วันแม่ที่ผ่านมาเราไปเที่ยวตจว.มาค่ะ แล้วก็แวะปั๊มน้ำมันแห่งนึง พอดีได้ช่วยเหลือคนพิการกำลังออกจากห้องน้ำพอดี ก็ช่วยเค้าเข็นรถจับรถเข็นออกมาเพราะรถเข็นเค้าติดอะไรสักอย่างตรงประตูค่ะ
ก็ได้มีโอกาสคุยกันระหว่างที่รอพักรถกัน (เค้ารอญาติเติมน้ำมัน) แล้วส่วนเราก็รอแม่เราเข้าห้องน้ำด้วย แม่เราขาไม่ดีนั่งส้วมยองไม่ได้ต้องเข้าห้องน้ำของคนพิการเพราะโถมันเป็นชักโครกค่ะ ห้องน้ำปกติเป็นนั่งยองหมดเลย (ห้องน้ำในปั๊มส่วนใหญ่นั่งยองเยอะเลย)
พี่เค้าก็ขอบคุณเราใหญ่เราก็ว่าไม่เป็นไรค่ะ เราก็ได้คุยกันเรื่องห้องน้ำคนพิการเราก็เล่าให้พี่เค้าฟังเรื่องแม่เราว่าหัวเข่าไม่ดีนั่งยองไม่ได้เลยงอขาลำบากมาก และเดินได้ช้าแล้ว พี่เค้าก็ว่าจริงนะ บางคนเราก็ดูไม่รู้หรอกว่าเค้าขาไม่ดี เดินฉับๆแต่ขางอไม่ได้ก็มี อย่างพวกคนแก่แล้วพี่เค้าก็ไม่อยากให้นั่งยองๆก็อยากให้มาเข้าห้องน้ำคนพิการได้นะ แล้วก็พวกคนอ้วนน้ำหนักตัวมากๆก็อาจจะลำบากในการนั่งส้วมยองเหมือนกัน
พี่เค้าก็บอกว่าเข้าๆไปเหอะห้องน้ำคนพิการน่ะเค้าไม่หวงหรอกแต่ว่าคนที่ปกติก็ขอให้รีบเข้าแล้วรีบออกแล้วกันเผื่อบางทีคนพิการอาจมาใช้ บางทีเค้าเห็นห้องน้ำหญิงปกติรอต่อคิวยาวเหยียดเลยพี่เค้าก็กวักมือเรียกคนปกตินี่แหละมาเข้ากัน
พี่เค้าบอกว่าเค้าขาพิการเพราะอุบัติเหตุรถชนค่ะ เลยต้องฝึกนั่งรถเข็น ยังไม่ค่อยถนัดเท่าไร
บังเอิญที่รถในปั๊มเยอะเลยรอนานเราเลยได้มีโอกาสคุยกะพี่เค้ากันนานหน่อย เราก็บอกว่าเราก็ขาไม่ค่อยดี เพราะน้ำหนักตัวเราเยอะ ทำให้ข้อเท้ากับหัวเข่าเจ็บมากๆ เห็นเดินฉับๆแบบนี้ บางครั้งเราก็จำเป็นต้องเข้าห้องน้ำคนพิการไปเลยก็มี
พี่เค้าก็บอกว่าไม่อยากให้คนปกติมองว่าคนพิการเป็นภาระสังคม พี่เค้าเคยเป็นคนปกติมาก่อนที่จะพิการเค้าก็เข้าใจตรงจุดนี้ว่าอะไรที่เราแบ่งปันกันได้ก็แบ่งกันไป ไม่อยากให้คิดว่าฉันพิการแล้วสังคมต้องให้สิทธิฉันทุกเรื่องฉันต้องได้ทุกอย่างจากสังคมสิ พี่เค้าบอกว่าเราต้องมองโลกในแง่บวกเข้าไว้
