีพกนามบัตรเบอร์ที่จะโทร แล้วทำท่าชี้ๆๆให้เค้าโทรให้ดีกว่าค่ะ กดเบอร์ไม่เป็น พอเค้ากดให้ครั้งแรก ถ้าไม่ติดค่อยดูว่าเค้ากดเบอร์อะไรยังไง แล้วค่อยโทรเองอีกที
จากที่ไปขอให้เค้าช่วยโทรเข้าเบอร์มือถือ(คนเวียดนาม)ให้ เค้าไม่คิดเงินค่ะ ซึ้งใจมากมาย เพราะตอนแรกเค้าเขียนใส่กระดาษว่าจะคิดเงินเรา 10,000ดอง
7.เดินเล่นอยู่ดีๆ ถ้าเจอคนหาบผลไม้มาใกล้ แล้วพูดว่า "ซาลูทๆ" เดินหนีไปเลยค่ะ!!! คือ นางจะให้คุณถ่ายรูปนาง จากนั้นนางจะให้คุณใส่หมวก ถือหาบ และนางจะมาถ่ายรูปให้ จากนั้นก็...."Money photoๆ" พูดซ้ำอยู่อย่างนั้นเลยค่ะ คือบางคนพอเจอแบบนี้ คงจะเดินหนีแต่แรก แต่พอดีเรามันซื่อจัด นึกว่าเค้าอยากให้เราถ่ายรูปให้ เค้าให้ทำอะไรก็ทำโม้ดดด แต่สุดท้ายก็บอกนางไปว่าไม่มีเงิน พูดหลายๆครั้งเข้านางเลยยอม ฟู่ววววว เกือบไปแล้ว
8.อาหารที่นี่ ถ้าตามทางเดินส่วนใหญ่หน้าตาจะดูดีค่ะ อร่อยดีด้วย และราคาไม่แพงมาก ส่วนอาหารที่รร.ที่กินมา...คือเฝอ(เค้าเรียกว่า Chicken noddle soup) เค็มไปหน่อย และแพนเค้ก....รูปกับของจริงต่างกันสิ้นเชิง ของจริงเหมือนเป็นแป้งแผ่นใหญ่แข็งๆหนาหน่อยๆน่ะค่ะ ร้านอื่นเป็นไงไม่รู้ แต่ขอบอกก่อนว่ามันอาจจะไม่เหมือนในรูปน่ะค่ะ
9.คิดว่าที่นี่เค้าไม่นิยมกินน้ำใส่น้ำแข็งกันค่ะ จากที่สั่งอาหารเช้าที่รร. ถึงจะสั่งน้ำผลไม้ปั่น (คิดว่าสั่งปั่น เพราะในรูปมันดูเหมือนปั่น....รูปหลอกดาวอีกแล้วววว) ก็ตาม เค้าก็จะให้ "น้ำผลไม้แยกกาก" มาให้ พูดถึงน้ำดื่ม บนเรือที่ไปฮาลองเบย์เค้าไม่มีน้ำให้นะคะ ฉะนั้นเอาไปจากรร.ก็ดีค่ะ ประหยัด ^^
10. ซื้อของที่สนามบินใครว่าถูกและดี ไม่จริงค่ะ อันนี้แม่โดนเองกะตัวเลย ซื้อที่จุดแวะระหว่างทางไปฮาลองเบย์ ของยี่ห้อเดียวกันแค่เป็นรสเผือก ซื้อมา90,000ดอง พอไปซื้อที่สนามบิน กลับต้องจ่าย200,000ดอง!!!!
กล่องเหมือนยี่ห้อเดียวกัน ต่างแค่เป็นรสถั่วเขียว(คิดว่า) ทำไมถึงจ่ายแพง? เพราะว่าเค้าไม่มีราคาติดค่ะ ....คิอจริงๆก็มีแต่มันมีร่องรอยโดนขูดลบออกไป ไว้จะเอารูปมาลงให้ดูอีกทีค่ะ อ้อ อันนี้เราไม่อยู่ในเหตุการณ์ค่ะ แม่มาเล่าให้ฟังทีหลัง
หมดแล้วค่ะ 10 ข้อ
และนี่คือรูปส่วนนึงจากที่ไปเที่ยวมาค่ะ
ลืมชื่อวัดไปแล้ว ขอโทษค่ะ!!
