เริ่มเรื่องคือ ลูกจ้างคนนี้ทำงานกะเรามาได้ปีกว่าแล้วค่ะ เธออายุมากกว่าเรา เราเรียกเธอว่าพี่ตลอด
เพราะเราเคารพที่เธอมีอายุมากกว่าเรา และเราคิดว่าการเรียกพี่มันไม่เสียหายอะไร...
แต่เธอเป็นคนเยอะ และชอบนินทาเรื่องชาวบ้านมากๆ แต่เธอเพื่อนเยอะนะค่ะ ลูกจ้างทั้งซอยซี้เธอหมด
แต่เราก็ไม่ถือสาค่ะ ตราบเท่าที่เธอยังอยู่ในกฎเกณฑ์ และรับผิดชอบหน้าที่เธออย่างดี
จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเธอขอลาหยุดกลับบ้านสี่วัน(วันที่4-7/8) เราก็ยอมให้ค่ะ ถึงแม้ว่าเรามีสองร้าน มีลูกน้องเฝ้าร้านละคน
ถ้าเธอหยุดไปเราก็ต้องมาเฝ้าเอง งานโรงงานเราก็ต้องเว้นไป เพราะเรากับแฟนทำกันสองคนค่ะ...
เธอหยุดได้วันแรก เธอไลน์มาบอกเราว่าไม่ทำต่อแล้วกลับมาจะเอากุญแจมาคืน เราก็งงถามว่า อ่าวไมกระทันหันแบบนี้ละ
เธอบอกกลับยาวหลายวัน ให้เราหาคนใหม่เลย เราก็เสียความรู้สึกแล้วหละ ก็เลยไม่พูดไรมาก บอกเธอว่าแล้วแต่ละกัน
แต่เราไม่คืนเงินประกันให้ เพราะคุณออกกะทันหันแบบนี้เราเสียหาย หาคนไม่ทัน ไม่เป็นไปตามกฏ
เธอเลยบอกว่างั้นจะขอกลับมาทำถึงสิ้นเดือน เพื่อเอาเงินประกันกับค่าแรง แต่เธอขอกลับวันที่12จะได้ไหม....
เราเลยบอกเธอว่าคงเป็นงี้ไม่ได้ ไม่ต้องมาละหละ อยุ่ดีๆปุบปับก็มาลาออกให้เราหาคนใหม่ คุณอยากลาออกเอง เราไม่ได้ไล่คุณออก
และทีงี้จะทำอีกสองอาทิตย์เพื่อขอเงินประกันกับค่าแรง เราว่ามันตลกๆอะ งั้นเราก็มีแต่เสียสิ...ทีนี้เธอเลยตัดพ้อ
บอกว่าเราไม่เห็นมีใครเค้าต้องบอกกันล่วงหน้าตั้งเป็นเดือน ทีลูกน้องคนก่อนเรายังคืนให้เลย หรือว่าเลือกปฏิบัติกับเธอ
เราเลยบอกว่าคนก่อนนะ มีคนสำรองอยู่ เราเลยโอเค เพราะเราบอกเสมอว่าถ้ามีคนสำรองคุณจำเป็นต้องออกเราไม่ว่า
แต่ถ้าไม่มีคนสำรอง อย่างน้อยคุณต้องบอกล่วงหน้าหนึ่งเดือน เพื่อให้เราหาคนได้ งานเราจะได้ไม่เสีย ไม่งั้นเราจะมีค่าประกันไว้ทำไม
หลังจากนั้นเธอก็บล็อกไลน์เราเลยค่ะ จากนั้นสองวันเธอก็มาสมัครงานร้านในซอยเดียวกัน พร้อมทั้งบอกคนอื่นไปทั่วว่า
เราไล่เธอออกเพราะเธอลาหยุดนาน เธอถือโอกาสที่เราไม่พูดมาก ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ชิงนินทาเรา ว่าเราเสียๆหายๆกับคนอื่น
บอกว่าเราเอาเปรียบเธอ ไม่แฟร์กับเธอ ละเพื่อนๆในซอยของเธอก็พากันยกหางเธอ เพราะเข้าใจหัวอกลูกจ้างเหมือนกัน
จะคอยเดินมากระแนะกระแหนหน้าร้านเสียงดังพูดกระทบเรา ทำให้ไม่มีใครกล้ามาสมัครกับร้านของเรา จนเราไม่รู้จะทำยังไงละค่ะ
ลูกน้องมีคนเดียว แต่มีสองร้าน วิ่งวุ่นจนหัวหมุน....
