ลูกพ่อขอโทษนะ

สวัสดีครับสมาชิกทุกท่านผมเปนสมาชิกใหม่นะครับ ตอนนี้ผมกำลังเรียนยุชั้นปีที่4ของมหาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนี้แฟนผมอายุ25กำลังตั้งครรถ์ได้5เดือนกว่าเกือบ6เดือนแล้ว แรกๆผมยอมรับนะครับว่าผมกังวนอนาคตตัวเองมากกลัวตัวเองจะต้องลำบากกลัวพ่อแม่จะเสียใจที่ส่งผมเรียนแล้วผมไม่รักดีแล้วยุๆผมกลับเลิกคิดถึงอนาคตของตัวเฉยเลยกลับอยากให้เด็กตัวน้อยๆได้ลืมตาดูโลก ผมพยายามพาแฟนบ้านมาที่บ้านเพื่อจะให้เขาล้มเลิกความคิดที่จะทำแท้งแต่เธอก็ยังยืนยันคำเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลยครับที่จะเอาเค้าออกผมทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอเลิกคิดแล้วหันมารักลูกสักนิดก็ยังดีแต่นับวันเธอยิ่งเร่งๆให้ผมหาที่ทำแท้งให้เร็วที่สุดเธอบอกเธอรับไม่ได้ที่เธอต้องมานั้งเลี้ยงลูกเธอยังอยากเที่ยวอยากสนุกยุเธอบอกทุกๆวันผมยอมรับว่าผมรักทั้งแฟนและลูกมากครับผมร้องไหทุกวันผมไม่อยากให้ลูกตายผมก็สับสนกับตัวเองยุเหมือนกันนะว่าน่ายังไม่เคยเหนยังไม่เคยรู้จักแต่ลูกก็ได้ทำให้ผมรู้สึกว่าผมรักลูกมากและอีกไม่กีวันนี้เธอจะไปทำแท้งแล้วผมสงสารลูกผมไม่อยากให้ลูกตายผมอยากให้ความอบอุ่นเขารักเขาดูแลเขาแต่ผมคงไม่มีโอกาสนั้นแล้วครับผมเสียใจมาๆเลยที่ผมทำทุกอย่างแต่ไม่สามารช่วยลูกได้