เห็นบัณฑิตมาถ่ายรูปที่วัดกันพอดี
ร้านซ่อมมอไซค์เยอะมาก
ไม่ว่าอากาศจะ(โคตะระ)ร้อนแค่ไหน ผู้หญิงที่นี่จะใส่แบบนี้กันเยอะมากค่ะ เสื้อคลุมแขนยาวสวมฮู้ดด้วย และจะมีถุงมือเข้าชุดกัน และบางคนถึงกับมีกระโปรงเพื่อกันแดดโดนขาค่ะ!! จะร้อนแค่ไหนชัลก็ขอขาวไว้ก่อน ประมาณนั้น
คนที่นี่ขนของใส่บนจักรยานหรือมอไซค์กันดูเยอะและหนักมากๆๆๆเลยค่ะ เสียดายไม่ได้ถ่ายคนที่ขนแจกันยักษ์4ใบบนมอไซค์
ระหว่างทางเดินไป Ho chi minh museum แต่ไม่ได้เข้าเพราะปิด
พนักงานร้านสะดวกซื้อที่เข้าไปซื้อของ เค้าน่ารักดีนะ
ซื้ออันนี้มา นมรสสตอเบอร์รี่ Package เค้าน่ารักดี
St.Joseph cathedral โบสถ์สวยใกล้ที่พักเลย
รร.ที่ไปพักมา พนักงานที่นี่ดีมากๆๆๆๆๆ ให้5ดาวเลยสำหรับความใส่ใจลูกค้า
ภายในห้อง ทั้งตึกน่าจะมี 8 ห้อง เพราะชั้นเรา (ชั้น5)ก็มีแค่ 2 ห้องเอง อันนี้เป็นแบบกว้างหน่อย เพราะพัก 3 คนค่ะ
มี notebook, wifiให้พร้อมค่ะ
มาถึงอาหารกันบ้าง จานนี้เรียกว่า "งอน" ซื้อที่ถนนคนเดินค่ะ
อันนี้เป็นขนมปังฝรั่งเศสใส่หมูค่ะ ที่เวียดนามนิยมกินขนมปังฝรั่งเศสแข็งๆกันค่ะ
และนี่คือไฮไลท์ของทริปนี้ค่ะ ฮาลองเบย์.....
เริ่มที่ถ้ำสวรรค์ ต้องเดินขึ้นเขาไปนิดหน่อยพอให้หอบเล็กๆ ในถ้ำค่อนข้างมืด ภาพเบลอนิดหน่อยนะคะ
ในถ้ำมีถังขยะเป็นเพ็นกวิน น่ารักเชียว ^^
พอออกจากถ้ำ ขาลงจะเห็นวิวนี้ค่ะ
นี่คือโรงเรียนของชาวประมงแถวนี้ค่ะ!!! เหมือนในคิดถึงวิทยาเลย น่ารักๆ
การจะไปล่องเรือลอดถ้ำมีให้เลือกสองแบบ แบบคายัค กับแบบเรือไม้ไผ่ จขกท.เลือกเรือไม้ไผ่เพราะนั่งกับครอบครัวค่ะ
มีอุบัติเหตุเรือคายัคคว่ำด้วย ดูลำบากกันน่าดู
ฝรั่งสองสาวน่ารักมากๆ ขอถ่ายก็ยิ้มหวานให้ถ่ายด้วย
ปิดท้ายด้วยรูปนี้ค่ะ ชอบเป็นพิเศษ เป็นรูปตอนกำลังรอดถ้ำเข้าไปข้างในค่ะ
ขอบคุณที่อ่านนะคะ หวังว่าจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะคะ ขอให้เที่ยวให้สนุกค่ะ
ปล.รูปทั้งหมดเอามาย่อไฟล์อย่างเดียวเลยค่ะ ไม่ได้แต่งรูปแต่อย่างใด
10 เรื่องที่ได้เรียนรู้จากการไปฮานอย2วัน2คืน
ไปฮานอยเมื่อวันที่ 8-10 ส.ค.57 ที่ผ่านมาค่ะ
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการไปครั้งนี้คือ......