ควรจะทำไงดีค่ะ ช่วยแนะนำที เหนื่อยกายยังไม่เท่ากับเหนื่อยใจ เจอแบบนี้ทุกวันมันประสาทเสียค่ะ ทำงานไม่รู้เรื่องเลย
ปรึกษาค่ะ เจอลูกจ้างแผลงฤทธิ์
เพราะเราเคารพที่เธอมีอายุมากกว่าเรา และเราคิดว่าการเรียกพี่มันไม่เสียหายอะไร...
แต่เธอเป็นคนเยอะ และชอบนินทาเรื่องชาวบ้านมากๆ แต่เธอเพื่อนเยอะนะค่ะ ลูกจ้างทั้งซอยซี้เธอหมด
แต่เราก็ไม่ถือสาค่ะ ตราบเท่าที่เธอยังอยู่ในกฎเกณฑ์ และรับผิดชอบหน้าที่เธออย่างดี
จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเธอขอลาหยุดกลับบ้านสี่วัน(วันที่4-7/8) เราก็ยอมให้ค่ะ ถึงแม้ว่าเรามีสองร้าน มีลูกน้องเฝ้าร้านละคน
ถ้าเธอหยุดไปเราก็ต้องมาเฝ้าเอง งานโรงงานเราก็ต้องเว้นไป เพราะเรากับแฟนทำกันสองคนค่ะ...
เธอหยุดได้วันแรก เธอไลน์มาบอกเราว่าไม่ทำต่อแล้วกลับมาจะเอากุญแจมาคืน เราก็งงถามว่า อ่าวไมกระทันหันแบบนี้ละ
เธอบอกกลับยาวหลายวัน ให้เราหาคนใหม่เลย เราก็เสียความรู้สึกแล้วหละ ก็เลยไม่พูดไรมาก บอกเธอว่าแล้วแต่ละกัน
แต่เราไม่คืนเงินประกันให้ เพราะคุณออกกะทันหันแบบนี้เราเสียหาย หาคนไม่ทัน ไม่เป็นไปตามกฏ
เธอเลยบอกว่างั้นจะขอกลับมาทำถึงสิ้นเดือน เพื่อเอาเงินประกันกับค่าแรง แต่เธอขอกลับวันที่12จะได้ไหม....
เราเลยบอกเธอว่าคงเป็นงี้ไม่ได้ ไม่ต้องมาละหละ อยุ่ดีๆปุบปับก็มาลาออกให้เราหาคนใหม่ คุณอยากลาออกเอง เราไม่ได้ไล่คุณออก
และทีงี้จะทำอีกสองอาทิตย์เพื่อขอเงินประกันกับค่าแรง เราว่ามันตลกๆอะ งั้นเราก็มีแต่เสียสิ...ทีนี้เธอเลยตัดพ้อ
บอกว่าเราไม่เห็นมีใครเค้าต้องบอกกันล่วงหน้าตั้งเป็นเดือน ทีลูกน้องคนก่อนเรายังคืนให้เลย หรือว่าเลือกปฏิบัติกับเธอ
เราเลยบอกว่าคนก่อนนะ มีคนสำรองอยู่ เราเลยโอเค เพราะเราบอกเสมอว่าถ้ามีคนสำรองคุณจำเป็นต้องออกเราไม่ว่า
แต่ถ้าไม่มีคนสำรอง อย่างน้อยคุณต้องบอกล่วงหน้าหนึ่งเดือน เพื่อให้เราหาคนได้ งานเราจะได้ไม่เสีย ไม่งั้นเราจะมีค่าประกันไว้ทำไม
หลังจากนั้นเธอก็บล็อกไลน์เราเลยค่ะ จากนั้นสองวันเธอก็มาสมัครงานร้านในซอยเดียวกัน พร้อมทั้งบอกคนอื่นไปทั่วว่า
เราไล่เธอออกเพราะเธอลาหยุดนาน เธอถือโอกาสที่เราไม่พูดมาก ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ชิงนินทาเรา ว่าเราเสียๆหายๆกับคนอื่น
บอกว่าเราเอาเปรียบเธอ ไม่แฟร์กับเธอ ละเพื่อนๆในซอยของเธอก็พากันยกหางเธอ เพราะเข้าใจหัวอกลูกจ้างเหมือนกัน
จะคอยเดินมากระแนะกระแหนหน้าร้านเสียงดังพูดกระทบเรา ทำให้ไม่มีใครกล้ามาสมัครกับร้านของเรา จนเราไม่รู้จะทำยังไงละค่ะ
ลูกน้องมีคนเดียว แต่มีสองร้าน วิ่งวุ่นจนหัวหมุน....
ควรจะทำไงดีค่ะ ช่วยแนะนำที เหนื่อยกายยังไม่เท่ากับเหนื่อยใจ เจอแบบนี้ทุกวันมันประสาทเสียค่ะ ทำงานไม่รู้เรื่องเลย