ตอนที่พี่เค้าปกติอยู่เค้าเคยมองคนที่ยังเดินได้แล้วเข้าห้องน้ำคนพิการด้วยสายตาตำหนิค่ะว่าจะเข้าไปทำไม แต่พอพี่เค้ามาพิการเค้าเลยเปลี่ยนมุมมองค่ะว่าบางคนอาจจะขาไม่ดีหรือไม่สะดวกเข้าห้องน้ำยองก็ได้ค่ะ
เราก็บอกพี่เค้าว่าเราเองก็เคยโดนคนอื่นมองแบบตำหนิเหมือนกันว่าเข้าห้องน้ำคนพิการแต่เราก็รู้ตัวเองค่ะว่าขาเราไม่ดี ก็อยากจะตะโกนบอกเหมือนกันว่าเราขาไม่ดีจ้า
แล้วก็ได้คุยกันเรื่องไปเที่ยว พี่เค้าก็บอกว่าบางสถานที่ท่องเที่ยวก็ไม่เอื้ออำนวยมากนักสำหรับคนพิการ แต่ยังดีที่ห้องน้ำตามปั๊มมีห้องน้ำคนพิการแล้วแทบจะทุกที่เลย ก็เลยสะดวกไปเปราะนึง
จังหวะที่ญาติพี่เค้ามาเรียกแล้วเราก็บอกพี่เค้าว่าขอบคุณที่ให้คำแนะนำเรื่องห้องน้ำ ต่อไปนี้เราจะได้สบายใจได้ว่าเราก็เข้าห้องน้ำคนพิการได้ พี่เค้าก็หัวเราะบอกว่าอนุญาติจ้ายินดี ในห้างในปั๊มถ้าห้องน้ำคนพิการยังว่างๆและยังไม่มีคนพิการมาก็เข้าๆไปเถอะค่ะ เราก็ขออนุญาติพี่เค้าเล่าออกเนทด้วย
เราก็สวัสดีพี่เค้าแล้วก็แยกย้ายกันไปค่ะ
เราก็ขอเอาประสบการณ์เล็กๆน้อยๆระหว่างเที่ยวมาเล่าให้ฟังนะคะ
เรื่องห้องน้ำคนพิการ(ได้คุยกับคนพิการเรื่องห้องน้ำ)
ก็ได้มีโอกาสคุยกันระหว่างที่รอพักรถกัน (เค้ารอญาติเติมน้ำมัน) แล้วส่วนเราก็รอแม่เราเข้าห้องน้ำด้วย แม่เราขาไม่ดีนั่งส้วมยองไม่ได้ต้องเข้าห้องน้ำของคนพิการเพราะโถมันเป็นชักโครกค่ะ ห้องน้ำปกติเป็นนั่งยองหมดเลย (ห้องน้ำในปั๊มส่วนใหญ่นั่งยองเยอะเลย)
พี่เค้าก็ขอบคุณเราใหญ่เราก็ว่าไม่เป็นไรค่ะ เราก็ได้คุยกันเรื่องห้องน้ำคนพิการเราก็เล่าให้พี่เค้าฟังเรื่องแม่เราว่าหัวเข่าไม่ดีนั่งยองไม่ได้เลยงอขาลำบากมาก และเดินได้ช้าแล้ว พี่เค้าก็ว่าจริงนะ บางคนเราก็ดูไม่รู้หรอกว่าเค้าขาไม่ดี เดินฉับๆแต่ขางอไม่ได้ก็มี อย่างพวกคนแก่แล้วพี่เค้าก็ไม่อยากให้นั่งยองๆก็อยากให้มาเข้าห้องน้ำคนพิการได้นะ แล้วก็พวกคนอ้วนน้ำหนักตัวมากๆก็อาจจะลำบากในการนั่งส้วมยองเหมือนกัน