1. Web check in ของAir asia มีประโยชน์มาก ทำให้เราไม่ต้องไปถึงดอนเมืองก่อนเวลาออกเดินทางมากนัก
แต่ถึงจะทำ Web check in ขากลับจากเวียดนาม-กทม.แล้ว ยังไงพอถึงสนามบิน เราก็ต้องไป check in ที่ counter อีกทีค่ะ counter ของ Air asia จะอยู่
เบอร์1-3
2. ตม.ที่เวียดนาม จนท.จะดูดุมาก แล้วถ้ารูปที่พาสพอร์ตคุณไม่เหมือนกับตัวจริงล่ะก็ คุณจะโดนจ้องหน้านานนนนน สักหน่อยค่ะ (โดนมากะตัว) แต่ก็ไม่มีอะไรมาก ผ่านไปได้ด้วยดี อ่อ เสริมนิด เวลาจะไปต่อแถวเพื่อรอตรวจ ตม.เข้าเวียดนาม แนะนำว่าต่อแถวที่ิติดกับแถว Crews ก็ดีค่ะ เพราะพอไม่มีลูกเรือมาต่อ จนท.จะเรียกเราไปแถวนั้นแทน ทำให้เร็วขึ้นค่ะ ^^
3. รถมอไซค์ที่นี่เยอะมากกกกก มากจริงๆ และคุณจะได้ยินเสียงบีบแตรอยู่แทบจะตลอดเวลาเลยล่ะค่ะ รถมอไซค์มีขับย้อนศรด้วย ฉะนั้นเวลาจะข้ามถนน มองแค่ฝั่งเดียวไม่ได้ค่ะ และจากที่เคยอ่านมาว่า เดินไปได้เลย รถจะหยุดให้เอง พอลองทำดู...เกือบโดนชนน่ะค่ะ เลยคิดว่า ดูและกะระยะเวลาข้ามเองอาจจะดีค่ะ
4.รถยนต์ที่นี่ขับความเร็วจำกัดค่ะ ในเมืองถ้าจำไม่ผิดจะไม่ให้เกิน 30 (หรือ40ไม่แน่ใจ) กิโล/ช.ม. และถ้านอกเมืองจะไม่เกิน60กิโล ถ้าบนทางด่วนจะต้องไม่เกิน80กิโล ฉะนั้นระยะทางไม่ไกลมาก แต่ใช้เวลานานมากกกกเลยล่ะค่ะ จากนามบินเข้าตัวเมือง (แถวทะเลสาบคืนดาบ) ใช้เวลาเกือบช.ม.ค่ะ และจากตัวเมืองนั่งไปฮาลองเบย์ใช้เวลาประมาณ 4 ช.ม.ค่ะ (มีแวะกลางทาง25นาที)
5.ถนนคนเดิน (มีศ.-อา.)คนเยอะมาก เวลาเดินต้องระวังค่ะ จขกท.เดินไปเหยียบรองเท้านางนึงเข้า เกือบโดนนางกินหัวแน่ะค่ะ นางโวยวายเสียงดังมาก ตกใจสุดๆ
6.ถ้าคุณอยากใช้โทรศัพท์สาธารณะ ที่นี่ดูจะไม่มีให้ค่ะ นอกจากไปที่ไปรษณีย์เท่านั้น จนท.ที่นั่นพอพูดภาษาอังกฤษได้บ้าง แต่ทางที่ดีพกนามบัตรเบอร์ที่จะโทร แล้วทำท่าชี้ๆๆให้เค้าโทรให้ดีกว่าค่ะ กดเบอร์ไม่เป็น พอเค้ากดให้ครั้งแรก ถ้าไม่ติดค่อยดูว่าเค้ากดเบอร์อะไรยังไง แล้วค่อยโทรเองอีกที