พี่เค้าก็บอกว่าเข้าๆไปเหอะห้องน้ำคนพิการน่ะเค้าไม่หวงหรอกแต่ว่าคนที่ปกติก็ขอให้รีบเข้าแล้วรีบออกแล้วกันเผื่อบางทีคนพิการอาจมาใช้ บางทีเค้าเห็นห้องน้ำหญิงปกติรอต่อคิวยาวเหยียดเลยพี่เค้าก็กวักมือเรียกคนปกตินี่แหละมาเข้ากัน
พี่เค้าบอกว่าเค้าขาพิการเพราะอุบัติเหตุรถชนค่ะ เลยต้องฝึกนั่งรถเข็น ยังไม่ค่อยถนัดเท่าไร
บังเอิญที่รถในปั๊มเยอะเลยรอนานเราเลยได้มีโอกาสคุยกะพี่เค้ากันนานหน่อย เราก็บอกว่าเราก็ขาไม่ค่อยดี เพราะน้ำหนักตัวเราเยอะ ทำให้ข้อเท้ากับหัวเข่าเจ็บมากๆ เห็นเดินฉับๆแบบนี้ บางครั้งเราก็จำเป็นต้องเข้าห้องน้ำคนพิการไปเลยก็มี
พี่เค้าก็บอกว่าไม่อยากให้คนปกติมองว่าคนพิการเป็นภาระสังคม พี่เค้าเคยเป็นคนปกติมาก่อนที่จะพิการเค้าก็เข้าใจตรงจุดนี้ว่าอะไรที่เราแบ่งปันกันได้ก็แบ่งกันไป ไม่อยากให้คิดว่าฉันพิการแล้วสังคมต้องให้สิทธิฉันทุกเรื่องฉันต้องได้ทุกอย่างจากสังคมสิ พี่เค้าบอกว่าเราต้องมองโลกในแง่บวกเข้าไว้
ตอนที่พี่เค้าปกติอยู่เค้าเคยมองคนที่ยังเดินได้แล้วเข้าห้องน้ำคนพิการด้วยสายตาตำหนิค่ะว่าจะเข้าไปทำไม แต่พอพี่เค้ามาพิการเค้าเลยเปลี่ยนมุมมองค่ะว่าบางคนอาจจะขาไม่ดีหรือไม่สะดวกเข้าห้องน้ำยองก็ได้ค่ะ
เราก็บอกพี่เค้าว่าเราเองก็เคยโดนคนอื่นมองแบบตำหนิเหมือนกันว่าเข้าห้องน้ำคนพิการแต่เราก็รู้ตัวเองค่ะว่าขาเราไม่ดี ก็อยากจะตะโกนบอกเหมือนกันว่าเราขาไม่ดีจ้า
แล้วก็ได้คุยกันเรื่องไปเที่ยว พี่เค้าก็บอกว่าบางสถานที่ท่องเที่ยวก็ไม่เอื้ออำนวยมากนักสำหรับคนพิการ แต่ยังดีที่ห้องน้ำตามปั๊มมีห้องน้ำคนพิการแล้วแทบจะทุกที่เลย ก็เลยสะดวกไปเปราะนึง
จังหวะที่ญาติพี่เค้ามาเรียกแล้วเราก็บอกพี่เค้าว่าขอบคุณที่ให้คำแนะนำเรื่องห้องน้ำ ต่อไปนี้เราจะได้สบายใจได้ว่าเราก็เข้าห้องน้ำคนพิการได้ พี่เค้าก็หัวเราะบอกว่าอนุญาติจ้ายินดี ในห้างในปั๊มถ้าห้องน้ำคนพิการยังว่างๆและยังไม่มีคนพิการมาก็เข้าๆไปเถอะค่ะ เราก็ขออนุญาติพี่เค้าเล่าออกเนทด้วย
เราก็สวัสดีพี่เค้าแล้วก็แยกย้ายกันไปค่ะ
เราก็ขอเอาประสบการณ์เล็กๆน้อยๆระหว่างเที่ยวมาเล่าให้ฟังนะคะ