จากที่ไปขอให้เค้าช่วยโทรเข้าเบอร์มือถือ(คนเวียดนาม)ให้ เค้าไม่คิดเงินค่ะ ซึ้งใจมากมาย เพราะตอนแรกเค้าเขียนใส่กระดาษว่าจะคิดเงินเรา 10,000ดอง
7.เดินเล่นอยู่ดีๆ ถ้าเจอคนหาบผลไม้มาใกล้ แล้วพูดว่า "ซาลูทๆ" เดินหนีไปเลยค่ะ!!! คือ นางจะให้คุณถ่ายรูปนาง จากนั้นนางจะให้คุณใส่หมวก ถือหาบ และนางจะมาถ่ายรูปให้ จากนั้นก็...."Money photoๆ" พูดซ้ำอยู่อย่างนั้นเลยค่ะ คือบางคนพอเจอแบบนี้ คงจะเดินหนีแต่แรก แต่พอดีเรามันซื่อจัด นึกว่าเค้าอยากให้เราถ่ายรูปให้ เค้าให้ทำอะไรก็ทำโม้ดดด แต่สุดท้ายก็บอกนางไปว่าไม่มีเงิน พูดหลายๆครั้งเข้านางเลยยอม ฟู่ววววว เกือบไปแล้ว
8.อาหารที่นี่ ถ้าตามทางเดินส่วนใหญ่หน้าตาจะดูดีค่ะ อร่อยดีด้วย และราคาไม่แพงมาก ส่วนอาหารที่รร.ที่กินมา...คือเฝอ(เค้าเรียกว่า Chicken noddle soup) เค็มไปหน่อย และแพนเค้ก....รูปกับของจริงต่างกันสิ้นเชิง ของจริงเหมือนเป็นแป้งแผ่นใหญ่แข็งๆหนาหน่อยๆน่ะค่ะ ร้านอื่นเป็นไงไม่รู้ แต่ขอบอกก่อนว่ามันอาจจะไม่เหมือนในรูปน่ะค่ะ
9.คิดว่าที่นี่เค้าไม่นิยมกินน้ำใส่น้ำแข็งกันค่ะ จากที่สั่งอาหารเช้าที่รร. ถึงจะสั่งน้ำผลไม้ปั่น (คิดว่าสั่งปั่น เพราะในรูปมันดูเหมือนปั่น....รูปหลอกดาวอีกแล้วววว) ก็ตาม เค้าก็จะให้ "น้ำผลไม้แยกกาก" มาให้ พูดถึงน้ำดื่ม บนเรือที่ไปฮาลองเบย์เค้าไม่มีน้ำให้นะคะ ฉะนั้นเอาไปจากรร.ก็ดีค่ะ ประหยัด ^^
10. ซื้อของที่สนามบินใครว่าถูกและดี ไม่จริงค่ะ อันนี้แม่โดนเองกะตัวเลย ซื้อที่จุดแวะระหว่างทางไปฮาลองเบย์ ของยี่ห้อเดียวกันแค่เป็นรสเผือก ซื้อมา90,000ดอง พอไปซื้อที่สนามบิน กลับต้องจ่าย200,000ดอง!!!!
กล่องเหมือนยี่ห้อเดียวกัน ต่างแค่เป็นรสถั่วเขียว(คิดว่า) ทำไมถึงจ่ายแพง? เพราะว่าเค้าไม่มีราคาติดค่ะ ....คิอจริงๆก็มีแต่มันมีร่องรอยโดนขูดลบออกไป ไว้จะเอารูปมาลงให้ดูอีกทีค่ะ อ้อ อันนี้เราไม่อยู่ในเหตุการณ์ค่ะ แม่มาเล่าให้ฟังทีหลัง
หมดแล้วค่ะ 10 ข้อ
และนี่คือรูปส่วนนึงจากที่ไปเที่ยวมาค่ะ
ลืมชื่อวัดไปแล้ว ขอโทษค่ะ!!
เห็นบัณฑิตมาถ่ายรูปที่วัดกันพอดี
ร้านซ่อมมอไซค์เยอะมาก
ไม่ว่าอากาศจะ(โคตะระ)ร้อนแค่ไหน ผู้หญิงที่นี่จะใส่แบบนี้กันเยอะมากค่ะ เสื้อคลุมแขนยาวสวมฮู้ดด้วย และจะมีถุงมือเข้าชุดกัน และบางคนถึงกับมีกระโปรงเพื่อกันแดดโดนขาค่ะ!! จะร้อนแค่ไหนชัลก็ขอขาวไว้ก่อน ประมาณนั้น
คนที่นี่ขนของใส่บนจักรยานหรือมอไซค์กันดูเยอะและหนักมากๆๆๆเลยค่ะ เสียดายไม่ได้ถ่ายคนที่ขนแจกันยักษ์4ใบบนมอไซค์
ระหว่างทางเดินไป Ho chi minh museum แต่ไม่ได้เข้าเพราะปิด
พนักงานร้านสะดวกซื้อที่เข้าไปซื้อของ เค้าน่ารักดีนะ
ซื้ออันนี้มา นมรสสตอเบอร์รี่ Package เค้าน่ารักดี
St.Joseph cathedral โบสถ์สวยใกล้ที่พักเลย
รร.ที่ไปพักมา พนักงานที่นี่ดีมากๆๆๆๆๆ ให้5ดาวเลยสำหรับความใส่ใจลูกค้า
ภายในห้อง ทั้งตึกน่าจะมี 8 ห้อง เพราะชั้นเรา (ชั้น5)ก็มีแค่ 2 ห้องเอง อันนี้เป็นแบบกว้างหน่อย เพราะพัก 3 คนค่ะ
มี notebook, wifiให้พร้อมค่ะ
มาถึงอาหารกันบ้าง จานนี้เรียกว่า "งอน" ซื้อที่ถนนคนเดินค่ะ
อันนี้เป็นขนมปังฝรั่งเศสใส่หมูค่ะ ที่เวียดนามนิยมกินขนมปังฝรั่งเศสแข็งๆกันค่ะ
และนี่คือไฮไลท์ของทริปนี้ค่ะ ฮาลองเบย์.....
เริ่มที่ถ้ำสวรรค์ ต้องเดินขึ้นเขาไปนิดหน่อยพอให้หอบเล็กๆ ในถ้ำค่อนข้างมืด ภาพเบลอนิดหน่อยนะคะ
ในถ้ำมีถังขยะเป็นเพ็นกวิน น่ารักเชียว ^^
พอออกจากถ้ำ ขาลงจะเห็นวิวนี้ค่ะ
นี่คือโรงเรียนของชาวประมงแถวนี้ค่ะ!!! เหมือนในคิดถึงวิทยาเลย น่ารักๆ
การจะไปล่องเรือลอดถ้ำมีให้เลือกสองแบบ แบบคายัค กับแบบเรือไม้ไผ่ จขกท.เลือกเรือไม้ไผ่เพราะนั่งกับครอบครัวค่ะ
มีอุบัติเหตุเรือคายัคคว่ำด้วย ดูลำบากกันน่าดู
ฝรั่งสองสาวน่ารักมากๆ ขอถ่ายก็ยิ้มหวานให้ถ่ายด้วย
ปิดท้ายด้วยรูปนี้ค่ะ ชอบเป็นพิเศษ เป็นรูปตอนกำลังรอดถ้ำเข้าไปข้างในค่ะ
ขอบคุณที่อ่านนะคะ หวังว่าจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะคะ ขอให้เที่ยวให้สนุกค่ะ
ปล.รูปทั้งหมดเอามาย่อไฟล์อย่างเดียวเลยค่ะ ไม่ได้แต่งรูปแต่อย่างใด